Nou die berg kleren eerst maar eens induiken. Dat wordt een avontuur.

Ha ha, doe ik normaal meestal ook.

Alleen heb ik nu een sok en een onderbroek en verder nog niks.

Bor ggz!? Ik ben er klaar mee. Dit is niet de eerste keer. Op het laatste moment afbellen doen ze wel vaker en de rest wil ik even niet aan denken.

Jet er zou iemand mee maar nu moet ik het ook nog alleen uitleggen. Maar heb het wel in mijn hoofd.

Hi hi, net ingenomen, werkt nog niet. Goed van je vergeet em wel vaker in te nemen.

Jet ja dat kan ik wel hebben, maar hoe krijg ik dat ding er zo snel weer uit??????

Ja dan denkt iedereen dat ik gek ben, maar nu eerst een andere sok zoeken en de rest.

Je maakt me wel heel erg aan het lachen, Beth, hihihi met je sok !!

Bor:$OOOHHHHHH, dan snap je het wel hè.

Woman heb er nu zowaar twee die op elkaar lijken. Maar de andere ligt nu weer onder de berg die zich hier nu op de bank heeft gevormd. Tikte net OOOOHHHHH en toen kwam er een icoontje bij. Hu????? Sorry jongens maar die ritalin werkt zo wel. Dan ben ik weer normaal.

Vind steeds een sok en als ik hem dan naast de andere leg is die oppeens weer weg. Hoe kan dat nou? Help!

Of was dat dezelfde sok?

Yeeehaaa, heb em!!!

Ha ik kom binnen vallen bij een oneliner dialoog
Erg intressante conversatie Beth
Ook goeiemorgen trouwens

Gaat nu even vanalles mee me aankleden, voorbeen uit bh en ... bespaar jullie de rest van de details. Te genant.

genant en niet relevant;)

Dank je, weet nog maar net dat ik adhd heb en voel me vaak nog zo onzeker om mezelf te zijn en me te uiten. Omdat ik jaren niet altijd positieve reacties kreeg, meer geen reacties en dan hou je alles binnen. En neem hier nu een groot risico, maar het moet er uit. Wil eindelijk wel eens mezelf zijn on mijn leven. Dus bedankt dat je dit even zei.

Nu heb ik twee dezelfde sokken zie ik ineens dat ik er al twee aan heb. PFFFF.

Oh, ik voel me zo slecht jongens. Zo depri en angstig ook. Dat heb ik gelukkig niet zo vaak, maar nu is het net alsof ik er zelf niet meer bij ben, ik drijf een beetje weg.
Ik ben het vechten tegen alles zo moe, houd me maar groot, maar zit nog steeds heel erg met mijn overleden poesjes te worstelen. Dit heeft zoveel angst opgeroepen. En dan komt mijn zus in mijn hoofd ook weer voorbijzoefen. Mijn enig familielid dat mij net meer wil zien terwijl ze hartstikke kanker heeft. En dan moet ik van alles nog doen in huis, en dan interesseert me alles geen malle moer meer. Dit is toch enkel overleven soms. 'k Heb ff de moed niet meer om er tegen aan te gaan. Sorry dat ik zo ben nu.

Hee dyph dat klinkt hartstike niet goed joh.
Ben jij niet bij een hulpverlener?


Beth jij trouwens succes bij je hulpverlener.
Gelukkig dat je vannacht goed geslapen hebt,
dat scheelt volgens mij wel, of niet??

Ach Dympf, lieve schat. Geen sorry nodig hoor. Er is dus nog meer wat helemaal niet lekker loopt daar. Ik wilde net vertellen dat ik ben aangekleed en dat vriendin belde en voor ze wat kon zeggen vroeg ok of ze mee ging naar de schrink maar zal nu verder even rustig doen. Moedig dat je het nu zo verteld tussen dit melige gedoe van mij. Let maar niet op mij. Kan ik nu iets voor je doen? Krijg zin om je te helpen in je huis. En je een beetje gezelschap houden, maar dat gaat zo moeilijk hè? Hé', oeps kat dondert van tafel en neemt mijn schilderij mee. Sorry, Liefie, moet zo weg. Hoop dat de anderen je hier een beetje kunnen opvangen. Blijf maar lekker even hier. Dikke knuf en heel veel sterkte voor deze dag. Liefs Bethanie

Wil van mezelf niet altijd depri zijn Bor, maar ja, dat ben ik dus wel helaas.
En ja loop bij een psycholoog Witte, al jaharen. Aardige vrouw, niks mis mee, maar het verandert niets aan mijn stemming.
Heb soms ook het idee dat ik de enige ben die zoveel moeite heeft met het niet drinken en terugvallen heeft. Weet wel dat dat niet zo is, maar zo beleef ik dat.
Ik ga elke avond een paar benauwde uren door, in gevecht met de trek, wat ik soms verlies als het weer eens niet-slapen wordt.
Hbe ook veel verdriet van mijn zus, ze weet niet half wat ze me daar mee aan heeft gedaan en nog. Dit speelt ook al jaren en heeft zich alleen maar verhard gedurende de tijd.
Ze is verhuisd, maar ik mag haar nieuwe adres niet weten. Toen ze in het ziekenhuis lag (hoorde ik via via) en ik met bloemen en kaart haar wilde opzoeken, werd ik zonder pardon weggestuurd. Opzouten!
Nou, dan ga je wel door de grond hoor, dat wil ik je vertellen.
I

Nee nog niet, maar ik doe mijn best. Ook een beetje voor Dympf. Maar moet me klaarmaken en vriendin belt nu terug dus doe ..........ben ik weer. Ze gaat mee en haalt me op met de auto. De jeep. Komt alles nog goed. Nu hoef ik niet zo te haasten en kan ik wat rustiger proberen te worden. Heb ik ook nog wat tijd voor Dympf dus blijf ik hier nog even.

Ohh dymph dat is ook heel moeilijk
Wat vervelend zeg dat je relatie met je zus zo verstoord is geraakt.
Ik kan me voorstellen dat je daar extra veel last van hebt in een rot periode waarin veel gebeurd, zoals nu met je lieve poezen.
Wel goed van je dat je hier komt om het van je af te schrijven.
Ik hoop dat, dat je een klein beetje door de dag heen trekt