madelief..je neemt weer de schuld op je

Goedemiddag Witte!

Goedemiddag Twinny

Hee Parel en twinny, wat leuk dat jullie

er zijn.

Gezellig he:D

Madelief, ik denk dat je net als wat Marjo schrijft

ook voor jouzelf kunt gebruiken; trek het je niet

persoonlijk aan, zelfs als mensen gericht iets tegen

jou schrijven. het is een reactie op hoe je doet (schrijft in dit geval)

nooit op hoe je bent. Wij kennen je niet.

Soms ergeren mensen zich aan het schrijven van een ander.

Heb ik zelf ook wel.

Meestal besluit ik daar niets mee te doen, het voegt toch niets toe.

Pas als het echt grof is, of kwetsend dan reageer ik, en dan liever achter de schermen nog.

We zitten hier allemaal met hetzelfde doel, ADB worden en/of blijven.

Hoe we dat doen en met welke bagage we worstelen is eigenlijk weinig interessant.

Het gaat niet echt om onze verhalen, maar wel hoe we ermee omgaan, zeker als we dat

opnieuw moeten leren, zonder drank.

In ons eigen leven zijn we het middelpunt, hier op het forum een van de velen.

Wie schrijft, die blijft;)

Ben ff voor de tievie

piep af en toe wel binnen

laterzzzzzzzzzz

Nee ik ben geen slachtoffer, wel geweest toen ik een kind was.

Als kind word je gevormd, natuurlijk kun je zelf een heleboel doen om eruit te komen.

Maar mijn leven was een opeenstapeling van tegenslagen.

Nu niet meer.

Maar ik ga er verder niet te diep op in.

Dit ivm de openbaarheid van dit forum.

Aankomende week heb ik een gesprek, ik ben benieuwd wat me dat gaat opleveren.

Ja, ik kijk er naar uit!

Raar eigenlijk, maar het is zo!

En verder zand erover.

Ik ben niet zielig of wat dan ook!

Geloven in dat het ooit beter wordt. Jaren heb ik mij aan dat soort illusies vastgehouden.

Ik had immers niks anders dan dromen, illusies, fantasie en hoop. Drinken is dan lekker,

de roes van de roze bril de roes van ach het wordt wel eens beter. Maar het werd niet beter,

want ik zat te wachten of anderen veranderden, ik was toch lief, ik had daar toch wel recht op,

ik verdiende toch wel wat beters. Totdat ik besloot nuchter te worden en te stoppen met slachtoffer zijn,

te stoppen met valse hoop, dromen en fantasie. Te stoppen met alles wat niet waar is voor waar aan

te zien omdat ik zo graag wilde dat iets waar zou worden. De nuchtere wereld leek harder, weg roze bril,

weg fantasie, weg dromen en illusies, zelf van de hoop bleef niet veel over. Brrrr harde wereld

die nuchtere wereld. Maar in die nuchtere werkelijkheid zag ik dat het bij mij lag, wat ik kan veranderen.

Ik hoefde niet meer te wachten totdat m’n moeder of vader eindelijk eens lief werden of dat of die

vriendje of die of die. Het komt niet van buiten het ligt niet bij een ander.

Ik hoefde alleen maar, nou ja alleen maar, te stoppen met drinken, stoppen met de roes,

stoppen met hopen dat iets waar zou worden wat niet waar is en stoppen met schuldgevoel,

stoppen met mezelf waardeloos te vinden. Wat overbleef was m’n ontnuchterende zelf,

de naakte waarheid dat niet iedereen altijd het beste met me voorhad, dat er egoïstische

mensen rondlopen die alleen hun eigen belang voor ogen hebben. Dat ik onbewust net zo goed

kan eisen, dwingen, menen recht te hebben op.

Nuchter probeer ik alleen te kijken naar wat er is, wat werkelijk is, niet hoe ik vind dat iets zou

moeten zijn. Voordelen zijn dat mijn gevoel voor eigen waarde en tevreden of gelukkig zijn niet

meer bij een ander ligt. Hoe ik me voel is afhankelijk van wat ik zelf doe, m’n afhankelijkheid ligt

niet meer bij die ander. Vind iemand me lief of ok dan is dat fijn, vind iemand dat niet is dat niet

mijn probleem en niet mijn schuld of wel maar dan erken ik die ook. Voordeel is ook dat ik ruimte

kreeg om verleden te verwerken, alles wat mij ooit was aangedaan, overkomen, meegemaakt heb

of zelf gedaan en wat ik liever negeerde kwam en komt nog steeds langzaam naar boven.

Maar nu ben ik beter in staat om mijn aandeel hierin te zien, afhankelijk opstellen vroeg om

afhankelijk te blijven, als slachtoffer opstellen vroeg om slachtoffer blijven.

Nergens hierin was ik, zoals iemand fraai zegt, de architect van mijn leven, ook al hield ik mezelf voor

dat ik dat wel deed. Maar ik liet mij leven door anderen, door omstandigheden en door verslaving.

Door mijn aandeel hier in niet te zien, mijn verantwoording niet te nemen, deed ik mezelf te kort

en was ik niet eerlijk naar mezelf en daarmee ook die ander. Nu heb ik dit zelf veel meer in de hand,

in elke situatie kies ik zelf wat ik daarmee doe. Het verleden en het heden vloeit langzaam samen tot mij,

tot 1 geheel. Ik ben dat alles met alle fraaie en minder fraaie eigenschappen die ik mag hebben.

Boven alles voel ik mij vrij hierin, vrij om te kiezen, vrij om nog bang te zijn, vrij om lief te hebben,

vrij om te voelen, denken, vragen en de vrijheid om risico te nemen en de vrijheid om dit alles te beseffen.

Dit vind ik niet allemaal even gemakkelijk, het is nogal eng om al die vrijheden te mogen hebben

en gaan benutten, maar ik vind het wel lollig meestal. Al die nepvrijheden die ik zocht in ik mag zuipen,

ik mag leven zoals ik wil, ik mag dit verlangen van jou, jajahaha, ik werd alleen maar meer slaaf.

Wat een dwaas om daarin m’n vrije leven te bevechten. Pas toen ik stopte met al dat gedonder

ontdekte ik de kracht die ik verspilde aan de verkeerde strijd.

Goeie middag Witje.

Jane, ja daarin heb je gelijk!

Snoepje , nee dat doe ik niet.

Een benevelde brein, daar moet je niet mee in discussie gaan,

dat deed ik wel!

Fout dus.......

Ik had het moeten weten.

Maar ach, hier leer je weer van zal ik maar zeggen.

Zo, en nu ga ik eens kijken of we nog iets lekkers in huis hebben.

Trek bestrijden met eten.

Ik word er niet dunner van, maar ach..

Tot later!!

madelief

dat je niet gelukkig bent in je relatie blijkt toch wel uit je verhalen

en ik vind dat moeilijk om te lezen..vind dat jij je eigen weg cijfert

je bent allebei gelijk in een relatie

maar het is jou relatie en jij moet ermee leven

maar hoop dat je nog eens gelukkig gaat worden

Ha Witje

ja ik weet wel hoe ik

jou weer op het forum moet lokken he:D

Snoep, zin in alc? Heb je daar al de hele middag last van of is dat net op komen zetten?

Snoep ik gun je toch zo dat je hier eerder doorheen bent

je hebt het zo verdiend dat het met wat minder lijden komt.

In bed word je ook vast niet vrolijker, of heb je daar een TV

met komedies ofzo? Sporten houd jij niet van he? En een taart bakken ofzo?

in elk geval iets leuks verzinnen als vast ritueel bij trek, dan ga je je misschien weer

verheugen op de eind vd middag. Desnoods maar vroeg koken, kan ook leuk/lekker zijn.

Ga ik nu ook doen.

en dan nog een avonddienstje draaien

laters.

jane

op bed liggen vind ik jammer genoeg geen straf hoor

kijk inderdaad tv daar

en koken op zondag doe ik eigenlijk nooit

is toch een rustdag?

Toch ben ik er van overtuigd dat die trek de weekenden over gaat meid, het heeft tijd nodig zoals alles in het leven.

En zeker weten dat, als je meer vertrouwen krijgt in jezelf verdwijnt ook die trek maar nogmaals gun jezelf de tijd hoe moeilijk dat ook is. Je wilt nu eindelijk wel eens resultaat zien en als dat niet is zakt de moed in je schoenen. Heel begrijpelijk.

Sowhat, mee eens.

Daarom ook melding gemaakt hiervan.

Niet hier, maar bij een blauwe instantie.

Daardoor heb ik aankomende week ook een gesprek.

Snoepje!

Niet het kopje laten hangen!!!!

Hopelijk kom je hier ook weer door!

Ik denk aan je.

de keuze is niet zo moeilijk

of doorgaan waar ik mee bezig ben

of weer gaan drinken

ja borretje zo denk ik er ook over

maar ben ook strijdbaar daarin

maar zolang je het zelf niet wil zien

kan een ander praten als brugman

Made, mijn manneke had ook asperger en dan in een zware vorm maar hij heeft nog nooit geslagen. Daar was hij te fatsoenlijk voor, maar dat had ie ook niet moeten doen. Ik vind dat er in een relatie nooit geslagen mag worden niet door de man maar zeker ook niet door de vrouw.

Soms hoor je dat de vrouw slaat en als de man dan terug slaat dan zou dat niet mogen. Een vrouw hoort haar handen ook thuis te houden.

borretje

en hoe komt het dan...dat het niet meer gebeurt bij jou?

Bolletje,

Zo denk ik er ook over.

Maar ik sla niet. Ga ik ook nooit doen.

Maar ik wil jullie allen niet het gevoel geven dat hier dagelijks huiselijk geweld is.

De laatste keer was 5 jaar geleden.

Nu we in de de problemen zitten greep hij naar de fles.

Ik probeer niets goed te praten, zeker niet.

Daarom heb ik aankomende week juist dat gesprek.

Nu even wat eten.

Liefs.