Goeienavond.

Wat een mooie steunende draad vandaag.

Ik wil nog even inpikken op het aspect "kritiek geven". Gewoon vanuit mijzelf dan, en dat is deze keer het perspectief van de criticus.

Vandaag gingen man ik samen naar de psychiater, en ik vertelde onder andere dat ik het gevoel heb dat hij niet genoeg zelfvertrouwen heeft omdat hij heel defensief reageert als ik kritiek op hem geef. Kritiek geven met een neutrale derde (lees hulpverlener) erbij, valt me veel gemakkelijker.

We hebben dan met ons drieën de situatie proberen te analyseren en kwamen tot de conclusie dat we ons allebei schuldig en gefrustreerd voelen. Ik schuldig omdat ik misschien te veel van mijn man verwacht, hij schuldig omdat hij misschien meer kan dan hij doet.

Het was een constructief gesprek dus.

En dan verder: mijn huidige status: zien dat ik de week overleef. Donderdag en vrijdag team building, met overnachting dus, en dat is echt niet mijn kopje thee.

Hoi jen...teambuilding

Vind het altijd best leerzaam voor werk maar kan het ook vaak prive gebruiken

Misschien wel het beste wat een werkgever kan geven

En ik ben echt geen slijmjurk op werk

Beetje open voor staan en de rest gaat vanzelf

Kan ook vermoeiend wezen...dus lekker op tijd naar bed

ik geloof niet zo in team building, huttula. Heb ook de indruk dat het op een weekend-kamp met de jeugdbeweging gaat lijken.

Tis maar 2 dagen...pik mee wat goed voor je is en de rest deleaten

Kan ook meevallen he...tis net hoe je het bekijkt

Ietje,

als ik lees hoe je man zijn mening over jouw werk te moeten geven, maak ik me kwaad want ik vind het bijzonder denigrerend en het blijft niet bij 1 keer.

Daarom wil ik je graag iets vertellen.

Mijn man en ik hadden 4 kinderen, waarvan de oudste 3 jaar en 3 mnd. was toen de tweeling kwam.

We woonden in een noodwoning, waren jong en hadden niet veel geld, bovendien pampers en aut. wasmachines kwamen net op de markt en dan nog voor mensen met een gevuldere beurs.

Dus veel zelf doen (klere, cadeautjes, zelf garnalen pellen e.d.

Toen we aan het verhuizen waren naar het huis waar ik nog steeds in woon, bleek mijn man (24 jaar) een hernia te hebben.

Hij heeft 7 weken in het ZH gelegen hier 15 km vandaan en ik had bijna geen hulp voor oppassen en zo, want ik kende de buren nog niet.

Ik geloof dat ik in die tijd de "tic" ontdekt heb. Als de kinderen in bed lagen nam ik een paar glazen, aan eten kwam ik niet toe, want moest de kleintjes voeren en had dan geen trek meer.

Dus ik kreeg gastritis en verloor zoveel gewicht dat mensen me niet direct herkenden.

Uiteindelijk is de tweeling bij 2 verschillende adressen ondergebracht want ik wilde ook elke dag op bezoek en ging er onder door.

Uiteindelijk is mijn man in een ander ZH geopereerd met spoed.

Maar het was mij teveel geworden, het feit dat ik geen fatsoenlijk gesprek kon voeren, niet eens rustig op de wc zitten en al helemaal geen boek lezen, dat alles samen brak mij op.

Toen hebben we besloten dat mijn man "huisman" zou worden en ik kostwinnen.

Wat was dat heerlijk!!!! Ik had eens griep en kon gewoon ziek zijn!!!

Maar, hoewel men altijd meewarig tegen mij zei dat ik toch zeker wel wist wat ik te doen had, moest mijn man werkloos zijn of ziek of student. Zo vastgeroest zaten en zitten de rolpatronen.

Terwijl mijn man niet voor huisvader was "opgeleid". Ik als oudste dochter van 6 kinderen wel, neem dat maar van me aan.

Helaas zaten we zelf kennelijk ook in dat patroon, want toen de oliecrisis kwam, hebben we de rollen weer omgedraaid, uit angst dat hij anders geen werk meer zou kunnen vinden.

Daar heb ik nog steeds spijt van, anders had ik nu een pensioen(tje) gehad.

Waarom vertel ik je dit alles?

Als mannen later zeiden dat "die vrouwen" het toch maar makkelijk hadden met hun huishouden, dan ging mijn man daar goed tegen in en zei dat ze geen idee hadden hoe het werkelijk zat.

Een gevleugelde uitdrukking van hem was:

het (kinderen) zijn net vliegen, ze komen steeds terug.

Het zou mij plezier doen als je dit verhaal eens aan je man vertelde, kun je hem meteen voorstellen om van rol te ruilen, aangezien hij het kennelijk toch niet naar zijn zin heeft op zijn werk.

O ja, wij gingen er fin. op achteruit, hoewel ik ouder was en meer diploma's had, maar het was het waard.

Hoewel ik altijd wel op 1 of andere manier geprobeerd heb iets bij te verdienen, heeft hij daar nooit op aan gedrongen en zeker nooit laten doorschemeren dat ik maar thuis zat niets te doen.

Hij wist wel beter.

Ik hoop van harte dat je hier wat aan hebt, want er is geen belangrijker werk dan dat van moeder, dus laat je je aub niet in je eigenwaarde aantasten.

Sterkte.

Leerzame dag hier lees ik!

Ik ben net terug van stuk mountainbiken met mijn man samen..heerlijk! Fijn dat ons buurmeisje graag oppast, zij leest kinderen nog voor; genieten voor alledrie!

Zo fris en ontspannen naar bed weer

Ik geloof dat ik mezelf anders begin te voelen

Ik weet niet of ik dat hier mag ventileren, maar ik heb dorst en uiteraard geen zin om te beginnen...

Ik weet niet of ik dat hier mag ventileren, maar ik heb dorst en uiteraard geen zin om te beginnen...

Dan ben je hier helemaal op juiste plek

Ik ging net thee zetten. Of liever fris?

En toch vind ik dat je kritiek langs beide kanten moet bekijken.

- ja ook een beetje een verongelijkte reactie door mijn genegeerde bijdrage hoor -

Menja,

als dat niet zou mogen/kunnen, wat voor nut zou dit forum dan hebben?

Er wordt juist altijd als goede raad gegeven : meld je hier voordat je gaat drinken, zodat we je kunnen steunen, c.q. tegenhouden.

Proberen, althans.

Dus goed gedaan !!

Menja,

hoe kunnen we je helpen?

Als je zin hebt om te zeuren, wil ik wel luisterend oor spelen.

Ach Jen, je wilt niet weten hoeveel van mijn bijdragen genegeerd zijn, maar zo langzamerhand is me duidelijk geworden dat ze heus wel gelezen worden.

Vooral nu we met een druk op de "vind ik leuk knop" zonder veel moeite onze instemming of wat dan ook kunnen laten merken aan de schrijver.

Jen,

Ik moest vandaag nog weer lachen om de kleine grappige verschillen tussen het Nederlands van de Vlamingen en de Noorderlingen.

Op TV zei iemand : er is geen kat op straat, in Nederland is er geen hond op straat.

Ietje

Ik heb gewacht met je dit te schrijven tot ik zag dat je gelijk met mij stond ingelogd, maar toen het af was, was jij vertrokken,.

Hoop dat je achteraf nog hier leest.

Nou, ik zeg zo, als er geen kat op straat is, dan is het pas echt leeg. :-)

Slaap lekker, Ietjefietje.

Ik ga ff een leeg bed volmaken..truste ..sweet dreams allemaal

Ik ga ook slapen..Trusten!

Slaap lekker! Dank voor de aandacht!

Hoe is het nu met jou, Menja?

Voor hier niemand meer is, welterusten allen.

Wat is dat toch vervelend dat ik sinds ik Windows7 heb geen wachtwoorden meer kan opslaan en zelfs als ik even hier wegga, direct weer uitgelogd wordt.

Ik hoop dat iemand dat eens kan veranderen, want daardoor moet ik steeds extra moeite doen, zoals nu, speciaal weer inloggen.

Maar dat doe ik ook voor Ietje en Menja, graag gedaan.  En gewoon het ene been voor het andere zetten, dan wordt het vanzelf makkelijker.

Hoor wie het zegt. Toch is het zo, ook al duurt het veel langer dan je ooit zou hebben gedacht. 

Opgeven is gewoon geen optie, dat is een doodlopende weg.

Letterlijk.

Ik wilde bijlezen, maar door de 'aanloop' niet aan toe gekomen.  Welterusten alvast! Voor de Frummers die het moeilijk hebben, stuur ik Klaas Vaak jullie kant op. Of zal ik mijn bezem starten  Laat ik dat maar richting mijn eigen bed doen.

Tot morgen! 

Hoi Gerrit,

hoe het verder gaat met de ondersteuning, weet ik niet. Ik heb me nu een beetje opgedrongen bij zijn psychiater om aan de alarmbel te trekken, om te zeggen dat het me boven het hoofd groeit, om toe te geven dat ik onlangs in de drank gevlogen ben. Soms moet een mens echt assertief zijn, want zelden vraagt de hulpverlening van mijn man of het wel gaat met mij. Ik dach nu, tja, 't is egoistisch om een deel van het gespreksuur van mijn man voor mij op te eisen, maar anderzijds, als ik ineen stort, waar zijn we dan.

Hij verschoot daarvan, en over veertien dagen gaan we opnieuw met z'n twee.

James Bond heeft de wereld

weer eens gered

en ik ben al blij met

weer een dag gered

leuk je weer eens te treffen lidia

slaap lekker frummers