Blacky en Carolien: heel veel sterkte!

We zijn gisteren terug geweest naar de stad waar we studeerden. Heerlijk vond ik het. We hebben in een eetcafe samen met vrienden gegeten en ik had totaal geen problemen met al die mensen om me heen. De sfeer was zo ontspannen. Het etentje werd ons aangeboden en kwam dus onverwacht. Zou het dat zijn dat ik er wel van kan genieten en niet als ik het van te voren weet? Het waren wel mensen waar ik me erg bij op mijn gemak voel, dus dat is uiteraard ook een factor. Ik ben er nog niet uit wat maakt dat ik nog steeds erg vaak dit soort bijeenkomsten met anderen afzeg.

Hier ben ik weer!
Gedoucht, gegeten en klaar voor de koffie.

Plusjamais,


Ferry,
Ja, de tijd vliegt. Maar wat is de Monferlandrun?

Blacky,
Mooi die ommekeer. Ik sla hem op.

An,
De maand december zou beter huichelmaand kunnen heten.

Tapas,
Vandaar wandeling en geen wandelingetje
Olijven en feta! Lekker. Vroeger hadden we hier op de markt een kraam waar ze overheerlijke feta hadden en dito olijven. Helaas is die weg en de andere zijn feta vind ik niet lekker.

Vogel,
Als je van te voren had geweten van dit etentje samen met allemaal mensen waarbij je je op je gemak voelt, denk ik niet dat je er tegenop had gekeken. Ik kijk nog al wel eens op tegen etentjes of feestjes o.i.d. omdat ik van te voren al weet dat ik mij ongemakkelijk zal voelen. De eerste maanden heb ik dat soort gelegenheden vermeden. Je moet de kat (alcoholist) niet op het spek (alcohol) binden.

En nu eerst de koffie.

Ik moet even wat kwijt, ook al is het niet echt Vreselijk zoals Caro en Blacky kan het toch dwars zitten en dat doet het.

Sinds A een week lang in therapie is, doet hij afstandelijk, niets van wat ik doe, ook niet in zijn huis, is goed, hij heeft zgn. op therapie geleerd hoe hij met andere mensen om moet gaan (en dat in een week!!!) en zegt dat wat ik doe hem niet bevalt. Lekkerrrrrrrrrrrr voor mij. Ik had nl. zijn huis opgeruimd, de was gedaan, en bloemetje neergezet en zo en dat was allemaal niet goed. Lekkerrrrrrrrrrr. Dus ik kreeg op me kop. Ik huilen, en dat was dan weer ook niet goed, want : valse emoties. Nu is hij zonder één woord te zeggen vanavond blijk baar weer naar de instelling vertrokken. Dat vind ik geen aangeleerde prettige eigenschap, maar gewoon boerenbotheid.

Inmiddels zit ik hier met twéé klierende pubers, de één wil niet leren en mijn hulp niet accepteren ( "zoek het uit en ga zelf naar school *** mens") de jongste is inderdaad irritant verlevend en heeft op alles een weerwoord. Twee boze gezichten aan tafel, wat zeg ik, strontkoppen, en uiteindelijk barst ik in tranen uit. Leuk, zo eten op zondagavond. Mijn best gedaan voor het eten, in 3 minuut 20 is het weggeslokt en zijn ze weer pleite, helpen ho maar.

Dus allemaal weer naar beneden, weer een **** preek (alsof ik dat zo leuk vind) met veel gekreun en gezucht en overdreven gebaren en onderlinge ruzie hebben ze geholpen bij de afwas.

Ik vind het niet leuk meer. Ik baal als een stekker. Ik heb hier geen zin in.

Sorry dat ik jullie die échte problemen hebben hiermee lastig val, maar ik weet niemand anders.
De tranen zitten hoog, ik zie mijn relatie met A afbrokkelen, hij is zó aan het veranderen, en verwijt mij te blijven hangen in al mijn "verkeerde" patronen. Volgens hem moet ik dringend ook naar dit zelfde oord en ben ik zwak dat ik mijn kinderen niet 12 weken durf achter te laten. Halloooooooooo????? Ze zijn 11 en 13 en ik ben alles wat ze hebben, ruzie of niet. Ik moet ze dan maar laten logeren ergens, nee, nog beter idee, mijn ex vragen hier in huis te komen, ja ja. Toen ik in 2005 met spoed geopereerd moest worden belde ik hem (ter verduidelijking: mijn ex dus, om te komen omdat ik met spoed naar het ziekenhuis moest en geopereerd) dus vanuit de ambulance en kwam hij nog niet wegens een vergadering van zijn werk. Ik heb vanuit de ambulance de opvang van de kids moeten reglen. Ik zal het misschien niet goed verwerkt hebben, alla, daar wil ik best in meegaan. Maar na dit half jaar van op mijn tandjes lopen, ben ik moe, ik ben het zát en ik heb het gehad. Maar ik wéét dat ze niet zonder me kunnen.

Ik werk me te pletter met therapie en alles, gaat ook echt beter dan zeg 3 jaar geleden, ik ZIE de vooruitgang, maar volgens hem ben ik "een hopeloos geval" en waarom trek ik me dat dan zo aan?

Dank voor het lezen. Ik loop ervan over. Met tranen dan.

Corinne,

de Montferlandrun, is een hardloopwedstrijd in 's-Heerenberg. Zelfs Kiplegat heeft vandaag meegelopen.
En net geen baanrecord gelopen.

Groet, Ferry.

Hallo Houtje,

Ik kan je emoties goed begrijpen, maar hij is aan het veranderen. En dat gaat ook moeilijk, om ineens op een goed niveau te komen. Je schiet van het ene uiterste in het andere. Maak je er niet druk over.
En als hij zo bot is geweest in 2005, dan had ik hem allang mijn hakken laten zien.

liefs:heart:

Ferry.

Dank je Ferry, maar mijn E X wilde niet komen ook al werd ik afgevoerd per ambu, en komt nu zeker ook niet. Sorry voor het misverstand. Het is een dwaze optie om mijn E X notabene te vragen om 12 weken op de kids te vragen, vandaar.

pppff houtje ik weet niet goed wat te zeggen , misschien is het momenteel voor hem ook een enorme verandering ??
en inderdaad ik kan mij goed voorstellen dat je u kinderen geen 12 weken alleen laat , daarbij het is toch niet aan A om jou te zeggen dat jij daar ook naar toe moet ....... tenzij hij jou zo enorm mist dat hij jou daar ook wilt ??
wat je kids betreft kan ik jou ook niet helpen
ferry ik denk dat houtje haar ex man bedoeld

Houtje
denk je niet dat hij het erg moeilijk heeft gehad in de laatste week
en dat je de enige echte vriendin bent waarbij hij zichzelf durft te laten gaan?
Hij heeft waarschijnlijk meer 'waarheden' over zichzelf ontdekt dan hem lief is en nu
zoekt hij een zondebok
en jij als vertrouwt thuisfront mag dat voor hem wezen
Heel erg rot voor jouw want je had zo je best gedaan en alles mooi opgeruimd etc,
maar het liet hem misschien zien dat hij niet 'perfect' is.
Wat hij waarschijnlijk al meerdere keren heeft moeten voelen in de afgelopen week.

Jij staat anders in het leven, de meeste vrouwen wel als mannen,
je gaat diep en probeert dingen te doorgronden
Sommige mensen lopen liever weg en belanden dan in een opvang.

Neem het allemaal met een korreltje zout, het was vast niet echt tegen jouw bedoelt.
Geef hem die vriendin die het allemaal even niet zo serieus neemt en hem de kans geeft te veranderen.

En je kinderen:
ik zag laatst Frasier en daar waren ze ook aan het klagen over kinderen
toen zij de vader van Frasier:
Jij zult altijd meer van je kinderen houden dan je kinderen van jouw...wen er maar aan, het hoort zo.
En dat vond ik wel een goeie waarheid.

Wel moeilijk allemaal te behappen op 1 dag natuurlijk, dus ik begrijp je rotgevoelens wel heel goed.

Knuffel vanuit het Noorden en een aai over je bolletje

En ik WIL helemaal niet opgenomen worden, en dat heeft niets te maken met dat ik mijn kinderen "niet los kan laten". Maar nu is een opname opeens zaligmakend en daar baal ik van.

Nogmaals sorry voor het geneuzel tussen alle echte drama's door.

Ferry, had Kiplagat geen baanrecord, maar jij wel hoop ik ?

Lieve Houtje,
Dat is wel heel erg vervelend voor je. Maar je mag dit niet bagatelliseren t.o. wat Carolien en m.n. Blacky nu meemaken. Je leven is even in een dag helemaal overhoop gegooid.
Ik herken wel e.e.a. van mezelf in A. Weet je nog toen ik nog maar een maand met de gesprekstherapie bezig was en mijn peute had voorgesteld om een kamertje voor mezelf in te gaan richten om meer privacy te hebben? Ik liep toen ook veel te hard van stapel waardoor ik op een hoop onbegrip stootte. Maar ik had toch gelijk, want het was mijn peute die het adviseerde. Huh, maar natuurlijk niet om dat op die manier te doen. A. heeft nu wat dingetjes geleerd in assertiever zijn (althans dat vermoed ik) en slaat nu even helemaal door.
Heel erg kwetsend voor de omgeving die toch heel hard voor 200% haar best doet.
En dan voelen die pubers het even haarfijn aan dat mams nu even niet zo stevig in de schoenen staat als anders en maken daarvan, zoals pubers met hun schuivende hersentjes betaamt, misbruik en gaan klieren.
Als je zin hebt, mag je bellen. Of niet zin, maar behoefte.

Ferry,
Dank je. Ik had er nog nooit van gehoord (en dat met twee fanatieke hardlopers in huis!)

Houtje het was niet mijn bedoeling je woede te bagatelliseren.
Ik zou ook woedend zijn geworden en me afvragen wat voor k%t gedrag hij daar aanleert.
Maar als buitenstaander lijkt het er erg op dat hij zijn enge, emotionele, mindbending k%t week op jouw aan het afreageren was, niet netjes maar wel begrijpelijk.
Eigenlijk is het bijna een compliment van closeness

Sorry Houtje, heb ik je verkeerd begrepen.

En Corinne, is het misschien voor je huisgenoten, iets voor het volgend jaar. Het is een prachtige run, door het bos, in de mooie omgeving van 's-Heerenberg, Stokkem, Beek en Zeddam.

Mensen, nog een prettige avond.

Ferry.

houtje ieder mens zijn/haar kruis is het zwaarts te dragen , en ik hoop dat mijn uiten ivm mijn broer de mensen niet stil houdt , het is mijn verdriet , zoals A en kids jou verdiet is , en andere ook weer hun verdriet en zaken hebben
dus mensen aub schrijven

Houtje, dat is inderdaad een rotsituatie. Geeft A misschien ergens aan dat jij voor jezelf moet zorgen? en dat je niet voor hem hoeft te zorgen?
Hij gaat nu langzaam leren om dat dus te doen, voor zichzelf zorgen en daar hoort ook een beetje bij dat hij vind dat hij moet schoppen tegen degene die tot nu toe voor hem gezorgd heeft.
Dat is een bekend patroon waar je tegenaan gaat lopen als je voor een ander wilt zorgen, dan wordt dat zorgen in hun ogen opeens bemoeien. Ik herken het helemaal, heb ook vaak de neiging gehad om voor anderen te zorgen en dat liep altijd uit op ruzies omdat ik werd gezien als een bemoeial, zorgen is ook de ander kleiner maken dan hij is en afhankelijk maken van jouw hulp.

A is deze week wakker geschud en in verwarring geraakt en zoals Safi al zegt, jij staat dichtbij genoeg voor hem om dat te kunnen afreageren al is dat absoluut naar om mee te moeten maken. Maar zoek nu niet de schuld bij jezelf en ga jezelf niet op je kop geven, probeer het bij hem te laten hoe moeilijk het ook is en zorg dat jij in de eerste plaats je eigen leven met de kinderen op orde hebt.

en Jij hoeft helemaal niet opgenomen te worden omdat A dat zegt. Jij volgt je eigen weg en je eigen plan op jouw eigen tempo en daar is niks mis mee. Een opname is geen wondermiddel, voor de een kan het werken voor een ander niet. Hij denkt nu dat het voor hem werkt maar heeft nog 11 weken te gaan. Schiet nu naar de ene uithoek, zal daarna ook weer naar de andere hoek toeschieten tot hij ergens een middenweg gaat vinden.

Pubers voelen inderdaad feilloos aan hoe jij je voelt dus des te belangrijker is het nu om zeker niet voor A te gaan zorgen maar voor jou en je gezin, Houtje op de eerste plaats, daarna die rotpubers en voor A wordt nu gezorgd dus dat hoeft nu niet.

Daarmee wil ik niet ontkennen dat het ongelofelijk veel pijn doet als je maatje zulke dingen tegen je zegt
Heel veel sterkte met deze situatie!

Iedereen ..ik ga opslomen...en voor straks welterusten.
Morgen mag ik de kerst boom versieren in de grote zaal van het verzorgingstehuis om de hoek.
Daar heb ik al echt zin aan.

Houtje: joh mooi balen allemaal. Laat je niet gek maken. Jij doet wat je zelf wilt uiteindelijk.
Ja en kinderen...... ik geef je de hand. Maar mijn stelling is altijd... kan me niet schelen als ze er geen zin in hebben en de opdracht boos uitvoeren, als ze het maar doen. Leuk is wat anders natuurlijk. Kinderen hebben nu eenmaal weinig boodschap aan jouw emoties als ze zelf boos zijn.
Kop op joh. Laat je hoofd nu niet hangen. En dat EX en A het maar even uitzoeken zou ik zeggen.

Lieverds, allemaal,

Het heeft me REUSACHTIG geholpen het hier te delen, en hier delen = echt helen.

Ik voel me een stuk minder verdrietig en maakte net weer een grapje met puber II. Dat is mooi hè, dat je zo verdrietig en boos kan zijn, en het dan van je af schrijven en dat dat zo helpt.

Dank jullie allemaal héél erg voor alle lieve raad en adviezen. De cursus van A heet "Terug naar het Pleistoceen" en schijnt iets met Neanderthalers van doen te hebben :D:D. Ach, ik kan er weer om lachen.
De sfeer is hier ook weer beter. Het is even rot zo'n uitbarsting, maar ik praat het altijd later uit en dat is wel vermoeiend voor die gasten, maar ik maak het altijd goed met ze. Zo'n flinke grap van puber II vind ik dan ook zo heerlijk bevestigend en goed, heerlijk gewoon.

Morgen naar het ziekenhuis met goeie vriendin, die moet een kleine OK onder haar voet en had zich niet gerealiseerd, dat je dan om half 6 niet fluitend staat te koken (oeps, ik bedoel het letterlijk) en dat regeren vooruitzien is, dus alles nu geregeld voor een paar dagen.

Ik heb ondertussen met Zoon een best wel moeilijke puzzel zitten maken, verbaast me hoeveel hij weet. Compliment gegeven. Dochter heeft een speculaascake gebakken, die zitten we op te peuzelen. Ik ga als eerste naar bed zo meteen.

Dank jullie nogmaals heel erg.

Zo ik ben weer een beetje boven water. Heb twee dagen in mijn pyama rondgelopen en de deur niet uitgeweest. Was helemaal afgeleefd. Heerlijk dat ik dit zonder drank heb doorstaan.
In mijn oude patroon zou ik geprobeerd hebben mezelf op te krikken met dit zooi, waardoor ik nog eens een week gammel rond zou lopen. Wat een verbetering. Maar gisteren dacht ik 'dit komt nooit meer goed'. Ik weet niet wat voor een raar lijf ik heb hoor.

Komende week ontzettend veel werken. Echt niet normaal. Dan de week erop nog en dan mag ik thuis weer een paar verjaardagen vieren en natuurlijk de gewone feestelijkheden.

Ook leuke mooie dingen zijn nog steeds heel stressvol voor mij.
Ik probeer niet te perfectionistisch te zijn.
De boel de boel te laten.
Simpel te koken.
Bezoek zorgvuldig in etappes laten komen.
Zucht.
En dan nog.... verwaarloos ik heel, heel veel contacten en heb dus constant het idee dat ik lang niet alles doe wat mensen eigenlijk van me verwachten.

Dit is geen klaagzang hoor, meer een beschouwing.

Tips en ideeen zijn zeer welkom.
Ergens zit er een gedachten kronkel in mijn hoofd.

Net als Houtje kan ik ook niet zeggen.... de kinderen zoeken het maar uit.
Nee ik ben moeder en er wordt nu eenmaal veel van moeders verwacht.

Zo simpel. Mijn dip is weer aan het wegebben, maar de schrik sloeg wel om mijn hart.

en zo helpen we mekaar al schrijvend de dipjes en datjes uit .
ik vertrek aanstaande zondag voor vier dagen naar mijn broer , met het vliegtuig naar valladolid en daar wagen huren en zo naar mijn broer die op een stap van portugal woont .
hij heeft chemo de 10, 17 en 26 december , het blijft voor mij allemaal heel onwezelijk
ik denk niet dat daar internet is al ga ik wel eens rondkijken want mijn broer en zijn boliviaanse of columbiaanse lusten ze graag , en ik wil achteraf weer niet in een zuipgat vallen
mijn efexor neem ik mee , maar doen jullie er mij maar aan denken
lieve An ik mag eerlijk bekennen dat ik het draadje van gisteren niet gelezen heb en dus niet weet wat er gisteren allemaal gebeurd is mijn meest oprechte escuses aan iedereen nu ja ben hier nog een week dus lees en schrijf nog een week
ga nu liggen juist mijn medicijnen genomen

Blacky: niks bijzonders met mij.
Ik vind je zo dapper dat je naar je broer gaat en hem ondersteunen. Kunnen we je ondersteunen met berichtjes of zo?? Of heb je van iemand anders ondersteuning. Pas goed op jezelf.

Zo, nu mijn bed in duiken. Was vanmorgen al om 4.30 klaarwakker en heb vandaag niet geslapen.
Dus dat gaat nu wel lukken. Sterkte allemaal. En weer bedankt voor alles.

Heel veel sterkte en KMW voor iedereen.
Weet dat je het nuchter vele malen beter zult doorstaan.
Ik zou hier wel heel veel over kunnen schrijven maar ik ben niet zo'n prater. ( ?)

Vanaf morgen ook een hele drukke week, veel gereis, veel werk, tot en met de zaterdag...
dus nu maar even een rondje hondje en dan pitten, het is nog niet te laat om er vroeg in te liggen.

Wel goed Pip, dank je. 't Was lekker rustig op de weg dusseh... vroemvroem, dat schiet tenminste op.
En pa en ma... ach, 't zijn echte ouwetjes aan 't worden, what can I say?
Het leven tobt door...

maar nu ben ik ===>

Goedenavond!

Hoi. Ik heb een zeer leuke dag gehad en we zijn zomaar op mijn verzoek,
zonder ook maar de kleinste behoefte aan alcohol, lekker blijven plakken,
en als vanouds al laatsten weg gegaan. Dwz, ikke met de kinderen. Klaas wordt
straks door vriend nog thuis gebracht, die het ijsbaantje ook wel even wou bekijken.

Dussss.. Morgen lekker wat in huis rond tuttelen en niet vergeten dat maandag mijn
bijkomdagje is (met dank aan de herinnering van Corinne )

Heb lekker mezelf kunnen zijn, en me pas gemengd in gesprekken als ík daar zin in
had. Verder veel observeren en helpen. Relaxed!
Leuke mensen allemaal, een pak van mijn hart Ik denk dat ik mensen sowieso
leuker vind zonder drank in mijn mik. In ieder geval mijzelf, en dat straal ik dan ook
uit!! (schouderklop, schouderklop). Ja, ik was satisfied with me :light:

Wetend hoe slecht het is, geniet ik nu even van een pafje.
Alleen in een garage staan werkt niet echt stimulerend (goede afkickmethode...)