Wat ik met mijn verhaal duidelijk probeerde te maken, is dat we overwegend wel afhankelijk zijn van de reguliere zorg, en als deze er niet aan voldoet wij dat kenbaar moeten maken. Anders verandert er niets.
Een ieder zoekt zich een slag in de ronte naar hulp, die voor haar of hem geschikt is. Maar als niemand kenbaar maakt dat daar iets aan schort zal er nooit iets veranderen. Ben me er van bewust, dat een ieder nu met zijn eigen probleem aan het worstelen is, maar er zijn ook mensen die al verder in het traject bezig zijn. Als ik onzinnig bezig ben moeten jullie het ook zeggen hoor!

Dag Catootje,

Fijn dat je weer (even) terug bent.
Je vraagt jezelf af of je deze opleiding vroeger misschien wel had aangekund zonder problemen, maar dat is in principe niet belangrijk. Belangrijk is om te kijken of je hem nu aankunt. Het lijkt mij duidelijk dat je hiermee nogal veel hooi op je vork hebt genomen. Zelf heb je al besloten om het even wat rustiger aan te doen. Ik weet niet of je aan een tijdslimiet gebonden bent, maar ik zou in jouw geval gewoon de maximale tijd nemen voor zo'n opleiding. Liever er wat langer over doen en er goed doorheenrollen dan op je tenen lopen en struikelen. Neem genoeg rust voor jezelf.
En wat dat hondje betreft, zo'n beestje vraagt veel aandacht en tijd, is een sociaal dier. Jij bent in wezen ook een sociaal dier, het verlangen naar een hondje spreekt voor zich. Als de kosten geen probleem zijn en op tijd uit kunnen laten zou ik het doen. Je krijgt er als het goed is heel veel voor terug. Ook een fijn en supergeduldig aanspreekpunt als je het even moeilijk hebt.

En morgen echt je nagels knippen hoor. 't Is geen gehoor hier op het forum als jij aan het typen bent..

Stien,

Hoezo zou je onzinnig bezig zijn? Als jij het gevoel hebt dat je baat hebt bij de behandeling die je nu doet samen met het forum dan is dat toch goed? Jij zelf kunt dat het beste beoordelen. En je hebt die ambulante hulp in combinatie met AA bezoek nog "achter de hand" voor als je daar behoefte aan zou hebben.
En die inzet van jezelf zal je bij elke aanpak, waar dan ook en hoe duur dan ook, altijd nodig hebben, is van cruciaal belang voor het slagen van je missie.

Welterusten allemaal.

Kohtje, sorry, maar dat is de handicap met tekst schrijven. voor nu heb ik het helemaal gehad.
Denk je dat ik dat som geld voor het oprapen heb? Mijn man zou zoiets doen als hij echt geen uitweg heeft en daar heb ik dan schuld aan met alle gevolge van dien. Ik ben gewoon op zoek gegaan naar alle denkbare mogelijkheden, waarom kan een ander het wel en ik niet.
Gewoon om dat ik een gemiddelde burger ben en net zoals velen hier op forum hard moet werken om een inkomen te hebben.

Kohtje, neem mijn woorden terug , niet goed gelezen ben een. beetje opgefokt.
Geloof dat ik wat gespannen ben, ga te bed, iedereen truste.

Nou Stien, ik snap je heel goed hoor. Ik ben een alleenstaande moeder met 2 studerende kinderen, die voortdurend geld tekort komt. Dus ik kan al die dure oplossingen ook niet betalen. Ik ben heel blij dat ik met hulp van de internetbehandeling en het forum zover gekomen ben.

Anna , dat bedoel ik nou net. Dank je wel, truste.

Hoi allemaal,


AA = Anonieme Alcoholisten is GRATIS....

Geen intake-gesprek , geen verplichtingen en een oplossing die al vele mensenlevens heeft gered (en niet alleen van de alcoholist zelf maar ook zijn kinderen en ouders en toevallige weggebruikers etcetc..)

Het is frappant om te lezen hoe vol sommige mensen zijn hier over hun rechten en hoe teleurgesteld ze zich voelen als er eens wat mis gaat....lekker in de slachtofferrol wentelen...
Dit is precies wat onze ziekte wil ... vooral veel zelfverdriet en anderen de schuld geven...goed excuus om door te gaan en zelf geen verantwoording te nemen....en uiteindelijk weer te drinken en dan begint het circeltje weer opnieuw....zoek hulp en luister en neem aktie...

Maak eerste je eigen paadje schoon en ga dan eens bij anderen inspecteren....

En de meesten van ons hebben aardig wat goed te maken...althans ik wel....

Fijn dat je lekker gezongen hebt Marieke. Dat helpt toch ook altijd wel hè, als je onrustig bent.

Ziza, Stien had het erover dat de AA haar geadviseerd was in combinatie met een heel dure therapie, en die dure therapie kan ze dus niet zomaar betalen. En ik heb me tot nu toe kunnen redden met Tactus, dus ik heb op dit moment geen behoefte naar de AA te gaan.
Mocht ik onverhoopt ooit terugvallen, dan zal ik dat als overweging zeker in mijn achterhoofd houden. Ik ben inmiddels gelukkig niet meer zo panisch als voordat ik met de behandeling en het forum startte. Maar een jaar geleden of zo durfde ik de AA echt niet te bellen. En ik had het nummer al opgezocht hoor. Ik ben nou eenmaal een verschrikkelijke bangeschijterd.

Ik ga mijn bedje opzoeken, morgen nog een hele dag voor de boeg, en om half zes weer naar de fysiotherapeut. Ik hoop dat het hem lukt morgen die nek iets losser te krijgen, want het zit weer goed vast. Een weekend zonder hoofdpijn lijkt me heerlijk.

Welterusten,
Anna

Hallo allemaal,

Hier even een berichtje, het gaat goed, van binnen droog gehouden, maar van buiten brrrrrrrr.
Zie nu door deze week, dat niet drinken een positief effect heeft. Veel kilometers gemaakt en geen last van straatvrees of paniekaanvallen. Dus een hoop gewonnen.

groeten Ferry.

Ziza
je slaat weer de spijker op zijn kop!

waar zit de winst van het wachten op de hulp van anderen?
in het feit dat, mocht het misgaan, je die ander de schuld kunt geven.

als je verantwoordelijkheid voor jezelf neemt en het gaat niet goed?
ben je zelf verantwoordelijk.
dat heet volwassen zijn, autonoom durven zijn.
de gevolgen zelf dragen.

toch wel het mooiste gevoel wat er is misschien, dat zelf doen.
want vanuit jezelf kun je weer in contact treden met al die anderen
cirkeltje rond.

Mooi Ferry!

Autonoom zijn, verantwoordelijkheid nemen voor mezelf, niet iets of iemand anders de schuld geven, uit de slachtofferrol stappen, mooi, moeilijk vaak, maar wel mooi.

Weltrusten allemaal.

BB , het is niet een ideaal, of een opgelegde norm.
Het is veel simpeler:
JIJ bent nl zelf de enige die kan bepalen wat goed is, wat je echt wilt.
Dat kan een ander niet, gewoon omdat hij jou niet is.

precies de reden dat alle hulp van buiten vaak zo slecht werkt:
omdat het nooit dekt wat je zelf nodig hebt.

het enige dat vereist is?
goed jezelf leren kennen.
tevens benadrukt dat je rol als opvoeder:
dat je je kinderen leert zichzelf goed te onderzoeken
met bovenstaande reden.

Het is dan wel een dag later, maar toch nog maar even op dit dagdeel.
Ik wil even spontaan zeggen dat Ziza de kern geweldig onder woorden heeft gebracht. Veel herkenning hierin voor mezelf, veel herkenning ten aanzien van hoe sommigen hier reageren vanuit hun eigen tunnelvisie op hun situatie.

Ook nog maar even een reaktie op deze draad, aansluitend op het bovenstaande.

Het volwassen zijn, autonoom zijn, is iets wat ik zelf heb moeten ontdekken, maar daar heb ik wel hulp bij gehad. Zonder hulp van verschillende vormen van therapie had ik de weg, die ik verder wel zelf moest bewandelen, nooit gevonden. Alleen naar mezelf kijken werkte niet want ook ik zat in een tunnel.

Door me steeds te wijzen op m'n eigen kleine belevingswereldje kwam ik tot het besef dat ik inderdaad opgesloten zat in dat kleine wereldje, en dat er een grote mensen wereld was waar ik maar een heel klein stukje van afgeschermd had voor mezelf. Dit besef heeft me er toe aangezet gaten in dat scherm te slaan en naar de andere kant te gaan, mezelf van buitenaf gaan bekijken, kritisch en zonder medelijden. In het begin met veel angst, later met interesse. Ik ging mezelf daar zielig zien zitten doen, kreeg min of meer een hekel aan mezelf. Ik vond dat dit niet langer zo kon en mocht zijn waarop ik met vallen en opstaan, onder een regen van opmerkingen dat ik oud gedrag vertoonde de weg heb gevonden om zelfstandig in de wereld te kunnen bewegen. Ook als dingen tegenzitten weet ik me staande te houden, niet door de schuld aan anderen te geven, ook niet aan mezelf maar door dingen te nemen zoals ze zijn en na een mislukking een nieuwe poging te wagen.