Goeienacht voor de na-lezers onder ons.

Soms drink ik nog "iets"

***

enzenz

het bekende verhaal over het proberen te stoppen met drinken wat maar deels lukt

Smart,

Chapeau, zoals je alles verwoord, maar staat er nog ergens een achterdeurtje open  

Je gaat het echt verliezen van het duiveltje. Het is er eerst één, dan twee, dan drie enz. Je rem is kapot en kan niet worden gerepareerd. Dat zul je moeten leren accepteren. Het is nu eenmaal zo. Sterkte.  

Wat is er erg aan als het niet gezellig is of je saai bent ?? Toen ik net gestopt was met drinken was ik ook bang dat ik saai of niet gezellig ben .Nu denk ik zelfs ben ik saai is dat niet mijn probleem dan is dat maar zo ik ben wel ik zelfs en als andere mij saai vinden of niet gezellig na ja is hun probleem. Misschien ben ik ook wat saaier zonder drank maar ik drink wel niet .Sterkte Smart

Ik denk dat ik de tekst weg ga halen.

Biechtstoel gevoel.

Toch zal er veel herkenning in zitten.

Laat het nog maar even zo.

Trots hangt even aan de kapstok

Gewoon laten staan, Smart.. 't Is nu een deel van je verleden. Je kunt er niets meer aan veranderen, ja, weghalen.. maar dat is

niet realistisch. Je kunt er wél op terugkijken.. en van leren. Of, en dat zou helemaal mooi zijn, er later nog eens om (glim)lachen..

Smart, je bent authentiek en écht. Dat is je grootste talent. En dat waar je op voort kunt. Dus ik zou zeggen: koester je echtheid en laat dit lekker staan, voor jezelf en het nageslacht.

Ook zuinig zijn is een talent! Nu nog 'even' inzien dat zuinig zijn op je zelf het aller-, aller-, allerbelangrijkst is. ;-)

Echt vrij zijn, los van oordelen, los van dwangmatig gedrag… je komt er wel. Of zo: "doen alsof" je er al bent? Je bent al vrij. Zoiets.

En nee… je bent zeker niet alleen.

Authentiek en echt vallen mij ook al een tijd op als ik je lees. Laat toch staan....

Ach jeetje....

nu lees ik jullie pas nadat ik het al gewist heb....

Goh tja, bloos nu ook een beetje van jullie woorden..

En herken toch ook dat stukje schaamte ... pff

voor dat uitbundig opene wat ik soms heb.

Voel me daar vaak kwetsbaar om.

En met een katholieke achtergrond denk ik vaak dat ik

aan het biechten ben... de neiging zoveel te openbaren is

voor mijzelf ook niet altijd zo goed.

Want er kan ook iets in zitten van: me willen verdedigen.

En niet altijd is zoiets tevoren al nodig.

Enfin, ben even confused....