Lieve Liesje,

weet jezelf waar je paniekaanvallen vandaan komen...

(daar hoef je niet op te antwoorden hoor!)

als je dat voor je zelf al weet ben je misschien al een stukje op weg

dan zou je beetje voor beetje dat kunnen gaan aanpakken

je kunt het ook naar de achtergrond verdrijven

door alcohol en/of pillen

maar persoonlijk denk ik dat je het daadwerkelijke probleem dan alleen maar erger maakt voor jezelf

je verstopt je dan voor de dingen die er ooit toch eens uit zullen komen lijkt me

dus waarom er dan maar niet dwars doorheen?

niet makkelijk, misschien ook wel eng

maar ik denk wel goed en ik denk dat je er daarna ook sterker uit zult komen

omdat je wel iets 'groots' voor jezelf hebt overwonnen

succes en sterkte meis

Lieve Shahire,

Mijn paniek en angst komen voort uit een traumatische jeugd met misbruik en mishandeling.

Ik kan er idd niet dieper op ingaan.

Ik heb een dissociatieve stoornis en PTSS.

Ik ben al vanaf mijn 14de in therapie en op mijn 16de uit huis geplaatst.

Daar komt het dus vandaan.

Mijn verslavingen worden omschreven als een symptoom, want hand in hand gaat met de rest.

Maar ik kan niet goed aan mezelf werken onder invloed.

Dus heb ik hulp bij mijn verslavingen, en bij de rest, los van elkaar.

Nu nog wat ermee doen, want ik ben sterker dan ik me voel. En kán ook veel sterker zijn.

Ik ben niet zielig, ik heb gewoon een rugzakje om.

Dank je lieverd!

Liesje,

ik ben helaas ook bekend met paniekaanvallen.

De tijd heeft mij geleerd dat drinken de paniek

en angsten versterken.

Vooral de volgende dag, als de roes voorbij was

kon de paniek in alle hevigheid toeslaan.

Soms zo onverdragelijk dat de remedie van

weer drinken een oplossing leek.

Ik wist niet altijd waar de paniek vandaan kwam,

wel dat ik er iets mee moest.

Het stoppen met drinken heeft mijn paniek

zeker tot meer dan de helft gereduceerd.

Door alles nuchter onder ogen te zien

en zo langzaamaan de angst in de ogen durven

kijken, leer ik waar de paniek vandaan komt.

Dit doe ik niet alleen, daar heb ik hulp

bij en stapje voor stapje leer ik hoe

met eventuele angst en paniek om te gaan.

Ik heb een korte periode oxazepam gebruikt,

zo'n 1 á 2 keer 10 mg per dag.

Er waren ook dagen dat ik de medicatie helemaal

niet nodig had.

Sinds iets minder dan een jaar een jaar gebruik ik geen

oxazepam meer.

Ook door mijn psych werd ik erop gewezen dat het een

tijdelijk hulpmiddels is waar je steeds meer van nodig hebt.

Ik hoop van harte dat het jou ook gaat lukken,

een nuchter leven, zonder drank en benzo's.

Ik zeg niet dat het makkelijk is,

het is hard werken aan jezelf.

Maar het is te doen.

Lieve Albertina,

Dank je voor je goede woorden!

Zoals ik in mijn berichtje aan Shahire al schreef weet ik wel waar het vandaan komt.

Ik heb al lang en veel hulp gehad.

Ik ben kennelijk nogal een moeilijk geval.

Ik herken heel erg wat je zegt over de versterking van de paniek 'the morning after'.

Dan maar weer drinken, of tóch pillen, ondanks dat ik blut ben.

Ik kom er uiteindelijk wel, zeker weten, maar het is een proces, wat al jaren duurt en nog jaren gaat duren.

Eerst nuchter zijn en blijven.

Hou je taai lieverd!

Liefs, Liesje

Hoi Lies,

Hoe heeft jou behandeling voor paniekaanvallen eruit gezien als ik mag vragen? Ik lees dat je het nu met tekeningen en ontspanningsoefeningen doet.....

Ik ben er heel anders afgekomen! Door exposure, letterlijk paniekaanvallen opzoeken en dan niet vluchten maar de aanval uitzitten. Vb in de spits ben ik op het Centraal Station gaan zitten en oefeningen als ademen door een rietje al rondjes rennend (sorry moet jij even in de stoel doen nog;-)) en dan maar hyperventileren en dan pas de ontspanningsoefeningen gebruiken.. En ja, zonder alco en pillen is de paniek een heeeeel stuk minder. Je schreef het zelf ook al, toen je nog kon hardlopen gebruikte je heel af en toe een oxa als je paniek voelde komen en nu;-)

Ik heb nooit aan exposure gedaan.

Ik ben wel geconfronteerd met mijn ouders natuurlijk, maar nooit bewust met een therapeut erbij. Jij wel (onder begeleiding dan?)

Het is te zwaar voor mij om direct te worden geconfronteerd te worden met het misbruik e.d.

Dat is omdat het al voor mijn vierde was begonnen.

Wel heel knap wat jij gedaan hebt.

Petje af, daar mag je trots op zijn!

Het lijkt me super moeilijk om dat te doen.

Liefs, Liesje

Het ligt aan wat bij jou de paniek oproept, die moet je dan juist opzoeken. Bij mij was het drukke ruimtes en plaatsen waar ik niet weg kan en sport! Ik raakte in paniek als mijn hart te snel tekeer ging. Paniek heeft een 'curve' die naarmate het aantal aanvallen die je hebt gehad en de periode ervan groter en groter wordt. Wanneer je weet dat je van paniek niet dood gaat en dat het over gaat zonder te vluchten (weggaan, drank, pillen whatever) en geloof me dat doet het wordt de curve (pieken van angst) lager en de duur van de aanval minder. Natuurlijk heb ik het in het begin onder begeleiding gedaan maar ben ook zeker veel alleen gaan oefenen. Mensen zullen best eens gedacht hebben 'wat staat die kerel daar nou te shaken' maar ik had er schijt aan. Serieus na een maand namen de klachten al heel ver af.

Ik ken deze website niet maar dacht google even. Dit is hoe een angstcurve er ongeveer uitziet.

http://www.singel54.nl/therapie/fobie.php

Het vergt de nodige doorzettingsvermogen, net als niet drinken maar als je echt van je angsten af wilt.. Noot hierbij is natuurlijk wel dat het míj goed heeft geholpen en ik ben van het type niet lullen maar poesten (010 he haha)

Hey Rickert!

Ik blijf het supergoed vinden dat je zo je paniekaanvallen te lijf bent gegaan.

Voor mij werkt het niet zo helaas.

Mijn paniekaanvallen komen voort uit dissociaties en herbelevingen over het misbruik en de mishandeling.

Dat ga ik dus niet opzoeken, dat snap je wel.

Ik moet andere wegen zoeken, positieve, die ik leer in therapie.

Dus idd geen drank of pillen.

Maar onwijs bedankt voor je advies!

Dit weekend wil ik uit mijn geheugen wissen.

Ondanks alle steun van iedereen, hier, maar ook in mijn netwerk, ben ik de fout in gegaan

Mijn man vertrok (ik geef hem groot gelijk).

Gelukkig is het goed gekomen.

De rest zal ik jullie maar niet mee vermoeien, het is een heel verhaal.

1 Troost, Nederland is uitgeschakeld.

Sorry, ik hou helemaal niet van die voetbalhype, ben blij dat het voorbij is.

Excuses aan de mensen die het wel leuk vinden om mee te maken.

Welterusten, Liesje

Slaap goed Liesje.

Gelukkig is het goed gekomen met je partner...

Morgen weer een nieuwe dag...

Rustig aan met het knietje!

maar met liesje voelt het nog niet goed

liesje hoe kwam je aan drank dan?

Ik ben met mijn krukken naar buiten gegaan, achter ons huis is een AH, en met een heleboel hulp van voorbijgangers (wisten zij veel) na anderhalf uur weer thuis met heel heel veel pijn...

Ik ben stom.

als je net zo volhardend kunt worden

in het stoppen, niet.

IK MOET EN ZAL EN WIL STOPPEN!

Thanx Jane en Gwen!

je bedoelt: ik GA stoppen?

ZAL en GA is toch hetzelfde?

ik lees bij moet en zal

iets meer in de toekomst

ga is direkter

maar dat kan mijn ding zijn hoor

ga dr maar gewoon voor

dan zal ik je steunen waar ik kan:heart:

Dank je lieverd!

Ik GA stoppen! PUNT UIT!

IK STOP NU!

is nog direkter.

Succes liesje, F.

Hahahahaha! Goeie Frodo!

IK MOET EN ZAL EN WIL EN GA NU STOPPEN!

Zoiets?

Yep, that's the spirit.

En elke dag aan het forum komen melden hoe het met je gaat.

Nou, dat was weer een rare dag.

Wat is dat toch met mij?

Vannacht niet goed kunnen slapen vanwege pijn aan mijn kuit.

De papieren van de operatie nog eens doorgenomen en daar stond dat je bij kuitpijn direct contact met het ziekenhuis moest opnemen i.v.m. tombosebeen.

Dus ik vanmorgen gebeld en zou worden terug gebeld.

De fysio zou komen, kon ik het mooi even door haar laten beoordelen.

Zij vertrouwde het niet en raadde me aan de HA te bellen om die langs te laten komen.

Dus ik HA gebeld, hij zou tussen 12 en 1 komen.

Het was inmiddels al half 2 en geen HA.

Het ziekenhuis belde terug dat ik meteen terecht kon bij een ziekenhuis in de buurt.

Ik had echter geen vervoer en de HA zou aan huis komen.

We besloten tot half 3 te wachten, omdat de HA dan weer terug op de praktijk moest zijn voor zijn spreekuur.

Om precies half 3 kwam de HA aankakken en belde het ziekenhuis ook net op.

Na overleg moest ik maar een taxi nemen, ondanks dat ik geen cash had.

De chirurg in het ziekenhuis moest om half 4 weg, dus die taxi moest snel komen.

Na 1000 keer bellen kwam de taxi om half 4 aan.

Gelukkig liep de chirurg uit en werd ernstig hematoom vastgesteld (ziet er bijzonder kunstig uit), als complicatie van de operatie.

Ik kreeg morfine mee en trombose prikken. Die moet ik elke dag in mijn buik spuiten.

Het was maar goed dat mijn man naar het ziekenhuis was gekomen, want die taxichauffeur pleurde mijn rolstoel met de krukken en mijn rugzak erop op straat en liet me alleen met een rekening. Gelukkig kwam mijn man aanrennen om me weg te brengen.

Wat een dag... ben helemaal kapot, ga zo lekker naar bed.

Dit moest ik even kwijt.

Liefs, Liesje

Liesje: zonder woorden :present:

Nou Liesje, jij krijgt veel op je pad, bekijk het positief:

De HA is gekomen,

Het ziekenhuis belde toen hij er was

De taxi kwam, de chirurg was er nog

Je hoefde niet in het ZH te blijven

je man kwam aanrennen

En je kon lekker je eigen bedje in.

Warme groet,

Dat heb je mooi gezegd Kameleon