Blijf hier plakken en lees, maar zal ws weinig schrijven...
Maar heb zekers iets aan jullie bijdragen...

Will : Gefeli met je nichtje... dat is dus wat je me via pb niet wilde vertellen !!! Naughty...

-------

Ik vind het eigen gelijk van een ander ook hinderlijk, maar dat zegt dan toch ook iets over mij?
Uiteindelijk kunnen de woorden van een ander nét zo vallen dat je er toch wat aan hebt.
En die gesproken of geschreven woorden zeggen natuurlijk ook wat van de zender.

Ik vond de discussie over hoop gisteravond tot op zekere hoogte irritant.
Want dat paste niet in mijn denkconcepten wat belevingsconcepten zijn geworden.
Toch kon ik er profijt van trekken, ik weet zeker dat dit me vandaag nog zeer zal bezighouden.

Niemand heeft gelijk, maar iedereen.

En tegelijkertijd: gehechtheid, afkeer en begoocheling, we hebben er allemaal nog wel es last van denk ik.

Nadenken heeft tot op zekere hoogte wel zin.

(dit alles ff tussendoor)

doe ik marjo!!

egoisme en verslaving zijn twee verschillende dingen

de verslaving ontneemt je persoonlijkheid
die wordt in donkere krochten verborgen
daarom lijkt het voor de buitenwereld dat je egoistisch bent
terwijl dat niet jij bent maar de verslaving

de persoonlijkheid dient dan maar één ding te doen
een terugweg zoeken en de verslaving op zijn kop geven.

aldus mijn menig.

Maar PP, we hebben toch allemaal last van ons ego?

Dat kan juist mede reden zijn voor de overgevoeligheid.
Ik denk dat dat verstrengeld kan zijn.
Drinken is volgens mij om beiden even niet te hoeven voelen of juist iets rooskleurigs te halen uit de roes. Best ego, lijkt me.

Over afhankelijk en
niet toerekeningsvatbaar

Ik zal de hoop nog
even teruglezen

---
Maar Tas, een mens heeft een eigen wil. Dat telt toch ook?
Die wordt ondermijnd door de A.

het niet willen of durven voelen is een maatschappelijk geaccepteerde verdedigingsmechanisme
en die zijn aangeleerd
heeft dan ttoch niets met je ego te maken?
ik vindt het misleiding van het Ego.
uiteindelijk geeft het Ego zelf aan dat hij/zij zich er niet prettig bij voelt
en dan begint het proces van verandering, acceptatie enz

Met mij gaat het gelukkig weer goed Tassie. Vannacht wel slecht geslapen maar ik weet dat dat gebeurd. Nu voel ik me goed.
Ik vind het vervelend dat jij je niet goed voelt. Is het een depressie waar je in zit of zijn het sombere gevoelens?
Als je er niet over wilt schrijven respecteer ik dat hoor maar je vraagt al zo weinig aandacht.

Exact Cathy,

alcohol ondermijnt je eigen wil
ik noem mijn eigen wil, mijn persoonlijkheid

he lastig hoor al die verschillende benamingen voor hetzelfde



**
naamsverkrachting
even veranderd

Tas, voor wat het waard is, een dikke voor onder je riem.

Ik denk dat dat het inderdaad is Piet. We lijken egoïstisch. Ook omdat een niet verslaafde zich totaal niet kan inleven in wat het is om verslaafd te zijn.
En dan denk ik dat er ook nog een verschil is tussen een vader en moeder. Moeders zijn toch heel vaak gericht op de kinderen. Vaders zijn vaak werken dus het huis uit. De kinderen, als vader verslaafd is, krijgen daar een deel van mee.
Ik kan me voorstellen dat kinderen daarom misschien nog meer moeite hebben als een moeder verslaafd is. Als zij de kinderen dan niet goed verzorgd ook op gebied van geest. groei, dat dat dan over komt als egoïsme. Ouders blijven in gebreke en kinderen gaan zich alleen, overbezorgd, oververantwoordelijk enz. voelen.
Gisteren weer duidelijk gezien.

Bol,

Blij dat het alweer wat beter gaat.
Het zijn geen prettige ervaringen, al dat oude zeer wat boven komt drijven
maar soms wel nodig!
ik vondt het knap van je, dat je je hebt geuit (lekker boos) en later probeerde te relativeren.
hoe rot het soms ook is, het kan je duidelijkheid geven.
het enige gevaar is dat je erin blijft hangen, daar moet je voor waken
maar dat komt bij wel goed!!

ikzelf?

pfff, stilstand, onmacht en onwetendheid
het gaat al een tijdje niet echt lekker
maar in tegenstelling tot een jaar terug, reageer ik nu anders
misschien groeit er onbewust wel een bommetje bij me
soms moet er een explosie komen voordat alle blokkades opzij gaan
ik weet het eigenlijk gewoon niet
in ieder geval roert er heel veel bij me
maar wat?????

Wil,

juist die kleine dingen, zijn heel veel waard.

dank je wel!

de gistingsfase Tas?
sorry voor de associatie

Meningen uitwisselen is okay! Graag zelfs.

Nou, vandaag ga ik in elk geval mijn eigen ego es nader bezien.
Daar puzzelt me nog wat.

Ja, de wil + de actie die daarop volgt is belangrijk Tas. Je persoon ja. Ik denk het wel.

Mijn beleving erover nu: dat veel stress mij enorm in de egohoek heeft gedrongen.
Het ego gaat het gevecht vaak aan voor mijn plek op deze wereld.
En die plek had/heb ik al. Zoiets is het.

Het deed mij gisteren pijn omdat het confronteerde met mijzelf
ik heb veel geaccepteerd
maar nog niet dat ik soms in gebreke ben gebleven tov van mijn eigen kind
Vaak zie ik een verantwoordelijk, slim en begaan kind
soms zie ik oude wonden weer een klein beetje opengaan
de wetenschap dat ik die wonden heb veroorzaakt, doet pijn

hahaha,

donder is zomaar even van mijn stoeltje van het lachen!

Jane,

mooi verwoord.
daar lijkt het inderdaad op

Tas, ook voor vergeving tov jezelf is een tijd! Dat komt.
Het kon niet anders. Dat was het verleden.

Ik heb hetzelfde ervaren gisteren tas
kon het op mijn dochter plakken (en zoon ook trouwens)
maar ook op het kind in mij
en het kind dat ik ooit was
ook ik ben produkt van de rode draad die alcohol
in de familie is
ik ben dankbaar dat ik de rode draad nu door kan knippen

Tassie. Je hebt het over stilstand hé? We hebben het daar pas geleden ook over gehad. Toen ik zo'n jaar of 40 was, had ik ook het (rare) gevoel dat als ik stil zou staan, het niet goed was. Ik moest doorgaan met groeien. Waar komt die behoefte toch vandaan vraag ik me nu af. Ik was echt bang dat ik, als ik stil zou staan met groeien, ik een soort van dood zou gaan. Een verkeerde vertaling van een persoonlijk groeiproces dat ieder mens in zich heeft? Ik weet het niet. Nu heb ik me daar in berust, en wat gebeurd er, ik groei. Zonder dat ik daar nu zo erg veel moeite voor moet doen. De mens heeft misschien wel niet zoveel controle over z'n persoonlijke groei. Misschien alleen maar hier en daar wat bij sturen. Misschien is het wel zo dat, hoe meer je wilt groeien hoe minder het gebeurd. Een persoonlijk groeiproces laat zich nu eenmaal niet dwingen.

toch geen pijn gedaan Tas:D?
in de zin van blauwe plekken dan he
die andere pijn
die heelt al

Mooi gezegd Bol
en omgekeerd evenredig waar
zoals het afvalproces ook onrust
veroorzaakt; als je even stopt met afvallen omdat het lichaam zich instelt op minder eten
dan worden we gefrustreerd en neigen naar opgeven
als het lichaam (en de geest) accepteren, berusten is iets negatiever denk ik
dat mag het natuurlijk verloop weer in beweging
en uiteindelijk komt er een gewicht/figuur dat past
en niet dat wat mode is

PP 11.01u ga ik niet quoten, maar ik ben het helemaal met je eens.

Ik vind gewoon ook dat alles in ons menselijk "streven" niet los staat van de hoop.
Je zegt het al: fatalistisch wordt het anders.
Niet meer kinderlijk blij kunnen zijn om iets wat zo direct voor je deur staat.
De troost van andere mensen die je begrijpen, ook dáárin.

Dank je wel.

Cathy,

ik zie nu heel duidelijk hoe het proces is verlopen, ten tijde van mijn zuipperiode
ik was ontevreden en wist niet waarom
die ontevredenheid verdronk ik
mijn ego kwam in opstand
maar zonder drank kwam alles in alle hevigheid terug
het niet weten hoe je met die gevoelens om moet gaan
kwam er wel een ander verdovingsmechanisme naar boven
en voordat je het weet blijf je in een negatief spiraal ronddraaien.

ik denk dat het de angst is die ons regeert
angst om te voelen, om eerlijk te zijn naar jezelf, voor het onbekende, voor het nieuwe
en juist die angst maakt dat we best weten dat we iets niet goed doen
maar er niet aan toekomen om daadwerkelijk uit die cirkel te stappen
waarschijnlijk ook de reden dat we rock bottum moeten voordat we veranderen
we willen niet maar we moeten
dat maakt de strijdt ook zo zwaar, omdat we moeten