Poeh Kaboutertje dat is nog al wat zeg 3 weken. Ik hoop dat je jezelf een beetje bezig kan houden want verveling is beroerd als je niet thuis bent. Je hebt niet zoveel om handen.

Kan J. nog wel goed zien Wijfie?

Wat ben ik blij dat ik niet gedronken heb gisteren en de dagen daarvoor.

Afgelopen nacht heb ik maar eens weer bij Thema's de nare ervaringen met alcohol gelezen, tot 3 uur en daarna lang klaarwakker eraan liggen en eerlijk over mijn eigen verleden ermee. Dat sterkt me in mijn besluit om in ieder geval niet meer in mijn eentje te drinken. En aangezien ik geen feestjes, visites en zo heb, komt dat in de praktijk neer op zo goed als geen wijn, Misschien uiteindelijk wel helemaal stoppen. Maar daar ben ik nu nog niet aan toe.

Waarom ben ik zo "blij"?

Ik was diep in dromenland toen ik wakker werd v.d. deurbel, dacht dat eindelijk mijn pakketje kwam.

Snel eruit, badkamerraampje open (in Eva's kostuum), geen busje in de straat. Dus ik riep : "ja" ?

Verscheen er een mannenhoofd en nog 1 en nog 1 en een vrouwenhoofd, die iets zeiden in een vreemde taal.

Omdat ik het niet kon plaatsen zei 1 man iets met kerk, ik dacht dat het Jehova's getuigen waren. Je kunt snel denken, zelfs half in slaap, kennelijk. Maar toen ik de naam van een buurvrouw hoorde, begreep ik het.

Onze kerk is open voor toeristen en zij zit daar soms als gastvrouw.

Ze zochten dus overnachting en ik vroeg of ze over een half uur terug konden komen.

Snel gedoucht en wat spullen uit de kamers gehaald. Dat kan allemaal zonder trillen en zo.

Ze kwamen terug en blijven 2 nachten. De man die Ned. sprak woont in de buurt van mijn kostganger en ging met de trein terug.

Als de kostganger geen kamer in gebruik had, kon de zoon van dat echtpaar daar in, maar ik had geen zin om het bed te verschonen, dus hij slaapt in de 3 pers. zolderkamer, dat is makkelijker voor mij.

De website waar ik al sinds het begin op sta, doet niet meer aan gratis vermeldingen en ik wil niet betalen omdat ik dat er niet uit haal. Dus sinds 2 dagen sta ik daar niet meer vermeld en je ziet, er komt altijd nog wel iets langs.

Ik vind het leuk, dus stop er nog niet mee en heb altijd wel eten voor het ontbijt in huis, dus geen paniek.

Omdat het bijna stormt hier, was ik een beetje gefrustreerd dat ik niet buiten kon zitten en dat loste zich weer op, want aan deze mensen was ik een paar uur af en aan kwijt. Maar altijd leuk, zulke onverwachte gebeurtenissen.

Ze gingen meteen onder de douche en voelen zich thuis zo te zien.

En het is toch weer leuk meegenomen.

Nu nog morgen op tijd in de keuken, dat wordt wennen.

Zo dit was mijn verhaaltje voor vandaag, om even de positieve kant van niet drinken in de praktijk te delen.

.

Bolletje,

ik heb nog wel elke dag hoofdpijn, maar hoop dat die orto-manueel ther. daar wat aan kan doen.

Maandag afspraak, kwam net nog een herinnering van. Wat is internet toch eigenlijk een zegen, alles wordt er makkelijker door, alleen moet je niet overdrijven en ook in real life leven.

En dit forum zou er niet zijn zonder internet.

De Italiaanse gasten vroegen al snel naar Wifi. Dat heb ik ook, maar met code, wel zo veilig.

Wat ontzettend leuk Lidia dat je deze mensen kan ontvangen. Misschien houd je er wel een fijne vriendschap aan over.

Je hoeft gelukkig niet zo lang te wachten om naar de therapeut te gaan voor je hoofdpijn das wel fijn. En nu maar duimen dat het over gaat, want hoofdpijn is heel lastig. Ik ben heel benieuwd :rose:

Kabouter, ik had niet anders verwacht.

Had het raar gevonden als je snel weer naar huis mocht.

Geef je lichaam de tijd en zorg die het nodig heeft.

Misschien bedenk je nog wat afleiding om de tijd te helpen doorkomen.

Wijfie, dit is een mooie gelegenheid om geen auto meer te hebben.

Het kan je een hele hoop gedoe in de toekomst voorkomen, zie hem dan maar eens van het autorijden af te houden.

En dat gaat geheid gauw een keer gebeuren.

Ben je boos omdat er nu voor je bepaald wordt en je helemaal geen zeggenschap meer hebt over je eigen leven Kaboutertje?

Hoe is het trouwens met je dochter? Gaat het een beetje met haar?

Maar denk je dat je het, als je nu heel gauw naar huis zo gaan, zou redden? Denk je dat je jezelf nu wel goed zou verzorgen, goed zou eten en niet meer zou gaan drinken?

Hèhè...

Schuur is eindelijk klaar.

Morgen trapkast.

Voor nu eten koken.

Vis in botersaus, peen en erwten, aardappelbolletjes uit de actifry.

Aan de slag dus.

Misschien doen ze dat tussendoor ook wel Kaboutertje.

Evalueren tussendoor ook of je zo goed vooruitgaat dat je naar huis zou kunnen ?

Al zullen ze dat je nu niet vertellen om geen valse hoop en verwachtingen te scheppen.

HA, ja mijn schuur is bijna klaar. Ben onwijs trots.

Mooie planken, lekker veel ruimte....

Adam, ik lees het nu pas over je zus.

Geen woorden voor...vreselijk.

Lidia ik ga ook niet graag alleen dingen ondernemen. Paar keer geprobeerd, maar voel me dan nog meer alleen.

Overweeg om nog weg te gaan.... Ach 'rund um Haus'. Is ook leuk.

Hannah, lukt het een beetje vandaag?

Op een super alternatieve film avond met hoog geitenwollen sokken gehalte... film in een kunstenaars terrein. Lekker in de openlucht film kijken. Heerlijk dat het feit dat iedereen aan het bier zit me niet veel doet. (stomme autocorrectie van mijn mobiel ook altijd)

Och Erik misschien groeien we er na verloop van tijd ook wel wat overheen, en doet het ons niet veel meer.

Escape from Alcatraz nu op 7

Ergens houd ik wel van dat alternatieve sfeertje van rommel, zitten op pallets en creatieve mensen...De geitenwollen sok in mezelf accepteren. Erg leuk die muziekoptredes voor de film.

Goeienacht Kabouter...

En ook alle anderen hier...ik ga afsluiten...wat loge's en zo..dus voorlopig nog onrustig hier... 

Start van de vakantie 

Welterusten allemaal,

Oh, Erik,

Volgens mij zijn het geitenwollensokken, en geen geitenBOKKENsokken

Droog naar bed!

en slaapwel frummers

Ik ben er nog Kaboutertje..

Vind je dat lekker?

Of zit het ergens anders, voel je je niet gezien of gehoord, bijvoorbeeld.

Als dat mij overkomt kan ik soms heel tegendraads en opgewonden raken.

Ik denk dat je thuis ook geen rust zou vinden kabouter.

Met alle respect, ik denk dat je daar nu meer rust krijgt dan je je neemt als je weer naar huis gaat. Thuis moet alles zo snel mogelijk terug naar normaal (wat gewoon niet kan want je bent ernstig ziek), hoeft niemand je meer te helpen want dat kun je zelf allemaal wel (niet dus en je gaat het ook niet doen) en je bent nu in goede handen. Wat is erop tegen om die mensen in het z'huis hun werk te laten doen terwijl jij achterover leunt en wat goede boeken leest of brieven schrijft?

Desnoods een handwerk probeert. Je kunt altijd weer terug naar een boek, mocht het je niet bevallen.

Accepteren is voor mij een hele goede zaak gebleken. Accepteren dat ik er zelf een zooitje van maakte en werkelijk niets zelf goed kon regelen, nergens grip op had terwijl ik meende de draairichting van de aarde te kunnen bepalen. Accepteren dat ik machteloos was over de toestanden die ik zelf gebrouwen had. Dat accepteren was een hele klus, maar het heeft wel opgeleverd dat het me meteen een stuk beter ging toen dat een feit was.

Dat accepteren had voor mij ook te maken met het zonder vragen of oordeel opvolgen van suggesties die mensen die het goed met me voor hadden aan me deden.

Accepteren dat ik het niet alleen kon en nog niet kan. Maar ook niet meer wil tegenwoordig. Ik vind het fijn om geholpen te worden, daar word ik mens van en ga ik van leven.

Probeer het eens.

Dit is zo'n suggestie   

kabouter

Maar je bent geboren, en je hebt een dochter om voor te zorgen en vooral: je hebt jezelf om voor te zorgen.

Dat lijkt me een goede reden om er het beste van te maken, nu je er eenmaal toch bent.

Ik meld me nuchter en clean af voor de dagpact.

Ik ben aan het einde van mijn mogelijkheden hier.

Toch wens ik eenieder een droge en rustige nacht.

Welterusten en wellicht tot morgen.