Maandag 18 oktober 2021
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
2 uur geleden zei niks:Maar ik lees nu ook van @nancy, ben ook zo goed in timing... Sorry
Nee joh, helemaal prima. Van harte gefeliciteerd, wat een hartstikke leuk nieuws!!
42 minuten geleden zei Musashi:Hoeft toch geen sorry @niks! Gewoon blij zijn!! Ben zelf momenteel gewoon overgevoelig bij elk babynieuws…dat hoort er bij denk ik…over 1 maand ongeveer zal mijn schoonzus bevallen…ook dat wordt mixed feelings maar ik kan/ mag toch niet verwachten dat elke mama (in spe) met mij rekening houdt hè…dat is onmogelijk…ik moet er zelf mee leren leven…dus deel gerust alle geluksgevoelens, het is je echt van harte gegund!
Ik twijfel of ik dit wel zou schrijven want wil niets afdoen aan de blijde verwachting van niks, maar het moet me toch van het hart. Ik ben nu bijna 10 maanden droog. Het is best een pittig jaar geweest met ‘grote gebeurtenissen’, niet echt ten goede. Ik heb altijd getracht om hier positief mee om te gaan, door het negatieve heen, met in gedachten dat het allemaal wel beter zou worden, de grote beloning als het ware…welnu die is er niet…na 10 maanden nog altijd niet, integendeel, klap na klap lijk ik te krijgen…deze dip dus als gevolg. Voor de eerste keer dit jaar dat ik me toch echt begin af te vragen waarom ik het toch eigenlijk doe, al die moeite. Voor mijn kind, volmondig ja, maar voor mezelf? Daar ben ik helemaal niet meer zo zeker van, mijn positieve volhardendheid lijkt uiteen te barsten in vlijmscherpe splinsters. Ik verdrink zowat in zelfmedelijden en ik zie het allemaal even echt niet meer…
Ps sorry @niks van mijn kant dus, ik wil je positief nieuws eigenlijk echt niet kapen…
Lieve Musashi, je haalt nu een aantal dingen door elkaar. Het stoppen met drinken heeft in eerste instantie vooral een lichamelijke beloning: want jeetje, geen vergif meer tot je nemen, daar zullen je organen echt beter op gaan. En dan natuurlijk ook alles wat op je pad komt: reken maar dat dat beter te handelen is zonder dan mét alcohol in je hersenen. Je beloning zit 'em dus ook niet in de dingen die je overkomen, maar in de manier waarop je er nu mee om kunt gaan. Geloof me, juist in situaties zoals welke je nu mee maakt, is het zoveel beter om dit te ervaren zonder dan mét alcohol. Hoe pijnlijk soms ook. Het stoppen met alcohol zal er dus zeker niet voor zorgen dat er geen nare dingen meer gaan gebeuren, maar beïnvloedt wél de manier waarop je er nu mee om kunt gaan. Hoe pijnlijk ook. Maar echt, je bent beter af nu.
@Musashi je kaapt niets hoor. Ik hoop van harte dat je niet gaat drinken. Het lost niets op, maar dat weet je ook. Na alle klappen, gaat het voor jou ook ooit beter worden. Makkelijk praten, ik weet het... Hou vol, voor jezelf. Je wilt echt niet terug naar...
Voor Nancy, Musashi en Niks: .
Ben op vakantie met twee dochters. Voel me erg stoer.
Lieve @Musashije bent nog steeds in de rouw. Dat begrijp ik. Dat heeft veel tijd nodig.
Stoppen met drinken doe je zeker goed voor je dochter. Je geeft haar een kans op een liefhebbende moeder. Geniet van haar en van wat je hebt.
Je doet het ook voor een stabiele relatie en voor jezelf. Ook jullie willen samen gezond oud worden.
Misschien wordt het jullie nog gegeven. Ik hoop het echt van de harte.
Gun jezelf wat tijd om te herstellen. Geluk zal zeker terugkomen.
Hallo allemaal, ik was hier weer heel even en heb een paar berichten achtergelaten , ik wens iedereen het beste toe voor de nabije toekomst
@Musashi stoppen met drinken is niet wachten op een grote beloning.
Ik weet dat mijn situatie en jouw niet te vergelijken zijn.
Ik zei ook altijd tegen mijn behandelaar als dit gebeurd of dat , dan gaat het vanzelf beter allemaal .
Ik verwachte ook elke keer dat ik beloond zal of ging worden in de vorm van dingen die ik dan toegeworpen kreeg vooral tastbaar en zichtbaar of voelbaar .
Ik kreeg ook elke keer weer te horen dat het erom ging dat ik ging leren met situaties om te gaan dat het vanuit mijzelf moest komen.
Bloedlink kon ik daarom worden, waar bemoeide ze zich allemaal mee.
Maar uiteindelijk heeft ze gelijk het komt langzaam meer van binnen uit mijzelf ik laat mij minder snel leiden door mijn gedachten, mijn innerlijke kwelgeest.
Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn , al lijkt het voor jou nu of je vast zit in een doornenstruik .
Geef jezelf even meer tijd om hier uit te komen, de ballast van je verdriet een plek geven in je gevoel .
Dikke knuffel .
.
.
@Musashi hoewel mijn dagelijks leven totaal anders ik denk ik dat ik je wel begrijp, zelfde stopdatum. dank je voor het onder woorden brengen. Bij mij komt mijn verleden naar boven en dat vind ik heel zwaar. Ook ik had een heftige klap in het heden en nog een tweede waarover ik niet schrijf, maar ik heb wel steun aan o.a. jouw posten. En de reacties van anderen hierop. Als je na bijna 10 maanden weer gaat drinken moet je ook nog omgaan met je schuldgevoel daarover. En nu verwerk je alles rauw en puur. Sterkte, je bent niet alleen
lieve groet
Hoi @Artemis dank je. In dat opzicht is het goed dat we ‘al’ aan 10 maanden zitten hè. Het automatisme om naar de fles te grijpen is er al wel wat uit. Dus het zou gebeuren met voorbedachte rade en dat is al wat gemakkelijker te counteren. Ook een ‘geluk’ dat ik last heb van zware hoofdpijn, als ik hier bovenop nog zou gaan kateren, ga ik dood denk ik. We houden vol dus, maar zoals je zegt, rauw…jij ook sterkte
@rosa45 ik heb je nog gelezen. Dank, je hebt gelijk denk ik, alleen is het Idd niet altijd gemakkelijk om de kleine dingen te blijven zien onder dikke laag mist…
dankjewel @Musashi ik houd me vast aan, "morgen geen kater". wilskracht en doorrrrr,
ook dit gaat voorbij
Ik weet wat alcohol met mijn brein doet en voel me hier op het forum niet alleen met alle gevoelens. die opborrelen. Samen staan we sterk
19 uur geleden zei Musashi:Hoeft toch geen sorry @niks! Gewoon blij zijn!! Ben zelf momenteel gewoon overgevoelig bij elk babynieuws…dat hoort er bij denk ik…over 1 maand ongeveer zal mijn schoonzus bevallen…ook dat wordt mixed feelings maar ik kan/ mag toch niet verwachten dat elke mama (in spe) met mij rekening houdt hè…dat is onmogelijk…ik moet er zelf mee leren leven…dus deel gerust alle geluksgevoelens, het is je echt van harte gegund!
Wat je schrijft is héél herkenbaar voor mij en je hebt gelijk. Je kunt (en ik kan) je niet onttrekken aan de realiteit, althans in mijn optiek.
Want hoe moet je dan leven?
Bij Elke kinderwagen een blokje om?
Iedere zwangere vrouw ontwijken? Etc.
Dat is geen leven.
Het doet pijn, het is verdrietig, voor jou, voor mij.
En tegelijkertijd is er de vreugde, de rijkdom bij heel veel anderen.
En gunnen van het geluk aan anderen en zelf het gemis voelen blijken ook samen te kunnen gaan is mijn ervaring.
Maar soms vind ik dat heel moeilijk en soms niet zo.
.
Je kan niets in het leven ontwijken waar je liever niet tegenaan loopt.
Zwanger worden was niet zomaar weggeven voor mij( ons)
Duurde maar , en iedereen kreeg kinderen behalve wij.
En dan lijkt het wel of iedereen ook dikke buiken heeft je hebt er gewoon een oog voor om die juist te zien .
Nu heb ik ook bepaalde dingen die ik ontwijk , maar zal ze ook onder ogen moeten zien .
Mij begeven uit een veilige zone , of iets aangaan waar ik van de voren al veiligheid op uit gezet heb.
Ik heb er niet overal controle op , behalve op mijn eigen gedrag ( al valt dat ook niet mee als patronen diep ingesleten zijn .)
Je kan het idd ook omkeren .
.
5 minuten geleden zei Musashi:@Jannigje hard/ hart hè
Ja inderdaad.
Het is ook hard, het is ook oneerlijk. Daar ben ik mij ook goed bewust van. Ik vind dit maar lastig...
Lieve @niks van harte geluk gewenst. Dat het één er is, betekent niet dat het ander er niet mag zijn.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.