zaterdag 29 november
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Fruit,
ik was bezig met een autobiografisch kortverhaal. Dan moet je eerlijkheid niet schuwen denk ik. Maar 't is een gevaarlijk genre, waar ik me misschien beter voorlopig niet aan waag.
Rossig op de bank na uitgebreide hete doesj.
Zo maar eens een start maken met koken.
Gebakken aardappeltjes met erwtjes en vis in botersaus.
Slechte kanten hier legio op te noemen,
Positieve kanten???
Natuurlijk heeft iedereen positieve kanten Blondie, dus jij ook.
Ze durven benoemen en accepteren is soms wat lastig.
Energiek en moedig bijvoorbeeld, Blondie?
Wat dacht je van strijdlust..blondie...een hele mooie....heeft niet iedereen
Altruïstisch, toegewijd, zorgzaam?
Blondie...ik weet niet wat het is...maar stiekum ben ik wel een beetje jaloers op je.
Dan moet je wel een heel bijzonder iemand wezen
Niet omdat ik met je wil ruilen maar gewoon een gevoel.
Hoi allemaal
Omwille van weer effe dip hier op dit ogenblik geen persoonlijke reacties, maar jullie zijn allemaal kanjers!!
Heb, in tegenstelling tot gisteren, een goeie dag gehad. Fysiek vermoeid, maar fijne gesprekken gehad met heel nabij familielid.
Ik kan me echt optrekken aan het forum hier, kom heel vaak obstakels bij anderen tegen waar ik zelf ook mee worstel, of geworsteld heb.
Wil echt even zeggen tegen iedereen hier, dankjewel, om te posten, ook diegenen die nu veel energie hebben, al een stuk verder op weg zijn, en toch een hart onder de riem komen steken bij de groentjes zoals ik!
Heel waardevol vind ik dat, geeft een fijn gevoel er niet alleen voor te staan...
Kip we blijven doorgaan en we helpen elkaar er doorheen. Heb je vannacht een beetje kunnen pitten?
Wijfie jij doet ook mee met het arrensleepact hé? Tof joh. Ik maakte een klein vreugdedansje. Had ik beter niet kunnen doen heb nu last van m'n knie. Maakt niets uit. Fijn dat je er bij bent.
Haha wijfie. Volgens mij is het best moeilijk voor Sinterklaas om nuchter te blijven.
Een paar jaar geleden organiseerden het lief en ik een Sinterklaasfeestje bij ons thuis als "instuif" - hij kwam bij mij wonen. Sinterklaas van dienst was een vriend die al zolang ik hem ken geheelonthouder is. Je kan je niet voorstellen hoeveel gasten hem alcohol probeerden aan te smeren, en hoe hij maar moest blijven herhalen "Nee nee, Sinterklaas drinkt niet".
Hey Bolletje,
Ja hoor, heb heel goed geslapen, gelukkig lukt dat meestal wel!
En hoe ik ben opgevoed...
Een sigaar voor Sinterklaas en een pintje voor Zwarte Piet. Dat was ooit de inhoud van mijn schoentje
Hot, hoe is het vandaag?
En ik wed dat de lasagna 3× beter smaakt zonder het bier
Zo hie pannekoeken aan het bakken...dus lang in de keuken
Komt ff een herinnering boven...toen ik nog dronk...had ik bij de eerste pannekoek al een fles wijn leeg om vervolgens een nieuwe aan te breken
Na het bakken zwalkend naar de bank...om Ff een roes uit te slapen
Vervolgens weer alcohol totdat ik weer sliep...dat was mijn zaterdagmiddag..avond
Oja...hopende dat er geen visite spontaan kwam...dat trok ik niet
Gelukkig is dit verleden tijd...blij van
Ik leefde ook altijd in onrust....want ja alles moest ook stiekum...niemand mocht van mijn probleem weten
En ja...ik was goed...jarenlang...hoe ik het kon verbergen
Leven voor de drank...niemand had het in de gaten...
Eigenlijk was het een noodkreet wat niemand opviel
En ik was nog trots op mezelf dat ik zo goed was
De waarheid was...ik voelde me diep triest en mocht er niet wezen
Wat een herrinnering aan pannekoeken bakken
Zo onder het bakken al een pannekoek op..nu de rest
Fijne avond
ja wijfie, verbaast dat je? Jij bent toch van mijn generatie?
Mijn ouders waren geen alcoholisten, overigens. Een pintje drinken stond wel voor "plezant". En Zwarte Piet stond dat ook. (In mijn kinderbeleving overigens zwart van het roet en niet van huidskleur, maar da's weer wat anders.)
Positieve kanten???
Nou eh .. niet lullen maar poetsen, dreadlocks, gevoel voor humor?
Mijn positieve kant - zal er zelf maar over beginnen - is mijn zijkant.
De welke, walrus?
die tussen de wal en de rus
beetje melig hier
zware bijscholingsdag gehad
over zelfmoord en hoe mensen
daarin te begeleiden (due om hulp bellen dus)
of naasten die er bang voor zijn.
diverse hele akelige "cases" besproken
en me heel machteloos gevoeld ook.
wie denken we soms dat we zijn
om hierin een rol te kunnen spelen?
Ik heb net een gevulde koek uit de diepvries gehaald
toch een vorm van zoet = troost, denk ik.
Hot, angstig dat het weer gebeurd?
Wat voor ondersteuning heb jij, behalve het forum?
Ik vermoed, Jane, dat jullie voor de nabestaanden een belangrijke rol kunnen spelen.
Ter nagedachtenis van "onze" Luc De Vos -> muziekdraad.
Dag Soldaat,
blij om je weer in ons midden te hebben.
nee Jen, die bellen nooit
de mensen die het overwegen, of gaan doen
en soms een naaste die bang is dat hun dierbare
signalen geeft. Hoe daar mee om te gaan, liefst
voorkómen.
En dat dan zelf ook niet weten, dat bedoel ik meer.
gelukkig komt net de fakkel optocht
met de koets met Sint en heel veel zwarte pieten
net voorbij.
Dat is ook fijn, de pret, de muziekfanfare erbij
en een gevulde koek
wat wil ik nog méér?
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.