Nou, onze stokouwe tijger verwende ons vanmorgen met n gewoon doormidden gebeten jonge merel. Een van het setje dat we gekoesterd en beschermd hebben deze zomer. De oude vogels maakten ons zelfs van alles duidelijk. 
Ik kan daar nog wel laconiek in zijn, maar mn katten- en tuin-minnende meisje sprak: we nemen niet weer n kat .
Ben t eens! 

Hier al een opmerking over het kerstdiner gehad. Of ik dan weer drink. Het jaar zit er dan toch bijna op. Want de mooie dure fles wijn van vorig jaar kan dan open. Had ik verledenjaar meegenomen en deze was over. Ze vindt fijn om deze met mij te nuttigen. Pff... is oktober...

Welkom terug @knakker

Gisteren en vandaag mijn oude huis en buurt bezocht. Beetje weemoedig, maar weer zeer tevreden nu. Het moeilijkste vind ik dat ik iets mag missen, zonder dat ik de verkeerde beslissing heb genomen. Trekje van mezelf dat me belemmert. Mag ik wat mee doen…. 

6 uur geleden zei niks:

Als jij overal een probleem van wil maken, moet je dat doen! 

Ik vind dat wel van U een grappige opmerking enerzijds, ik maak zeker niet van alles een probleem. Lichamelijk lukken veel dingen niet meer, wandelen lukte nog wel en is ook redelijk goed meetbaar, maar ik heb redelijk veel geslapen in het voorbije weekend, dus weinig bewogen en ik heb beweging nodig voor mijn problemen, vooral voor mijn rug. 

Grappig, je stelt een vraag en geeft zelf ook een antwoord. Je hebt beweging nodig, dus is het erg? Ja blijkbaar wel hé, je moet bewegen met je rug. 

22 uur geleden zei knakker:

Dank @Lika, jij ook weer terug van ‘t Eilandje? Weemoed over wat voorbij is en tevredenheid met het heden bestaan bij mij eigenlijk constant naast elkaar zonder dat ik daar een tegenstrijdigheid in zie. 

Ja, ook weer terug. En die weemoed en tevredenheid… ja. Naast elkaar. Dat is prima. Maar ik voel me regelmatig gedwongen te kiezen. Zo vreemd. Wil ik helemaal niet en niemand dwingt me ook. Grote Goochel in mijn hoofd. Nou ja. Ik heb het nu door! Ik kies niet meer. Lekker stapelen en naast elkaar zetten.