Deb, Gypsy, Suikertje

Ietje, afgelopen week schreef je: de alcohol is maar een klein onderdeel van het probleem. Misschien schreef je het anders, maar zo las ik het. Die zin bleef hangen; ik vroeg me af hoe ik hier in sta. Een heel klein beetje denk ik er ook zo over, alcohol is maar een klein onderdeel. Maar bij mij was alcohol wel een hinderlijk onderdeel en het weglaten was significant voor de oplossing van een groter probleem. Bij mij is het grote probleem dit Monstertje zélf, ik wou snelle oplossingen, snel resultaat hebben en geluk buiten mijzelf vinden. Alcohol voldeed aan die eisen, aanvankelijk dan. Al ben ik een periode clean, ik ben alcohol en verslaving niet de baas. En daarom ga ik er niet mee vechten en niet mee spelen. Ik blijf er ver van omdat ik bang ben voor de mogelijkheden. Dat is niet dé manier maar slechts mijn manier.

Alcohol is maar een klein onderdeel van het probleem, maar een probleem met alcohol is geen klein probleem. Die nuance wou ik toch graag schrijven maar vat dit niet op als een aanval. Het is een gedachtespinsel van mij.

Eerlijk gezegd lees ik hier veel over mensen die drank halen of inschenken voor een ander en er zelfs aan kunnen ruiken. Ik vind dat knap. Ik heb dat allemaal nog nooit geprobeerd. Is dat bang? Dan is dat bang. Is dat vermijden, weigeren om te groeien of weer normaal te doen? Misschien wel. Ik weet het echt niet. Ik wéét dat ik ooit weer oog in oog kom met drank terwijl ik alleen ben en niet betrapt kan worden. Maar ik zal er alles aan doen om dat zo lang mogelijk uit te stellen want ik ben minder stoer dan jullie zijn. Toch ben ik niet jaloers. Mijn interne criticus heeft een nul-uren contract en is hier niet opgeroepen en ik hoef van mezelf dit niet te kunnen. Mensen als Plofkip die beroepshalve continu drank binnen handbereik hebben vind ik vreselijk knap. Mijn dochter werkt in de horeca en zij houdt er niet van. Wat een geluk. Ik wil haar niet zien op mijn werk (gezondheidszorg) en ik zal haar niet zoeken op haar werk.

Onrustig hier.

Opsloomrituelen na zoveelste poging gestaakt.

Dan maar een nacht slecht slapen.

Voel het nu al aan mijn water.

Zeker nadat ik effe tv aan had gezet en dat "dubbeltje op zijn kant" programma zag.

Inmiddels tv maar uitgezet.

Poging tig maar weer met opslomen.

Maakt ook niet uit monster.. Je doet het gewoon goed. Op jouw manier is gewoon goed.

Je kent jezelf het beste. Waarom dan iemand anders zijn manier testen.. Niet aan beginnen.

En weigeren om te groeien is het al helemaal niet want als een iemand zich binnenste buiten keert ben jij t wel.

Dus gewoon tevreden zijn en trots op de weg die je hebt afgelegd.

Want zou hut zeggen : kijk maar achterom hoe ver je al bent.

T is net " vals plat" het lijkt niet snel te gaan maar je zit zo op grote hoogte.

Monster, herkenbaar voor mij, zelfs na bijna 3 jaar clean.

Ik zoek het niet op.

Misschien angst, zelfbescherming, ik weet het niet!

Maar als dat mijn weg is, dan zij dat zo.

En nu weer opzouten hier...

Als ik Aagie mag zeggen dan mag jij Monstertje zeggen. Ik heb al wél es geschreven: Waarschuw me hard als Monster weer een monster wordt. Ahum want niets menselijks is mij vreemd.

Dank voor je bemoedigende woorden. Er schrijft hier niemand die niet de grootst mogelijke moeite waard is. Het stemt mij dankbaar dat dit forum bestaat. Mooie slotzin.

Welterusten allen.

PS. Oei ik groei (heet een oud boek). Ik merk het zelf ook eerlijk gezegd.

.

Trusten...luikjes klappen dicht

hier ook

truste