bah er gebeurd niets!!!!!!
ben alleen maar aan het janken...pffff

Ik zit mee op je schoudertjes borrie, voel de kracht.
Geldt ook voor jou Lenie, kop op meisje

nuchter omgaan met dingen.....
ik weet het ook niet, elke dag dat ik niet drink is er 1, maar dan ook nog omgaan met
ik lees mee, wens jullie sterkte, en leer hier ook van,
misschien ooit, op 1 dag?

Huil maar hoor Lenie dat mag als je veel verdriet hebt. Een verlies doet altijd onzettend veel pijn.
Ik geef je een virtuele arm om je schouder met een hoop warmte.

Lenie, ik wil je heel veel sterkte wensen. Eigenlijk toch ook wel weer mooi dat het op een natuurlijke manier ging. Het is natuurlijk heel erg, maar dat was het zowiezo geweest. Huil maar. Huilen reinigt de ziel zeggen ze wel eens. Ik denk dat dat wel waar is, als ik voor mezelf spreek de laatste dagen.

nu maar weer eens naar het werk
hier en nu
hier en nu
hier en nu

Later...

Alles OK? Gaby? Zennnnn...........

zo...m'm frustratie is er uit...slaapkamer is schoon.
is weer eens wat anders dan lopen he?...sjonge...

Jopie sterkte in deze nare episode.
Het had allemaal wat rechtvaardiger bedacht kunnen worden, dat wel.

Blijf de drank de baas om overzicht te houden en er 100%
te zijn.

Een groet.

ik ben het kwijt...
zal een kaarsje voor je branden Bor....sterkte straks...

M'n beste Borretje,

Ik denk dat jij ook iets over het hoofd ziet of niet wilt/kunt zien.
Je haalt volgens mij twee dingen door elkaar: lot en verantwoordelijkheid.

Als volwassen mensen hebben we bepaalde verantwoordelijkheden. Door de keuzes die we in het leven maken kunnen bepaalde dingen op onze weg komen of juist niet, afhankelijk van die keuzes. Maar ons lot kunnen we niet sturen of bepalen, ons lot gaat dieper, meer tot de kern van ons bestaan. De verantwoordelijkheden die ouders voor kinderen hebben zijn een intermenselijke aangelegenheid, maar het lot van ouders en kinderen is puur persoonlijk. Je kunt als ouder het beste met je kind voorhebben en alles in het werk stellen om ze een goed en gelukkig leven te geven, het lot kan heel anders beslissen.

Het lot dat ons vandaag treft is voor een groot gedeelte een gevolg van keuzes die we in het verleden hebben gemaakt, van de verantwoordelijkheden die we hebben genomen. Ik kan mijn lot voor de toekomst in zoverre bepalen dat ik de fouten die ik in het verleden heb gemaakt en mij vandaag in een situatie hebben gebracht die ik niet prettig vind, niet zal herhalen, om te voorkomen dat het heden zich herhaalt of verergert.

Toch ben ik geheel machteloos omdat ik nooit de garantie krijg dat ik beloond zal worden voor mijn doen en laten van vandaag. Maar door mijn machteloosheid toe te geven en me over te geven aan de stroom van het leven en mijn eigen rol in het geheel eerlijk te bezien, kan ik veel gemakkelijker accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. En vanuit de rust die me dat geeft kan ik veel beter mijn koers en verantwoordelijkheden voor de toekomst bepalen, kan ik leven vanuit hoop in plaats van uit verdediging.

Ik lijd al zeventien jaar aan een vrij zeldzame zenuwaandoening die me uiteindelijk kan slopen maar ook tot in lengte van jaren kan blijven doorsluimeren. De wetenschap is daar nog niet uit. Mijn lot kan wat dat betreft in de toekomst twee kanten uit: met wat beperkingen een "normaal" leven leiden of in een rolstoel of erger belanden, wat op dat moment een "normaal" leven wordt. Niemand weet dat, ik ook niet, dat ligt in de toekomst. Zo ook met alcoholisme. Ik ben nu bezig met een herstelprogramma en kan een redelijk "normaal" leven leiden, maar ik heb geen garanties en kan dus terugvallen. Als ik weer in alcoholgebruik terugval heb ik ook een "normaal" leven, maar dan het leven dat alcoholisten leiden met alles wat daarbij hoort. Het lot is mijn leven zoals dat feitelijk is, nu, op dit moment. Het heeft dus geen zin om me te focussen op die twee mogelijkheden van het lot, op één valt maar de hoofdprijs: MIJN lot.

Maar mijn verantwoordelijkheden maken dat ik keuzes kan maken. Ik kan ervoor kiezen om wel of niet te gaan drinken, ik kan ervoor kiezen bepaalde consequenties te accepteren, ik kan ervoor kiezen in verzet te gaan tegen mijn lot. Maar omdat mijn lot zelf niet te beïnvloeden is, heeft dat laatse geen zin. Wel kan ik bepaalde situaties die me nu niet bevallen in de toekomst proberen te vermijden door dingen anders te gaan doen. En daarvoor is zelfs een wankel fundament een goede uitgangspositie.

Borretje:

*KLETS*

voor jou...jou...jou...en jou...

natuurlijk niet voor mezelf

Laters

Dank je?

nee idd...maar als je je beste vriend zo overstuur aan de foon hebt dan doet het je wel wat!!!!!!!

en nee dit is geen reden om te drinken!!!!!!

ben toch (scheld) hard bezig nu om m'n zinnen te verzetten!!!!!

ben er even mee weg...laterssss

Ok, Bor.. sterkte dan maar gewoon.

Graag gedaan?

You wish!
Blijven ademen...nerveus in je plaats.
*klets*

Borrie, je hoeft niet aardig te zijn. Als je maar lief bent. Excuus niet nodig. Misschien van mijn kant.
Nogmaals: sterkte.

The soul would have no rainbow had the eyes no tears.

In mijn gelukskoekje...weeral

Ben weg
Nu

toi toi toi Bor!

Net bijgelezen, wat komt er ontzettend veel op sommigen van jullie af op het moment. Ik schaar me bij Verrandering en zal een kaarsje branden vanavond, alleen niet in de kerk maar gewoon thuis. Dat iedereen vandaag rust mag vinden in het hart van de chaos! (las ik in de Flow deze quote en had daar meteen een fijn beeld bij)
Op een lichtere noot: vond ik vanmorgen bij de kringloop toch een gloednieuwe Adidas sportbroek voor m'n lief, de kaartjes hingen er nog aan! Had ie heel erg nodig! Kijk, zo kun je lang maskeren dat je geen cent te makken hebt!

Ga nu snel de kinderen ophalen, op tijd aan tafel dempt de namiddagse trek!

He he, ook 'k ben weer thuis! Thuis afg'zet, id est! M'n fiets (m'n een'ge vervoermiddel) is naar de vaantjes! 'k zal moeten uitkijken voor een nieuwe. M'n collega is nog zo vriend'lijk g'weest even met me boodschappen te gaan doen. Hij zal me morgen ook weer ophalen en brengen. 'k wens ied'reen met nare b'richten het allerbeste toe. 'k ga niet teruglezen, 'k word daar zelf een beetje depressief van. Goed, nu eerst koken en eten. Tot straks.

@Verrandering: nog bedankt voor je lieve, bemoedigende reactie op mij in de dagdraad van gisteren! En ik vind jou ook heel goed bezig, zoals je dat kleine flesje wijn had gekocht en het restje mee naar huis had gegeven. Vandaag dus dag vijf voor je? Je Kán Het!! Bedankt voor het kaarsje dat je voor ons brandde.

@Theetje: leuk joh, zo'n meevaller (die adidas broek)! Ook jij bedankt voor het kaarsje dat je gaat branden.

Wat was het gisteren nog moeilijk zeg.. Zóóó'n trek en winkels dicht.. Ben maar vroeg naar bed gegaan. Helaas had ik vandaag nog steeds trek. Het is niet over gegaan. Op het werk was het weer 's een chaos met veel onduidelijkheid. Het gevoel van gisteren was nog niet weg (overprikkeld, doodmoe, tranen achter ogen). Op een gegeven moment riep ik, uit frustratie dat er weer iets fout ging, hard dat ik straks BIER ging kopen. Niet gedaan! Ik dacht: kom op Zus, eerst naar huis, koffie drinken, lekker veel chips erbij en dan op bed liggen. Als je dan nog stééds trek hebt, zien we wel weer verder. Het is nu hanteerbaarder, dus ik doe het niet.

Vanmorgen las ik vluchtig even in de folder die ik gisteren meekreeg in het ziekenhuis. Jeetje... moet je helemaal een badjas en sloffen meenemen. En nachtgoed voor het geval dat. En een tijdschrift (ik ga de Happinez kopen daarvoor). Ik dacht dat je "gewoon eventjes" onder zeil ging en that's it. Maar je krijgt natuurlijk tijdelijk een bed toegewezen. Doet gelijk ziekenhuisachtiger aan. Ook stond er dat je de nacht na de narcose niet alleen mag doorbrengen. Klinkt heftig..