Dat snoepen en te lang lezen herken ik 100 % trouwens.

.

Het heeft iets oppervlakkigs om te roepen: ik sport te weinig, ik doe te weinig, ik weeg te veel, ik lees te veel.......................blablabla

Voor mijzelf denk ik: ow ow zit ik weer in mijn EGO - OPBOUW - modus. Moet ik weer van alles vóórdat ik trots kan zijn op mijzelf. Moet ik weer zo nodig laten zien dat ik heus wel zie dat ik VOLGENS DE GELDENDE NORM te veel of te weinig doe.

zucht

Globaal bekeken onvoorstelbaar dom. Wat is te ?

En als ik voldoe, word ik daar mooier of beter van voor de ander?

En houd iemand dan meer van me?

Houd ik meer van mij?

Hou toch op Monster. Dit heet aan mijzelf werken. Mijn ego of mijn zijn?

Vandaag een super trieste dag trouwens. Iemand die heel belangrijk is voor mij heeft de strijd tegen de verslaving opgegeven. Daar ben ik echt kapot van. Sorry dat ik dit deel maar ik kan maar niet stoppen om te beseffen hoe listig Verslaving werkt.

Ik ben ook een beetje bang. 

Dit heb ik 2 maand geleden ook gedeeld. Maar toen ging het gauw weer goed. Nu zag ik het einde van vertrouwen van de omgeving en dat is bikkelhard. Ik wilde dolgraag meehuilen maar ik heb dat niet gedaan. Ik weet even niet hoe ik moet reageren.

Mensen die al jaren en jaren clean zijn, "oude rotten in het vak" mogen niet omvallen. Schokkend om te beseffen dat ik me echt NOOIT genezen mag wanen. Misschien heb ik te veel opgekeken naar zoveel jaren cleantijd. Na zoveel jaren weet je toch waar je valkuilen schuilen. Zo veel kennis als aanwezig is, zo listig is Verslaving. Hoe meer zelfvertrouwen in dezen, hoe gevaarlijker lijkt het wel.

Mijn angst MG is dat ik merk dat mijn zelfvertrouwen in zijn algeheelheid flink aan het groeien is. En ik WIST dat dit met een vijand als Verslaving niet opgaat. Maar mijn angst is dat ik in slaap sukkel en op een dag denk dat ik zelf wel weet wat ik áán kan.

Dat ik minder toegankelijk word voor adviezen, voor waarschuwingen. Dat ik mij verbeeld en me gedraag alsof ik alcohol wel de baas ben.

Alles of niets

Balans zoeken

Mezelf leren kennen

Te trots op mezelf om te falen

Te nieuwsgierig om niet aan de toekomst te werken

Te onrustig om de rust niet te zoeken

Dus ja...terugweg is niet meer mogelijk

MG dat weet ik nog niet. Ik ging langs toen de beide telefoons dood leken..............tuurlijk zat de deur op slot. Morgen ga ik weer. En overmorgen. Ik ben geen wekker en ik kan niemand wakker maken maar ik kan wel mijn best doen. Ik weet niet hoe lang zoiets mijn zaken zijn en wanneer ik los moet laten. Ik weet alleen dat ik verstom in een oordeel. Het gebeurde is vreselijk, hij is niet vreselijk.

Hulplijnen zijn geen garantie nee. Maar alle hulp pakken en wakker blijven zijn dat samen wel. Of is dat ook nog te kort door de bocht?

Wanneer sta je machteloos? Na de eerste denk ik. Daarvoor weet ik niet zo zeker.

Ja, KMW is het antwoord voor mijn brein. Mijn hart zegt: Ik ga hem door elkaar schudden en net zo lang schreeuwen tot ie wakker is. Maar zo primair ga ik niet reageren. 

Ik ben nu niet bang dat ik zelf omval. Ik heb weer een gratis les gehad. Het is ook goed voor mijn nederigheid. Nog even en ik bespeur dankbaarheid. Maar dat is nog nét een brug te ver.

We denken hetzelfde. 

Grappig.

Nederigheid is niet ondermaats. Niet slaafs. Taoïsme en Zen weten er wel raad mee. Het Christendom laat ik even buiten beschouwing. Mensen met een tekort aan nederigheid zijn niet de fijnste mensen in de omgang. Toch kost het mij moeite om nederig te zijn. Ik weet het allemaal zó goed, ik word er niet goed van . 

Van Lucebert tot Bos tot Darwin weten we hoe klein en toch ook groot we zijn, hoe relatief alles is maar wat moet ik nog veel kennis kwijt zien te raken vóór dat ik wijs zal zijn.

Je begrijpt: de volgende studierichting wordt Filosofie  

Daar schrijf je trouwens iets belangrijks!

Fijn he, om te merken dat de wereld weer groter wordt, dat interesses zich weer ontwikkelen.

Toen ik merkte dat ik begon te bruisen van ideeën, dat mijn wereldje groter werd, was ik als een kind zo blij. 

Nee. We hebben het niet verkeerd gedaan. We hebben wél een bijzondere route genomen om ergens te komen.

Gelukkig is het doel niet alleen maar het doel, van de reis genieten is nú het doel. 

Wat heerlijk, een dagje voor wat anders dan geld verdienen.

Wij werken 4 keer 9. Full time werken en toch een dag vrij per week. Een zegen.

Er gaan serieus stemmen op om de mogelijkheid te bieden 3 keer 12 te gaan werken. Ik denk serieus na of dit verstandig is maar ik weet nu al dat ik dit graag zou doen. Gelukkig hoef ik nog niet te beslissen omdat het nu nog niet kan.