Zeg Benthe, over die paniekaanvallen: heb jij soms met mij ex-therapeut gesproken?
By da way: geef die matige gremlins maar hier: ik lust ze rauw, heb veel mepbehoefte, daar krijg ik misschien weer wat energie van!

*Blacky: gamba's met pillen, kinky !

@ Marieke, wat goed dat je naarde tandarts bent gegaan! Ik weet nog, toen ik hier wat actiever was dat je panisch was!
Veel gremlins vanmiddag hier! Heel veel twijfel gedachten... Maar niets in huis gehaald en ga nu met zoon vlug pannekoeken bakken en eten, daarna gaat het vaak veel beter en heb ik geen behoefte meer.
Wb. de 19e, daar denk ik nog over, alhoewel de vorige ontmoeting erg geslaagd was! Misschien tot laters en anders sterkte met alles en nog een fijne avond. liefs Visje

Kaia ik kan me eigenlijk weinig engers indenken dan die paniekaanvallen, jakkiebakkie wat eng! Zo verschrikkelijk eenzaam. En je denkt dat toch niemand het snapt dus je houdt je bekkie groot, maar ondertussen. Bang. Bang, tot op het botje bang! En je bent toch een normaal mens dus je wil niet raar doen.
Ik ben er een beetje overheen gegroeid gelukkig.
Ik stuur jou geen gremlins maar wel een heel grote plak chocola die zo verschrikkelijk dik is dat je er een hamer voor nodig hebt om hem stuk te slaan.

Kaia, ik herken het: na de eerste euforie, wauw, dat je dat allemaal kan...en dan ineens, als het wat gewoner begint te worden, slaat zo'n gevoel toe! Ik heb bemerkt dat ik me daar écht tegen moet wapenen, en wat mij hielp was het feit dat (alleen) forumgenoten je af en toe nog eens prezen!
Dus bij deze Kaia: :DB)

JE DOET HET HARTSTIKKE GOED!!!:DB):rose:

Zo. Net thuis. Even bijlezen terwijl het voer wordt gemikrostraald.

Maar eerst: Estrella, welkom, en gefeliciteerd met je vliegende start!

Water, hou jij echt helemaal niet van heel lekker eten?
Ik bedoel niet veel eten ofzo, maar gewoon genieten van iets heel lekkers?

Verder heb ik een heel mooie tekst gevonden, lekker oubollig, van Irene Dinges,
"Sometimes I wonder, where'I've been
Who I am, do I fit in......................

.......I may not win, but I can't be thrown, out here
on my own!"

Nu moet ik nog even mijn piano van mijn ex terug zien te snoepen, hihi.

Gaat alles nog wel wel met jullie?

Hey Benthey!
Nah, ik vind eten en slapen ennogwatvandiedingen allemaal tijdverspilling. Ik geef er dus niet om.
Irene Dinges... Dinges... neee die ken ik niet geloof ik...

Bij mij waren de paniekaanvallen overal: op de universiteit, op m'n werk, in bed, bij het uitgaan...
Gelukkig duurde het geen minuten maar meestal een paar sec,
helaas wel de hele dag door.
Dat heeft ongeveer 2 maanden geduurd, en vanaf toen waren het nog maar een paar nachten per week. Op dit moment zelfs bijna niet meer, alleen als ik een paar nachten vrijwel niet geslapen heb.
Bij mij was het paniek die me het gevoel gaf dat ik alleen was: overal voelde ik me alleen, ik had het gevoel alsof ik in een droom leefde. Vreselijk eng was dat, maar ik heb mezelf er doorheen geslagen, en ben blij dat ik nu weer kan genieten van avondjes uit, leuke gesprekken, lekker zonnetje etc.
Het stoppen met alcohol is voor mij een belangrijke stap,
waardoor ik hopelijk nooit meer zo'n rottijd mee maak.

Goed zo Estrella. Goeie positieve insteek. Moet jij eens opletten als je een tijd niet gedronken hebt, dan komen al die leuke dingen steeds meer terug.

Goh. Jemig. Water, maar toch geloof ik je niet helemaal. Een man die rupsjes met hun neus de goede kant op zet, moet toch wel ergens een gevoelig plekje hebben?
Eten, tijdverspilling? Ik ben zo blij dat ik die puur basale genoegens weer kan voelen. En dan heb ik het over eten, maar ook het elkaar aanraken, enzo. Ik zou niet weten wat ik zonder zou doen.

Safi, het is zeer veel mosterd na de maaltijd, maar jij krijgt bij deze een tegoedbon voor een uur reiki. Je mag er zelf de muziek bij uitzoeken.

Ja maar, Benthe, jij bent een ander mens dan ik, he.

Is zo Water, maar daarom mag ik me toch wel eens verbazen over die verschillen? En me vooral afvragen hoe een ander dat dan allemaal ervaart?
Ik at zojuist een vietnamese schotel, en dan proef ik werkelijk elk erwtje, en voel in mijn mond de textuur van een paddenstoel, en het toetje van bruine suiker en zure room en druiven. Zo'n druif die van KNAP! in je mond gaat, en dan er achteraan krak-krak van de suiker, gemengd met die smaak van de room... nee ik plaag je maar hoor. Zo voel ik het, al het proeven en ruiken en voelen is sinds het niet drinken sterker geworden, en daar geniet ik wel van. En ik vind voelen nu eenmaal belangrijk, een heel essentiële vorm van contact met een ander.
Kortom, ik ben een ongeneeslijke knuffelkont. Maar daar mag mijn lief gelukkig van profiteren.

Estrella, ik ben blij voor je dat je die paniekaanvallen weer wat te boven bent. Die zijn NIET leuk. Je vertelt dat je 19 bent, maar dan ben je toch al een volwassen vrouw. Maar wel met nog een hele toekomst voor je. Doe dat dan maar zonder drank.

Tuurlijk mag je je dat afvragen, en je krijgt er nog antwoord op ook.
Ik ervaar dat dus allemaal bij voorkeur niet. Ik ga dat allemaal bewust zoveel mogelijk uit de weg en denk er zo min mogelijk over na. Dat geeft mij gewoon rust in m'n hoofd.
En dit bewijst alleen maar weer de Wet van Behoud van Knuffels.

Water, herkenbaar betreffende de maaltijden.
Hier wordt het door de heren op prijs gesteld om op hun "tijd" te kunnen eten.
Er wordt niet gevraagd om uren in de keuken door te brengen, is overigens soms wel handig.
Het is een noodzakelijk iets om in leven te blijven dus waardeert men het wel als er
iets gezonds wordt voorgeschotelt. Maar het is de heren om het even, ze schuiven het in
no time erin. Uit eten gaan, of tafelen vinden ze helemaal niks. Te lange wachttijden enz.
Met de Kerst wordt ook gezegt, "doe maar gewoon" .

Goh! Dankjewel voor je eerlijke antwoord Water. Maar goh!
Ja dat prikkelt mijn nieuwsgierigheid natuurlijk geweldig. Vind jij vrijen dan ook helemaal niet... nee, nu ga ik te ver.

Wat leuk trouwens, ik geef eigenlijk niks om kerst, maar ik ben voor beide kerstdagen uitgenodigd bij mensen die alles weten van mijn drankmisbruik, en dat is lekker vlak bij het strand dus lange wandelingen en gewoon op tijd naar bed.

Mijn eten is bijna klaar, en ik was ondertussen even begonnen met het lezen van het draadje. Ik ben pas op pagina 2, dus heb nog lang niet alles gelezen, maar ik voel dringend behoefte even te reageren op de opmerking dat het tegenwoordig ook voor minder begaafde kinderen beter geregeld is dan vroeger. Daar ben ik het namelijk pertinent niet mee eens.

Vroeger werden minder begaafde kinderen niet zomaar 'weggestopt' op een LOM-school, ze kwamen daar veelal terecht na zorgvuldig testen en inschatten van de situatie. Natuurlijk werden daar ook wel eens fouten bij gemaakt, maar het gebeurde nooit zomaar. Er zaten op die LOM-scholen trouwens niet alleen minder begaafde kinderen, maar ook kinderen met een normale intelligentie, die om diverse redenen wat extra aandacht nodig hebben. Ik weet dat, omdat mijn zus jarenlang werkzaam is geweest in het speciaal onderwijs.

Tegenwoordig moet ieder kind met wat extra bagage naar het reguliere onderwijs met een 'rugzakje'. Dat rugzakje houdt in dat de school extra geld krijgt voor extra begeleiding. In de meeste gevallen gaat dat als gevolg van lerarentekort en gebrek aan extra ondersteuning gewoon in de algemene schoolkas. Kinderen die om wat voor reden dan ook extra aandacht nodig hebben, en gebaat zijn bij kleinere klassen, komen niet tot hun recht.
Ik ken legio ouders met kinderen die wat minder begaafd zijn, dan wel een ander leerprobleem hebben, die er jáááren over doen om hun kind alsnog op het speciaal onderwijs te krijgen, of zich blauw betalen aan niet-gesubsidieerde extra begeleiding. Daar moet je dan nog maar geld voor hebben!
En de ouders die het uiteindelijk voor elkaar krijgen hun kind die extra aandacht te laten krijgen zijn zwaar gefrustreerd omdat ze zien dat het vaak al wat te laat is, en dat het kind veel verder had kunnen komen als het die aandacht eerder had gehad, en het probleem eerder was erkend.
Om nog niet te spreken over de psychische schade bij dat kind, dat al die meer of minder verloren jaren in het reguliere onderwijs zich het buitenbeentje heeft gevoeld, en mogelijk zelfs pispaaltje was!

Mijn zoon is dyslectisch, werd toendertijd niet erkend.
Voor meer aandacht was geen tijd, hij zat geregeld achter in de
klas in de hoek met een koptelefoon op zijn koppie.
Zelf moest ik extra op school komen om geinstrueerd te worden
hoe mijn kind in thuissituatie bijles te geven. Wat uiteraard op
frustraties struitte bij mijn zoon en bij mij.
Na twee jaar heb ik hem van school gehaald, mijn andere zoon
tegelijkertijd ook en overgeplaatst naar een andere school.
Een wereld ging open, het kon dus wel dégelijk anders.

Het is goed te lezen dat jij ook betrokken bent bij kinderen die het intellectueel wat minder doen Anna. Het zal waarschijnlijk ook wel liggen aan, in welke regio je woont. Hier in de buurt is veel aandacht voor "achterstallige" kinderen, met veel buitenschoolse activiteiten juist voor kinderen die het wat minder doen. Natuurlijk zijn dat in deze buurt ook heel pientere kinderen die een achterstand hebben vanwege hun afkomst, maar die in potentie een hele toekomst hebben.
Ik geloof toch wel dat er in het algemeen veel gedaan wordt voor kinderen met afwijkende gaven (zowel hoog als laag). Nog niet helemaal zoals het zou moeten, maar Rome en Keulen zijn ook niet in 1 dag gebouwd, of hoe ging dat spreekwoord ook weer.
Wat eet jij vandaag?

Benthe heb je het tegen iedereen in het algemeen???

Ik proef dus ook het allerliefste eten...naast bewegen en slapen is dat toch wel mijn grootste genot.
Wat heb ik net gegeten? Een zelf verzonnen aardappelsalade die het elke keer weer zo goed doet met mijn smaak papillen dat ik nu net heb overwogen om hem met de kerst te maken.
heel snel klaar en super lekker.
Aardappels in partjes koken met kleingesneden knolselderij
Wortels in stukjes samen met verse snijbonen in stukjes kort koken
Ui, selderij stengel, komkommer fijnsnijden en elke andere groente voor de sla die je lekker vind
als alles klaar gekookt is..de koude en warme ingrediënten door elkaar scheppen met twee flinke scheppen mayo, peper, dille, thyme erbij en klaar is ie en oh zo lekker en gezond.
Met de kerst komt er of verse zalm bij of er gaat een veggie rookworst doorheen.

Nou ja...ik weet dat dit een forum voor drinken is maar Benthe maakte me zo lekker met die beschrijving van hoe ze geniet van eten dat ik het niet kon laten.
Mijn excuses voor wie zich ergerd:)


Ik heb een uur Reiki tegoed...JIIIPPPIIEE!!

Ik heb net lasagna op Benthe. En ja, ik voel me betrokken bij kinderen die om wat voor reden dan ook niet goed functioneren op de school waarop ze zitten. Ik heb op dat gebied van dichtbij genoeg voldoende meegemaakt om te weten hoe schadelijk het kan zijn.

Het is waar dat vroeger heel vaak de juiste diagnose niet gesteld werd, en kinderen om die reden dus niet de begeleiding kregen die ze nodig hadden. Daarin is wel het een en ander verbeterd, maar nog lang niet voldoende.
En ik blijf erbij dat "Samen naar school" een enorme vergissing is geweest voor heel veel kinderen, die nu in het reguliere onderwijs niet de begeleiding en de aandacht krijgen die ze nodig hebben.

Anna,

Jouw posting is me uit het hart gegrepen. En dat zeg ik als moeder van 2 "zwakbegaafde" kinderen. Kinderen waarvoor ik me vanaf hun schoolgaande leeftijd heb rotgevochten om ze een " normaal" mee te laten draaien op een reguliere school.

Anderen kunnen positieve ervaringen hebben met hulpverleners en psychologen. Mijn ervaringen zijn dat de resultaten in een la verdwenen, de school de extra inkomsten in de kas liet verdwijnen en dat ouders niet geïnformeerd werden. Het extra "rugzakje" werd welkom geaccepteerd. Zonder dat mijn kinderen er een uur bijles voor hebben gehad.

Uiteindelijk beide kinderen geplaatst in het speciaal onderwijs. Tegen de wil van de school in maar puur op eigen gevoel. Vanaf dat moment is het beter met ze gegaan. Hiervoor heb ik een heel lange weg moeten bevechten. Maar ben o zo bljn die weg gegaan te zijn gegaan.

Ik had niets liever gewild dat mijn kinderen, net als ik, goed hadden kunnen leren. Maar wat er niet in zit zit er niet in. En ik heb mijn kinderen dan ook altijd voorgehouden dat onze maatschappij net zo goed zat te wachten op goede timmerlui dan op professoren. Kortom niet WAT je bent maar WIE je bent telt. En daarbij gaat het niet om (boven)begaafd zijn maar wat je kunt betekenen in de maatschappij. Het hart op de goede plek hebben is m.i. altijd veheven boven het willen presteren en het "ubermachtigd" zijn.

Dani

Dani

Blij dat iemand me begrijpt. Mijn kinderen zijn 'normaal' (eigenlijk bovengemiddeld) begaafd, maar hebben een ander soort rugzakjes. Zijn met VWO middelbare schooladvies uiteindelijk op het MBO beland, murw gebokst op muren van onbegrip en onwil. Waarom extra geld besteden aan extra begeleiding voor een leerling met wat extra bagage, als hij havo of vmbo op zijn sokken kan halen?

Uiteindelijk maakt het niet uit merk ik. Mijn oudste zit even goed met schitterende cijfers op het HBO nu, en de jongste komt er ook wel. Gewaardeerd worden en gerespecteerd worden om wie en wat ze zijn is het belangrijkste om iets te bereiken in het leven. Dat hebben ze nu pas gevonden, niet op die basisschool en ook niet op die middelbare school waar elk beetje extra moeite en begrip te veel gevraagd was.

Ik zie bij kinderen van collega's en vriendinnen, dat ze in het speciaal onderwijs wél die waardering en dat respect vinden.

Overigens was ik zelf ook een van die leerlingen die op haar school niet 'thuis' was.

P.S. Ik zie dat onze Heintje Davids ook weer terug is.

Delta wat mij betreft heb je evenveel rechten om hier te posten als ik heb.

Maar joh, doe me een lol. Denk de volgende keer even na voordat je het nodig vind om een dramatisch posting te plaatsen van "ik neem nu afscheid". Als je dat wilt mij best... maar hou je er dan ook aan. I.p.v. er nu op terug te komen. Dit schept verwarring.

Hopelijk begrijp je dat ik je vanaf nu negeer? Want ik heb geen idee wat morgen je "bui" is.

Dani

Ja hmmm, Safi, lekker recept. Eten, voelen, proeven, ruiken.

Trouwens, wat is er mis met een goed ambacht? Als ik het over kon doen werd ik topkok. En ik ben jarenlang degeldrukker geweest.
Ik ben niet dom, maar zeker geen intellectueel en dat hoef ik ook niet te zijn. Ik ben een praktisch ingesteld mens en ik erken de waarde van intellectuelen en van handwerkmensen.
Ik vind het gewoon prettig dat er tegenwoordig vaak meer aandacht is voor wat iemand in zich heeft en hoe dat ontwikkeld kan worden. En het is jammer dat dat soms nog niet gebeurt.

Anna, je lijkt Garfield wel... en voor alle stripliefhebbers, ik had vandaag een sausje, een sausje, met zo'n sausje van Bellefleur had ik een hele menhir op kunnen eten!

Dani, please zeg, deze discussie is nu echt wel afgerond. Doe niet zo hangerig in oude zaken.
Jij bent toch ook ooit in je leven wel eens terug gekomen op je woorden?