Ik wilde meer schrijven maar ik reageer gauw even: nee hoor, je hoeft de dag niet te eindigen, doe ik wel. 

Ps. Ik klink misschien wat depressief, klopt ook wel. Vanmorgen belde een vriend van ons dat hij aankomende week een einde aan zijn leven gaat maken. Heel verhaal, ga ik hier niet plaatsen. Morgen overleg met zijn familie. Het houdt me bezig. 

Ach @Jannigje, hoe gaat het nou met jou?? 

Oeps, dat bedoel ik dus, jongste zoon heeft me nodig, ben weg nu. 

Lieve Jannigje, ik reageer morgen op je! 

Jeetje @nancy dat lijkt me heftig om mee te maken. Ik ken natuurlijk de voorgeschiedenis niet, maar het lijkt mij moeilijk om hier mee om te gaan. Logisch dat het jou bezig houdt lijkt me.
Kun je er over praten met anderen of kan/mag dat niet? Jij hebt ook wel steun nodig hierin denk ik? 
Ik wens je sterkte voor wat komen gaat en ook wijsheid en ik hoop dat je in dit hele gebeuren wel voor jezelf kunt en mag zorgen.
En als je wilt praten met een buitenstaander? Ik wil me zeker niet opdringen, maar ik kan wel luisteren als je daar behoefte aan hebt. 
 

3 uur geleden zei nancy:

 

6 uur geleden zei nancy:

Ps. Ik klink misschien wat depressief, klopt ook wel. Vanmorgen belde een vriend van ons dat hij aankomende week een einde aan zijn leven gaat maken. Heel verhaal, ga ik hier niet plaatsen. Morgen overleg met zijn familie. Het houdt me bezig. 

Wow  Is het "attent" om het vast aan te kondigen of is het een laatste schreeuw om hulp? Je hoeft het niet te beantwoorden maar het lijkt me vreselijk belastend. 

6 uur geleden zei Jannigje:

Ik kan me dat heel goed voorstellen hoor Nancy, er zijn voor-en nadelen aan beide situaties. 
Ik kan erg verlangen naar het delen van mijn leven met iemand anders, maar tegelijkertijd zie ik mijzelf toch ook niet meer samenwonen. Ik ben al heel lang alleen en hoewel ik dat erg moeilijk kan vinden, ben ik er ook wel aan gewend. Ik kan doen wat ik wil. Dat lijkt dan weer leuk, maar dat is het ook weer niet altijd. 
Het voelt dus vaak dubbel voor mij.
Als ik mij redelijk stabiel voel, kan ik beter alleen zijn. Als ik mij somber voel, voel ik mij ook vaak meer alleen en eenzaam. Dan lijkt het gras altijd groener bij de mensen die samen zijn, die gezinnen hebben.

Ja dat groene gras daar... Ik had het gisteravond even heel erg. Te lang op facebook geneuzeld en gekwijld naar foto's van Iedereen die een chaletje huurt in de bergen voor oud en nieuw en dan heerlijk met de hond in de sneeuw gaat banjeren. En dan romantische foto's van plaatsen die door honderden geliked worden. 

En Wij Doen Niks. Sterker nog, Wij Doen Nooit Wat. Fomo heet dat en als je het krijgt om 10 uur 's avonds dan kan je er niks mee want je kan niet ff vlug naar de sneeuw dan. En als ik dan een passief agressieve opmerking naar de Stier maak zo van gaan we nou Eindelijk nog eens wat Doen Samen dit weekend, dan kijkt ze me aan en weet ze och hij heeft het weer.

Tis gelukkig alweer weg vanochtend. Als het gras van de buren groener lijkt dan is het tijd om je eigen gras te maaien.

En vooral van facebook afblijven, daar word je ongelukkig van.

Ach @bumperjim, ik heb in het verleden ook vaak gedacht te zien dat het gras bij de buren groener was... 
Maar overal is wel wát hoor ben ik in de loop van de jaren achter gekomen. Ieder huisje heeft zijn kruisje, bij sommigen staat een klein kruisje groots en pontificaal boven het huis uit te torenen, bij anderen ligt een joekel van een kruis verstopt in de kelder... 
Afgelopen week had ik naar aanleiding van een eerdere opmerking van jou al een heel verhaal hier getypt over het bankhangen en niets ondernemen van Kees en hoe ik dat ervaar en ervaren heb.... maar had het geloof ik weer weg gehaald.... 
Wat dat bankhangen betreft zou de Stier een zusje van hem kunnen zijn, met dat verschil dat de Stier op de tablet leest en Kees de krant.... 
Om een heel lang verhaal zo kort mogelijk te houden: ga leren los te laten Jim. Ga dingen doen die jij wilt doen. 
Al zou je het alleen doen. 
Huur  zo'n huisje als jou dat heerlijk lijkt. Vergeet alleen de romantiek dan als jij alleen gaat. 
Maar misschien wil ze toch wel mee als puntje bij paaltje komt, en kunnen jullie het tóch gezellig hebben... 
En dat facebook? .... gewoon het zoutvaatje naast zetten... 




 

Ja loslaten weet ik wel.

En de ander begrijpen. Stier moet een klusje te doen hebben, die moet zorgen. Toen de kids klein waren werkten we beide fulltime en liepen we voortdurend achter de feiten aan qua zorgen, huishouding en alles. Toen is Stier op een vervelende manier haar baan kwijtgeraakt, ook ziek geweest, en geen ander werk gezocht om echt tijd voor de kids te hebben. Nu is het ik geloof 6-7 jaar later en de jongste is 16 en er valt niet meer zoveel te moederen, dus Stier heeft gigantisch veel vrije tijd maar ze zal niet iets voor zichzelf gaan doen. Ik zou zomaar een hele dag de bergen in gaan als ik geen werk had en de dag daarna lekker weer, maar Stier is veel te altruïstisch en ook niet echt een buitenmens. Maar als dan bv de dochter belt vanuit de stad mam ik heb de bus gemist of zo, dan springt ze onmiddellijk van de bank om haar te halen want dan kan ze weer even zorgen. Dus het is geen luiheid of zo.

Nu is ze begonnen met oppassen op andere kinderen en ik denk dat dat bij haar past. Tijdens de lockdown afgelopen voorjaar is ze aan het naaien geslagen, mondkapjes voor iedereen en nu nog naait ze allerlei dingen. Als t maar voor iemand is die daar blij van kan worden.

Dus je kan het heel negatief zien maar ook positief. Ik ken Kees zn situatie niet maar misschien kan jij ook met een andere bril een heel ander beeld krijgen. (Hoewel ik die andere bril soms ff kwijt ben moet ik wel toegeven)