@An,
Heel goed dat je even hier komt. Altijd beter dan dat de fles openvlieg.
Waar wil je je over afreageren?

@Pepita,
Ja, lerarentekort.
Ja, als je al die oude rotten eruit wipt, krijg je een tekort. En het ergste is nog dat de leerlingen daar de dupe van worden. En toch willen ze voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Niet alleen in het onderwijs.
Ach ja, laten we er maar van uitgaan dat je man die order binnenkrijgt.

Ach mensen, ik moet zo aan het eten beginnen en mijn computer moet herstarten (updates zijn geïnstalleerd).
Tot straks, maar tussendoor kom ik nog wel piepen.

Flinke ruzie, An? Bibberen? Vertel.

Er is zelfs een kunstwerk bekend dat een plak bierkots bevat van we zullen niet noemen wie. Dat doet wel iets meer dan 150 euro, maar ik hoop dat ze het luchtdicht hebben ingelijst.

Grappig, wat bijzondere en gevoelige mensen zitten hier. Een forum vol buitenbeentjes, en daar mag ik als bloednormale niet-drinkende alcoholiste dan tussen zitten.

Ik ben dat vreselijk normaal-drukke, eeuwig vragen stellende, weetgierige meisje waar haar niet-normale moeder niet mee om kon gaan, en die dus altijd maar te horen kreeg dat ze veel te lastig was en niet deugde.
Ik was die puber die blijmoedig de door haar ma zelfgemaakte plooien rokjes en ruitjesbroeken droeg, en de nauwe-spijkerbroeken-dragende klasgenootjes die haar uitlachten daarom terecht voor abnormaal versleet.
Ik was die jonge vrouw die samen met haar alles-beter-wetende vriend wel eens even de wereld zou veranderen en daarom de norm introduceerde niet te trouwen en toch kinderen te krijgen. Die zo in verwarring gebracht was door het leven in een abnormale wereld tussen abnormale mensen dat ze de abnormaliteit als normaal ging zien en ging geloven in de minderwaardigheid en abnormaliteit van haar eigen normaliteit. Die zich alleen kon handhaven in de normale abnormaliteit van het dagelijks leven door zich dagelijks te verdoven met een liter wijn of zo. Die in de weekends af en toe enkele liters wijn nodig had om even te ontkomen aan de puzzel wat nu normaal of abnormaal was, en wat haar plaats daarin was.

Ik ben een heel normale vrouw, met een heel normale baan, 8 uur per dag tussen steeds dezelfde doodnormale mensen in wisselende samenstellingen. Die iedere dag opnieuw doodsbang is dat ze misschien wel niet normaal is, en dat anderen dat zien. Die haar gevoel van eigenwaarde laat afhangen van de mening van die andere, al dan niet normale, mensen en zich voortdurend afvraagt hoe dat oordeel uitvalt. Die er, om teleurstelling te voorkomen, alvast van uitgaat dat het wel negatief zal zijn, en daarom ieder complimentje wantrouwt. En die niet meer wil drinken om die spanning te kunnen verdragen.

Ik heb vanmorgen een goede therapie gehad. Mijn hoofd zit vol. Het komt ooit wel een keer goed met mij, het heeft alleen wat tijd en inspanning nodig. Ooit komt er een dag dat het er niet meer toe doet of ik normaal of abnormaal ben, en gewoon Anna kan zijn.

An,
Naar de reacties van anderen te beoordelen is de knal symbolisch,
Kom naar ons als je er aan toe bent, vertel en laat ons reageren.

Zeg Benthe getverderrie, en dat allemaal naar aanleiding van het verflapje van Kohtje.

Hé Anna, doe normaal joh, gekkie...

Zweet breekt me uit (schijnt in de overgang extra erg te zijn bij stress). Normaal, wat voor mij dan normaal WAS: dacht ik bij mezelf: 'nou proost mensen, zoek het maar uit'.

Wat een geluk dat ik hier ff kon uitblazen, want ik weet me echt geen raad wanneer mensen ruzie maken, niet naar elkaar luisteren, schreeuwen, blerren.
Kan ik dus ECHT niet tegen. Soms worden ze ook nog agressief die mannen hier.

Ladela la la.....het begint weer.
Gaat wel weer over, weet ik wel. Maar goed. Nee ik heb geen trek, geen gremlins, durven volgens mij nu niet te komen.

Nu blerren ze naar boven, ,,,,



Ik heb hier dus een man en een paar kinderen in de aanbieding.

Hihi.. dat verflapje... Degeen die het kocht wist wat het was hoor. Het had als titel: Smeerlap. En was maar zo'n 10 bij 15 cm.. Maar ik wilde laten zien dat iets wat totaal geen waarde zou hebben best mooi kan zijn. Zoiets als onkruid.. Ik geloof dat ik er destijds (1985 of zo) iets van 25 gulden voor vroeg. Zat een lijst omheen van 10 gulden...

Sorry, beetje ongepast verhaaltje op dit serieuze moment...

Nee joh Koh!

Ik ben de onschuldige zelve, eerlijk waar. Heb niks te maken met waarover ze ruzie maken... EEN KEER RADEN: nu heb IK het gedaan......................Trouwens ik ben ergens anders gaan zitten.

TJongejongejonge...

Maar goed, allemaal geen reden om aan drank te denken. Nog drie kwartier en dan is manlief opgehoepeld en de kust veilig.

"Iedereen is gek en onaangepast!" zei de gek.

Anna,
Wees gewoon zoals je bent. Zo ken ik je en zo mag ik je graag. Een gezond mens met gezond verstand en nog alcoholvrij ook.

Benthe,
Van wie is die kotst. Kijk dat vind ik nu niet normaal. Kots inlijsten, wie verzint het?

An,
Ach laat ze lekker ruziemaken met mekaar. Groot gelijk dat je hier komt, hier is het lekker rustig en je zit tussen gewone, bijzondere mensen.

Kohtje,
Dat is toch een serieus onderwerp. Je hebt dat kunstwerk verkocht.

Precies Corinne, kunnen wij ongewoon zijn, nou ik ken er een aantal die echt niet lekker zijn, maar menen heel 'gewoon' te zijn, ja, daaaaaaaaaaag!

Ik ben in 1978 eens in het Galerie des Arts Modernes in Parijs geweest (sorry voor eventuele schrijffouten, ik ben niet goed in Frans), en daar stond als kunst tentoongesteld een houten doos van ongeveer 50 x 40 cm met een glazen deksel, stampvol met kunstgebitten. Het heette "Exposition", zo heette het grootste deel van de kunstwerken daar, en je kon het kopen.
Persoonlijk zou ik niet weten wat ik met een houten kistje met kunstgebitten moet, ze waren ook nog niet allemaal even fris volgens mij, en mooi vond ik het ook niet. Maar je moet er maar opkomen.

Anna, wat een (ab)normaal verhaal.
Ik weet trouwens ook niet wat normaal dan wel abnormaal is hoor.

Ik wens je veel sterkte op de weg om gewoon Anna te worden, niets meer en niets minder.

An als ik dit zo hoor, doe je op dit moment even je familie in de aanbieding,
ik zou ze op Marktplaats zetten en ze tegen een zacht prijsje weer terugkopen als ze weer nomaal doen.
Jeetje weer dat woord.

Kohtje nou wordt het toch nog symbolisch hoor dat verflapje, net zoiets als onkruid.
kunnen we weer eindeloos discussieren over de wegwerpmaatschappij en het vluchtige van het bestaan.

Lelijke dingen kunnen ook heel mooi zijn. Boemmm weer een discussiepunt.
Ik ben wel op dreef zeg.

An ik hoop niet dat ik te vrolijk en te vluchtig ben op dit moment voor je, Als je je rot voelt joh ik denk aan je hoor. Je durft het te voelen op dit moment, zonder de roes van de alco.

Veeeeeeel sterkte van Pepita

Dan heette die plak kots waarschijnlijk explositie van de vorige avond.
En het bestaat echt en het is van Warhol, Pepita.

An, prettig gestoorde, wat een verhitte gemoederen. Wat was er eigenlijk gebeurd? Je stond te koken schreef je. Was je kooksel zo verschrikkelijk vies?

aangepast op verkeerde naam

Het moet nu echt niet gekker worden,

Ingelijste kots, kunstgebitten in een doos en vieze kooksels,

Nee Benthe, je kent die ruzies wel. Dan zijn er twee of drie ontzettend boos op elkaar, jij hebt hier part nog deel aan en tracht je er niet mee te bemoeien, maar het eind van het liedje is dat JIJ de schuld krijgt.

An kom maar lekker forummen hoor.
alleen al die vieze (kunst)verhalen moet je maar even niet lezen.

Liefs van Pepita,

VANDAAG DRINK IK NIET

Arme An,
Dat zal best wel knallen met die kerels in huis.. over het algemeen knallen ze harder maar is het ook weer eerder goed.. dan is het wel even lekker om je hier terug te kunnen trekken!! het is toch een soort virtuele huiskamer waar je kan binnenlopen en weer weggaan zonder dat je iemand in de weg zit en toch even aanspraak hebt.

Anna, je bent helemaal normaal, jammer toch dat de wereld zo abnormaal is. En het is een goed streven, gewoon Anna te willen zijn, en weet je wat.... je bent allang Anna.. en je bent allang goed zoals je bent alleen moet je dat nog zelf gaan geloven!

Anna

Hier in herken ik mijn Tienerjaren

Hierin in mijn werkervaring

En ik vind het reuze knap dat jij dat aandurft/kunt

Dit ben ik nu

En dit ben jij allang zoals ik je ken en net wat Tapas zegt je moet het zelf nog willen geloven maar ook hier herken ik me in

An laat ze maar lekker lallen en zonder eten naar bed sturen.....

Ja Marieke en An,
Die overgang die wil wat.
Ik heb vanaf mijn 20-ste last gehad van PMS.
Als je echt onregelmatig gaat worden kun je het niet meer inschatten, waarom voel ik mij nu zus of zo?

Ik op mijn 52-ste ben ik ervanaf, heerlijk gewoon.
Natuurlijk heb ik ook downs ,maar niet meer van heftige, met zoveel emoties gepaardgaande
aanvallen van opvliegerigheid.

Maar misschien moet dat opvliegendheid zijn (Leuk woord trouwens ivm de overgang)

Vond net op internet een lief gedichtje, bij kindergedichtjes over vriendschap:

Er woont een clowntje in mijn hart
Het is heel klein en heel apart
Het kan dansen en en zingen
En lachen en springen
Heb je verdriet en moet je wenen,
Dan mag je het altijd van me lenen.

Het is van C.d.V.

Even voor de duidelijkheid...ik ben in een bus gaan wonen om weg te zijn van de mensen waar mijn man en ik dagelijks drugs en alcohol mee gebruikten. We konden ze in onze eigen stad niet ontlopen en we raakten ze niet kwijt ook al hadden we besloten dat we niet meer uitgingen.
Als ze het moeilijk hadden kwamen ze ons wel opzoeken en dan kon ik ze niet voor de deur laten staan.

Dus een 7 meter bus gekocht alles erin gebouwd om te eten, slapen en te zitten en met 2000 gulden vertrokken. Onderweg veel diesel gejat van straatwerk machines..waar ik me nu voor schaam maar wat ik toen acceptabel vond om mijn ideaal te verwezenlijken....en veel rode diesel gekocht wat in Frankrijk te koop is als Fuel Domistic..voor de verwarming of tractor. Ook illegaal maar ja het geld moest zo lang mogelijk mee.
Veel in Spaanse winkels in kleine dorpjes gevraagd of we mochten kijken of er iets over datum was in de winkel dan mocht je dat nl meenemen en aan de bakkers het brood van gisteren wat je dan voor niets kreeg.
Op groente en fruit markten wachten tot de markt over was en dan het overgebleven weg gegooide groente en fruit meenemen en met anderen ruilen die weer andere dingen gevonden hadden .
En in containers buiten winkels gezocht naar over datum produkten waardoor je de duurste yoghurt, kazen, zalm, blikvoer etc at omdat die niet verkocht werden maar gisteren nog wel in de winkel mochten dus vandaag ook wel in mijn maag ...of niet dan.
Als het echt helemaal niet meer ging bij het Rode kruis om voedsel pakketten gevraagd en altijd gekregen.
Of in Frankrijk naar het stadhuis/de burgemeester gaan en vragen om een voedsel bon zodat je in een restaurant een baguette kreeg met een kop koffie

Tussendoor op markten gestaan met tweedehands spullen, eigen gemaakte hoeden, macramé sieraden, kersen geplukt, druiven geplukt, appartementen schoongemaakt en op muziek festivals gekookt voor mensen die standjes hadden, bier verkocht, eigen tweedaagse zelfbouw bar gehad, op kinderen gepast zodat mensen over het festival konden, kinderen gesminkt, hair wraps gedaan buiten discotheken...nou ja en nog wat andere dingen die waar ik niet trots op ben zoals bedelen om geld op straat.

Maar wat het allerbelangrijkste was dat we eigen baas waren, weg konden rijden van nieuw aangetrokken alcoholisten ...het is alsof ze het ruiken...veel aan zee op verlaten strandjes heb geleefd, langs snelwegen, in de bergen, op stukken grond van nieuw ontmoette buitenbeentjes en heel erg veel over mezelf heb geleerd. Namelijk dat ik alles kan waar ik mijn zinnen op zet, en eindeloos uithoudingsvermogen heb, een super kerel heb die alles kan maken en niet geschikt ben voor een 9-5 maatschappij en alleen in het weekend vrij, echt van avontuur hou, een goeie koopvrouw ben...en van het leven kan genieten zonder een cent op zak.

En voor het eerst geleerd heb dat ik kon minderen zonder de spanning en verleiding

Safi, wat kan jij toch godsgruwelijk mooi schrijven over de dingen die je gedaan hebt, doet en denkt!

(Ze zouden wel gek zijn bij Tactus als ze die potentiele bestseller van ons niet willen uitgeven).

Ik zie het helemaal voor me: hoe jij op Franse markten dingen verkoopt en dan even aanbelt bij de burgemeester! Het voelt als de vrijheid die wij allen hier aan het herwinnen zijn, of al herwonnen hebben!

Gelukkig is er bij An niet echt iets ontploft, al is het zo al erg genoeg! En wat fijn dat het forum er is, om in noodgevallen even uit te rusten.

Ik moest erg lachen om het kunstwerk van Benthe (vooral om de titel Explositie van de Vorige Avond).

Zelf heb ik vandaag weer wat huizen bekeken (het onze is trouwens, binnen een week, verkocht!) en ik heb besloten dat ik mijn nieuwe huis geheel ga aanschaffen op mijn herkregen intuitie. Heerlijk voelt dat, het herstelde contact daarmee. Het wordt een klein, lief en sfeervol huis met genoeg ruimte voor mijn boeken, mijn piano en mijn leven.

All goes onward and outward, and nothing collapses, per slot van rekening!

What do you think has become of the young and old men?
What do you think has become of the women and children?

They are alive and well somewhere;
The smallest sprouts show there is really no death,
And if ever there was it led forward life, and does not wait at the end to arrest it,
And ceased the moment life appeared.

All goes onward and outward. . . .and nothing collapses,
And to die is different from what any one supposed, and luckier.--Walt Whitman

Fijne ADB avond gewenst iedereen!

Hoi luitjes!!!!

waar ben ik nu terecht gekomen, tussen "kunst en kots??"

Ach, mijn hele reactie met een druk op de F5 toets verdwenen.
Dan nu maar in het kort.

PMS-stemmingen-pijn-onregelmatigheid-enz..., overgang met zeer wisselende stemmingen, overgang voorbij, nee toch niet.

RJB, ik hoop dat je snel je droomhuis vindt, zodat je geen tussentijdse oplossing hoeft te zoeken nu je eigen huis verkocht is.

An, is de lucht al opgeklaard?

Charlie,

Zo zou je het kunnen zeggen: tussen kunst en kots, pms en de overgang met al hun rottigheid.

Welkom.