Rosie,
het blijft vast niet bij 2 glazen. Gun degenen of hetgene wat je irritatie veroorzaakte die overwinning niet.

Kate,

Dank voor je relativerende bijdrage.
Fijn dat je je nog steeds betrokken voelt bij ons.
Dat geeft steun. En nog beter omdat jij al zover bent dat je het al zonder ons kan.

Over keuzes gesproken.

Ik kan nu ook kiezen: wel of niet reageren.
Ik kan ook kiezen: wel of niet lezen.

Wat is het beste?
En wat wil ik voor mezelf?
Levert het me iets op?
Kan ik niet beter de afwas doen?

Op die laatste vraag kan ik ronduit 'JA' antwoorden. Maar die afwas kan straks ook.


Ik dacht niet dat ik gisteren de AA afgekraakt heb. Ik was aan het mijmeren over het forum en hoe dat voortdurend verandert en dat ik sommige dingen en mensen mis en me weer erger aan andere dingen, net zoals mijn gegeit anderen geërgerd heeft.

Volgens mij heb ik geschreven dat ik me ergerde aan dat geschrijf over de AA. Niet aan de AA zelf. Vroeger kwam de AA hier niet ter sprake. Dat is een verandering. En ook ik vind veranderingen niet altijd even fijn. Ik heb ook aangegeven dat IK, Francesca, problemen had met de ondertoon die ik meen te ontwaren in Ziza's berichten. Nu gaan die berichten altijd over de AA, dus heb ik dat -- heel misschien onterecht -- op één hoop gegooid. Toch heb ik er geen probleem mee als Rudy over de AA schrijft. Of Marieke...

Ik heb hier al vaker aangegeven dat ik moeite heb met sommige dingen die geschreven worden. Dat MAG geloof ik toch wel op een forum? Nou nee, hier moet vooral 'gesteund' worden. BLEH! Nu ja, ik heb nog niet die duizelingwekkende staat van heiligheid en onthechting bereikt dat ik me niet meer erger. En ja, ook nu zit het verleden er voor iets tussen. En soms heb ik het nog altijd moeilijk om het onderscheid te maken. Maar nee, ik ga mezelf niet langer onzichtbaar maken of vooral niet meer tegenstribbelen als ik het ergens niet mee eens ben en dat graag ook wil uiten.

Dat mocht ik vroeger ook nooit, en nu ben ik groot en wil ik een stem hebben.

Ik vind die hele redenering van 'je bent er nooit geweest, en dus kun je er niet over oordelen' een beetje raar.

- Ik hoef niet in een fabriek achter de band te gaan staan om te weten dat ik er knettergek van zou worden. Dat weet ik zo ook wel. Dat wil niet zeggen dat ik NEERKIJK op dat soort werk. Ik weet alleen dat IK het niet zou willen. Al zou ik het waarschijnlijk wel aankunnen mocht het nodig zijn. En ik zou het ook gewoon doen als het ooit nodig zou zijn.
- Ik hoef geen moslima te worden om te weten dat ik het met sommige -- lees vooral SOMMIGE -- stellingen en gebruiken van die godsdienst niet eens ben en dat ik me daar dus ook niet blindelings ga aan onderwerpen.
- Ik hoef niet zelf in het onderwijs te gaan om te zien wat er fout loopt en wat WEL goed is.
- Ik hoef zelf geen kind te krijgen om een mening te hebben over het moederschap of om te zien wanneer een kind slecht behandeld wordt. Al weet ik natuurlijk hoe moeilijk het kan zijn.


Alles wat ik over de AA weet, heb ik hier op dit forum gelezen. Ik weet dat de AA al miljoenen mensen geholpen heeft en dat het dus gewoon werkt. Alleen hoef ik het niet eens te zijn met alles wat de AA zegt. Dat recht heb ik gewoon. En wie bij de AA wil moet dat vooral doen, maar dat wil niet zeggen dat IK er mijn twijfels niet ovef mag hebben en die twijfels ook niet mag uiten. Hoezo bevooroordeeld? Ik lees hier bijna elke dag over de AA en dus heb ik wel enige kennis van de denkbeelden en de principes van de AA. Mag ik dan ook even voor mezelf beslissen dat het niks voor mij is? En mag ik misschien ook even mijn twijfels daarover uiten? Of mijn kritiek?

Maar nee, blijkbaar heb ik niks 'gepresteerd' en dus moet ik zwijgen. Of ben ik bevooroordeeld en dus moet ik zwijgen. Nou POEH! Ik wil niet altijd meer zwijgen.

Hallo lieve mensen,

Bedankt voor jullie warme ontvangst. In het begin wordt het onthouden van alle namen & icoontjes misschien net zo moeilijk als het gevecht met al die risico momenten & impulses om weer te gaan drinken...! Maar ik heb alles gelezen en na de afgelopen "gluurweken" voelt het ineens heel anders -- en vooral heel fijn -- om mee te doen.

Ik wou even op Quentie jouw post reageren, want hoe je je situatie beschrijft, wauw, herkenning met een hoofdletter H: begin 2002 moest ik 10 dagen in het ziekenhuis blijven (galsteen; in het begin was ik overtuigd dat ik mijn alvleesklier voorgoed om zeep had geholpen; toch niet--maar wel van de schrik iets geleerd? Uh...nee). Eenmaal thuis heb ik een heleboel goede veranderingen in mijn leven gemaakt: ik zegde mijn baan op en ging als freelancer aan de slag, ik ging verhuizen, en ik wisselde de drank in voor dat @#$! "eeuwige colaatje" (geweldig!). Dat hield ik heerlijk vol voor 4 maanden. Maar...en ja, hoor, vrijwel iedereen hier heeft het ook meegemaakt: toen dacht ik, "nu ben ik klaar om met mate te gaan drinken!" En ik ging gierend snel terug naar het binge drinken.

Mijn laatste lange "droog" periode was dit jaar; februari was het. in maart ging ik bijna 4 weken op vakantie en heb mezelf vals hoop gegeven omdat ik wel prima met alcohol omging. Maar...ja hoor...eenmaal thuis, ka-boem. Wel frappant is hoe mijn ka-boem momenten tegenwoordig (de afgelopen 9 maanden zeg maar) gebeuren als ik alleen ben. Het is alsof een klein stukje van mijn hersens hebben het wel door, ladderzat in publiek, dat gaat niet meer; maar thuis een hele fles opdrinken? Vooruit. Niemand ziet het. Dat is extra gevaarlijk, net zo gevaarlijk om weer de oude drankmaatjes te zien, eigenlijk.

De grootste obstakel voor mijn in de Internet behandeling nu is het hele risico-moment concept. Okee, ik moet eerst even aan mezelf denken, goed voor mezelf zorgen, en risico's mijden, dus nu even niet naar festivals en concerten met drankmaatjes en doe alsof ik echt de Bob gaat uithangen (heb hier geen rijbewijs trouwens--gelukkig!), en kroegen, tja, dat is helemaal verboden terrein. Is ook niks, he, als je met je eeuwige colaatje tussen al die kroegtijgers zitten. Gun mezelf vooral wat tijd. Eet gezond, ga bewegen, ga lekker in bad. Prima. Maar...ja, ik ben de koningin van Maar, ik heb ook nu ineens ook een enorm risico gebied zelf opgebouwd over de laatste 9 maanden: thuis! Mijn mooi mooi huisje. Dus denk ik, geweldig. Ik moet nie uitgaan, maar thuis blijven is ook geen optie meer. Uh...ja.

Weet je wat mooi is? Ik ben nu thuis. Ik ben nu alleen. En gewoon hier eerst de tijd nemen om jullie posts te lezen en er op te reageren, geeft me een goed gevoel. Een soort versie van het tot 10 tellen in mijn hoofd om te impulsen uit te zitten, en toch meer effectief. Want zoals ik zei in mijn introductie, ik merk nu dat ik dit niet zonder steun wil doen.

Bibelle, je heb iets over je LAT-relatie geschreven, en ik ben heel blij hoe je partner je steunt. Voor mij ligt dit ook momenteel erg gevoelig. Want mijn partner sprak me (als eerste in mijn hele dronken leven) fgelopen jaar in april aan over mijn alcoholmisbruik. Wij waren inmiddels twee jaar samen en ook al hield ik het dapper vol in het begin, op een gegeven moment heeft hij uiteraard mij in een zeer beschonken toestand gezien, en nog een keer, en nog een keer...uiteindelijk was de maat voor hem vol vorig jaar in mei. Wij hadden een zeer openhartig gesprek, met veel tranen en wat ik dacht wederzijds begrip was. Maar ik wist dat het niet al te productief geweest was toen hij aan het einde van ons gesprek zei, "ja, je kunt misschien beter gewoon een joint roken [als alles je te veel wordt]." Ha! Pijnlijk, he?

Inmiddels zijn we een jaar verder en hij zei niks toen ik begin februari stopte met alcohol, maar later, toen ik terug van vakantie was, en het hier erg lekker weer was, gingen wij zoals altijd op zijn balkon zitten met een pils en hij zei iets in de trant van hoe het gezellig was dat ik ook een biertje wou nemen...
Ja, kwetsend, he? Onwetendheid.

Mijn indruk is, hij denkt zoals veel mensen dat alcoholisten 24-7 drinken, in de goot liggen, geen drukke baan hebben, geen huis onderhouden, de hele wereld nooit zou kunnen afreizen om familie en vrienden te bezoeken en avontuur te zoeken, nee, dat past niet in het plaatje. Ik ben gewoon "ongeremd" of soms "zit er een knopje los" bij mij, of ik "alle stoom van mij verkeerd afblazen."

Ik weet niet meer wie het heeft net tegen mij gezegd hier (sorry!), wat je zei over: niet meteen gaan schreeuwen dat ik gestopt ben, ik ben hier met je mee eens, en toch wil ik het juist van de dak gaan schreeuwen, want anders wordt het ook makkelijk om mezelf weer voor de gek te gaan houden.

En dus ben ik wederom heel blij dat ik hier mag zeggen en geen tegenwerkende reacties krijgen: vandaag drink ik niet!!!

Groetjes,
Lily

En voor de 'nieuwelingen': laat je vooral niet afschrikken door een discussie op het forum... Dat hoort er ook gewoon bij, net zoals in het echte leven.

Typefout aangepast.

Hoi Corinne
Ik ben onder behandeling van een psychiater en ga naar de AA.
Ik heb ook Refusal gebruikt en dat werkte, omdat je dan gewoon niet kan drinken.
Dus wat je zegt je hebt wel rust, want die vraag van zal ik wel of zal ik niet is weg.
Maar ik kon eigenlijk niet zo goed met mijn gevoelens en emoties omgaan en daar helpt Refusal je
niet bij.
Ook omdat ik er uitslag enz van kreeg ben ik er mee gestopt.
Nu gebruik ik Revia ( dat zorgt ervoor dat je lust naar alcohol vermindert ).
En Tranxene ( dat houd je rustig en vlakt een beetje je gevoelens af ).
`s-Avonds voor het slapen neem ik 1 Seroquel en die versterkt de Tranxene weer zodat ik goed kan slapen. In die Seroquel zit ook een beetje anti-depressie en zorgt ervoor dat je wat meer controle over dingen krijgt.
Deze combinatie werkt perfect.
Verder zou ik niet weten wat voor behandeling ik zou moeten doen.
Groetjes Quentie

Beste Francesca, je moet ook helemaal niet je mond houden, ik stel het juist erg op prijs als je je mening hier zegt. En als je geïrriteerd bent kun je dat beter hier van je af schreeuwen, dan dat je thuis in je uppie je frustratie wegwerkt met een sixpack.

Dat is het mooie van een forum, IEDEREEN mag hier zijn mening geven. Het staat volgens mij ook ergens in de richtlijnen: alles wat hier geplaatst wordt is de mening van die deelnemer en zo moet je het ook lezen.
Als iemand een oplossing voor zijn probleem heeft gevonden bij de AA, en zijn vreugde daarover wil uitdragen, dan mag dat hier.
Als iemand om wat voor reden dan ook het niet kan vinden bij de AA, dan mag diegene dat hier ook zeggen, met precies evenveel recht.

Ik ben het ook eens met je argumenten dat je niet achter een lopende band hoeft hebben gestaan, of moslima geweest hoeft te zijn, om te weten dat het niet jouw keuze is. Je kunt er immers genoeg van zien en genoeg erover lezen om een gedeeltelijk oordeel te hebben.

Toen ik nog op de middelbare school zat leek achter een lopende band werken me ook niets voor mij. Ik HEB achter een lopende band gewerkt, en raad eens, het was niets voor mij! Mijn gevoel erover was dus juist.
Ik heb eens het gevoel gehad dat een bepaalde religieuze sekte niets voor mij was, en werd door een lid van die sekte uitgenodigd een paar keer mee te gaan, om het te ervaren. Raad eens? Het WAS ook niets voor mij.
Ik heb wel eens het gevoel gehad dat een boek niets voor mij was, door alleen de achterflap gelezen te hebben, maar op advies van een kennis heb ik het toch gelezen. Ik vond er niets aan!
Ik heb ook wel eens een film gezien waarvan ik dacht dat ik er niets aan zou vinden, en ik vond er ook niets aan.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Kennelijk is mijn gevoel bij bepaalde zaken, dat het niet iets voor mij is, zo slecht nog niet.
Toen ik voor het eerst kennismaakte met de site van Tactus leek het me helemaal iets voor mij. En raad eens? Het IS ook helemaal iets voor mij, want met behulp van de internetbehandeling en dit forum ben ik gestopt met drinken.
Ik twijfel meestal enorm aan mezelf, maar door niet te drinken en aan mezelf te werken begin ik heel langzaam iets meer zelfvertrouwen te krijgen. En wat blijkt: mijn gevoel voor mijzelf zit meestal goed!

Francesca,

Inderdaad!
Ik was vroeger heel actief op twee verschillende forums (voor bands) en weet hoe het soms gaat.

Trouwens, over AA (ha, ben nieuw en ga meteen olie op de vuur gooien), ik heb het na mijn ziekenhuisopname geprobeerd, in Den Haag, een EN-talige groep, was niet mijn kopje thee maar ja, dat kan voor talloze redenen zo geweest zijn.

Ik ben me nu voorzichtig aan het orienteren met een ander behandelingsmethode, Women for Sobriety (ook EN-talig). Weet er op dit moment niet al te veel van maar het spreekt me wel aan.

Groetjes (ik ga nu ophouden met computeren, er komt een leuke film op tv, "O, Brother, Where Art Thou")
Lily

PS: Kate, ik vond het heel interessant wat je net schreef, o.a. over hoe weinig mensen daadwerkelijk geinteresseerd in het feit of je wel of niet drinkt. Bedankt voor meer stof om over na te denken.

Persoonlijk vind ik de woordkeus hier en daar wat vreemd.
Ik ben ook nog nooit in China geweest, maar ik weet er wel wat vanaf (Ni Hao! ) en ik heb er zelfs een mening over (en dat is toch heel wat anders dan een oordeel).
Het maakt toch niet uit hoe ik als individu van de drank af weet te blijven? Of ik dat nou alleen doe, of bij de AA, of in een kliniek, het resultaat is dat ik het leven weer nuchter oppak, en dat telt.

Volhouden op je eigen manier dus, medestrijders!

Hallo allemaal,

Ik lees steeds weer dat gewoon sociaal drinken niet lukt. Na de internetbehandeling(afgerond sinds 6 weken) ben ik het aan het proberen.Alleen op de vrijdag zaterdag en de zondag.en dan alleen ,s avonds.
Tot nu toe gaat dat heel goed.Door de week ben ik er ook niet meer zo mee bezig.
Waar ik wel benieuwd naar ben is: als we straks 3 weken op vakantie gaan.Maar jullie allen hebben me gewaarschuwd. misschien helpt dat . Dit weekend gaan we 3 nachten in een hotelletje lekker aan zee.De proef op de som voor mij. Zo voel ik het. Mocht ik wel een terugval krijgen, neem ik jullie advies ter harte en ga ik erook voor om helemaal te stoppen.

Vanavond ga ik het dus droog houden

Groetjes renette

Hoi Lily
Jou verhaal is ook zo herkenbaar.
Die afspraak die ik met m`n vriend heb gemaakt houdt in dat ik in het weekend mag drinken en met gelegenheden.
Wel met hem samen of visite maar zeker niet alleen.
Ik ben ook van baan veranderd.
Eerst werkte ik elke ochtend en nu 1 dag van 10 tot 9.
En in het weekend 1 avond en een zondag.
Dat houd dus in dat ik doordeweeks tijd zat alleen thuis ben om het weer stiekem te doen.
Dat deed ik eerst dus altijd.
Net wat je zegt of je hersens een seintje geven.
Het is echt dat duiveltje op je schouder die weer in je oren fluistert.
Ik heb dit forum deze week pas ontdekt en net wat je zegt, als dat gevoel weer opkomt ga ik hierheen en lees jullie verhalen.
Ik ben al een stuk rustiger.
Groetjes Quentie

Hoi Lily,

Die reactie van je partner herken ik. De mijne snapt er ook niets van wat verslaving, met je doet en dat je juist dat soort dingen niet moet zeggen. De vorige keer toen ik in behandeling ging zei hij he, goed dat je je aangemeld hebt. Verder niks. Het minderen was een flop eigenlijk, maar als ik weer boven mijn doel uitkwam of een uitglijer had, zei die het lijkt niet te werken. Was ik eindelijk gestopt. Zei die niks, niet drinken is vanzelfsprekend. Zo heb ik het tot de vakantie netjes weten te houden met af en toe een misse dag. De vakantie ging prima, al dronk ik elke dag wat. Na de vakantie (de terugreis was een helse onderneming geweest) ging het mis. Ik hield het niet helemaal weer droog. Het ging van kwaad tot erger en dronk weer 2 flessen wijn per dag. Uiteindelijk kreeg ik een depressie en dronk stug door, het kon me echt allemaal niets meer schelen. Op een bepaald moment ging mijn vriendin harder aan me trekken en ben ik weer op zoek gegaan naar hulp. Uiteindelijk kwam ik hier min of meer toevallig terecht. Heb me aangemeld voor de behandeling en ben gelijk op het forum gaan kijken. Door alleen alweer kritisch te gaan kijken naar mijn gebruik ben ik weer met minderen begonnen alvoor de behandeling echt van start ging. Uiteindelijk heb ik gekozen voor stoppen met behulp van refusal. Dat was een goeie keus voor me. Voor het weekeinde sta ik een maand helemaal droog en het bevalt me prima. Zo wil ik verder gaan. Nu is het wel zo dat mijn huisgenoten nog steeds niet uit zichzelf vragen hoe het gaat. Ik moet ze zelf vragen hoe ze me ervaren en wat ze er tot nu van vinden, maar dit gaat al beter dan de vorige keer. Ik heb ze ook van te voren gevraagd positieve opmerkingen te maken en niet alleen maar te bekritiseren als het dreigt mis te gaan. Begrijpen doen ze het nog steeds niet echt. Mijn vriendin wel, die vraagt bij elk contact hoe ik me eronder houdt, geeft complimentjes, steekt me een hart onder de riem. Dat helpt me samen met het forum zeer gemotiveerd te blijven. Ik laat de eerste staan.

Lily, welkom op het forum. Het heeft heel veel mensen al geholpen om als ze thuis kwamen eerst hier op het forum te lezen, en eventueel te schrijven. Het leidt af, waardoor de drang om dat drankje te pakken minder wordt. Ook als je hevige aandrang hebt om te gaan drinken kun je het beste gewoon hier komen schrijven. Desnoods gooi je met grote hoofdletters op het forum dat je heel veel trek hebt. Er zijn altijd mensen die reageren en je er doorheen kletsen. Voor mij heeft het ook enorm geholpen.

Het fijne van dit forum is ook, dat wij allemaal weten hoe ontzettend moeilijk het is, en elkaar daarom steunen en toejuichen als het goed gaat. Mensen in je omgeving die geen alcoholprobleem hebben snappen dat gewoon niet. Dat kun je ze denk ik ook niet kwalijk nemen. Maar het helpt gewoon enorm om af en toe wat aanmoediging te krijgen, en dat krijg je hier.

Verder denk ik zo langzamerhand dat de meeste alcoholisten heel erg gewone mensen zijn, die werken, een gezin hebben, vrienden hebben, etc. etc. en waarvan een groot deel van de omgeving vaak niet weet dat ze teveel drinken. We laten ons misleiden door het stereotiep van de verloederde zwerver met een fles in een zak, wankelend langs de vuilnisbakken. Sommigen komen daar inderdaad terecht, anderen zijn eerder dood, en de rest maakt zichzelf wijs nog geen alcoholist te zijn, omdat ze nog niet voldoen aan dit beeld. Óf probeert te stoppen.

Succes

Quentie,

Wat goed dat je al onder begeleiding bent en dat het goed aanslaat allemaal.
Sla je erdoorheen, je kunt het wel.
Elk succes is er een.

Kan iemand mij vertellen hoe het kan dat ik alle berichten van het ADB ook op mijn E-mail krijg?
Groetjes Quentie

Hoi Sammy/Renette,

Fijn dat het nu zo goed met je gaat. En dat je gewapend met de kennis over jezelf die je opgedaan hebt al vooraf de risico's incalculeerd en er bewust mee omgaat.

Ik hoop echt voor je dat het lukt.

Quentie,

Hoe dat komt weet ik ook niet. Ik had dat in het begin ook en heb de moderator verzocht er zo mogelijk iets aan te doen. Een paar dagen later ontving ik niets meer. Probleem opgelost dus. Vraag het dus aan de moderator.

Quentie, als je op antwoorden klikt staat er onder het tekstvakje vetgedrukt "Aanmelden voor de discussie". Als je dat aanvinkt, krijg je alle berichtjes in je mailbox. Je kunt je ook weer afmelden voor de discussie, en dan krijg je ze niet meer in je mailbox.

Hoi Francesca,

Een mening vind ik persoonlijk niet interessant op dit forum...ik lees er zo veel en ik heb er zelf ook genoeg hahahaha...

Wat mij razend nieuwsgierig maakt is hoe het mensen gelukt is om te stoppen en gestopt te blijven met drinken... met of zonder AA want dat boeit me niet zo... wat ze specifiek er aan gedaan hebben en nog steeds doen... waarom is het deze keer wel gelukt en al die andere keren niet... om het nog scherper te formuleren.. wat maakt het verschil tussen terugvallen en gestopt blijven...

Ik vind het razend knap van iedereen die gestopt weet te blijven ongeacht de methode...
Zat mensen vallen terug en dat verbaast mij niets... ik weet er alles van en heb het zat keren ervaren om weer die vicieuze circel in te duiken... het is ook lastig...

De reden dat ik hier schrijf is om mensen die alcoholist zijn een perspectief te bieden... geheel vrijblijvend... niks hoeft allles mag...

O ja Francesca ... ik had eens een discussie met mijn sponsor over een bepaalde situatie en ik vertelde hem dat ik veel over dat onderwerp gelezen had...waarop hij reageerde met "je kan een boek over water lezen van het begin naar het eind en omgekeerd maar dat betekent niet dat je er nat van wordt , om de echte betekenis van water te leren kennen zul je het water in moeten gaan".... en toen viel mijn mond open... mijn mening over iets is alleen een fractie van de werkelijkheid/realiteit... mijn meningen zijn altijd subjectief en gefilterd door mijn persoonlijke emotionele toestand...en dat verschil kan ik nu makkelijk zien tussen nu en 3 jaar geleden... en omdat ik bijna mijn hele leven heb doorgebracht in mijn eigen schijnwereld (onder invloed en gedrogeerd) met mijn meningen en opvattingen is het werkelijk een bevrijding om vandaag de meeste tijd van de dag in het water te staan en het ook te voelen...

He, Anna,

Nu snap ik het ook van die mailtjes.
Ik heb dat een keer aangevinkt toen ik dacht niet on line te zijn.
Echte beginnersfout dus.

Dank je

Als ik dan toch even de bal met de man mag verwarren, Ziza: misschien heb je zo lang in het water gestaan dat je een eend geworden bent...

hahahahaha..... kwek kwek kwek.... dat geluid komt me bekend voor hahahaha....

Misschein was ik wel een eend in mijn vorige leven.. wie weet...

Ik heb hier verder niks aan toe te voegen. Bewijs geleverd, zou ik zo durven stellen.

Heb je de K1 dan al achter de rug, Rosie?

De meesten van hen hadden/hebben een God in hun leven....

Wilskracht is voor mij niet de oplossing.... mijn kracht komt ergens anders vandaan....