Ik hoop dat ik straks weer kan slapen. Voel me gewoon een beetje wiebelig en ziek. Heb een extra deken op bed gelegd. En mijn benen voelen als pap. Ik denk dat gisteren veel van me heeft gevraagd. Misschien de hele afgelopen week wel. Even luisteren daarnaar dus.

3 uur geleden zei Jannigje:

Het was/is mijn  beroep @Maja,  vandaar.
Daarom durfde ik een dringend advies te geven, ik weet in jouw geval waar ik over praat.
Heb je vertrouwen in die therapeut? Dat is belangrijk.

Dat voorvoelde ik dan goed. Jouw stelligheid raakte mij. Het brengt mij nu ook van simmen voor de spiegel en panieken over de toekomst naar actie. Het is een feit en je kunt er wat aan doen. Schouders eronder. Vertrouwen heb ik gelukkig in de fysiotherapeut die mijn moeder heeft geholpen. Dus dat is een goed vertrek station. Dankjewel @Jannigje. 
 

1 uur geleden zei Lika:

Ik hoop dat ik straks weer kan slapen. Voel me gewoon een beetje wiebelig en ziek. Heb een extra deken op bed gelegd. En mijn benen voelen als pap. Ik denk dat gisteren veel van me heeft gevraagd. Misschien de hele afgelopen week wel. Even luisteren daarnaar dus.

 

Je hebt veel hordes moeten nemen en dat is je gelukt. Alles komt er nu uit. Eraan toegeven, dat is het enige wat je eraan kunt doen. 

10 uur geleden zei Maja:

Ha @Jannigje,

ik had nog geen fysiotherapie, maar ga jouw advies meteen ter harte nemen. Maandag neem ik contact op met de fysiotherapeut/ mensendieck therapeut die ook mijn moeder een tijd terug geholpen heeft. Mijn moeder doet nog steeds trouw iedere ochtend de rij oefeningen die zij toen gegeven had. Voordeel is dat de therapeut dus ook goed let op houding. Ik ben erg geschrokken en vind het deprimerend om mijzelf vanaf de zijkant in de spiegel te zien. Vanaf de schouderbladen naar de nek, zo krom. Dat ik dat niet gezien heb. Had wel nekklachten maar weet dat aan te lang achter de computer in een minder professionele thuiswerkomgeving qua burea(stoel) e.d. Mijn verzekering vergoedt veel behandelingen, dus niets houdt mij tegen. Dankjewel voor het duwtje in mijn rug @Jannigje! Hoe ben jij bekend geraakt met kyfose? 
 

Ik denk als niet-deskundige vaak dat mensen die zo krom zijn veel op hun schouders hebben, figuurlijk dan dus, en dat dat zich vertaalt naar een ongezonde houding. 

Nou dan zal mijn moeder wel een uitzondering zijn geweest die de regel bevestigde Jim. 
Al toen zij nog heel jong was kreeg ze van háár moeder al met regelmaat te horen: 'kind, loop toch wat meer rechtop, je groeit nog helemaal krom anders'.... eigenwijs als zij was trok zij zich daar niets van aan.
Geëindigd zo krom als een hoepeltje... 
En zij is opgegroeid met schouder(tjes) waar echt geen zware lasten op hebben gerust hoor. Integendeel.... 

15 uur geleden zei Maja:

Dat voorvoelde ik dan goed. Jouw stelligheid raakte mij. Het brengt mij nu ook van simmen voor de spiegel en panieken over de toekomst naar actie. Het is een feit en je kunt er wat aan doen. Schouders eronder. Vertrouwen heb ik gelukkig in de fysiotherapeut die mijn moeder heeft geholpen. Dus dat is een goed vertrek station. Dankjewel @Jannigje. 
 

Graag gedaan.

13 uur geleden zei bumperjim:

Ik denk als niet-deskundige vaak dat mensen die zo krom zijn veel op hun schouders hebben, figuurlijk dan dus, en dat dat zich vertaalt naar een ongezonde houding. 

Vaak speelt dat zeker mee, maar er zijn een paar aandoeningen waarbij de wervelkolom kan vergroeien. Er zijn mensen die elke aandoening alleen  wijten  aan leefstijl, eetgewoonten, psychische gesteldheid ed. Ik ben niet van die school . 
Geest en lichaam beïnvloeden elkaar zonder enige twijfel, dat geloof ik absoluut, maar om te zeggen dat je bijvoorbeeld MS krijgt of ALS omdat je op een bepaalde manier hebt geleefd, gedacht, gedaan, gaat mij veel te ver.

12 minuten geleden zei Jannigje:

maar om te zeggen dat je bijvoorbeeld MS krijgt of ALS omdat je op een bepaalde manier hebt geleefd, gedacht, gedaan, gaat mij veel te ver.

Ja mij ook hoor, de "eigen schuld" gedachte spreekt veel mensen aan maar veel ziektes zijn zo complex dat we het helemaal niet weten. 

13 uur geleden zei Yvonne:

Nou dan zal mijn moeder wel een uitzondering zijn geweest die de regel bevestigde Jim. 
Al toen zij nog heel jong was kreeg ze van háár moeder al met regelmaat te horen: 'kind, loop toch wat meer rechtop, je groeit nog helemaal krom anders'.... eigenwijs als zij was trok zij zich daar niets van aan.
Geëindigd zo krom als een hoepeltje... 
En zij is opgegroeid met schouder(tjes) waar echt geen zware lasten op hebben gerust hoor. Integendeel.... 

soms zijn het ook lange mensen (vrouwen vaak) die eigenlijk minder lang willen zijn en dan een beetje in elkaar duiken. Dat begint vaak al in de puberteit. Als je dan als ouder 10000 keer zegt "rechtop staan!" dan werkt dat idd averechts