vrijdag 20 maart 2015
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
klopt, ik logde er ook weer op in
en haal het weg
sorry nogmaals
Jammer Hot. dat je niet bij ons blijft en toch probeert wat kontact met ons te houden. Eenzaamheid doet nu veel pijn kerel.
Ik vind het altijd schokkend als ik hoor dat iemand zelf een eind aan het leven wil maken of gemaakt heeft.
"Niet uit te leggen, het onvermogen om te veranderen..."
Ik vraag me dan altijd af of het echt onvermogen is of onwil uit angst (ANGST!!!) voor wat we kunnen worden.
Zelf heb ik in een ver verleden een poging gedaan een eind aan mijn leven te maken. Dit mislukte tot
grote frustratie van mezelf. Ik zag absoluut geen uitwegen meer in het leven.
De periode na deze poging was zo mogelijk nog zwarter dan de periode ervoor. Alles en iedereen praatte op me
in om het leven zonniger te zien. Onmogelijk op dat moment.
Toch, doordat het leven doorging en ik in al mijn zwartheid en tegen mijn wil meekabbelde, kwam er een soort
genezingsproces op gang.. eerst gevormd door zelfbevestiging dat ik niets kon, nergens voor deugde (zelfs de dood wilde me niet),
door niemand geliefd was, alleen maar tot last was.
Langzaam ging dit over in een vorm van: als ik dan niet dood kan, dan zál ik maar leven.
Maar het leven dat ik had wilde ik absoluut niet meer. Het besef kwam druppelsgewijs dat ik, wilde ik een ander leven, zélf
moest veranderen. En ik kwam langzamerhand zóver dat het me niet meer kon schelen in wát ik zou veranderen, als ik
maar niet meer het leven hoefde te lijden dat ik deed..
Het duurde nog een jaar of vijf voordat ik gericht hulp zocht via verslavingszorg, maar die periode vóór verslavingszorg
had ik nodig om mijn wens om dood te zijn om te buigen naar de wens om in elk geval te proberen te veranderen in
iemand met een kans. Keer op keer ging dat mis of dreigde mis te gaan. De grote angst voor het onbekende, het misschien
onmogelijke of ondraaglijke hield me keer op keer tegen om net even verder te gaan dan wat ik kende of kon overzien
Maar ook keer op keer ging ik door. Vaak/meestal onder invloed van alcohol.
Menig keer heb in die aanloop naar gerichte hulp nog naar de dood verlangd. Maar nooit meer zo sterk dat ik het heft in
eigen hand wilde nemen. Langzaam groeide het zaadje van wat nu mijn onderschrift is uit tot een kapstok waaraan ik de
waarde en zin van mijn leven heb gehangen.
Toen ik bij verslavingszorg terecht kwam was dat nog niet het einde van de lijdensweg. Gesprekken en behandelingen
leken te helpen, maar meerdere keren viel ik terug in oude gedachten- en handelingspatronen. Daarin paste ook heel
vertrouwd het drinken.
Pas toen ik tot het besef kwam dat niet een behandeling op zich mij daadwerkelijk kon helpen, en ook dat alcohol niet mijn probleem was,
toen ik tot het besef kwam dat ik alleen mezelf daadwerkelijk kon helpen (middels behandeling) en
dat ik aan een ziekte leed die ik handelbaar kon makendoor m'n hele levensvisie letterlijk op z'n kop te zetten,
pas toen kwam mijn waardering voor het grote cadeau dat het leven is tot bloei.
Er was wat voor nodig om mijn leven op de kop te zetten, maar nu ik dat eenmaal gedaan heb realiseer ik me dat ik
vóór die tijd op de kop leefde.. vandaar dat ik er niet mee om kon gaan. Vanaf dat ik dát op de kop heb gezet staat alles
goed. Niet meer op de kop, maar precies zoals ik het kan begrijpen.
Ik heb dat steeds als onmogelijk, als doodeng voor me uitgeschoven. Angst dat ik in iets monsterlijks zou veranderen,
dat de wereld in iets monsterlijks zou veranderen.
Vandaag begrijp ik: het leven is een cadeau. Mooi of lelijk doet er niet toe, groots is het.
Hottentottensoldaten,
dat is een heftig bericht van Hot!het raakt me zeker!ik heb respect voor jou keuze idd.....maar ik wil leven,eruit halen wat er in zit,niet mijn hoofd laten hangen,maar er tegenaan gaan met mensen om me heen die van me houden,respecteren en graag in mijn gezelschap willen zijn,en dat zal ik doen,hun en mezelf de kans geven,het vertrouwen terug winnen en geven,en bovenal genieten!ik wens jou de kracht toe met je beslissing
Kohtje...het lijkt wel mijn verhaal wat je neerschrijft,met mij ging het ook zo.hier put ik kracht uit...liefsss
Het is een goed ding dat je je gedachten en gevoelens deelt,
en als dat aandacht vragen heet, dan is daar niks mis mee.
Doen we dat niet allemaal hier?
Je doet niks fout Hot, dus excuus hoef je niet te geven, hoor.
Lieve Hottie zolang je maar niet kost wat kost op een hele negatieve manier aandacht vraagt of naar je toe trekt over de rug en ellende van een ander, stoort het mij niet hoor . Je bent een bescheiden lieverd, en ik zou heel graag willen dat ik je kon helpen, maar ik zou niet weten hoe ik dat moet doen.
Ben er nog steeds beduusd van. Gelukkig heb ik even kunnen slapen, dat lukt me nu gelukkig.
Gun iedereen geluk dat ik nu soms ervaar, maar weet dat het illusie is.
Ik wilde ook dood, maar te bang ervoor. Vaak 112 gebeld. Zo blij dat ik zo laf was op dat moment.
Pfff, weet niet wat ik verder moet schrijven,
Is dag van geluk vandaag, hoe cynisch,
Hot, ik ga voor beter leven, respecteer je.
Tot later.
Hottentottensoldaten,
Ik staar me bijna blind op het zinnetje: "je bent niet alleen alcohol."
Daarna schrijf je nog zes zinnen waar ik me bijna blind op staar.
Ik snap alles woord voor woord,
maar het verhaal, de boodschap, de samenhang ontgaat me.
Hot. als je kunt en de moed op kan brengen, zou je dan weer wat meer hier willen komen? Ik zou dat erg fijn vinden. En dat meen ik echt.
Agnita je zou dan van te voren beter eerst na kunnen denken dan gelijk op die manier reageren.
HTS ik herken je niet van een paar jaar geleden
als iemand die de handdoek in de ring gooit!?
Bel aub 113 of raadpleeg online https://www.113online.nl/
Voor mij horen alcoholisme, depressie, zelfmoordgedachten, een rotgevoel, wanhoop, ziekte, opgeven, vallen, doorgaan, liefde, hoop en vertrouwen wel degelijk bij elkaar. Alles is onderdeel van eenzelfde proces, eenzelfde cirkel, dezelfde energie. Alles mag er zijn, iedereen mag er zijn, zonder enkele twijfel en absoluut.
Hot, mijn oor en mijn steun heb je. Ik denk aan je en hoop oprecht dat je vindt wat je zoekt, wat dat ook zal zijn.
waar dan wel als het uitgerekend hier niet zou mogen?
De dood hoort bij het leven
en soms is het zelfs zo dat als je klaar bent om dood te gaan
je ook klaar bent om te gaan leven.
En waar iemand beter mee af is, is niet aan ons om te bepalen.
Goed mensen ik sluit voor nu af morgen weer een dag. Dadelijk feesieeeeee. Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii en Hottie voor jou een stevige
Hoe was de huizenjacht fruitvlieg?
Liefhebber van de film: vanavond Ik kijk naar Silver Linings Playbook 20 mrt. 2015, 20:30 uur http://tvgids.nl/a/74869
Robert de Niro
versus Morgan Freeman
tis niet eerlijk, oh nee
Hè getsie.. ik doe m'n best om het niet te krijgen en ik krijg het tóch..
het gevoel dat iemand in mijn ogen aandacht vraagt door dramatisch, vaag, ontwijkend, baggatelliserend..........
En dan de twijfel over of het nou aan mij ligt of niet.
Zó'n besluit nemen, hier melden en zeggen dat we er niet zo zwaar aan moeten tillen en het beter moeten doen.
Ik laat het voor nu even helemaal los.
Soms betrap ik mezelf er op dat ik een ander beter wil zien dan ik feitelijk kan..
Soms lukt dat ook inderdaad, maar ook soms (nog) niet.
Ik ben slecht in mensenkennis. Excuus daarvoor.
Kan me wel bij Agnieta aansluiten, maakt me niet uit wat anderen ervan vinden.
Zie dat je nog steeds ingelogd bent Hot, Toch schreeuw om aandacht, weet het niet.
Hoop dat je steun vindt. Ik weet het niet, maar hoop beste voor je.
Nou Fruitvlieg, mooie makelaar
Er hangt waarschijnlijk iets in de lucht, want
ben vanaf woensdag ook niet helemaal fit...
Sterkte HTS en ik wens je veel Liefde toe <3
Hier zelfgemaakte tomatensoepje met brood, smullen
Goedemorgen Eline,
Hier idem dito. Slecht geslapen, dus blijf nog
even liggen.
Fijn weekend alvast.
Dat vind ik wel erg lang liggen Joris
Iedereen weer veilig op het nest.
Zoon heeft het super naar zijn zin gehad. Wil vanaf nu niet meer met familie op vakantie, maar alleen...
Goeieavond
Dag lieve Hots
Tot ziens!
Hier op en af
Maar nog in beweging
Eigenlijk gewoon een oud wijf in de overgang
Zeilbootbewoner
Je komt er wel
zodra ik denk in termen van
'ik ben het eens met die en die'
of
'ik ben het niet eens met die en die'
dan ben ik al een stap te ver
dan ben ik al aan het oordelen
Ik ging zelf bijna oordelen en dan ga ik de kern voorbij. Het is niet aan mij om te oordelen of het een schreeuw om aandacht is, een schriftelijke bevestiging van een eindelijk definitief besluit of dat het legitiem is dit te mogen vinden van het leven. En natuurlijk hoort dit op dit forum en indien het criterium is of mij dit ondersteunt in niet drinken.....? JA!
Ik kijk niet naar je met medelijden, lijkt me zelf vreselijk zielig en medelijden wekkend gevonden te worden. Doet ook geen recht aan een proces van meer dan 40 jaar. Ik hoop dat arts en je omgeving je steunen in je weg Hottentottensoldaten. En ik hoop dat je als je die behoeften hebt, tikt wat je op je hart hebt. Dat ADB voor je een veilige plek is waar je je verhaal kan doen en hier omtrent alcohol en omtrent welke beslissing je ook neemt begrip vindt. Hoop op een humane oplossing voor je en ik hoop dat oordelen van stuurlui-aan-wal je zoveel mogelijk bespaard blijven. Ik hoop dus vooral dat je je welkom blijft voelen en je je niet laat beperken door wie of wat dan ook.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.