Er is toch al iets dat verbeterd is na situaties met mijn verwekker: vroeger was ik na elke ontmoeting een emotioneel wrak met een megakater. Nu ben ik gewoon een emotioneel wrak.

10 minuten geleden zei Smaragd:

In stukken of in zijn geheel?

Nou liever in zijn geheel. 

1 minuut geleden zei spirit:

We gaan het zien of het gaat lukken. Je kan ook psychische klachten hebben, waarbij het overzicht weg is. Dat is o..a bij mij het geval. Dat is ook bekend bij de antes. Denk wel dat hun hier wel wat mee kunnen wat betreft de indicatie. Heb ook een thuiscoach gehad voor ondersteuning 2 jaar geleden. Wegens corona is dat toen gestopt. 

Klopt, RIBW kan hier heel helpend in zijn. Ook hier thuis gehad voor C, al is het 2 uur per week(hij had de hoogst mogelijke indicatie op het laatst, ze kwamen elke dag, vond ik niet fijn maar was wel nodig voor hem). Zij kunnen daarbij helpen.

Hoop dat je zoon snel opknapt 

@Musashimooi neergezet en is wel zo ja. Voelen zonder verdoving. Er zitten ook veel voordelen aan, al is dat raar om dat zo te benoemen.

Het roesje/de roes van alcohol kan heel fijn zijn. Dan even weg uit mijn hoofd  maar die kater idd en het gaat nog ingewikkelder worden. Klinkt zo makkelijk en dat is het ws ook. Maar toch mis ik die demping/roes als ik niet drink. Heel erg maar is wel zo. Erg knap van je!

Ga nu echt verder. Nog zoveel te doen.

@ikkanhetah gelukkig maar 

7 minuten geleden zei spirit:

We gaan het zien of het gaat lukken. Je kan ook psychische klachten hebben, waarbij het overzicht weg is. Dat is o..a bij mij het geval. Dat is ook bekend bij de antes. Denk wel dat hun hier wel wat mee kunnen wat betreft de indicatie. Heb ook een thuiscoach gehad voor ondersteuning 2 jaar geleden. Wegens corona is dat toen gestopt. 

Thuis coach  is inderdaad  wel een optie om te krijgen  om je te helpen de boel  op de rit te krijgen  , dacht  dat je meer op thuis zorg doelde  dat er iemand bij  je kwam schoonmaken  .

Dan krijg je ondersteuning @spirit vanuit de psychiatrie, wat Smaragd ook zegt. Ga je samen kijken waar je tegen aan loopt, en zorgen dat je er structuur in krijgt. Maar daar kun je zelf ook alvast mee beginnen. Maak maar een schema op papier. Op maandag doe ik de wc en badkamer, op dinsdag ga ik stoffen en stofzuigen en dweilen, op woensdag de was enz. Elke dag iets doen, en niet alles in 1 keer willen doen. 

Rare tic van mij. Het huis is Spic en span. Stel je voor er komen een inbreker en het is rommelig. 

@Smaragd

@ikkanhet  alvast fijne  dagen gewenst  in Scheveningen  .

1 minuut geleden zei ikkanhet:

Rare tic van mij. Het huis is Spic en span. Stel je voor er komen een inbreker en het is rommelig. 

@Smaragd

En dan maken de inbrekers er een zootje van 

Zojuist zei ikkanhet:

Rare tic van mij. Het huis is Spic en span. Stel je voor er komen een inbreker en het is rommelig. 

@Smaragd

Moeten ze niet  hier komen  het is schoon  voor zover ik kan en doe . 

Maar ben ook beperkt  in wat ik kan helaas . Maar  leer het maar  aanvaarden dat ik na 2 werkdagen niet  de energie  heb om nog  eens een huis  compleet door te jagen .

1 minuut geleden zei ikkanhet:

Rare tic van mij. Het huis is Spic en span. Stel je voor er komen een inbreker en het is rommelig. 

Stel je voor, je komt thuis en er is een inbreker geweest die alles overhoop heeft gehaald..

... kan je wéér beginnen. 

@Smaragd succes  met wat je doet en fijn  dat  je terecht  kan bij iemand  waar je , je prettig bij voelt  en ook die de situatie  kent  waarin  je over je gevoelens  kan praten  het verwerken  .

Hier is een inbreker na de voordeur door de chaos meteen het spoor bijster en rent gillend weg..

Dat zou een zorg minder zijn @spirit, vingers crossed!

Dank je @Lieke7777

40 minuten geleden zei Lieke7777:

@Smaragd succes  met wat je doet en fijn  dat  je terecht  kan bij iemand  waar je , je prettig bij voelt  en ook die de situatie  kent  waarin  je over je gevoelens  kan praten  het verwerken  .

Djw @Lieke7777

Wil het toch kwijt omdat het mij dwars zit en krijg dat gevoel niet weg.

5 jaar lang heb ik alle instanties met hem afgelopen. Ik hield van hem, zag dat het fout met hem ging. Werkelijk alles aan gedaan voor mijn gevoel. Op het einde de hoogste indicatie die mogelijk was. Hij wilde niet beschermd wonen, te trots, te slim, te dom, teveel autisme? Weet ik het, maakt ook niet uit. Narcist, bi-polair en hij wist dat ik altijd alles wel ging oplossen. Zover als mogelijk natuurlijk. En ook dat ik niet deelde met familie en vrienden, schaamde mij kapot. Daar wist hij ook goed gebruik van te maken en ik maar doorwerken en de schijn ophouden. Vuile was hangt men immers niet buiten.

Ik kon hem niet meer helpen thuis dus moest mijn huis  uit. Hij werd agressief en sloeg mij. Meerdere malen ambulance en politie moeten bellen voor hem en mijzelf, dat wilde ik natuurlijk niet maar moest wel. Dat was niet hij/hem maar zijn uiting van onmacht. Nogmaals jarenlang geprobeerd maar ging echt niet meer.

En dan alle hulp er boven op.

Hoorde dagen niets van hem, waar was die hulpverlening die ook geen contact met hem kregen?????

Ik moest hem vinden uiteindelijk en terwijl ik hem juist moest loslaten. Kan het niet uitstaan. En dat moet ik een plek gaan geven.

Als hij mijn huis niet uitgezet was, had hij misschien nog geleefd? Of niet? Dat zal ik nooit weten. Kan daar zo niet tegen.

Voel mij soms zo schuldig terwijl het echt niet anders kon.

Als ik werk, heb ik afleiding, na mijn werk op de fiets terug naar huis huil en schreeuw ik, verdriet, onmacht, zo boos.

En natuurlijk, ook rust maar dit verdiende hij niet, hij was mentaal/psychisch  ziek.

Vandaar ook de gesprekken, want ik kan wel mijn hoofd in het zand of de drank verstoppen, uiteindelijk heb ik alleen mijzelf daarmee. Gaat niks oplossen. The quick fix ja maar niet lief voor mijzelf en omgeving. Om maar niet te spreken over de volgende dag, alles blijft zoals het is en nog erger.

Had ik maar nog meer gedaan maar heb alles gedaan wat ik kon. De berusting voel ik niet , hoop dat wel ooit te gaan voelen. Dan zal mijn trek ook minder gaan worden en kan ik echt door.

Wilde het toch kwijt en gaat weer over mij sorry. Moet en mag hier wat mee en wilde het kwijt. 

Ik heb ook het recht om gelukkig te zijn ooit weer.

En ja ik mis hem, zo op afstand was het fijn. Dacht echt dat het beter ging met hem en dat ging het ook maar toch niet. Zo gaat het als een pingpongbal in mijn hoofd heen en weer soms.

Hij heeft rust nu en tijdens zijn laatste ontmoeting zei hij mij dat hij trots was dat ik niet dronk om vervolgens wel zelf in mijn bijzijn benzo's in te nemen. Hij kon niet meer zonder, zijn brein was gevormd naar de benzo's omdat hij dat al kreeg vanaf zijn 10e en dat is ws ook waar.

Zal mij erbij moeten neerleggen en zijn leuke kanten gedenken, dat waren er zoveel en kan ik nog steeds van genieten.

Blij zijn met wat geweest is en loslaten van het nare.

Smaragd 

Maar @Smaragd het MAG hier ook over jou gaan. Er is hier ook plek voor jou! Ik raak ontroerd van je berichten. Zo anders dan de afgelopen week. Knap dat je hulp zoekt! 

@Smaragd het mag over je gaan   ik lees hier zachtheid eerlijkheid  in je berichten  .. geen scherpe  randen zoals  ik je die keer  beleefde dan voel  ik  het niet  pluis  gevoel  uit je woorden. 

Ik hoop  echt  dat alles een plek krijgt  en bedankt  voor je verhaal zo .

Wat is hwt??  

15 minuten geleden zei niks:

Maar @Smaragd het MAG hier ook over jou gaan. Er is hier ook plek voor jou! Ik raak ontroerd van je berichten. Zo anders dan de afgelopen week. Knap dat je hulp zoekt! 

Weet ik maar ik daag soms mensen uit hier zodat ze kwaad op mij gaan worden, dat ben ik gewend door hem, mis zijn kwade om hulp vragende apps. Daarom goed dat ik die hulp ga krijgen. Ben juist een lief helpend mens IRL, eerst de ander dan pas ik als het daar al van gaat komen. Maar door het manipulatieve van mijn ex, kan ik soms het onderscheid niet meer maken. Zijn patronen/mechanisme.

Hij zei altijd maar jij bent verpleegkundige, jij moet weten hoe je mij moet helpen.........Natuurlijk niet waar maar werd mij wel gezegd en verweten. Dank je wel voor het reageren. Ik was zijn partner en dat vergat hij, kwam te dichtbij. Thuis ben ik niet verpleegkundige

Lees liever over mini Niks, doet mij altijd goed.

Jij komt ook van diep/ver, dan kan ik het ook nog op mijn leeftijd.

En ik wil geen grafstemming hier. Voel mij opgelucht door dit te delen.

Log nu wel uit.

Rust aan mijn hoofd en doorgaan met die rot protocollen. Dinsdag kijken ze ook op mijn handen mee.

Fijne avond en @nancyook een dikke  Jij ook @nikswaardevol ben je.

25 minuten geleden zei Smaragd:

Djw @Lieke7777

Wil het toch kwijt omdat het mij dwars zit en krijg dat gevoel niet weg.

5 jaar lang heb ik alle instanties met hem afgelopen. Ik hield van hem, zag dat het fout met hem ging. Werkelijk alles aan gedaan voor mijn gevoel. Op het einde de hoogste indicatie die mogelijk was. Hij wilde niet beschermd wonen, te trots, te slim, te dom, teveel autisme? Weet ik het, maakt ook niet uit. Narcist, bi-polair en hij wist dat ik altijd alles wel ging oplossen. Zover als mogelijk natuurlijk. En ook dat ik niet deelde met familie en vrienden, schaamde mij kapot. Daar wist hij ook goed gebruik van te maken en ik maar doorwerken en de schijn ophouden. Vuile was hangt men immers niet buiten.

Ik kon hem niet meer helpen thuis dus moest mijn huis  uit. Hij werd agressief en sloeg mij. Meerdere malen ambulance en politie moeten bellen voor hem en mijzelf, dat wilde ik natuurlijk niet maar moest wel. Dat was niet hij/hem maar zijn uiting van onmacht. Nogmaals jarenlang geprobeerd maar ging echt niet meer.

En dan alle hulp er boven op.

Hoorde dagen niets van hem, waar was die hulpverlening die ook geen contact met hem kregen?????

Ik moest hem vinden uiteindelijk en terwijl ik hem juist moest loslaten. Kan het niet uitstaan. En dat moet ik een plek gaan geven.

Als hij mijn huis niet uitgezet was, had hij misschien nog geleefd? Of niet? Dat zal ik nooit weten. Kan daar zo niet tegen.

Voel mij soms zo schuldig terwijl het echt niet anders kon.

Als ik werk, heb ik afleiding, na mijn werk op de fiets terug naar huis huil en schreeuw ik, verdriet, onmacht, zo boos.

En natuurlijk, ook rust maar dit verdiende hij niet, hij was mentaal/psychisch  ziek.

Vandaar ook de gesprekken, want ik kan wel mijn hoofd in het zand of de drank verstoppen, uiteindelijk heb ik alleen mijzelf daarmee. Gaat niks oplossen. The quick fix ja maar niet lief voor mijzelf en omgeving. Om maar niet te spreken over de volgende dag, alles blijft zoals het is en nog erger.

Had ik maar nog meer gedaan maar heb alles gedaan wat ik kon. De berusting voel ik niet , hoop dat wel ooit te gaan voelen. Dan zal mijn trek ook minder gaan worden en kan ik echt door.

Wilde het toch kwijt en gaat weer over mij sorry. Moet en mag hier wat mee en wilde het kwijt. 

Ik heb ook het recht om gelukkig te zijn ooit weer.

En ja ik mis hem, zo op afstand was het fijn. Dacht echt dat het beter ging met hem en dat ging het ook maar toch niet. Zo gaat het als een pingpongbal in mijn hoofd heen en weer soms.

Hij heeft rust nu en tijdens zijn laatste ontmoeting zei hij mij dat hij trots was dat ik niet dronk om vervolgens wel zelf in mijn bijzijn benzo's in te nemen. Hij kon niet meer zonder, zijn brein was gevormd naar de benzo's omdat hij dat al kreeg vanaf zijn 10e en dat is ws ook waar.

Zal mij erbij moeten neerleggen en zijn leuke kanten gedenken, dat waren er zoveel en kan ik nog steeds van genieten.

Blij zijn met wat geweest is en loslaten van het nare.

 

Saragd 

als je al zo lang hier bent zal je zeker de verhalen gelezen hebben van mijn Kabouter. Het is wat vergelijkbaar met de verhalen over jouw ex alleen heeft hij me nooit geslagen. Had ook niet moeten gebeuren.

Jammer dat je je schuldig voelt over zijn leven. Ik heb ook 21 jaar m'n uiterste best gedaan om mijn partner gelukkig te maken, stond 's ochtends rond 5 uur zijn auto te poetsen in de hoop dat ik hem gelukkig zou kunnen maken maar nee hoor hij kwam saggerijnig z'n bed uit op 11.30, Terwijl z'n koffie al klaar stond. Kwam er gisteren nog achter dat we nog nooit dicht tegen elkaar aangezeten hadden of tijdens het wandelen nog nooit een arm op mijn schouder heeft gelegd, of hand in hand gelopen.

Moet ik me dan schuldig voelen???? Jij toch ook niet je hebt alles voor hem gedaan. We hebben onze mannen teveel verwend. Als mijn man mopperde viel dat het bezoek op, ik hoorde dat niet meer. Iedereen zei" Laat hem toch omvallen "maar je laat iemand niet in de steek als je voor die persoon gekozen hebt en hij was erg ziek.

En nee je hoeft je er niet bij neer te leggen dat gebeurd wel als je de dingen verwerkt hebt, voel je niet schuldig maar gebruik die kwaadheid maar om te rouwen. Er zit ontzettend veel verdriet dat eruit moet en dat gebeurd als die kwaadheid eruit is, heb maar vertrouwen dat het goed komt en drink a.u.b. niet meer. 

Gebraden kip van de markt met bakje appelmoes die ik vorige week geweckt had. Op zo’n dagen als deze ben ik dan blij dat ik de inspanning al gedaan heb en gewoon finger/comfortfood gezellig met z’n drieën in de zetel....

Ps heb wel m’n hand verbrand (2x!) omdat ik zelfs te lui was om de appelmoes op het vuur in het oog te houden en gewoon de steelpan mee in de oven geduwd had. En daarna dus automatisme om die steel vast te pakken...lomp!!!

@Smaragd tuurlijk mag jouw verhaal hier komen! Het is veel beter om dit verhaal ook effectief te doen dan je frustraties en gevoelens op anderen af te reageren! Sterkte!! 

Ik vind het een mooie dag op het forum. Niet de problemen, het verdriet, wel de saamhorigheid, begrip en soms even de humor er door heen. 

Zouden we nu ook een pluspunt krijgen van de @moderator 

14 minuten geleden zei niks:

Zouden we nu ook een pluspunt krijgen van de @moderator 

Misschien gaat dat waarschuwingspunt van @Bor daardoor wel weg. 

Dank lieve @bolletje, weet het. En nee ga niet drinken vandaag, niet waard. Anders kan ik niet rouwen en verwerken.

Goed dat jij je niet liet slaan, jij had terug geramd, weet ik zeker.

Ik kon het niet en durfde het niet, hij was veel sterker dan ik, grote lieverd was het ook vaak en heb ook mijn aandeel gehad in bepaalde dingen. Dat ook nog eens. Als ik fout ging, hielp hij mij altijd. En nu loslaten dat is belangrijk. Droom veel over hem, is ook verwerken, leuke dromen.

@Borkomt niet door jou, forum is er voor allen en zeker lag het niet aan jouw bericht.

Fijne avond nog allen.