Mij lijkt dit ook geen ontvoering. Welnee.

Ik ga maar es slapen geloof ik.

Welterusten allemaal!

Sterkte Agnieta!

slaapwel

Slaapze luilakken.

En zeevissen ben ik zeker voor te vinden.

Jaren gedaan, zonder hengel.

*

Zo! Misschien niet netjes omdat ik wel lees en niet schrijf! Maar kinderen zijn zo breekbaar en dan kan je het wegvegen! Zij kunnen het niet! Mijn zoon zal ook altijd van me houden! Dat wil niet zeggen dat ik zijn jeugd heb verpest! Want dat heb ik zeker gedaan!

Tjonge, heftig dagje hier op het forum geweest  .

Brandende billen, ontvoerde kinderen of toch niet. en dan als konijn uit de hoed Zeevissen.

Nu als jullie daar meer over willen weten, ben toevallig getrouwd met ex nederlands kampioen kustvissen ( best beetje trots natuurlijk). Meeste wedstrijden worden dan vanaf het strand gevist of in de havens van Rotterdam. 

De kans dat je dan echt Bot vangt is best groot, maar er zitten ook wijtingen en scharretjes.

Wil je er meer over weten, vraag het dan maar aan mij, tenslotte slaapt de encyclopedie elke nacht naast me.  Vandaag weer droog afgesloten. 

groet Moppie

Niet wegblijven Fruit, please? 

Fruitje niet reageren is het beste want iedere reactie ook al is ie nog zo negatief is een reactie en aandacht. En hoe bozer de reactie hoe meer die ander kan reageren waardoor die nog meer aandacht krijgt. Ik doe daar gewoon niet meer aan mee. Jij ook?

Gewoon blijven komen kerel en  NIET meer reageren dan stopt het vanzelf.

Best begrijpelijk Fruit

ik heb een slechte nacht gehad

dat gedoe met Agnieta steeds

werkt bij mij ook door en de hele

film rond Kaboutertje kwam er ook

door terug.

Is nodig blijkbaar, want nog niet verwerkt.

De aanleiding is altijd wel ergens goed voor

en de oorzaak zit vaak dieper.

Ik gebruik alles maar om er zelf verder mee te komen

want dan heb ik mijn machteloosheid tenminste ook in iets

goeds omgezet. En om om één persoon weg te blijven

gaat me veel te ver. Wel heb ik dan plaatsvervangende schaamte

naar nieuwkomers. Want helpend is het allemaal niet die drama verhalen.

Fruitje niet reageren is het beste want iedere reactie ook al is ie nog zo negatief is een reactie en aandacht. En hoe bozer de reactie hoe meer die ander kan reageren waardoor die nog meer aandacht krijgt. Ik doe daar gewoon niet meer aan mee. Jij ook?

Gewoon blijven komen kerel en  NIET meer reageren dan stopt het vanzelf.

Daar doe ik ook maar aan mee. Na de zoveelste keer en elke keer extremer als de vorige keer vraag ik me af waar stopt dit!!! Heb ook de neiging weg te blijven maar dat wil ik niet en mensen blokkeren wil ik ook niet. Ben het wel spuugzat net als velen volgens mij.

Precies Erik, en dit stopt niet, dat is juist de pest. Het verdwijnt in een groot zwart gat. Reageren kost een hele hoop energie en put jezelf uit. Dat moet niet.

Het gaat erom dat deze mensen (en die zijn er meer hoor) aandacht krijgen. EN DEZE MENSEN HEBBEN NOOIT GENOEG  . Het uitlokken van een conflict hoort er ook bij want mensen willen dat zichzelf gaan verdedigen, en zodoende geeft men er nog meer aandacht aan.

Dus gewoon Stoppen. Geen reactie lokt ook geen tegenreactie op.

Hoe meer neg. reacties men plaatst, des te meer tegen reacties men krijgt.

Ook ik, moeite met de dagdraad

Als ik behoefte voel om langs te komen

Ga ik eerst  ‘de sfeer van de dag’ proeven

Moeite met drama, maar ook moeite met oordelen

Zegt natuurlijk alles over mij

Want zit daar ergens qua willen ‘ontwikkelen’

Accepteren wat ik niet kan veranderen, oordeelt niet opdat gij niet….

Maar als ik iets drama vind, of dat er wordt (ver)oordeeld, dan is dat ook weer mijn oordeel

En zo blijf ik bezig zucht

Niettemin valt er veel te leren van  ‘hoe ga ik om met…’

Neemt niet weg dat ik vaak denk ‘ach ander keertje maar weer’

Dat ben ik met je eens Lars.

Maar er is ook drama wat ongezond is... wat te lang duurt of

waar iemand zich in koestert.

Ik vind dat drama heel mooi kan zijn en heel diep kan gaan

Er is zelfreflectie nodig om het eigen drama te takkelen.

Want op enig moment is het niet goed meer.

Niet voedend voor jezelf en de wereld.

Maar... laten we ook lief blijven voor elkaar!!!

Ik heb ook vaak wel moeite om hulp te vragen op de dagdraad. Vooral ook omdat ik zelf niets toevoeg. Voel het ook vaak als ongenood binnenvallen.

Lars, ik zie jouw bijdrage als positief. Zie ik niet als drama. Wat je schrijft is ongekunsteld en eerlijk zoals het gaat.