Goed dat je niet meer hebt gedronken @bumperjim Eten helpt echt met craving. Daar heeft ons Bolletje het bij het rechte eind.

En @Fruitvlieg2019 het klinkt alsof jij een vriendin hebt die van gadgets houdt. Drone laten kopen en haar ermee naar buiten sturen. Dan heb je toch een beetje meer ruimte in huis 

Ik begrijp dat je nu vriendinnen mist @niks, maar ik vind het een reuze gezellige eer dat je hier deelt. Dank je wel! En ook al heb ik 2 kinderen gekregen, ik heb nog steeds een onervaren gevoel.

Ik geloof dat ik toen niet echt zwanger durfde te zijn. "Ja, alles gaat goed. Ben wel heel moe." Zei ik.

Zou het best nog een keer willen doen. Om het echt mee te maken. Gek. Nooit zo gerealiseerd.

@bumperjim en @Fruitvlieg2019 : ga verhuizen! Lekker opruimen EN samen bezig. 

8 uur geleden zei bumperjim:

  Het meest effectief is weggooien.

Probeer eens: verhuizen naar een kleiner huis. 

4 uur geleden zei Yana:

En ik eet mie met Chinese kool en paddenstoelen uit de natuur (eekhoorntjesbrood en weidechampignons).

Ja @niks, ik verhuur vakantiehuisjes, maar die staan wel een paar kilometer bij waar ik woon vandaan maar als jij in een huisje zit, kom ik graag langs om op Niksy te passen, het zal me een eer en groot genoegen zijn 

Als @Lonster dan in het andere huis zit wordt het helemáál leuk 

Mag ik ook? 

8 uur geleden zei Cleo66:

Nou @bumperjim hier doen we niet veel meer samen hoor . Hij is of weg (biljarten , formule 1 kijken, mountainbiken )  of hij slaapt op de bank.  Zucht.  

Nou ik wil me er gewoon niet bij neer leggen. Vroeger gingen we altijd graag uit eten. Dat heeft een beetje charme verloren sinds de covid. Uitgaan sowieso moeilijk nu met de avondklok om 21:00 uur.

Ze doet gewoon helemaal niks meer, echt niks. Alleen boodschappen. En dan weet ik dat daar binnenin iemand ongelukkig zit te zijn maar ik kom er gewoon niet bij. Anders waren we wel uit elkaar gegaan, klaar, maar dat wil ik niet. Als zij alleen op een flatje gaat wonen dan wordt ze over 6 maanden dood gevonden en niemand snapt er iets van. Althans dat fantaseer ik zo. Is ook weer gigantisch onderschatten wat ik doe, maar gvd kom dan eens tot leven nu! Haar leven is gewoon te makkelijk, ik breng het geld binnen en zij hoeft zich alleen maar te drogeren met die kutspelletjes die daar precies voor ontworpen zijn: zoveel mogelijk verslavend en zoveel mogelijk geld aftroggelen.

Ze komt alleen in aktie als er iets moet gebeuren. Dochter gaat op kamers dan komt ze ineens van de bank af en worden met waanzinnige efficiency duizend dingen georganiseerd. Dan zie ik even weer de oude, de "echte". Is het klaar dan vervalt ze weer in dagenlang (wekenlang inmiddels) hangen op de bank. Zichzelf weet ze vrijwel niet te amuseren. Leeft altijd voor een ander. Heeft er geen idee van hoe saai dat is voor de ander.

En ik ben er een beetje klaar mee met het idee (dat ik lang gehad heb) dat het allemaal weer aan mij ligt, dat ik van alles wil, dat ik maar veel moet mediteren en dan gaat dat willen wel over. Want zij is gewoon ongelukkig en ik ook.

Ja @bumperjim dát snap ik. Je kunt het niet bespreken met haar? Mijn man heeft een moeilijke relatie met zichzelf en met werk.  Heeft lang niet gewerkt, vanuit het idee dat het dan beter zou gaan alles.

Maar nee. Nu op zijn bijna 60ste zegt hij dat hij nu pas echt leert te werken. 

Zou jouw rouw gebaat zijn bij werk? Een invulling waarbij mensen op haar wachten,  iets van haar verwachten?

Ik ben erin geïnteresseerd  @bumperjim dat je je focus richt op de alcohol als je je ongelukkig voelt. 

Ik ben samen met een alcoholist. Dat was hij van oorsprong niet, maar inmiddels wel. Ik kan hem niet veranderen. Daarna heb ik veel nagedacht. Blijven? Weggaan? En besloten dat ik samen met hem wil blijven. Nu richt ik mij op het versterken van mijn eigen leven.

Natuurlijk heb je altijd kans dat je elkaar kwijtraakt onderweg en dat blijft hard werken. 
Maar ik heb ergens gehoord dat een relatie altijd hard werken is. 
 

Is je focus op je vrouw haar verslaving ook niet weer een aandacht afleider van jezelf? 

8 uur geleden zei Jannigje:

Mag ik ook? 

Ja hè hè, tuuuuuurlijk 

16 minuten geleden zei Reacher:

 

Is je focus op je vrouw haar verslaving ook niet weer een aandacht afleider van jezelf? 

 

Ikzelf ben lang gefocust geweest ophet geluk van anderen. Nu leef ik meer vanuut mezelf. Dat is fijn en blijft een uitdaging....

Mijn man's "ongeluk" was altijd een mooie afleider voor mezelf ja. Maar leven vanuit mezelf heb ik in eerste instantie verward met verliezen van gezamenlijkheid.

(Ik hè ..) 

Nu lukt het meer om naast de ander te staan en verbonden te blijven zonder zijn problemen op te lossen of over te willen nemen of 'los het dan ook zelf maar op' gevoel.

Het lukt mij alleen door mezelf (en hem ook) steeds te bevragen. Checken. Mijn gevoel: klopt dit? En dan bij hem. En soms is er dan iets wat hij niet kan begrijpen van mij. Maar hij gelooft me wel. En dan is dat maar zo. Dat helpt.

53 minuten geleden zei Lika:

Ja @bumperjim dát snap ik. Je kunt het niet bespreken met haar? Mijn man heeft een moeilijke relatie met zichzelf en met werk.  Heeft lang niet gewerkt, vanuit het idee dat het dan beter zou gaan alles.

Maar nee. Nu op zijn bijna 60ste zegt hij dat hij nu pas echt leert te werken. 

Zou jouw rouw gebaat zijn bij werk? Een invulling waarbij mensen op haar wachten,  iets van haar verwachten?

Ja heel erg gebaat. Maar ze heeft haar leven nu zo ingericht dat ze elke middag onze jongste van de bushalte haalt op 3 km van hier (die zeg maar een nare ervaring heeft gehad de enige keer dat ze van de bushalte naar huis is gelopen toen wij niet thuis waren). En daar past geen fulltime baan bij. Dus zoekt ze iets parttime maar ze zoekt niet echt fanatiek of zo. Dit kan nog 2 jaar zo doorsudderen tot de jongste ook het huis uit is. En dan, ja wat dan.

29 minuten geleden zei Reacher:

Ik ben erin geïnteresseerd  @bumperjim dat je je focus richt op de alcohol als je je ongelukkig voelt. 

Ik ben samen met een alcoholist. Dat was hij van oorsprong niet, maar inmiddels wel. Ik kan hem niet veranderen. Daarna heb ik veel nagedacht. Blijven? Weggaan? En besloten dat ik samen met hem wil blijven. Nu richt ik mij op het versterken van mijn eigen leven.

Natuurlijk heb je altijd kans dat je elkaar kwijtraakt onderweg en dat blijft hard werken. 
Maar ik heb ergens gehoord dat een relatie altijd hard werken is. 
 

Is je focus op je vrouw haar verslaving ook niet weer een aandacht afleider van jezelf? 

 

Ik heb geen idee. Maar ik heb nu zoiets van ik kan wel weer met mezelf bezig gaan maar ik zie dat zij ongelukkig is en ik wil gewoon weer eens het gevoel dat we samen een relatie hebben. Die verder gaat dan samen in dezelfde woonkamer zitten ieder met een schermpje voor zich. 

Rot voor je @bumperjim en heeeeel goed dat je van de drank afblijft. Ik heb geen wijze raad voor je, zelf ben ik meer het type van als iets niet leuk is dan ga ik wat anders doen. Een relatie die 'hard werken' is, vind ik niet aantrekkelijk en een baan waar ik niet blij van word ook niet. Maar ik heb geen kinderen, dus dat is makkelijk.

Je vindt vast een weg hierin.

11 minuten geleden zei Cleo66:

Ik ben ook niet voor niks aan de drank gegaan, denk ik soms.  

Ja dat denk ik ook van mezelf, maar omgekeerd is het ook zo dat zij niet voor niks aan de spelletjes gegaan is. Dus ach de schuldvraag is verder ook niet belangrijk maar het is wel zo dat alleen de verslaafde iets aan haar/zijn eigen verslaving kan doen. 

Kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk dat is @bumperjim en ook @Cleo66. Met alcohol/verdoving hoef je dit allemaal niet zo te zien en kun je dit nog lang voort laten slepen, maar zonder verdoving ontkom je er eigenlijk niet aan om t te zien zoals t is. Vraag is: wat doe je ermee? 

Want dit speelt al best lang wat ik lees. En zij veranderen niet...

7 minuten geleden zei Yana:

Rot voor je @bumperjim en heeeeel goed dat je van de drank afblijft. Ik heb geen wijze raad voor je, zelf ben ik meer het type van als iets niet leuk is dan ga ik wat anders doen. Een relatie die 'hard werken' is, vind ik niet aantrekkelijk en een baan waar ik niet blij van word ook niet. Maar ik heb geen kinderen, dus dat is makkelijk.

Je vindt vast een weg hierin.

Oh als iets niet leuk meer is ga ik ook wat anders doen, maar een relatie is wat meer omvattend dan de lol is eraf tot ziens. Ja kinderen dus en financieel ook, want die kids willen wel wat studeren en als dat feest niet doorgaat omdat papa zo graag wat anders wil, dat zou ik dan wel erg egoistisch van me vinden. En ik weet ook dat mijn vrouw nog steeds de oude is maar zit gewoon een hele laag ongelukkigheid omheen en daar wil ik doorheen breken. 

5 minuten geleden zei Rosee:

Kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk dat is @bumperjim en ook @Cleo66. Met alcohol/verdoving hoef je dit allemaal niet zo te zien en kun je dit nog lang voort laten slepen, maar zonder verdoving ontkom je er eigenlijk niet aan om t te zien zoals t is. Vraag is: wat doe je ermee? 

Ja met alcohol voel je t niet maar dan leef je zelf ook een waardeloos leven waar niks meer gebeurt. Daar wil ik echt niet naar terug. 

Cleo, je kunt ook gewoon van je man houden hè! Je kunt je focussen op zijn fijne kanten. Hij is lief zeg je, dat lijkt me een mooi uitgangspunt. Je zegt dat hij 'nooit enig initiatief neemt', maar toen jullie vakantie niet door kon gaan bedacht hij dat jullie wel even naar Italië konden rijden toch? Hij laat alles aan jou over? Kennelijk vertrouwt hij je daarin en bovendien, hij verdient jullie inkomen dat laat jij dan weer helemaal aan hem over.

Sla je armen om hem heen, verras hem met iets fijns... Jij bent ontevreden met hem, dat is voor hem ook niet echt stimulerend. Wie weet wat er gebeurt als jij de liefde weer laat stromen?

46 minuten geleden zei Yana:

Rot voor je @bumperjim en heeeeel goed dat je van de drank afblijft.

Ja ik ben er nu vanochtend ook wel weer blij mee, maar als ik een goedkopere fles peut had ghad, dan was hij erin gegaan. Zo dicht zat ik wel op het randje. Ook een soort demonstratief zo van, kijk mij weer ongelukkig zijn. Kwam nog net op het laatste moment een soort weerzin bij me op van nee niet meer. Zo vaak heb ik de kelder afgestruind naar iets wat nog enigszins te zuipen kon zijn...

En ik begrijp het heel goed dat mensen het doen, het is vanuit een gevoel van machteloosheid, dat alcohol eigenlijk het enige is wat nog helpt, althans op korte termijn. Maar alcohol is slechts uitstel van executie, uitstel ( en dus afstel) van een echte oplossing.

en dus BJ lijkt me, dat jij moet verduren dat jouw vrouw een andere manier, tempo, heeft.
Jij bent als eerste uit de zelfde soort cirkel gestapt. Logisch dat je haar dat ook zo gunt.
Ook voor jullie samen. Wat Yana schrijft; de liefde weer laten stromen. Moeilijk, en soms
niet mogelijk. Maar daar uit zien te komen dus. drank, gamen, werk, mooie afleiders, maar niet heus.

en juist craving ervaren om een zwaar moment,
dat zegt genoeg hoe dichtbij zelf weer terugvallen kan zijn.

@bumperjim mijn partner is ook verslaafd aan spelletjes op haar telefoon en is bovendien een "horder". Ik heb daar ontzettend veel problemen mee. Machteloos, het gevoel dat helemaal niemand naar me luistert en ik alles maar alleen moet doen. Heb er de oplossing ook niet voor, drank is het in ieder geval niet. Ook al was ik er alweer ingestonken.

@bumperjim zo lees ik weer hoe moeilijk het moet zijn, met een verslaafde partner te leven.

Ik bedenk me hoe machteloos de mijne zich al die jaren zal hebben gevoeld. 

Vaak werd het vele drinken aangekaart. 

Maar het duurde erg lang voor ik tot het werkelijke inzicht kwam dat het mijn leven en onze relatie ontwrichtte.

Daarbij speelde  een doorslaggevende rol,  haar uitleg  over wat mijn drinken voor haar betekende. 

De verslaafde is daar niet mee bezig.  Maar toen het me expliciet gezegd werd raakte mij dat diep.

Het gaat er  dus om de  'ik boodschap'  uit te zenden.

Als ervaringsdeskundige zal jij dat goed kunnen.  

Goed dat je zelf stand houdt.

1 uur geleden zei Sandro:

@bumperjim mijn partner is ook verslaafd aan spelletjes op haar telefoon en is bovendien een "horder". Ik heb daar ontzettend veel problemen mee. Machteloos, het gevoel dat helemaal niemand naar me luistert en ik alles maar alleen moet doen. Heb er de oplossing ook niet voor, drank is het in ieder geval niet. Ook al was ik er alweer ingestonken.

Ik heb ook een hoarder hier maar het is nog redelijk opgeruimd. Meer dan vroeger eigenlijk. Maar ja van alles dus vele exemplaren. Dunschillers telde ik er vanmorgen 4 van in de keukenla. Dat is zonder degenen die ergens rondzwerven. Ik gebruik er maar 1 van, de fijnste, en alle andere kunnen me gejat worden. Begrijp ook niet waarom ze die dan koopt. Ik vraag het ook niet meer want dat is kennelijk confronterend. Soms alleen maar omdat het niet duur is of zo. Pizzasnijder (zo'n rollend mes dus) hebben we er nu ook 2 van. De eerste was perfect. De tweede snijdt minder fijn. Gebruik ik dus niet. Weet niet wat het ding doet bij ons in de keuken en we ermee gaan doen.

Suf hè al die neuzelarij met spullen, als ze 1 keer in huis zijn dan kost het zoveel tijd en ruimte allemaal. Zelfs weggooien is tijdrovend want je moet eerst uitzoeken wat je weggooit.