Joann,
Het zijn idd 4 heerlijke woordjes om te ontvangen en te geven.

dat kan ik alleen maar be-amen Corinne!

Blacky,

Wat een ontroerend verhaal en wat KNAP dat je nu toch ook postitieve en lieve herinneringen weet op te halen.

Ik heb een erg drukke dag gehad en ga naar bed.

Morgen ben ik er de hele dag niet, dus maak je geen zorgen, ik lig (hopelijk) niet in de goot maar ga naar vrienden die ver weg wonen.

Welterusten en vergeet niet de wekker vooruit te zetten !!!!

Houtje,
Welterusten en veel plezier morgen.

Pippi,
Fijn om te horen dat Pippi weer op gang komt.
Even zoeken naar een nieuwe tafel met stoelen?

Blacky, wat GOED van je!

Tapas, daar kan ik alleen nog maar van dromen. Mijn trainer gaat ook.... Veel succes!
En oeh, die kuiten..Ontspannen!

Lianne, het zit allemaal goed in het koppie, zo te horen! Gaat wel lukken! Eerlijk zijn naar jezelf!
Door niet te drinken, kun je alleen maar winnen!

Ik kan niet zeggen dat ik vanmiddag een gremlin had, maar het deed me achteraf meer dan ik had gedacht..
De zomer... Zit nog wat op de wip, want daar ging het altijd mis. Heb mezelf al wat helpende en positieve gedachten gevoerd.. Hindernisje.. Eigenlijk nav een sms-je van vriendin , dat ze aan de WW zat

Had voor morgen alweer een fietscrosstocht bedacht, maar even op de rem. Morgen relaxen...
Tis de flow (én pms te druk doen..)

Joann, ik ben blij voor je dat die 4 woordjes zoveel bij je teweeg hebben gebracht!

Pippi, kan enorm helpen. Opnieuw begínnen!

Marjo,
Zulke onverwachte confrontaties met jww kunnen idd zo een effect hebben.
Als je weet dat je aan tafel gaat zitten met drinkende mensen, kun je daar op voorbereiden.
Maar zoiets komt gewoon binnen vallen.
Weet die vriendin niet van je stop?
Gelukkig ben je sterk en weet je wel te dealen met zulke reacties en gedachten.
En wat de zomer betreft: niet twijfelen. Ook zonder of zelfs juist zonder zijn vakanties en terrasjes leuker.

Trees, herkenbaar hondenverhaal, de mijne is ook pure therapie geweest. Wilde al vanaf dat ik klein kind was een hond maar het werden steeds katten, ook leuk, maar daar ga je niet mee naar het bos enzo. Uiteindelijk zomaar de beslissing genomen, er moest hier een hond komen. Via een buitenlandse hondensite een hond gekozen en toeval of niet, vandaag precies 5 jaar geleden heb ik hem opgehaald in Limburg. Een of andere spaanse mix van anderhalf jaar oud... in Limburg kwamen al die honden aan na een reis van 24 uur in een busje. En zo stond ik opeens ook met een hond in mijn handen, met totaal geen ervaring maar me er impulsief gewoon maar ingestort. Helaas bleek ik niet een doorsnee hond te hebben en aangezien ik zelf ook niet zo doorsnee ben had ik het na een paar dagen al helemaal gehad, dit werd niks, ik kon het niet, het arme dier, die verdiende een echte baas, hij luisterde niet, Ik voelde me een totale mislukkeling en begon die hond steeds meer te haten, weg moest ie!! hij verpeste mijn leven.

aan de andere kant was er ook een stemmetje die heel zachtjes zei, geef het een kans, hier kan je weer van leren, hecht je maar eens aan iets, kijk het nog maar even aan. Uiteindelijk is het gelukt door dat ik hem iedere week een dag en een nacht uit logeren stuurde zodat ik bij kon komen en weer even alleen kon zijn. 24 uur hondloos, ik liep de deur bij mijn maatschappelijk werkster plat als ik weer eens helemaal gek werd van dat beest, hij liep steeds weg, en deed niks zoals een normale hond (of het beeld wat ik erbij had) deed, speelde niet, bleef niet netjes naast je lopen. Huilbuien, tijdje niet kunnen werken, totale wanhoop.

maar nu dus 5 jaar later kan ik zeggen dat ik toch gewend ben geraakt aan dat monster om me heen. De eerste 2 jaar zijn echt een kleine hel geweest en heeft veel doorzettingsvermogen vereist. Nu gaat hij nooit meer uit logeren, mis ik hem als hij er niet is, en voel ik me niet meer zo verschrikkelijk verantwoordelijk voor zijn welzijn en heb ik letterlijk en figuurlijk leren 'loslaten'. Had ik dit alles van te voren geweten dan had ik dit niet nog een keer gedaan denk ik, maar nu kan ik echt niet meer zonder hem en kunnen we lezen en schrijven met elkaar en het rare is dat sinds ik gestopt ben met drinken hij beter naar me is gaan luisteren en we hechter geworden zijn.

Corinne, ik heb al weken last van mijn kuiten maar loop er steeds eigenwijs mee door. Ik las dat er morgen ook sportmasseurs zijn dus hoop dat ik daar even langs kan voor ik ga lopen.
Ik zie er tegenop omdat het weer zoiets is wat ik in mijn eentje moet doen. Alleen er naartoe reizen, alleen lopen, geen supporters langs de lijn of mensen die mijn spullen even bij zich kunnen houden. Ik hoop dan ook dat ik een paar van die mensen kan ontmoeten zodat ik iig wel wat menselijk kontakt heb daar. Het is gewoon weer even die periode, dat ik weer loop te worstelen met de eenzaamheid... over een paar dagen geniet ik gelukkig weer van het alleen zijn hoor, maar met dit soort massale dingen voel ik me vaak enorm allenig. Vandaar dat ik er toch wat tegenop zie.

Wat een prachtig plan, Pip. Ik zou er zeker voor gaan.
Geef het een nieuwe kans, denk in mogelijkheden!
Probeer die angst weg te halen. Je vriend is die man niet!
Ik vind het schítterend! En hélemaal Pippilotta!!
Goed plan opstellen, voorwaarden en zakelijke besognes vooraf goed regelen..
DOEN!

Pippi,
Dat is jammer. Ik weet niet in wat voor een uwv-regeling je zit en waarvoor, maar kun je daar niet gaan praten over mogelijkheden binnen de grenzen van wat je wel kan en mag.

Pippi,
En die opleiding, kun je die ook schriftelijk volgen?
Dan zou je ze wellicht terug kunnen oppakken.

Pippi,
Ik vergeet nog wat te zeggen.
Met een WW-uitkering mag je vrijwilligerswerk doen zolang dat je zoeken naar werk en aanvaarden van werk niet in de weg staat. Verder mag je daarvoor iets van € 75 onkostenvergoeding krijgen zonder dat dit je uitkering in gevaar brengt. Je bent wel verplicht om dit alles aan het uwv door te geven.

Corinne, ja ze weet het!
Maar het is mijn trigger, niet de hare.
Ik zal anders de zomer in moeten, dat vergt nog even wat beter voorbereiden, denk ik.
Al kan het met één stap klaar zijn!
Precies! het kwam onverwachts... oppassen hè

Tapas, kan me voorstellen dat het eng voelt. Morgen maar snel de sportmasseur opzoeken
En, ik weet zeker dat je heel veel leuke mensen tegen komt. Jezelf ervoor openstellen!
Iig zul je niet temidden van dronkelappen lopen...
Wow! Knap van je om zo een band met je hond op te bouwen. Die van mij heeft ook wat nerveuze trekjes. Wij komen ook nader tot elkaar. Nuchter.

Heej fijn dat er nog iemand is, Drupje is onderweg met een vrachtwagen vol stumpertjes uit Spanje. PPPPPPFFnog 16 uur rijden. Daarom was ik er ff niet want dat is mijn vrijwiliggerswerk. ALAS, dus honden redden van de dood uit Spanje. Morgen komen we aan om een uur or elf met zo'n 40 keffertjes en dan ben ik ook hondsmoe. Je rijd op een donderdag 16 uur en verzamelt dan de hondjes om dan weer 16 terug te rijden. Kapotter kun je niet zijn van de stress en alles. Druppeltjes van tranen om de ellende en druppeltjes van liefde. Maar ook voor jullie een drup van liefde.

Tapas,
Eenzaam zijn met een heleboel mensen om je heen. Ik leef letterlijk met je mee.

Druppeltje,
Sterkte met de rest van de rit.
Geef al die honden maar een knuffel van me.

Pippi,
Praat er eens over met je vriend. Een LAT-relatie of een rowa-relatie is toch ook goed, zoals je nu een beetje hebt ws.

Wel interessant!
Probeer in kansen te denken.
Niets doen wat je niet wilt, maar je niet door je angsten laten leiden!

Ik val om, dus ga naar bed!
Morgen een nieuwe dag, met nieuwe kansen.

Je komt er wel uit Pip, je zit op de goede weg!
Het hoeft ook niet precies zo, als eerder..
Het kan misschien ook anders...

Blijf jezelf verheugen met je gedachten.
Er komt iets goeds uit!

Trusten allemaal!

Dank je wel Corinne. Heb dat altijd ff nodig met die stress. Elke maand weer die ellende, altijd weer die kl@ mishandelde dieren. Bah wat een reis weer elke maand. Ben niet eens blond maar heb wle de grootste en liefste uitgezocht en mee naar huis genomen. Gossie zit weer in een jankende wagen maar ik jank het hardste en de doggy's zijn blij gered te zijn. Kan er niet mee op houden.

Marjo,
Welterusten.
Moest ik ook maar eens doen, ze pakken per slot een uur af vannacht.

Dank Pippi, gaat lukken. Had je verkeerd ingeschat want ik dacht dat .........

Ha druppie, zo is mijn hond dus ook naar Nederland gekomen 5 jaar geleden, alleen dan met een andere organisatie.
Pip, nog niet teveel vooruit denken en je plannen rustig plannen. Grappig hoe je je bindingsangst beschrijft, "wat nou als hij mij zat wordt" en toch is het raar dat we schijnbaar niet denken: 'wat als ik hem nou zat wordt'

Soms kan het helpen om bij het UWV een gesprek aan te vragen, gewoon vragen wat mag binnen de regels van de wet, en vooral aan hun vragen om met jou mee te denken... (vinden ze prettig geloof ik) ik doe ook 16 uur vrijwilligerswerk en ze zijn daarmee akkoord gegaan. Herkeuring achter de rug. Eerst deden ze daar ook moeilijk over, want als je vrijwilligerswerk kan doen kan je ook werken.. maar zo simpel ligt het dus niet.

Nou, ik ga slapen, morgen zal het een drukke en actieve dag gaan worden. Lief dat je langs de lijn had willen staan Pip hihi... Ach, uiteindelijk zal het allemaal ook best meevallen en hoop ik dat er inderdaad knappe kuitmasseurs zijn., de klokken staan inmiddels in zijn vooruit! dus trusten en morgen horen jullie hoe het afgelopen is.

Tja tapas maar ze moeten wel hier naar toe gebracht worden, Pip wat ik dacht dat je hard was naar dieren toe omdat je zei dat de lammetjes shoarma zouden worden.Misschien is dat wel zo maar als vegi voelde dat zo hard. Heb nu gelezen over de lammetjes en denk milder over je.

Het is toch geen issue dan? Als jij niet wilt samenwonen? Klaar!
Daarom hoeft al het andere misschien niet tot iets te leiden, waarmee jij teleursteld.
Ik meen het hoor. Probeer positief te denken, daaruit onstaan goede daden.
Met negatief denken, kom je tot niets. het verlamd.
Waarom niet stap voor stap je nieuwe gedachten uitvoeren, het hoeft niet allemaal tegelijk!
Je kan voor jezelf een soort teken-dagboek maken. met kleuren, lijnen, precies zoals in je gedachten al dat moois voortrolt.
hoef je er niet meteen álles mee te doen, maar misschien hou je er een goed gevoel aan over, en spoort dat je aan.
Bekijk het eens van de andere kant, en begin lekker met die stoelen en die tafel. Gewoon lekker klein beginnen, dan krijgt het tijd om te groeien. Niet meteen neersabelen met negatieve emoties uit het verleden. Das war einmal.
Je staat nú hier! Mogelijk aan een nieuw begin. Waarom niet?


Dat zouden we allemaal eens een beetje meer mee moeten doen. Positief enthousiasme werkt denk ik ook beter naar instellingen als uwv. Er is vast voor jou ook een weg bij hun.

Ik schrijf dit natuurlijk naar Pippi, maar eigenlijk geldt het ook voor mezelf, en ik denk voor de meesten van ons... (als ik zo vrij mag zijn..)

Krijg natuurlijk niet goed uit mijn vingers, wat in mijn hoofd zit..
Jullie vinden me vast vermoeiend en drammerig.
Nou, ik wel

Dus ik moest nu écht maar eens naar bed!

Druppeltje,
't Is dat mijn man absoluut niets met honden heeft, want anders zou ik zo een hond nemen.

Pippi en Marjo,
Wat zou je willen doen als je geen rekening hoefde te houden met je man/vriend?