Als je het aan mij vraagt dan zeg ik: verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Je niet ergens achter verstoppen

Dit is wat kort door de bocht, het lijstje kan ook langer

En het zal voor iedereen anders zijn...ik heb de wijsheid niet in pacht.

Nou Lente, je moet zo te horen 'flink aan de bak'. Maar je hebt er zin in, mooi. En ja, 'een slok op' kan de hele boel weer in duigen doen vallen.
Leven in herstel (van een verslaving) is, als je het grondig aan wilt pakken, sowieso al veelomvattend en stevig aan het werk, maar jij hebt daarnaast
ook nog die revalidatie. Die zonnige kijk die je er op hebt is, wat dat betreft denk ik, al het halve werk. Een zonnige kijk die je met alcohol niet
kunt bewerkstelligen. Niet zoals je die 'van nature' hebt. 

9 minuten geleden zei kunsie:

Als je het aan mij vraagt dan zeg ik: verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Je niet ergens achter verstoppen

Dit is wat kort door de bocht, het lijstje kan ook langer

Misschien schrijf ik nu iets ongepasts, dat spijt me dan. Maar mijn moeder is een paar jaar ouder dan jij en net gescheiden van m'n vader. Nu valt op hoe onzelfstandig ze op bepaalde terreinen is en was. Toch vind ik mijn moeder zeker niet onvolwassen. Ik vind wel dat ze zich inderdaad veel te lang achter mijn vader verstopt heeft.

Ik meld mij af voor vandaag, droog en wel. Geslaagde dag, zeker. Maar zo moe. Ik duik lekker mijn bedje in, tv erbij en rolluik laag. 

Fijne avond en welterusten 

15 minuten geleden zei kunsie:

En het zal voor iedereen anders zijn...ik heb de wijsheid niet in pacht.

Wie wel?  Degenen die dat het hardst roepen zijn vaak de grootste minkukels.

Was benieuwd wat het voor joú betekent. Kan voor iedereen een beetje anders zijn.

Jeetje zat ik er even naast. Dacht dat je stukken jonger was kunsie haha. Grappig hoe je uit een paar regels tekst een beeld vormt van mensen (wat dan in dit geval volledig onjuist is)

En mooie discussie over volwassenheid. Vind hem lastig te definiëren zelf. Interessant wel, stof tot nadenken

13 minuten geleden zei jopie:

Kunsie,

Complimenten zijn in mijn beleving ook en net zo zeer tekenen van, hoe zal ik het noemen, ongelijkwaardigheid. Hoe goed bedoeld ook. Hoe goed de relatie ook is.

 

 

Ja Jopie, daar kan ik me goed in vinden. Mijn zus heeft zich ook altijd opgesteld als onze tweede moeder. Dus niet gelijkwaardig maar net even hoger dan de kinderen die onder haar kwamen. Hoe goed ze het ook bedoelde, want daar ben ik van overtuigd.

17 minuten geleden zei Sandro:

Misschien schrijf ik nu iets ongepasts, dat spijt me dan. Maar mijn moeder is een paar jaar ouder dan jij en net gescheiden van m'n vader. Nu valt op hoe onzelfstandig ze op bepaalde terreinen is en was. Toch vind ik mijn moeder zeker niet onvolwassen. Ik vind wel dat ze zich inderdaad veel te lang achter mijn vader verstopt heeft.

Helemaal niet ongepast Sandro 

Maar ik heb zelf geen kinderen dus ik denk dat je dan zelf wat langer kind bent of blijft.Ik hoefde niemand op te voeden. En jouw moeder moest dat wel en die taak heeft ze instinctief op zich genomen zoals het grootste deel van de moeders doen.

Slaap lekker, Senna.

Complimenten 'nodig' hebben lijkt me eigenlijk ook een teken van onzekerheid. Wanneer je er naar gaat vissen, wordt het onvolwassenheid. Denk ik. Of vind ik. Maar ik denk nog even verder

Even iets heel anders. Niet naar NPO3 schakelen voor Keuringsdienst van Waarde 

Complimenten nodig hebben is dan misschien onvolwassen maar niet met complimenten om kunnen gaan is ook een vorm van
onvolwassenheid.
Dan is er ook nog het fenomeen aanbevelenswaardig.. een vakman/vrouw die aanbevelingen krijgt, krijgt ook complimenten en heeft
die ook wel nodig...
Of dwaal ik nu af?

9 minuten geleden zei NickyLJ80:

Complimenten 'nodig' hebben lijkt me eigenlijk ook een teken van onzekerheid. Wanneer je er naar gaat vissen, wordt het onvolwassenheid. Denk ik. Of vind ik. Maar ik denk nog even verder

Ik denk dat over dit onderwerp eindeloos gediscussieerd kan worden omdat iedereen er wel een eigen ervaring mee heeft of een eigen mening. Mooi toch! 

28 minuten geleden zei jopie:

Nee lars, langer, tenzij jouw man ook s avonds uit je slaapgedeelte moet, net als je vogels. 

(je kan het hebben, toch?)

Snap hem niet 

9 minuten geleden zei Sandro:

Even iets heel anders. Niet naar NPO3 schakelen voor Keuringsdienst van Waarde 

Haha het gaat over gin! 

11 minuten geleden zei Kohtje:

Slaap lekker, Senna.

Jij ook, dank 

Is niet om kunnen gaan met complimenten onvolwassen? Ik vind het soms ook wel lastig, ben al gauw geneigd het weg te wuiven (maar ik ben dan ook niet echt volwassen nog geloof ik). Ik heb zelf meer het gevoel dat dat voortkomt uit een minderwaardigheidsgevoel. Goede hersengymnastiek dit

12 minuten geleden zei Kohtje:

Complimenten nodig hebben is dan misschien onvolwassen maar niet met complimenten om kunnen gaan is ook een vorm van
onvolwassenheid.
Dan is er ook nog het fenomeen aanbevelenswaardig.. een vakman/vrouw die aanbevelingen krijgt, krijgt ook complimenten en heeft
die ook wel nodig...
Of dwaal ik nu af?

Klein beetje misschien?

Een (gemeend) compliment is volgens mij bedoeld om zowel de gever als de ontvanger een goed gevoel te geven. Een aanbeveling vind ik dan meer in de zakelijke sfeer thuis horen en is meer op iemands vaardigheden gebaseerd dan op de persoon zélf. En dient uiteindelijk meer ter informatie om een ander behulpzaam te zijn. Compliment is meer iets tussen twee personen onderling en meer in het gevoelsleven denk ik

In mijn ogen heeft complimenten nodig hebben, of de manier waarop je met complimenten krijgen omgaat, vrij weinig met volwassen zijn te maken. Kan iemand uitleggen waarom dat wel zo zou zijn? We zijn toch allemaal mensen.

Mijn hersenen beginnen zo langzamerhand te knetteren....ik stop er ook ff mee voor vanavond. Ik lees jullie morgen wel weer! Het was me zeer aangenaam! 

Weer droog hier en nu nog ff slappe tv kijken 

Welterusten voor straks allemaal!

Ik niet Sandro, want ik schaar het ook niet onder onvolwassenheid. Wel dat hengelen naar complimenten, dat vind ik dan wel weer onvolwassen gedrag. Waarom ik daar zo allergisch voor ben weet ik niet, maar ik slecht tegen mensen die steeds maar weer die bevestiging nodig hebben. Maar dat zegt dan weer meer over mij dan over die persoon natuurlijk. Eigenlijk weet ik het dus ook gewoon niet en roep ik maar wat

Hoe gaat het nou met je ouders nu de scheiding rond is? 

Goed idee Lente, ik ga ook maar eens richting bed met een boek. Fijne avond allemaal en slaap lekker straks 

Interessant onderwerp: Volwassenheid.
Het lichamelijke deel ervan lijkt me het gemakkelijkste waar we het niet over hoeven te hebben, wel?

Als ik naar mezelf kijk, hangt mijn volwassenheid samen met de persoon met wie ik het van doen heb. Mijn m'n vriendin heb ik een behoorlijk volwassen omgang, juist omdat ze dat is: vriendin en niet mijn partner. Bij haar kan ik open, eerlijk en kwetsbaar zijn.

Naar mijn buren is het een heel ander verhaal, daar gedraag ik me nogal onvolwassen. (In mijn hoofd en emoties is dat dan, want buiten een 'hoi' eens in de drie à vier weken praten we niet met elkaar.) Ik denk dat het daar met angst te maken heeft. Bang voor intrusies op mijn gebied, zoals die er zo vaak zijn: sigarettestank, vocaal geweld, spullen over de schutting en ga zo maar een eind door.
Met hen kan ik ook niet mezelf zijn, moet ik een masker van onaantastbaar, onoverwinnelijk op. De keren dat ik het in de afgelopen decennia met kwetsbaarheid probeerde werd daar in mijn ogen flink misbruik van gemaakt. Verdere onvolwassenheid mbt dit stuk anno nu: de broek vol om het aan te gaan, niet het lef kunnen vinden voor mezelf op te komen. Technisch gezien onvolwassen, dus.

Afijn, zo zal de nuance voor iedereen weer anders liggen.