Misschien wel jopie. Zo geen zin in drama;

Zo net weer thuis, die donderdag is altijd wel vliegen, zeker als je woensdag te laat naar bed gaat. Nee dat is onzin, maar ik was ook wat moe vandaag.

Ga met een beter gevoel het weekend in dan vorige week.

wijfie,

bij mij nog maar een paar jaar. Ik vind het best moeilijk.

Er kwam ook veel bij kijken.

Toen mijn moeder ging, kwam ik niet elke dag naar het ziekenhuis. Ik had een rijverbod. Wegens alcohol.

Ik had het ook minder ernstig opgevat. Operatie omwille van keeltumor, standaard, wat is het probleem.

Mijn schoonzus heeft me bij het sterfbed weggeduwd. Dat nam ik eigenlijk niet. Ik ben er lang geweest voor mijn moeder, iedere dag zelfs, toen ze haar zoon verloor. De rest van de familie was toen nergens te bekennen.

Vermoedelijk ben ik daar nu nog hels kwaad over. Wat doe je ermee he?

Ik ga zo mn meditatie

voor de 2e keer doen,

de 1e keer sprong de kater steeds op

mijn buik en begon verwoed te "melken"

en spinnen. Allesbehalve zennnn dus.

slaap lekker

Ik meld me schoon, droog en nuchter af voor de dagpact.

Was vanavond naar een NA meeting en ik realiseerde me dáár pas hoe goed dat het was dat ik ging....

Dankbaar.

Welterusten en mogelijk tot morgen.

Ik vind mijn ding hier niet meer echt.

Voor mij is niet drinken of gematigd dinken niet meer - ook niet minder - dan een voorwaarde voor omgaan met "het" leven.

Bij dat laatste ondervind ik geen steun meer hier.

Dat is geen verwijt, wellicht zijn gewoon mijn matekes op de een of andere manier verdwenen.

Misschien kom ik nog, misschien niet, ik wens jullie alleszins allemaal het beste. Ieder met het zoeken van zijn eigen weg.

Misschien niet zenn, maar knuffelen met een kat vind ik wel lekker. Ik zou die hele meditatie al lang vergeten zijn.

Maar ja, hier komt geen kat in huis, en zolang die er niet is hoef ik die ook niet te missen. Af en toe met een kat van een ander aan de gang is voor mij al genoeg.

Jammer Jen, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. 

Ik heb een tijd gehad dat ik hier intensief met dat forum bezig was, las alles, nam het in me op, voelde me een deel van een groep. Nu niet meer, ik vind dat verder prima, ik vind hier af en toe wat neerpennen gewoon leuk. Ooit in mijn pubertijd dacht ik moet een dagboekje schrijven, maar dat liet ik al snel varen, ik denk dat ik er toch behoefte aan had dat ieand het las. Later kreeg ik een vriendin en we zagen elkaar veel, en schreven ook brieven. Daar had ik echt lol in. Het vulde onze communicatie heel mooi aan. Soms kan je in het gesprokene niet kwijt wat schriftelijk wel kan.

Zo'n forum is weer een andere vorm, die ik ook heel aantrekkelijk vind op zijn tijd. Laatste tijd weer iets meer.

Jen

ga goed jen

en wie weet

tot ooit weer

Dag Jen, ik ga je missen.

Jen...ik zou je zoveel mee kunnen geven

maar je hebt het al...zit diep van binnen

hoop dat je het vind

ik moest zelf ook heel lang goed zoeken