Ik weet het zelf niet goed, we zitten zelf midden in het uitproberen. Paar opties:

- zeggen dat je haar nodig hebt en vragen of ze zich over haar angst heen zetten kan (werkt soms);

- niet gaan omdat jij ook niet alles zomaar aan kan (werkt);

- een vriend vragen mee te gaan (vind ik zelf eng).

Toch klink je heel goed lidia!

Misschien houd je gewoon een soort winterslaap

Sterkte asterix. Niet leuk om dat soort zaken alleen te moeten doen

Mooie wat je schrijft Meya. Herken er de interactie tussen mijn ouders in. Depressieve moeder die niet vooruit te branden is soms. Vader die altijd het initiatief neemt, altijd doet alsof hij de sterkste moet zijn. Moeder die er nog meer volgzaam van werd als ze al was. Er ontstonden van die vastgeroeste patronen waarin zowel vader als moeder niet optimaal uit de verf kwamen.

Denk dat als iemand door wat voor oorzaak dan ook wat steun en aandacht nodig heeft vooral wij mannen moeten uitkijken dat we niet de boel even overnemen en voor we het weten het beetje eigen regie bij de ander kunnen weghalen. We hoeven er alleen maar te zijn voor de ander. Naadr de ander te gaan staan. We hoeven niet alles alleen over te nemen. Dat is voor de ander niet fijn. Verlies aan eigen regie vind niemand fijn. Dat zie ik elke dag op het werk. Iedereen wil graag zo veel mogelijk zelluf doen. Weet helemaal niet of dit nu speelt.....vroeg je vrouw of jij ging, reageer je op haar vraag of vul je voor haar in dat ze het niet zelf wil of kan?

Voor de hormonenstorm haar leven overnam, was zij de initiatiefneemster hier thuis.

Als je er niet mee te maken hebt of niemand kent die er mee te maken heeft of heeft gehad, heb je geen idee wat de impact dit op een vrouw kan hebben.

Emoties wisselen zich af van angstig tot oververmoeid, oververmoeidheid is hetgeen wat nu speelt.

En dan niet de voldane vermoeidheid die je kunt hebben na een activiteit, maar uitputting.

Als ze iets kan dat doet ze het meteen, die momenten zijn er ook, alleen op dit moment sporadisch, dan neemt zij ook het initiatief direct.

De keuze dat ik dan wel even ga is dan vanzelfsprekend, haar vader (die het ook niet wil begrijpen) is er ook.

Asterix ik zit er middenin. Gelukkig heb ik medicijnen . Maar ik heb ook tijden dat ik nergens heen wil/ kan etc. Maar ook heel veel goede momenten. Ik ben wel op het punt dat IK mijn grenzen aangeef en niet meer wil pleasen omdat Ik daarna de gevolgen moet dragen.

Heeft je vrouw er hormonen voor. Want zij heeft het wel heel heftig zo te lezen.

Ik ga ook ivm vermoeidheid uitgebreid hormoon onderzoek laten doen.

Spijker op zijn kop, Pumpkin!

ZIJ geeft haar grenzen aan en die respecteer ik, als ze wat kan, dan staat ze vooraan.

Als ze mee zou gaan dan zou haar dat overweldigen, al die indrukken en daar past ze voor, ze kiest voor zichzelf en ze heeft volkomen gelijk.

Wat gebruik je? Hormonen?

Edit: oeps, je zegt het al, haha.

Nee, ze gebruikt geen hormonen, dit zou het ook maar een half jaar uitstellen (zolang mag je ze gebruiken) en daarna gaat de boel weer vrolijk verder, want overslaan lukt niet.

En aangezien ze rookt is het gevaar ook groter.

Wat versta je onder een hormoononderzoek?

Wat is er te onderzoeken dan?

Helder en sterkte vanavond !

.

Duidelijk verhaal Asterix. Sterkte.

Tjonge jonge en dan ik denken dat ik het moeilijk had. *ben er stil van*

Sterkte Asterix, valt niet mee, zeker zo snel na elkaar. Sterkte ook voor je vrouw, wees maar heel zuinig op elkaar.

Hier vandaag voor het eerst in jaren met een therapeutachtig wezen gepraat over mijn onderliggende issues. Een soort van mezelf opgelegd vertrouwen aangegaan. Niet leuk, volgens mij wel nodig. Heftige dag.

Edit: haat aan tikfouten.

Kan nog komen, sbs, eerst die anders kies nog.

Thx Q, en jij ook sterkte met dat wezen.

Goed van je Quinn!

SBS,

je hebt gelijk, ik denk ook vaak dat ik een winterslaap houd en daardoor ook niet aan kom. Een beer komt 1/3 lichter uit zijn winterhol gekropen en dan nog wel met jongen. Dat heb ik laatst gelezen, de jongen worden in het hol tijdens de winterslaap geboren. Nooit te oud om wat te leren.

Maar hoe is het nu, kun je eten of niet?

Dagpact:

lars

rosa

momentum

kohtje

pumpkin

leila

smart

spirit

Lidia

Sis

Even onze superkanjer LARS een hele grote geven.

Ik heb de draad van vandaag gelezen en heb blijkbaar van alles gemist. Het lukt me niet om de dagdraden en alle privédraden bij te houden.

Bolletje, ik hoop zo voor je dat de medicatie gaar werken!!

Zo ik ben weer terug van het werk. Vandaag ging het weer niet zo lekker. Door de verhoging van gisteren moet ik weer beginnen met aftellen w.b.de bijverschijnselen. Balen maar als het middel maar aanslaat. Niet dat we na 6 weken erachter komen dat het voor niets is geweest. Maar ik heb een hele goeie neuropsychiater. Valt me mee dat ik er nog niet verliefd op ben geworden.

Even jou een dikke kus geven Bolletje! ❤

O God lieve Jannigje wat vreselijk. Ik weet hoe rot het is. Ik heb een radio cd speler en draai hele rustige muziek en ga dan op m'n rug liggen. Dat ontspant.

O wat vind ik dat erg voor je meid.Kunnen we hier iets doen voor je. Beetje aan het snotteren

Dank je Likie

Och Jannigje, lees je nu pas. ❤ Het is afschuwelijk je zo te voelen. Goed dat je wel gaat vanavond. Knap van je.

He Jan, wanneer houdt dit nu eens op he...

Hopelijk is het goed voor je om even de deur uit te gaan!

Dat gedonder met die medicijnen.... Bol al net zo. Sterkte meiden!!

Dank je Bolletje en Lika.

Ja Smart, het duurt te lang, veel te lang.

Een voor Jannigje. Ik wou dat ik wat voor je kon doen....