Rosie, ik had hetzelfde aan de hand met mijn eigen moeder. Uiteindelijk heb ik met heel veel moeite en evenveel schuldgevoelens een grens getrokken: ik kom 1 keer om de 10 dagen (ongeveer) en niet vaker, tenzij je bij de dokter of zo moet. Ik geloof dat het me min of meer gered heeft, ook al kreeg ik ook nog mijn zussen over me heen omdat zij wel vaker gingen (ik was wel 3 kwartier onderweg, zij 2 minuten), plus nog mijn tante (mijn moeders zus), maar ik heb volgehouden. Ik kon me telkens net genoeg opladen om vriendelijk en mild tegen haar te zijn, en dat was ik ook de laatste keer dat ik haar zag. En daar ben ik ontzettend blij om geweest!

Maar ja, het is je schoonmoeder, en dus is het goed om dat samen met je man te bespreken. Al vind ik zelf dat je niet altijd mee hoeft te gaan met je man. Maar dat is mijn idee daarover.

Bedankt voor je lijst, Rosie!
Nu ja, bedankt...

Mieke, ik weet niet of je nog op het forum komt, maar ik wil je even sterkte wensen met je detox.

@ Rufus. Leuk om te horen dat je hebt genoten zondag. Ik ben verrast dat de opmerking van mijn kant wb jouw opmerking over je jas bij jou is blijven hangen. Ik ben aan het lezen in het boek Niet Morgen , maar nu van dr Dyer. Het boek gaat over een nieuwe kijk krijgen op jezelf en beschrijft ook het kleinerende gedrag van mensen over zichzelf. Hoe vaak wordt er niet gezegd na een compliment, ach het was maar een uitverkoopje of als je haar leuk zit de complimenten bij de kapper neer leggen. Of een hamburger bestellen ipv een biefstuk omdat je vindt dat je het niet waard bent. Het zijn allemaal opmerkingen die een mens maakt als hij/zij geen groot eigenwaarde gevoel heeft. het kleineren en zelfverloochenend gedrag zijn vaak aangeleerd in vroegere omstandigheden en dit houdt je zelf uiteindelijk in stand.
Wb de opmerking dat je uitgelaten was en denkt te snel op de voorgrond te treden , dat vond ik niet. Ga jezelf niet verontschuldigen, het heeft mij niet gestoord. Ik vond het erg gezellig en vond het jammer dat je niet mee ging eten. Tot ziens. Visje
Er is weer een hoop geschreven, mooie dingen. Ik ben nu echter te moe om reaktie te geven, de stukjes moet ik 3 keer overlezen willen ze een beetje doordringen.
Ik ga op tijd slapen. Ik heb een goede dag gehad, maar was nog veel met gister bezig en daardoor ook wat vermoeid. Alvast welterusten voor straks

Ik kom net terug van yoga, dat doe ik sinds oktober vorig jaar. Mijn bedoeling is wat meer balans aan te brengen tussen lichaam en geest en daardoor meer rust te creeren.
Mijn yogaleraar, ik weet niet precies welke vorm van yoga hij praktiseert, geeft drie kwartier, wat ik maar noem, ingewikkelde standjes die ergens goed voor zijn. Zo passeerden vanavond oefeningen tegen vet op de heupen, waarschijnlijk voor de 12 dames die ook meedoen, een oefening voor beter poepen en ga zo maar even door.

Het laatste kwartier wordt echter gebruikt voor meditatie. En dat werkt bij mij als een tierelier. Vanavond deden we voor de tweede keer een meditatie die op je hart is gebaseerd. "Bron van liefde en rust die je altijd bij je draagt en waar je ook altijd naartoe kunt gaan", zegt onze goeroe. En dat werkt echt fantastisch. Ademhaling naar beneden, hartslag ook en ik zweef als het ware een beetje los van mijn lichaam en heb geen storende gedachten meer. Ik kan mijn hart visualiseren en zie het lekker ontspannen werken. De rust is fenomenaal en tijd lijkt niet meer te bestaan. Het is wel de bedoeling dat je erbij wakker blijft. Een van de dames lag prettig te ronken en moest gewekt worden. Ze snurkte gezellig en ontspannen.

Misschien duurt het bij anderen wat langer om de techniek te leren beheersen, maar hij is een aanrader.
Yoga is voor ons, onrustige types, een aanrader, volgens mij.

Wat dacht je van een start van de dag op deze manier met tien minuten meditatie? Het zou zo maar kunnen zijn dat je dag heel anders verloopt omdat jij hem heel anders gaat beleven.

Ik ben geen lid van het promotieteam 'ga op Yoga' voor alle duidelijkheid.

Liefs Rufus

oh shit ja, Mieke ik wil je veel sterkte wensen en ik hoop dat het dit keer aan je verwachtingen zal voldoen en het jou zal sterken. Liefs Visje en ik zal aan je denken
@ Knuffie: ik wil jou morgen ook sterkte wensen. I'll keep my fingers crossed. oh nee, dat masseert zo lastig morgen, nou ik denk aan je! Voor beiden

@ Rufus. Wat grappig dat je dit meldt. Ik ben mij ook gaan verdiepen in yoga, nou ja, ik lees wat en probeer de oefeningen uit het boek te doen. Het schiet er meestal bij in, druk druk, en mijzelf geen tijd gunnen. En wb in de ochtend, ik zou er natuurlijk nog vroeger uit kunnen gaan, maar ja:huh: dat is ook zo wat.
Im denk wel dat ik een cursus ga doen, dan doe ik er tenminste iets mee.
Hee en rufus, laat je je hartslag niet teveel dalen?

Hee Visje,

Ik was druk aan het typen. Ja, die dr. Dyer zegt een hoop zinnige dingen. Begrijpen is een, eraf komen is een stuk lastiger.
Ik had graag meegegaan met jullie maar ik was ook een beetje moe geworden. Dan moet ik wat gas terug nemen.
Leuk je ontmoet te hebben, tot schrijfs en als je nog een uurtje vrij kan maken, ga op yoga.
Of kom hierheen, dan gaan we samen!
Welterusten voor straks.

Liefs Rufus

Een hele goeie avond luitjes,
't Is steeds weer een hele kluif om al die reacties van de verschillende mensen goed te lezen, want er snel overheen raffelen is er soms niet bij, het fluctueerd hier van prietpraatje tot
een diepzinnig betoog, maar ik merk toch wel dat het me een goeie steun is om toch de ( wederom ) ingeslagen weg zo goed mogelijk te blijven volgen.
Het doet je goed om te weten en te lezen dat je niet de enige bent met een alcoholprobleem. Blijf voorlopig het forum hier volgen.

Groetjes Ben

Ik heb nog iets te zeggen over complimentjes.

Ik heb veel herkenbare dingen gelezen. Zelf denk ik altijd dat 1 negatieve opmerking vaak 1000 complimentjes nodig heeft bij wijze van tegengewicht. En dan nog. Al heb ik wel geleerd om complimenten te aanvaarden. Ik geef ze namelijk zelf ook niet spontaan als ik ze niet meen. Dus ik ga er maar van uit dat dat voor veel anderen ook geldt. Al kunnen sommige complimenten ook een verkapte belediging inhouden. (Genre: je bent slimmer dan ik dacht...) Kan ik erg boos om worden, maar dat hoef ik ook niet altijd uit te schreeuwen. (Al heb ik dan wel enige afkoeling nodig...)

Ik heb zelf ook de neiging mezelf voortdurend af te kraken, maar dat doe ik zelden bewust tegenover andere mensen. Het floept er vaak wel gewoon uit, hoor. Zo van: 'Ik ben een vreselijke sloddervos/een slechte huisvrouw/chaotisch...' Maar dat is dan meer een soort verontschuldiging en een afweermechanisme om mensen vóór te zijn. Ik bedoel: als je zelf zegt dat je huis een grote rommelboel is, heb je jezelf ook al een beetje ingedekt tegen wat komen kan. De laatste tijd denk ik er ook vaak achteraan: 'En dan nog? Ik heb wel niemand vermoord, hoor!'

Jezelf voortdurend afkraken tegenover anderen is echter ook een manier om bevestiging te zoeken of complimentjes uit te lokken. Die je dan natuurlijk niet gelooft. Waarna het zichzelf afkraken zich herhaalt en herhaalt en herhaalt. Tot mensen het zat zijn om je tegen te spreken en te proberen je een goed gevoel te geven. Het gaat gewoon tegen je werken. Mensen nemen je niet ernstig meer na tig keer dezelfde opmerking over jezelf en hoe vreselijk je wel bent. Als je 100.000 keer (zogezegd) nederig voorover buigt en zegt hoe nietig je wel bent, kun je ook wel schoppen verwachten. Want het blijft gewoon niet werken, dat jezelf afkraken. En het is ook niet eerlijk tegenover de mensen die je oprecht willen opkrikken en moed willen inspreken.

Je kunt 100 keer zeggen 'Ja, maar ik ben niet zo slim/aantrekkelijk/begaafd/kunstzinnig/handig...' Oké, dan ben je misschien niet zo slim/aantrekkelijk/begaafd/kunstzinnig/handig... Probeer er iets aan te doen of leg je erbij neer... Ik heb als tiener en ook later vreselijk geleden onder het feit dat mijn huid beschadigd is door acné. Vroeger, lang geleden, dacht ik dat iedereen daar naar keek en me afkeurde. Mijn God, ben ik blij dat ik 40 ben!!! Tuurlijk had ik liever een perzikhuidje gehad, maar dat heb ik nu eenmaal niet... Toch heeft geen enkele man ooit een opmerking gemaakt over mijn huid...

Ik ervaar steeds meer dat als ik mezelf wat zelfbewuster opstel, ik ook op een heel andere manier behandeld word. Als ik grenzen stel, word ik meer gerespecteerd. En door zelf grenzen te stellen, leer ik ook de grenzen van andere mensen meer te respecteren. Het is een moeizaam proces, dat geef ik toe. En ik schreeuw vaak veel te hard om dat respect af te dwingen, maar dat is alleen omdat die innerlijke stem, die zegt dat alles mijn schuld is, nog iets te nadrukkelijk aanwezig is in mijn hoofd. Ik hoop dat ik ooit niet meer hoef te schreeuwen...

Zo , ik ben moe en hoop dat het een beetje duidelijk is.

Fran

Mooi verhaal Fran, heel duidelijk en herkenbaar.

Hoe zit dat toch met verwachtigen ten aanzien van anderen? Als ze niet doen wat we willen dan schreeuwen we moord en brand, en als ze precies doen wat we willen is het alleen maar een invulling van een gat wat je zelf hebt gemaakt, en word je er ook niet echt blij van...

Was alles maar een kadootje.

Herkenbaar Fran en duidelijk iets waar je zelf alert op bent. Dat is al een hele stap.

Fran,

Mooi gezegd voor een belgische!!!!!! Je begrijpt dat dit een compliment moet zijn om een van die tienduizend te worden.
Een goeie analyse van hoe het in de praktijk werkt.

Liefs Rufus

Hoi visje, danke voor de eventjes gekruiste vingers!!

Hoi rufus, denk nou toch niet dat je gisteren teveel aandacht zocht of opeiste!!! Ik vond je heel leuk in de omgang en je deed me echt lachen en dat kan ik dan weer goed gebruiken!!! Ik vond het ook jammer dat je erna niet meer meeging een hapje eten, misschien wel een volgende keer? Wat betreft het moelijk kunnen omgaan met positieve commentaar of complimentjes, dat is iets dat je jezelf terug moet aanleren na al die jaren van jezelf af te breken!! Dus, eerst en vooral eens gewoon danke zeggen als iemand je een complimentje geeft, ok?! Bij deze, rufus, je was gisteren echt tof gezelschap!!

Hoi BB, ik wens je alle rust die je nodig hebt!! Ik zit ook nog heel veel aan gisteren te denken,hoor! Rare gewaarwording en veel te verwerken achteraf maar toch heel leuk!!

Knuffel van knuffie!

@ KarelK fijn dat je je hier thuis voelt en dingen voor jou herkenbaar zijn hier. Groeten Visje

Nu ga ik echt. Doei!

Dank je knuf voor het compliment.
Zie je wel, ik leer het al!
Hoe laat waren jullie thuis?

Ja, Rufus, Belgen kunnen zowel ABN spreken als schrijven...

@rufus, zie je wel dat het werkt!!
Wij waren omstreeks middernacht thuis!! Na een lange rit en veel gebabbel over de opgedane indrukken!!

Twan, alles is een kadootje!

Fran,

Ze winnen ook nog quizen van Hollanders!
Hoe spel je kwissen?

Ik weet het Rufus, maar toch zijn er dingen waarvan ik zou willen dat de gulle gever de bon niet weggemieterd had...

Allemaal,

Feestje!!!!!
Ik heb er 100!
Eindelijk, na zes en een halve maand!
Ik zet de champagne vast koud!
E e n fles, alleen om naar te kijken!!

Aanpassing: God, wat ben ik moe! 100 berichten het is me niet niks!
Of denk jij er anders over, Anna?

Kwissen is een werkwoord, synoniem: quizzen
Quiz (zelfstandig naamwoord) -> quizzen (meervoud)

Een feestje?
Dan krijg jij die kadootjes waar ik het net over had van mij!







(zul je zien dat ik ze weer terug krijg als ik zometeen de 1000 haal...)