Elma, nee hoor. Die gegevens zie je alleen zelf als je ingelogd bent. Geen zorgen.

Wat je altijd kan doen Elma is niet inloggen en naar een van je reacties gaan. Zo zien anderen jou.

Goeieavond

Daar sta ik weer ingelogd met een "bek vol tanden"

Want alles is al gezegd

En ondertussen het volgende rondje mee

Mijn ervaring is dat het niet uitmaakt

Je merkt het aan je lijf, ouder worden

bikke oppassen

En kop d'r bijhouden

Vooral genieten

Dit is niet als dood-doener bedoeld

Maar zoals ik het nu ervaar

Ik gun een ieder zijn proces

De wereld wordt wakker

-de optimist-

Als iemand zich in de hoek gedrukt voelt Erik geeft dat onprettige gevoelens. De een gaat schoppen de ander slaan en een beschaafd iemand gaat uitleggen. Niet nodig vind je maar inderdaad de vraag waarom dit gebeurd. Voelt het als een valse beschuldiging?

.

Ik herken dit bij mijzelf, ik wil niet graag dat een ander mij ziet als een slecht iemand, bovendien heb ik een bloedhekel aan ruzie. Maar als iemand mij vals beschuldigd word ik kwaad en zal er alles aan doen om die ander te laten zien dat hij ongelijk heeft.

Het rotte is als die ander niet reageert jij monddood gemaakt wordt. Je blijft zitten met misschien een hoop irritatie. Soms vind die ander dat juist prettig want hij of zij kan zich daardoor erg sterk gaan voelen, want die persoon heeft de macht over die ander. Hij staat boven die ander omdat hij bepaald. Ik heb nu geen tijd voor je maar straks misschien wel. Daarmee leidt hij alles. Heel het gesprek. Een meester leerling relatie.

Agnieta,

Cut the crap...

 

 

Toen was het over. En deed het geen pijn meer.

That's it Sid!

Mooi.

En inderdaad

Niets is persoonlijk

"anders ga ik straks huilen om het minste geringste"

Dat herken ik wel, maar niet meteen in combinatie met mijn grenzen, geloof ik.

Toen ik eenmaal in herstel kwam, huilde ik vaak op de meest onmogelijke en onvoorstelbare momenten om onbekende redenen. Bij de kassajuf bij HA bijvoorbeeld.

Dat leverde soms ongemakkelijke situaties op, maar gaandeweg ben ik dat tranen laten zien als een deel van mezelf gaan zien, zo ben ik, het hoort bij mij.

Het is wel minder geworden, maar helemaal weg is het niet gegaan. Maakt ook niet uit. Als het even kan, zoek ik wel een "veiligere plek" op, daar heb ik mijn ego dan nog voor....

Ik denk dat ik met zuipen met emoties wegdrukte en uitstelde. Ik dacht dat ze weg waren.....

Maar iemand heeft ze allemaal  voor me bewaard, dus de emoties van tijdens mijn gebruiksperiode komen nog eens bij die van heden ten dage, beetje dubbelop dus.

Ik denk dat het bij mijn herstel hoort.

Sproetje dat geeft dan toch weer een fijn gevoel hé? als die ander in ieder geval heeft gekeken naar wat hij in de relatie misschien anders had kunnen doen.

Mai

Loen.

Ja jowan, dat dacht ik ook vaak

Op dat moment was het ook zo

Andersom werkt het ook

Drank geen invloed op je emoties laten hebben

Of je er bewust van zijn

Dus je eerste stukje voel ik

het tweede heb ik los gekoppeld

All one

@Loen:  ik zou dan toch denken dat eigenlijk in welke situatie dan ook dat huilen een functie heeft, een goed doel heeft.

Een lieve vriendin zou me ooit: De tranen van vandaag zijn de pareltjes van morgen.

Dat lijkt veel op een tegelspreuk, realiseer ik me. Maar ook later en recentelijk in therapieën wordt ik er steeds op gewezen dat huilen emotioneel opruimt. Niet?

Anyways..

Van ooit die hard stopper

naar, weet ik veel wat..

Over het algemeen ben ik  prima tevreden met mijn leven

Das ook een kunst

Giechelend wakker worden

Tenzij men het één of 't ander tot "kunst" verheft

Het leven in, zowel groter als kleiner verband

bestaat uit lussen, herhaling

Je zou er haast de "klok op gelijk" kunnen zetten

Waarom dat ding er nou bij gehaald moest worden...

Klinkt soms in-ge-wikkeld

maar simpel

Ik ben op. Vol.

Vanmiddag op het werk echt zo boos geworden uit onmacht..niets voor mij. Al maanden het gevoel dat er door 'hogeren' niet geluisterd wordt, ik nu met paar collega's in de stress om te redden wat er in de chaos nog te redden valt. Ik doe het niet! Niet zo.

Dat heb ik dus gezegd, heerlijk. Eindelijk het punt waarop ik niet meer in dienst sta van de mensen zo ver van de praktijk.

En dus nu ook ontlading, tranen

Daarbij is het met oma nog slechter

Nouja,nu maar huilen

Morgen weer op en doen waar ik wel achter sta!

Ik (niet te verwarren met mijn ego)

heb altijd gelijk

Zo ook U!

Wij zien ons

@Agnieta: Er zijn mensen die vinden dat huilen er gewoon mag zijn. Troosten hoeft niet altijd. Zeker niet voor een verslaafde in herstel. Die kan oefenen om zijn leed en verdriet gewoon te doorstaan, aan te zien. Het er mee te doen.

Zonder te vluchten in drank of anderszins. Ik vind het niet (meer) erg als mensen er gewoon bij blijven en me gewoon laten. Vaak kan ik het er later wel over hebben, als dat dan nog nodig is.

truste

Spud:

Roeien met de riemen die je hebt

Jij weet als geen ander

Hoi, niet kunnen meelezen vandaag. Kom me toch nuchter afmelden. Had een goede meeting, met chocolade.

Dat is toch pas echt lekker. En ik ga gewoon zo door. Truste!

exist beyond the concepts of "good" and "bad"

Mooie An, zeker van die chocolade!

Wij hebben vaak koekjes, stroopwafels en dergelijke

Vol, sterkte morgen met je oma en je werk. Leidinggevenden ... hmph ... vaak heb je er alleen maar last van.

Welterusten beste mensen, tot morgen.

Huilen is een vorm van zwakte. Het maakt alles alleen maar erger

Dit ben ik dus niet met je eens. Een mens, zelfs een ferme kabouter, kan niet alleen maar groot, stoer, sterk en verschrikkelijk zijn. Iedereen heeft zwakten. Je kunt ze maar beter liefdevol verwelkomen. Zonder een waardeoordeel.

Bij de meetings waar ik kom, hebben we een diversiteit van verslavingsziekten aan tafel. Onder andere ook mensen met een eetstoornis, wat gezien wordt als een procesverslaving.

Dan kun je beter geen snoepwaar op tafel zetten....

(Het maakt niet uit: AA en NA verwelkomen elke verslaafde, mits die de wens heeft te stoppen met gebruiken of het proces willen stoppen.)

Natuurlijk ik schiet ook wel eens vol maar flink slikken dan maar ook als ik alleen ben kan ik slecht huilen huilen mag niet is me geleerd 

Ok, jouw gevoel is jouw gevoel, daar kom ik niet aan. Het lijkt me dan, op basis van mijn ervaring, dat je dan qua verwerking op een achterstand staat, dat het minder gemakkelijk wordt om zaken te verwerken.

Ik meld me alvast af voor de dagpact, succesvol want schoon en nuchter.

Was een lange dag vol hoofdpijn weer. Hoop dat dat niet te lang aanhoudt.

Welterusten en wellicht tot morgen.

(Ik lees nog even wat mee, denk ik)