Nooit geen medicatie aan anderen geven, NOOIT.

Er zullen best mensen op dit forum zijn die heel graag die medicatie die ik weg gegooid heb, willen hebben, maar voor geen prijs.

Dadelijk gebeurt er iets en dan zou ik me mede verantwoordelijk voelen.

Verder toch iets teveel gedaan. Ben dus weer moe, maar gelukkig geen echt sombere gevoelens.

Bolletje 

Fijn!

Ik ben er weer even vandoor.

Niet doen Smart. Echt. Niet.

Ik was ooit niet ver verwijderd van een benzoverslaving (bovenop de a), en ik had álle tabletjes via vrienden gekregen (met vaders met apotheken, moeders met slaapproblemen, belgiëroute, noem maar op).

Zo bedoel ik het niet.

Als iemand nood heeft (1x gebeurd) dan kan ie 1 oxa van me krijgen. Ik weet dan goed wie dat is.

Heb ook wel eens nee verkocht daar waar ik het niet vertrouwde.... (pech, ze zijn net op)

Ben overigens zuinig met die 10 oxa's die in een jaar nog niet op zijn.

En toen ik veel champix overhield gaf ik dat een vriendin die daarmee een succesvol stopper werd (althans voor een tijdje). Ze kon zelf daardoor minder aanvragen.

Maar als je regulier hetzelfde gebruikt als ik doe - en ik weet dat - dan lijkt me er niets mis mee.

Ik reageer trouwens ook vanuit mijn hekel aan de wegwerpindustrie en de soms overregulering in dit land.

Ik vertrouw mezelf wel hoor

Lieve Smart,

Als iemand medicatie tekort komt dan moet hij naar de h. arts. Als hij ze daar niet van krijgt dan klopt er iets niet. En in de weekenden is er altijd een arts aanwezig voor het geval.

Gips voor jou een grote bos 

Kom net binnenvallen, moet nog even bijleren.

Maar Gipsy, op jouw bericht kan ik meteen reageren

GGM= Goed Gedaan Meisje

Nooit geen medicatie aan anderen geven, NOOIT.

Er zullen best mensen op dit forum zijn die heel graag die medicatie die ik weg gegooid heb, willen hebben, maar voor geen prijs.

:

Er zijn tijden geweest dat ik ze heel graag had willen hebben.

Er zijn ook nu nog van die tijden.

Voor mij is dat net als met drank: ik moet het niet in huis hebben.

De vergelijking met drank en al die pillen gaat een beetje mank, maar het is voor mij toch beter om die mogelijkheid niet te hebben.

Tja van de andere kant zat ik me net te bedenken. Als ik eergisteren geen h. arts had gehad, en iemand had me kunnen helpen met een medicijn waardoor ik me wat rustiger gevoeld zou hebben, dan was ik echt bereid geweest daar veel geld voor te geven. 

Het is en blijft moeilijk voor mij om iemand te weigeren te helpen. Toch heb ik het wel eens gedaan, maar ik moet dan echt sterk zijn.

Praten is eigenlijk het beste maar de meeste mensen zijn bang of hebben vaak geen tijd. Je blijft dan toch alleen zitten met alles, en dan is schrijven toch het beste. Praten en hier schrijven, en vooral dat de mensen hier in gaan op jouw moeilijkheden zodat je kwijt kan. Ook dat mis ik soms wel eens hier. Het doorvragen, en niet alleen maar "sterkte" wensen. Ik wil hier in ieder geval op gaan letten en meer aandacht besteden aan de frummels die moeilijk zitten.

Toen de h. arts hier was, heb ik vreselijk gehuild omdat ik het echt niet meer zag zitten en het niet meer trok.

Toch wil ik zo gauw mogelijk ook weer van deze pillen af, hoe prettig ze nu voor me zijn en me helpen.

Shoot, hele bericht weg☹️

Opnieuw dus maar.

Ik realiseer me dat mijn vorige bericht koud op ieders dak kan vallen

Het behoeft enige aanvulling c.q. uitleg.

Mijn leven is heel lang donker geweest en voelde voor mij uitzichtloos. Ik dacht lang dat het nooit meer anders zou kunnen worden en zocht naar een uitweg.

Niet omdat ik niet meer zou willen leven, maar omdat ik niet wist hoe.

Ik wilde eigenlijk alleen maar rust.

En dat zou kunnen door bv heel veel pillen te slikken, dan zou ik eeuwig slapen, geen pijn meer.

Nogmaals, niet omdat ik persé dood wilde maar omdat ik niet wist hoe ik moest leven.

Dat weet ik nog vaak niet.

Vandaar die laatste opmerking.

Maar ik ben niet suïcidaal, ik ga geen gekke dingen doen.

Die rust willen was voor mij ook een reden om te van drinken.

Nou we weten hier allemaal dat die keuze niet naar een "rustig" bestaan leidt.

Ik denk Jannigje dat niemand dood wil, maar wat jij schrijft is dat je rust wilt en als dat niet lukt, dan pak je alles aan om die rust toch maar te krijgen, ook al is het maar even en ook met alle consequenties die er er bij horen. Ook als we weten dat het maar voor een paar uurtjes is, rust rust. Even niets voelen, of denken. Je even een beetje beter voelen. God wat heb ik daar die laatste 5 maanden behoefte aan gehad. Maar vragen om hulp aan de h. arts daar dacht ik niet aan.

Eergisteren heb ik hardop gebeden en gevraagd om echt geholpen te worden maar had die hoop al opgegeven.

Toch is er hulp gekomen ook al is het met medicatie. En, en dat is voor mij heel belangrijk, ik heb niet gedronken, want dan was het echt verkeerd gegaan.

Vaak heb ik aan m'n diertjes gedacht. Waar moeten die blijven, en wat doe ik ze aan nu. Want ook zij voelen het heel sterk en zijn anders.

Bolletje

goeiemiddag

goed gedaan, gipsy!

Hier ook een impulsive neiging om iets te kopen. Een temperatuurmeter voor in de pan zodat ik frietjes kan frituren. Iemand had het hier over lekkere frietjes. En dan kan ik frietjes bakken op deze manier: https://youtu.be/F-VsLRVemzk?t=1m49s

Ben benieuwd. Iets minder duur dan een ijsjesmachine, maar gelukkig toch nog de impuls weerstaan.

Gisteren voor het eerst toscaanse palmkool oftewel zwarte bladkool gegeten. UItje, knoflook, trassi fruiten, fijngesneden zwarte bladkool erbij. Wat bouillon, asem, palmsuiker erbij. Dan nog wat gebakken tempeh erbij. Hmm... wat lekker. Heerlijke groente, zwarte bladkool. Voorloper van boerenkool. Straks restje opeten.

Tja, impulsieve aankopen weerstaan. Dat is nog wel een dingetje bij mijn herstel.

Medicijnen weggooien vind ik zo zonde. Maar 't is niet anders. Er is nog geen beleid om het her te gebruiken helaas. Netjes wegbrengen. Niet doorspoelen in het toilet. In ieder geval niet aan iemand anders doorgeven. En maar hopen dat er in de toekomst wel iets nuttigs wordt gedaan met de verspilling in de zorg met niet gebruikte medicijnen. 

Nu aan de muntthee met gember, steranijs en honing.

Mijn petje af voor jou Gipsy! 
Dat is nou nog eens een keer handelen!

Mijn zus gaat totaal onverantwoord om met medicatie. 
Een zes maand geleden kreeg ze van een vriend van een vriend van een vriend pilletjes die haar zouden helpen met afvallen.
Ze zag er geen graten in. Afvallen was het doel, en het heiligde alle middelen.
Ze slikte ze en niet veel later lag ze op de spoed.

Bleek er amfetamine in te zitten.

Of haar epileptische aanval daaraan te wijten was of aan de schildklierafwijking die ze bleek te hebben wisten ze niet met zekerheid te zeggen.

Wat iemand doet met medicatie maakt mij minder angstig dat wat medicatie kan doen met iemand.

 

Goedemiddag allemaal,

Alles weer door gelezen

Weet even niet goed hoe daarop te reageren.

Kan er ook niet over mee praten, want heb nooit AD geslikt.

Wel eens valeriaan, of iets met hop, als rustgevend middel.

Maar dat is maar mlld he.

Voel me wel beter dan gisteren,

Slaperig, dat nog wel een beetje.

Maar ook weer blij nu.

Mijn rolgordijnen hangen.

Echt mooi hoor, vooral als ze dicht zijn (Als het nacht wordt, of als de zon eventjes te scherp is.)

Montagekosten waren gratis, maar heb de jongen toch maar een fikse fooi gegeven.

hij had echt goed zijn best gedaan

Zo weer een uurtje werken, en vanavond naar de Griek.

dat wordt geen ouzo voor mij dan  

Enfin, ben weer weg

Toedels

@JohannesH

Hallo allemaal.

Ik ben vandaag voor de eerste keer aan het rondkijken.

Mooi hoe jullie met elkaar  omgaan en elkaar proberen te helpen.

Tot  de volgende keer.

Gipsy, trots op jou!

Goeie middag Johannes en welkom op ons forum.

Kijk maar rustig rond hoor want in het begin kan het verwarrend zijn. De namen vliegen om je oren en de berichten ook.

Maar dat went vanzelf.

Ik hoop dat we ook jij kunnen helpen en dat je je thuis gaat voelen.

Hier Noedels van Maggie. Nou het is dat ik weer honger heb, maar vind het echt niet zo lekker. Morgen maar weer zelf een prutje koken.

Bolletje, ik schrik eigenlijk van je berichtjes. Ik wist wel dat je depressief was, maar zo erg? Ik hoop zo voor je dat het nu echt de goede kant op gaat!

En wij maar zeuren over het eten in Afrika...

Ja Nadia dit jaar is het echt heel moeilijk geweest en echt en paar keer gedacht dat ik het niet meer zou trekken. Hoop het dan ook nooit meer mee te maken. Al ruim 40 jaar heb ik hier last van en een keer zelfs er onder door gegaan. Nu zat ik er tegenaan, en omdat ik alleen ben, is dat best eng. Maar goed, voor het eerst wordt er aan gewerkt. En nu maar hopen dat het gaat werken. Heb alle hoop daarop gezet. En natuurlijk doet de zon wonderen.

pilletjes die haar zouden helpen met afvallen.

Ze zag er geen graten in. Afvallen was het doel, en het heiligde alle middelen.

Ze slikte ze en niet veel later lag ze op de spoed.

Bleek er amfetamine in te zitten.

Dit ken ik, vroeger efedrine en sindsdien zit van alles aan stimulerende middelen (amfetaminen oa) in meerdere afvalpillen en voedingssupplementen zoals pre workout boosters, om met extra energie te trainen met krachttraining. Het verhaal is altijd een kruid uit de oude Chinese cultuur bla bla en dan stoppen ze geen kruidenextract waar maar een heel klein beetje inzit maar een synthestische variant in het middel. Maar kruidenmiddelen mogen internationaal van de FDA en de Europese waren autoriteit, dat is de truc waardoor het zo lastig te verbieden is. En zeker in de UK mag alles. Eigenlijk moet je googlen op ingredienten met voedingssupplementen. Ik ben er vroeger ook van afgevallen tijdelijk.

Ernstig afvallen en zeker met pillen is helemaal niet goed voor je schildklierfunctie. Die daalt daar namelijk van. Maar bij bijna iedereen herstelt dit zich als je weer normaal gaat eten. (dat is de zogenaamde spaarknop van het lichaam in hoofdzaak)

Vandaag ook lekker even in de zon gezeten, kikker ik ook altijd van op.

Ik meld me droog af van het dagpact.

Slaap lekker straks!

Ik kijk(?) een hele vreemde film over noorse goden die in ruimteschepen vliegen....

slaapwel

Ik kijk een nog vreemdere film over kinderen die opgroeien om orgaandonor te worden. Bah. En ik heb al zo'n naar onheils(voor)spellend gevoel de hele dag. Hoop dat dat morgen wat minder is, zodat ik de koeien bij de horens kan vatten, want zonder initiatief verandert er niets.

Ik meld me droog af. Natuurlijk, zou ik bijna zeggen. Blij dat deze dag voorbij is.

Laatste nacht dat mijn zoon en vriendin in hun huis in Nederland slapen. Morgen gaan ze emigreren. Nummer 2.

't Is wat in mijn familie, zuster woont al 40 jaar in Frankrijk, andere zuster heeft bijna 30 jaar in Tunesië gewoond, vader woonde in Frankrijk, ex woont half hier en half in Frankrijk en zoon + 2 kleinkinderen ook. Deze zoon gaat voor de verandering een land verderop, Spanje.

Ik zal de zoon die 5 jaar op dat tropische eiland moest verblijven maar niet meerekenen want dat was geen vrije keus.

Wat is het hier akelig stil.

Dat onheil gevoel, dat ken ik. Gelukkig heeft het nog nooit iets voorspelt.

Ik meld me ook weer droog af. Het was weer een pittige dag.

Op naar het weekend. Met kleine stapjes kom ik er ook.

Slaap goed allen!