een nieuwe dag met nieuwe kansen
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Hoi Poly,
Je zal wel; denken wat zwamt ze maar ik denk dat de pammetjes wel eens het meeste venijn in de staart kunnen hebben.
Ik hoop dat je op een wachtlijst voor een kliniek? En ik kan Soothe's logica niet zo goed volgen.
Waarom drank eerst? Misbruik maken van iets blijft iets misbruiken.
Poly, ik hoop niet dat je dit in je eentje gaat doen want het is een beetje veel, toch? Gelukkig hoef je tegenwoordig niet meer cold turkey af te kicken. Ik neem aan dat je begeleiding hebt voor je methadon?
De logica is volstrekt logisch Anjo.
Aan drank heeft men de handen vol. Dan kan de pam en de methadon wel even wachten.
Ook ik ben pas in een later stadium aan de pammetjes gaan werken, en nu denk ik aan roken.
Zou ik alles ineens gedaan hebben, dan had ik stuurloos geraakt. Vandaar!!
Het meeste venijn zit in de methadon, niet in de pammetjes.
Ik wil onrechtstreeks even inpikken op de terugvallen van de laatste tijd. De laatste 2-3 weken was ik compleet dol aan het draaien. Dat kwam door de omstandigheden zelf (mijn huis verkopen) maar vooral ook door de manier waarop ik daarmee omging. In mijn hoofd volgde het ene doemscenario het andere op, en wie mij een beetje kent, weet dat ik daar errug goed in ben, in doemscenario's. Vorige week stond ik op knappen. Ik had al een paar keer zin gehad om te drinken om 'de spanning eraf te halen', maar vorige week was ik ineens zo overweldigd door alles, dat ik zin had om alles maar kapot te maken door bewust weer te gaan drinken. Ik wist dat dat me terug bij af zou brengen, maar de nieuwe wegen die ik aan het inslaan ben, boezemden me ineens zoveel angst in, dat het oude vertrouwde rottige leven met drank me ineens bijna aantrekkelijk leek.
Wat heb ik gedaan? Om te beginnen mijn lief eerlijk ingelicht over mijn zin om te drinken en verteld hoe klein ik me voelde en dat ik het gevoel had dat ik het niet meer aankon. Ook mijn hartsvriendin op de hoogte gebracht. En diezelfde avond ben ik na 10 maanden teruggegaan naar de groep waar ik in het begin naartoe ging. Ik voelde dat ik iets moest doen om de scherpte eraf te halen. Ik werd in de groep met open armen ontvangen en na die avond is het tij ook weer gekeerd. De stress bleef, maar de behoefte om alles weg te drinken was weg. Deze week ben ik weer naar de groep gegaan, en dat wil ik nog een paar weken blijven doen, zolang ik hier nog woon. Ik voel dat het toch weer goed voor me is, live contact met lotgenoten. Zeker als er een nieuwkomer is in de groep, herinner ik me weer hoe vreselijk ik het vond om te drinken en er maar niet mee te kunnen stoppen.
Hiermee wil ik de mensen die het moeilijk hebben toch ook weer de boodschap meegeven dat het goed is om VOORAF aan de alarmbel te trekken! Niet proberen om het allemaal in je eentje te doen, maar hulp zoeken als je het moeilijk hebt. Die hulp is er, en je hoeft je nergens voor te schamen! Ik vond het helemaal niet vernederend of zo om terug te keren. Ik dacht gewoon: ik heb het moeilijk en de verslaafde in mij wil drinken, maar de echte Francesca wil niet meer drinken!
Het is hier al vaak gezegd, maar nuchter worden is veel meer dan niet meer drinken! Als je blijft doen wat je altijd al deed, zul je vanzelf ook weer gaan drinken. Daar ben ik intussen van overtuigd. Dus heb ik de voorbije 16 maanden niet stilgezeten. Ik probeer de dingen aan te pakken die me vroeger aanzetten tot drinken, zoals uitstelgedrag of alles in mijn eentje willen doen. Dat lukt heel aardig, en het is echt mogelijk om oude, ingesleten gewoonten te vervangen door nieuwe gewoonten. Dat vergt zeker in het begin de nodige zelfdiscipline, maar het wordt ook gemakkelijker naarmate je het langer volhoudt. Ik sta intussen heel anders in het leven dan 16 maanden geleden en ik voel hoe ik volwassen word en verantwoordelijkheid neem voor mijn eigen leven. Ik wil geen slachtoffer meer zijn maar het heft in eigen handen nemen. En natuurlijk ben ik soms bang en lukt het niet altijd even goed. Het dag bij dag leven lukt me bijvoorbeeld nog niet. Ik ben nog te veel bezig met wat er allemaal fout zou kunnen gaan, en dat is gevaarlijk. Ik vergeet ook wel vaak dat ik niet alles zelf in de hand heb, en dat ik dingen los moet laten als ik er toch geen controle over heb. KMW dus...
Wel ben ik me er heel erg van bewust dat drinken geen oplossing biedt. Alleen nuchter kan ik mijn problemen oplossen! En veel 'problemen' lossen zichzelf op of blijken geen echte problemen te zijn. Het 'tweesporenbeleid' dus: drank is drank, al de rest is al de rest. En ik kan niet overweg met drank, dus drink ik niet meer. Daar is allang niets krampachtigs meer aan. Vorige week was het even op de tanden bijten, maar trek gaat over! En ik heb hulp gezocht en die ook gekregen! Dat alleen al is voor mij een grote overwinning.
Ik vind het erg als ik lees dat mensen na zoveel tijd weer gedronken hebben. Ik houd dan altijd mijn hart vast en hoop dat het bij die ene keer zal blijven. Dat er geen lange lijdensweg op volgt omdat mensen de weg terug niet meer vinden. Er zijn legio voorbeelden van mensen die soms jarenlang droog gestaan hebben, er weer eentje nemen en vervolgens weer de afgrond in glijden en er niet meer uit kunnen klimmen. Ik wil dat voor mezelf ten allen prijze vermijden. Ik mag er niet aan denken! Maar de verslaafde in mij is nog lang niet dood, dat heb ik vorige week nog maar eens ervaren. De verslaving blijft toch sluimeren diep vanbinnen. Dus is het kwestie van mijn weg van verandering te blijven bewandelen.
Wat triggert me? En wat kan ik doen om dergelijke situaties in de toekomst te vermijden? En als ik ze niet kan vermijden, hoe kan ik er dan anders mee omgaan? Wat kan ik anders doen? Want als het oude vertrouwde niet werkt en ik er trek van krijg, moet ik andere manieren zoeken. Soms moet je gewoon eerst de trek uitzitten voor je een helderder zicht krijgt op wat er nu precies aan de hand is. Wat is het onderliggende gevoel? In mijn geval is dat bijna altijd angst.
Zelf word ik niet meer getriggerd door verhalen van mensen die nu en dan nog drinken. Ik denk niet: Hé, die kan het wel, dus ik misschien ook... Ik weet intussen heel goed dat ik niet kan drinken. Ik moet gewoon de eerste niet nemen. Ik heb er heel lang over gedaan om tot dat inzicht te komen, maar ik heb me overgegeven en de strijd gestaakt. Ik verlies het ALTIJD van de drank, dus ga ik het gevecht niet meer aan. Als je dat eenmaal beseft, kun je ook stoppen en uit de cirkel stappen. Ik ben 16 maanden geleden uit die cirkel gestapt en mijn leven heeft een heel andere wending genomen. Ik heb mijn huis verkocht en ben klaar voor een nieuw leven op een nieuwe plek. En ik weet heus wel dat het niet altijd gemakkelijk zal zijn, en dat ik aan mezelf moet blijven werken als ik er iets van wil maken! En het leven blijft het leven. Dingen gebeuren nu eenmaal. Het hangt er maar van af hoe je ermee omgaat. En drank voegt niets toe en neemt niets weg! Ik begin stilaan te geloven in mijn eigen kracht, en dat is een fijn gevoel, al ben ik nog vaak een bang klein kind vanbinnen. Maar ik heb ook het avontuurlijke kind dat ik ooit was ook teruggevonden en dat wil ik niet meer smoren in alcohol!
Ik kan de nieuwelingen en 'worstelaars' eigenlijk alleen maar aanraden om de positieve verhalen te lezen van mensen die radicaal de drank aan de deur gezet hebben. En om die verhalen ook te geloven! Je problemen verdwijnen niet zomaar als je stopt met drinken, maar nuchter kun je ze wel veel beter oplossen. En ja, het kan soms moeilijk zijn, zeker in het begin, maar het is absoluut de moeite waard. Er gaat weer een hele wereld van mogelijkheden voor je open als je nuchter door het leven gaat. En dat kan best angstaanjagend zijn, want het betekent ook dat je keuzes kunt maken, en keuzes maken betekent ook dat je fouten kunt maken. Toen ik nog dronk, zat ik muurvast. Nu is mijn hele leven in beweging, en ik ben erg blij dat ik mezelf die kans gegeven heb!
Hoi Anjo,denk helemaal niet wat zwam je hoor,ik heb idd genoeg begeleiding,van Iriszorg de voormalige de grift en daar voor heetten ze het cad,ik heb al meerdere opnames gehad die hebben ook wel geholpen en het plan nu is helemaal op mij afgestemd,dwz alles op mijn tempo en waar ik me het beste bij voel,en dat is momenteel eerst de alcohol,daarna evt de pammetjes,heb ik eerder ook mee gestopt en is voor mij niet het grootste probleem,heel erg fijn dat je mee denkt,ik was heel voorzichtig met hierover te beginnen omdat dit een alcohol forum is en zal het ook daar bij laten,wel zoek ik voor later misch. een ander forum over specifiek heroine/methadon de baas oid,ik gebruik overigens sinds 1997 geen heroine meer met één terugval in 2003/04,hoop dat ik niemand stoor met deze niet alcohol praat in dat geval sorry meld het en ik hou er over op.
Wat Soothe zegt geldt idd ook voor mij Anjo zonder jou tekort te doen hoor,ik ben blij dat je op me reageerde
Mooi Francesca.
Ja angst kan overdonderen, en wat dan?
Het uitstellen, het soms leeg voelen, ook ik ken dat!
Maar jij zegt het, drinken is een heel slecht alternatief.
Goed dat je hulplijnen uitgooide, en je laat me niet in de steek hè!
Liefs en sterkte van Soothe!
Soothe,over die pammetjes,ben je daar mee gestopt zonder het daarover te hebben hier op dit forum?
Ik vraag dat omdat ik in de toekomst ook die wil afbouwen en wil weten of daar op dit forum over gesproken wordt of niet?
Wow fransesca wat mooi verwoord en daar zit idd ook wel een les in ja, er zal ook hier wel meer moeten gebeuren dan stoppen met drinken, veel denkwerk nog wel te doen, eerst maar een beetje helder worden ;-)
groetjes Henk
goeienavond, een vraagje, zijn er meer mensen hier die best wel last hadden van lichamelijke oongemakken toen ze stopten met drinken? Het is nu dag drie maar ik ben er best wel beroerd van, ik las al smorgens vroeg een citroen met lauw water nemen en vitamine b nemen, Ik hoop dat dat helpt maar als er iemand goeie tips heeft hou ik me van harte aanbevolen, bedankt vast
Henk
Henk, de afkickverschijnselen variëren van helemaal niet tot o.a. zweten, trillen, diaree etc. De dag beginnen met een lauw glaasje water is sowiso heel goed voor je darmen en vitamine B(complex) helpt je lever en gaat o.a. vermoeidheidsverschijnselen tegen. Ik gebruik nu ook iets nieuws, homeopathisch Milk Thistle wat helpt om je lever te ontgiften. Verder proberen elk uur een glas water te drinken en goed te eten (vezels met name).
een glas water ieder uur is zeker ook een goed idee, Milt Thistle heb ik even opgslagen. dank je voor de tips Hermie
Your welcome Henk, was een typefoutje, is Milk Thistle te koop bij het Kruidvat.
Ja dat had ik met t zoeken op t internet naar dat spul wel begrepen maar had t ook weer terug gekopieerd ;-)
Hoe is het nu Wing?
Da's goed om te horen.
Fran, wat ben jij hard gegaan de afgelopen tijd! Toen ik je net leerde kennen op dit forum was je zo dwars als wat, overal tegen, snel boos, oef!!
en nu ben je volwassen geworden, kies je voor jezelf, en dat vind ik heel mooi om te zien en mee te mogen maken! chapeau girl!!!!
Ben erg onder de indruk van je verhaal Francesca. Ik heb dit, samen met het verhaal van Gees opgeslagen in een Word bestand om het ooit terug te lezen wanneer het "minder" gaat.
Henk, worden de lichamelijke ongemakken erger? Heel veel sterkte hoor! .
Ik drink zelf de hele dag door Roosvicee fit; piepklein beetje Roosvicee, veel water. Maar zoals ik al eerder tegen je zei, bij mij is het geestelijk een beste beproeving.
Ben wel weer trots op mezelf.... Kon na het eten weer zonder problemen de auto instappen en voelde me zo zo vrij als een vogel. Had na "mijn trek" vanmiddag eigenlijk niet gedacht.
Ik ben echt blij met dit forum! :light:
Ehm ja Mona maar ik heb weer geen trek, dat lijkt me ook erg moeilijk, je mag inderdaad gerust trots op jezelf zijn, uur voor uur, dag voor dag, dank je en jij ook heel veel stertke en wilskracht toegewenst
EN ja t is mooi dat dit er is om het te kunnen delen met mensen die begrijpen waar het over gaat
Fran, mooi om te lezen. Dat avontuurlijke kind ben ik ook weer aan het ontdekken, en alle andere ikken.
Zo blijkt het te kloppen dat een deel van mij altijd wel weer een keer om een borrel zal vragen.
Maar dat is niet the real me. Het is maar een klein stukje.
De vakantie was goed. Veel in de buitenlucht, actief en uitgerust. Veel geslapen ook.
Zondag tijdens een regenachtige dag in de kroeg nam ik een glas. En toen moest er 's avonds bij het eten ook wijn. Niks dramatisch. Wel weer hartkloppingen.
Ik ben er dus echt allergisch voor geworden. En nu heb ik tegen mezelf gezegd dat ik niet meer mag.
Het is niet dat ik niet wil, niet hoef en geen behoefte heb. Ja dat is meestal wel zo. Maar er komt vast wel weer een moment dat de behoefte de kop opsteekt. Ik mag het niet meer van mezelf.
Ik ga me geen hartziekte drinken.
En nu voel ik me er weer beter bij en zie het als een geschenk. Het lichaam is een organisme dat niet te ontkennen valt. De praktijk wijst het uit. Wordt het niet eens de hoogste tijd dat ik goed voor mezelf ga zorgen. Geen onnodige ziektes. Voelen hoe ik leef. Mijn lijf voelen.
Mediteren? Ik ga er niet meer speciaal voor zitten.
Ontspannen zitten of hangen, gewoon alles ontspannen en dan voelen hoe je buik vanzelf op en neer gaat. Verder niks. Dat is zalig. Voor zolang als het duurt.
Ik ga zo weer lekker op mijn eigen bank hangen. Niks fijner dan thuis na zo'n vakantie.
Je eigen badkamer, eigen bed. Gewone dingetjes. Heerlijk!
Fijne avond!
Dag kate
Fijn om te lezen dat je weer een nieuwe inval hoek hebt gevonden
Zo blijven we leren en komt het wel goed met ons.
Jammer dat je niet naar de meeting komt trouwens
Ik had je graag willen ontmoeten.
Fijne avond!
Fran ik ben blij voor je dat het zo goed met je gaat.
Alle nieuwkomers welkom!
Alle anderen tot de volgende keer!
Hoi Safi,
Wanneer ga je naar Schotland? Is dat al gauw of duurt dat nog even?
Weet je, een deel van mij wil nog steeds wel komen maar ik heb ook een hele drukke week voor de boeg. Oef. En ik durf niet zo goed.
Hallo allemaal,
Ik heb een leuke dag gehad en de hele stad laten zien aan een nieuwe vriendin.
Niet gerookt en niet gedronken en dat ga ik ook niet doen vandaag.
Zo maar eens wat lezen.
Oh is de aloude discussie weer eens opgelaaid?
Het ADB forum schijnt er ook te zijn voor mensen met een alcoholprobleem die willen minderen.
Dat dat lastig kan zijn soms voor sommige stoppers die het moeilijk hebben is en blijft volgens mij een moeilijk punt.
Ik heb Hars bericht vanmorgen daarover gelezen en vond het wel mooi verwoord.
Nu ga ik echt voor de forumverslaving me weer in de tang heeft!
Hoi Safidepafi,
Meeting? Is er een meeting?
Waar, wanneer?
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.