4 uur geleden zei Yana:

Ja hè hè, tuuuuuurlijk 

Hoarder is de juiste spelling idd, ben niet zo scherp (eigen schuld, dikke bult).

Ja, ze koopt van alles in de aanbieding. Zoveel dat het lang niet allemaal op te maken is, of te dragen/gebruiken is, ook als we vanaf nu jaren geen tandpasta, schoonmaakspullen, deo etc etc zouden kopen. Als we ooit willen verhuizen zullen we eerst een flinke ruimte moeten huren waar we al deze troep kwijt kunnen, want op deze manier verkoop je je huis niet. Hopelijk gaat de helft dan ook naar de stort. Wat mij betreft zoeken we ook niet meer uit wat we wel en niet houden, gewoon weg met die rommel. Ben er zo klaar mee. (de gebruikte spullen dan welteverstaan, ga geen goede en nieuwe spullen weggooien uiteraard).

Ja. De neiging om alles vol te gooien mwt spullen. Reden waarom ik opeens heel zeker wist GEEN groter huis nodig te hebben. Vooral niet. Ik ken ons....

Ik denk dat het eigenlijk in de kern allemaal op hetzelfde neerkomt. Iets anders (van buiten) zoeken om jezelf goed te voelen. Af te leiden. 

@bumperjim als je vraagt aan haar hoe zij zich op een bepaald moment voelt. Benoemt ze dan (iets van haar) ongeluk? 

20 minuten geleden zei Lika:

@bumperjim als je vraagt aan haar hoe zij zich op een bepaald moment voelt. Benoemt ze dan (iets van haar) ongeluk? 

Heel zelden. Meestal zegt ze er gewoon niks over of dat ze zich niet lekker voelt (eind vd maand, vaak). Ze heeft wel eens gezegd dat ik haar het gevoel geef dat ze waardeloos is. Dat is trouwens omgekeerd af en toe ook zo, maar dat wil ze niet horen. Maar dat komt vooral vanuit haarzelf, net als dat het in het omgekeerde geval uit mijzelf komt.

Alles begint met van de bank komen en iets gaan doen en dan voel je je zo weer goed, maar goed dat moet ze zelf ervaren. Ze is echt slachtoffer van een te comfortabel leven. Dat zeg ik zonder verwijten hoor. Maar het is allemaal te makkelijk, ze hoeft niks en daar word je juist ongelukkig van.

En misschien genetisch een risico om verslaafd te raken. Zij is een hoarder maar haar pa was 100 keer zo erg, die had zo op tv gekund. En alcoholist helaas. 

Moeilijk voor haar, maar óók voor jou @bumperjim. Zeker als je van iemand houdt. Dit gun je haar niet. Zo zwaar.  

Ach er zijn ergere dingen hoor en we zijn best gelukkig als we samen een goede serie kijken of ergens lekker zitten te eten ner als vroeger, maar daar tussen zitten lange tussenpauzes van "niks". Dat ik ook het gevoel heb dat het voor haar helemaal niet meer hoeft, dat ik gewoon teveel ben. Dan moet ik uitkijken voor vluchtgedrag, weer gaan hardlopen, weer met de hond eruit, weer mn neus op het schermpje/in de krant, weer vroeg naar bed. (Alcohol laat ik maar ff uit het rijtje).

Weet je en in diezelfde situatie ben ik 4,5 jaar geleden iemand tegengekomen die daar dankbaar misbruik van maakte en dat heeft me op een haar na mn gezinsleven gekost en onherstelbaar beschadigd. Ook vluchtgedrag en wel het meest verkeerde van alles. En onder invloed van alcohol zo gelopen. 

Ja, Jim. Dat weet en herken ik. Hang in there!

42 minuten geleden zei Cleo66:

Laat maar , geen zin om hier alle vuile was neer te zetten 

Voel me erg  onbegrepen , frustrerend 

Cléo onbegrepen door ons of thuis? Gooi het er maar uit joh dan haal je het later weer weg.

Ik weet dat hier meerderen zo niet velen zijn met relatiestruggles. Ach laten we realistisch zijn iedereen heeft die na 20 jaar (bijna, wat ons betreft) getrouwd te zijn. Tis ook een beetje ambitieus om zo lang bij elkaar te blijven maar tis wel erg mooi als het goed lukt.

28 minuten geleden zei Lika:

Ja, Jim. Dat weet en herken ik. Hang in there!

Ja ik weet jouw verhaal nog erg goed, ik was er toen net uitgekropen daarom reageerde ik er vaak op.

Mevrouw bumperjim is nu weer druk bezig met de naaimachine een project wat ik nooit zou kunnen. Dan is ze ook zo vasthoudend als een pitbull ook al moet het (meen ik te begrijpen uit het relatief slechte humeur) 3 keer weer helemaal opnieuw. Dat vind ik dan weer mooi en dan kook ik wel ff in de tussentijd, doe ik ook eens wat  

Weet iemand waar Vol gebleven is?? Ik mis haar 

@Cleo66

Ja, Cleo kom maar door hoor. Weet je. Delen kan zo helpen. Details hoeven niet hoor. 

Ja, Nancy, waar is Vol. @Vol???

Ah ja. Ik denk niet dat @Yana het zo bedoelde. Moeilijk om uit te leggen

 Maar dat kan zij zelf wrs ook veel beter.

Het gevoel er alleen voor te staan is heel zwaar. Heb ik ook lang gehad. Ik kan niet zeggen hoe dat weer kon veranderen. Tis wel gebeurd.

Ik ga even denken. Het heeft met totale acceptatie te maken volgens mij.

Denk ook dat Yana t lief bedoelde @Cleo66 zodat je er misschien op andere manier naar kan kijken. Maar t is moeilijk om je in een relatie niet gewaardeerd en gezien te voelen. Je kan wel eindeloos proberen om er vrede mee te hebben/accepteren hoe hij in elkaar zit, maar dat is iets anders dan je eigen verlangens negeren en jezelf tekort doen. Zou relatietherapie iets zijn of wil hij dat niet denk je? (Ik worstel ook af en toe met relatiedingen maar dat is weer van heel andere orde)

Moeilijk Cleo. Snap dat je niet zomaar weggaat, ook niet vanwege je jongens. Maar dat je ook wilt dat er iets verandert. Jij bent er ook nog. Voor nu hoop ik dat je lekker slaapt. KMW

Tis ook niet dat je alles moet accepteren. Maar dat als uitgangspunt hebben, jouw behoeften weten. En daar ook naar handelen.

En dan kan het zeker dat het niet goed komt. Maar het heeft bij mij de boosheid eraf gehaald. En dat deed weer iets met hem. Enzovoort. 

Maar ik heb geen recept om het weer goed te maken. Helaas. Was dat maar zo.

Uiteindelijk geldt ook hier dat je het met jezelf moet eens worden. Geen strijd in de kop. Als er geschreeuwd en met deuren geslagen moet worden, dan moet het maar af en toe, maar niet steeds in je eigen hoofd als je begrijpt wat ik bedoel.

Als er zoveel is losgekomen bij de psy, dan was er dus kennelijk toch wel wat loos, ik zou dan zelf niet concluderen hadden we beter niet kunnen doen, ik zou dan graag tot de bodem van de put zijn gegaan kijken wat er allemaal in zit, maar dan ben ik misschien een beetje masochistisch   

54 minuten geleden zei Etty:

Uit deze zinnen spreekt voor mij zoveel liefde voor haar. Ik lees dat wel vaker bij je. Zo'n vertedering.  Zeg je dit wel eens zo tegen haar, dat je dat mooi vindt, en wat je er mooi aan vindt? 

 

Ja doe ik (ik let tegenwoordig ook echt bewust op alles wat ik goed aan haar vind) maar dat moet ik dan weer niet te nadrukkelijk doen, zo van als ze eindelijk druk bezig is, na vanaf de lunch tot 6 uur 's avonds op de bank te hebben gehangen, dat ik dan zeg GOOOOH wat ben je geweldig bezig, dan heeft ze direkt door dat het er dik bovenop ligt. Dat werkt wel met mn hond maar niet met haar  Te pushy en er gebeurt helemaal niks meer. Vroeg vanochtend of ze gelukkig was, was eigenlijk ook al te pushy.

Lastig als iemand zichzelf in de weg zit, om dan de juiste aanpak te vinden.

En ja ik voel ook die behoefte aan aandacht. Leg nou die ipad eens weg en praat eens ff met me, of knuffelen. Zo rechtstreeks zeg ik het dan ook en dat werkt meestal wel, dan heb je ff 10 minuten aandacht, nou dat is dan al weer een opsteker  

En ja soms schiet ik ook in de verwijt modus, dat eindigt altijd in ruzie, heeft geen enkele zin. Als ik me verwijterig voel kan ik het beste direkt naar bed vluchten voordat er een verwijt uitvliegt (is ook meestal vermoeidheid). 

@Cleo66 

Lieve @Cleo66, ik probeerde je geen loer te draaien hoor, ik gun je gewoon een leven vol liefde en ik hoopte je een klein zetje te kunnen geven om dat weer te voelen voor de man waar je iedere dag mee leeft. Gewoon omdat het fijner is om met een warm hart te leven dan om vol verwijten en wrok te zijn. Maar ik begrijp nu dat dat naïef van me was.

Maar ik heb daar helemaal geen waarde-oordeel over. Jij doet de administratie en de opvoeding (en nog veeeeeeeel meer), hij brengt het geld binnen. Dat is gewoon een feit, ik bedoel helemaal niet dat hij daardoor meer waard is ofzo.

Ik vind het verdrietig dat je al jaren liever een ander leven zou hebben maar dat je geen manier ziet om het te veranderen. Als ik een toverstokje had, maakte ik het beter voor je.

@Cleo66ik begrijp je angst zo goed. En jouw situatie met je kinderen is ook niet alledaags. Lastig om te weten wat voor iedereen en dus óók voor jou het beste is. 

Met die angst die.je voelt is ook niets mis. En blijven is óók niet verkeerd. Dat heb ik lang gedacht. Het is alleen een weegschaal. Tot hoever is het te doen, soms misschien zelf okay, of niet.

En dat weet jij alleen.