Waar is jaap eigenlijk?

Het maakt helemaal niet uit op welke manier je stopt met alcohol.

Als je maar stopt!

Spirit,zeker vertellen dat je een psychose hebt gehad.

Heb je misschien niet meer aan een maatschappelijk werkster,die je helpt met de lopende zaken?

Spirit, ik heb gek genoeg een korte psychose gehad in een verslavingskliniek. (Kort, duurde maar ongeveer een dag, was niet drank gerelateerd, was wel behoorlijk angstaanjagend).

In zeker opzicht heeft die ervaring me achteraf geholpen om mijn man (die bipolair is) beter te begrijpen.

Mijn ervaring met hulpverlening is jammer genoeg slecht.

Mijn man is tijdens een opname, nu drie jaar geleden, zo lang niet gehoord omwille van fysieke klachten dat hij op intensive care terecht kwam met zware longontsteking.

Ik was één van de mensen die het niet door had, ging elke dag op bezoek, kon het niet inschatten. Hoopte wel dat de medici een beter beeld hadden. Maar voel me nog steeds ontzettend schuldig.

Lars, ik ervaar jou zeker niet als vijandig.

ervaringen uitwisselen lijkt me de kracht van dit forum.

Weer een mooie dag nuchter beleefd .

Welterusten .

Vandaag overleefd

Welterusten vast!

Hoe je het ook wendt of keert.

Alcohol weg, dan de rest.

Confronterend, ja,

maar zachte heelmeesters

maken stinkende wonden.

En kip of ei...wat voor zin heeft het?

Wat ik wel weet is dat als je het alcoholprobleem niet aanpakt,

er niet veel zal veranderen. 

Leg het niet buiten jezelf.

Het gaat nog steeds goed met mij,

vanavond weer bij NA geweest in Amsterdam nieuwe gracht

truste voor straks

Ik heb niet het gevoel dat ik het probleem buiten mezelf leg.

Ik heb wel het gevoel dat ik onderscheid maak tussen zaken die aan alcohol gerelateerd zijn, en zaken die dat niet zijn. Dat kan niet helemaal, want er is sowieso een overlap (deels wel, misschien een beetje, etc.)

Vooral is het voor mezelf belangrijk om een motivatie te zoeken. Deels heb ik die al, want anders schreef ik hier niet.

Mooi verwoord Fruit

Spirit in het verleden lag het altijd aan anderen

dat jij niet kon stoppen of gestopt blijven,

en ik dacht toen ook al vaak; kijk eens door de

moeilijke eerste fase heen. Psychologische hulp landt

niet zolang de client nog een serieus drankprobleem heeft.

Ik zie het op ons forum vaker en heb het zelf ook zo gedaan,

zolang ik omstandigheden eerst zette, hoefde ik niet echt naar mijn eigen aandeel te kijken,

laat staan daarnaar handelen.

En geloof me dat ook mijn omstandigheden onmenselijk zwaar zijn geweest.

En ik ben lang in het slachtoffer stuk blijven hangen, want daaronder was ik schijtensbang

om de volledige verantwoording voor mijn eigfen leven te nemen.

Verleden, heden èn toekomst.

Maar gek genoeg(? logisch eigenlijk denk ik nu) veranderden mijn omstandigheden na het stoppen

na een moeilijk 1e jaar. De vicieuze cirkel was doorbroken en ik was niet langer slachtoffer.

Doordat mijn psyche, mijn lijf, maar ook mijn gevoelige en spirituele kanten een kans kregen

sterker te groeien, werd het verleden minder een reden om iets te verdoven. Ik leefde sterker

en zonder depressie verder en begon weer open te staan voor meer subtiele dingen. Meer in het hier en nu.

Toen een SPVer van de GGZ mij niet wilde toelaten op een Mindfullnes training, zakte ik even terug. Die man wist niet wat ik nodig had.

Maar hij bleek wel gelijk te krijgen. Ik was zo kwaad op hem, want hij zei ook dat ik eerst moest stoppen met drinken.

Een jaar later had ik mijn leven op de rit en de MF training bleek idd precies wat ik nodig had.

Maar de timing had ikzelf niet goed gepland.

Spirit, het is erg moeilijk om aan zelfreflectie te doen en daarin kritisch te zijn. Zonder jezelf de grond in te boren.

Ik denk dat je bij een hele goede ther. terecht bent gekomen. Een die durft te zeggen waar het op staat.

Lastig voor jou. Maar net als mijn SPVer destijds komt ze wel uit de verslavingsektor, en die mensen kunnen ons doorzien.

Ze weten precies hoe wij drank kunnen bagatelliseren als we iets gedaan willen krijgen. En zij weten dat dat niet in ons belang is op de lange termijn. Miscchien lijkt het op de korte termijn wel zo, en dat is wat wij doen he; instant/surrogaat. Het er niet over willen hebben nu, is er voor weglopen nu. Maar je kunt er niet voor weglopen want je neemt jezelf mee.

Geef jezelf een echte kans en zet door. Spreek met jezelf af dat je jezelf een jaar een kans geeft. Stel je open voor een prof.ther.

Wat is nou een jaar op de rest van jouw leven? Je moddert hier al zoveel jaren mee aan, en zoals je de laatste tijd schrijft,

zou het zo maar kunnen zijn dat de tijd rijp is. Omstandigheden bepalen niet jouw leven, maar hoe jij omgaat met die omstandigheden wel.

Kruidje heeft weer veel minder woorden nodig

Dagpact geslaagd.

Motivatie is zeker een belangrijke,

waar doe je 'het' allemaal voor.

En die zit in mijzelf.

Een belangrijke voor mij is toch wel

de invloed van alcohol op mijn 'zijn'.

En door die invloed in stand te houden,

verandert er uiteindelijk niet veel.

Hoe hard ik ook werk, hoeveel peuten ik ook bezoek.

Geestelijk en lichamelijk.

Ik voel dat als een verantwoording en commitment naar mezelf.

Dat kan niemand anders doen.

Ik hoef het niet alleen te doen, maar de drive komt uit mij.

En als het niet klikt met een peut of hulpverlener,

is het ook mijn eigen verantwoording een andere te zoeken.

Omdat ik het graag wil veranderen.

Misschien, nu ben ik even aan het doordenken op mijn eigen reactie op nieuwe therapie, misschien begin ik anders met alcohol om te gaan omdat ik stilaan denk dat ik misschien mezelf een kans wil geven. Geen wilskracht of verplichting, maar het stilaan groeien van goesting.

Zoiets.

Klinkt dat raar?

In mijn oren klinkt dat niet raar. Alcohol grijpt rechtstreeks in op je brein. Je gaat er anders door denken. Als je stopt met drinken en je wil niet gaan droogdrinken maar je persoonlijk ontwikkelen tot een niet gebruikend, geestelijk gezond mens, is het handig om dat "drinkdenken" af te leren en netjes en sober te gaan leren denken.

Eerlijkheid, openheid van geest en bereidwilligheid hielpen mij heel aardig op weg. Dat heeft dus inderdaad meer met een spirituele nederigheid te maken dan met wilskracht (ego) en verplichting of verbod.

Alcoholisme is een geestelijke ziekte die goed behandeld kan worden met een geestelijke (spirituele) aanpak.

Wat een drukte trouwens...ik zie 16 leden en 33 gasten online 

Ik ga mijn nestje in.

Oja..eerst een erwt in het potje 

Welterusten.

heb je er zeker wat weggejaagd Kruid☺

Nederigheid vind ik wel een mooi woord.

Dank voor de inspiratie jowan.

Meld me alvast droog af.

A3, mijn opmerking was effectief nogal sarcastisch, sorry.

Voor mezelf, wat is mijn motivatie om te minderen?

Heel raar misschien, maar ik ben niet graag zat.

Ik drink vooral uit verveling.

Zo, dat is eruit.

Goeie nacht allemaal en tot morgen. Ik ga maar eens naar bed.