gelukkig lees jij wat kritischer dan ik jopie

ik lees precies wat ik dacht te lezen

alcohol is omgezette suikers

Dag Lieve Forumleden,

Hoi.... Al mijn berichtjes van afgelopen 6 weken waren zo enorm positief en sterk. Zo voel ik mijzelf ook: Sterk. Toch is het misgegaan... Ik zit aan de Vodka-jus.

Zes weken non-stop stress: ik ben trainer en elke dag hakt er bij mijzelf in... Niet een beetje, maar een boel. Moet je nagaan: ik geef gvd zélf trainingen over verslavingen op het gebied van verslavingen/psychiatrische aandoeningen.

En tóch voel ik mij sterk. Dit is een alcoholische uitspatting (ik zit nu dronken te schrijven, maar: daarmee kom ik to the bottom point).

DUS: IK VOEL MIJ STERK!

1x zuipen op 34 dagen, als ik dat tot mijn 90e weet vol te houden: ik teken ervoor.

Ik zit niet te wachten op "Messias"-achtig commentaar. Maar hoop wel op jullie feedback.

Mijn plan: hoppa: per morgen weer door met mijn zero-tollerance beleid.

.

O dat weet ik niet Sproetje, dan zou die persoon even moeten bellen. We hebben wel betaalde krachten dus die mogelijkheid is er wel.

Bedankt voor jullie reacties.... Lastig, erg lastig dit. Ook om mijn poezelige biote billen bloot te tonen hier... Is opzich al een overwinning voor mij om het hier op te schrijven

Ik weet nogsteeds niet hoe ik in elkaar steek... Elke dag hing ik een post-it op met de nieuwe dag: 34 nu. Ik had zo'n drang om nu te ontspannen na een heavy werkweek. Mijn vraag is: vind ik dit erg? Ben ik boos op mijzelf? Of vind ik het geen probleem zolang ik morgen en de weken daarna weer n zero tolorence maand inlas?

.

@ Sowat: Ik begrijp je, zo kijk ik er ook tegenaan. Bedankt!

Hoi Vlieg,

Zo gechargeerd bedoel ik het niet.... Ik heb al aardig wat knetterharde antwoorden gelezen op sommige ECHT langdurige stoppers die een uitglijder meemaakten. Misschien begrijp je wat ik bedoel?

Tuurlijk wil ik graag feedback, daarom ben ik hier. Feedback mag ook hard en confronterend zijn.

.

.

als je nu dronken schrijft

vind ik het ook fijner als je nuchter leest

tot morgen dus

als ik bij gebruikers kijk

bij klaar/suikertje dan zie ik dat hij vandaag 17.04 u actief was

dus als je leest Suiker:

wil je s.v.p. wat duidelijkheid brengen hier? Ik maak me zorgen om je.

misschien niet nodig en ik weet dat het iets zegt over mijn "loslaten", maar toch he.

.

ik neem aan dat je daar geen diskussie over wilt ploffie?

hst 1 behandelt de regels van het forum.

.

.

Gegeten, ronde met hond gehad.

Moe van de dag, maar voldaan...

Morgen nog een dag werken en zaterdag gaan weer mijn dreads erin, jippie!

.

Kabouter nu maar stil blijven zitten en niet meer bewegen  

Wat een schrik met je hond.

Fruit, het komt wel weer goed met je :rose: . Verder is er al van alles gezegd. 

Blondie dappere dodo ook de dag weer doorgekomen.

Ben vandaag thuis uit mijn slof geschoten. Als de druk van allerlei oploopt gebeurt dat soms.

Gelukkig zeg ik altijd weer gauw sorry en dan is het ook weer over.

Blij dat ik thuis mijn hart kan luchten.

En ik heb een hoelahoep gekocht, leuk! Ik kan het nog, vroeger veel gedaan.

Gaat me niet op dit ogenblik.

Maar meld me wel droog af.

Tot later.

Pff.

Vandaag zo'n heel geïrriteerd gevoel bij pogingen om balans te vinden.

Tussen denken en doen, tussen analyseren en laten zijn, tussen voelen en gevoelens laten overwaaien. Etcetera.

Het is allemaal toch maar kunstmatig eigenlijk.

Het kunstmatige tussen denken en doen daar had ik vandaag ook last van: In een frustratie op het werk waarin in dacht dat ik aan het leren te accepteren was, was ik alleen maar extreem gefrustreerd. Ik trok een deur uit de sponning, een zware schuifdeur. De technische dienst moest komen om hem weer te laten sluiten. Ik denk dat ik woedend was , volledig in mijn hoofd en ver weg van mijn gevoel tot het te laat was. Natuurlijk mocht ik op kantoor komen: of ik wilde leren om te accepteren wat ik niet kan veranderen (WTF !!! mijn baas heeft het minnesota model gelezen)

En ik dacht nog wel dat ik goed bezig was.......................ahum I rest my case

hahaha.

Pff.

Vandaag zo'n heel geïrriteerd gevoel bij pogingen om balans te vinden.

Tussen denken en doen, tussen analyseren en laten zijn, tussen voelen en gevoelens laten overwaaien. Etcetera.

 

Het is allemaal toch maar kunstmatig eigenlijk.

Vanavond belde ik mijn maatje en eigenlijk vroeg ik waar ik de denkfout maakte. Het antwoord laat zich raden: stop es met denken en begin EINDELIJK es met accepteren.

zucht

Ik ben een denker.

Ik denk dat ik toch maar es........................................enz