Toen ik vorig jaar stopte met drinken kreeg ik het advies om bij de apotheek een pot vit. B complex te halen plus Thiamine. Dat kost niet veel, ongeveer een tientje in de twee maanden. Daarna ben ik wel veel groentes gaan eten. Ik weet dat het lijf in drinktijden veel vitaminen heeft ontbeerd, maar je moet niet vergeten dat je vitamine A,D,E,K niet ongelimiteerd moet slikken. Dit zijn vitamines die in vet worden opgenomen. Vitamines zoals B en C plas je wel weer uit, dus die neemt het lijf op zoals het nodig heeft. In vet- opneembare vitamines zoals ADEK kun je inderdaad teveel krijgen, met niet zulke leuke effecten. Maar zoals je ze in de winkels kan kopen zijn de hoeveelheden waarschijnlijk best verantwoord. Ik bel anders altijd maar even naar de assistente van mijn arts, of iets wel of niet kan.

Pippi ik vind het niet zo leuk dat je een bijbeltekst bespottelijk maakt en deze site dan meteen christelijk noemt. Andere mensen zetten ook wel eens een tekst op de site die voor die persoon op dat moment belangrijk is. Denk er asjeblieft aan dat je mensen daarmee wel eens kan kwetsen, dat is niet zo prettig.
Ook mensen die bij de AA gaan vinden jouw opmerking misschien niet zo leuk.

volgens mijn dochter van 5 "kan mama niet zo goed pannekoeken bakken als papa", nu die er niet is, zal ik me even extra moeten gaan uitsloven, dus meld me later weer!
alvast eet smakelijk voor iedereen.

Vie: ik vond niet dat Pippi iets bespottelijk maakte hoor.

Verder dacht ik nog: ach waarom nog drinken:

Ik heb in mijn leven voor 5 mensenlevens gedronken.

Ik begon te drinken toen ik 16 jaar was. Met mijn 21e wist ik al dat ik verslaafd was en sinds dien probeer ik ervan af te komen. Dus ik ben al zo'n 30 jaar bezig.

Toen we aan kinderen dachten stopte ik met roken en drinken, niet te geloven, maar dat ging.
Maar na een week na de bevalling begon het gezellig met een glas en binnen een dag zat ik al weer aan mijn tax.

De eerste jaren ging ik ook veel uit en was een feestnummer, drinken en feesten.
Daarna werd ik een stiekemerd. Probeerde net niet dronken te worden.
Ik dronk als de kinderen naar bed waren. Als ze klein zijn liggen ze vroeg op bed.
Op een gegeven moment dronk ik overdag, begon op de middag.
De kinderen gingen toen wel al zelf naar school.
Ik zette de wekker zodat ik op tijd weer wakker was.
Ik sloofde me van alle kanten uit om niemand iets te laten merken.
Toen sloegen alle stoppen door en dronk me ziek.
Had het echt niet meer onder controle.
Dronk gewoon door, en dat was heel eng, wat heet eng, ik stond doodsangsten uit.
Ik sliep niet meer, alles bibberde en beefde en werd pas weer rustig als ik dronk.
Tja wat dronk ik op het laatst.
Bier en jonge jenever.
Hoeveel weet ik niet.
Die jenever was de doodslag.
Ik weet nog dat ik op de rand van mijn bed zat en zei: als ik niet stop leef ik niet lang meer, maar ik kan niet stoppen. Onze lieve Heer help me, wat moet ik doen. Totale paniek.
Ik belde AA en ging naar een meeting.
Mijn man moest me brengen want autorijden durfde ik al lang niet meer.
In 2000 ben ik gestopt, van het ene op andere moment, zonder medicijnen.

Rosan,
Jouw kinderen lusten tenminste pannenkoeken. Die van mij niet en dat vinden wij allebei erg, want wij lusten ze wel en graag.

Het eten is hier ook bijna klaar.

Toen ik jong was, nog kleine kinderen had, voelde ik me enorm eenzaam.
Die eenzaamheid zat in mijzelf, weet ik nu.
Maar die eenzaamheid deed pijn.
Ik dacht dat het kwam omdat ik heel de dag alleen thuis was met de kinderen.
Ik dacht dat het kwam omdat ik weinig geld had en zodoende weinig kon doen.
Ik dacht dat ik de enige was, de enige die zo ontzettend eenzaam was.
Als ik toen wist wat ik nu weet dan ......

..... dan had ik meer over mezelf verteld tegen de mensen,
over mijn eenzaamheid.
Ik had naar de mensen geluisterd en zou willen horen hoe het met hen ging.
Dan had ik me niet opgesloten in mezelf,
Dan was ik naar buiten gegaan met mijn emoties, met mijn pijn.
Dan had ik me kwetsbaar durven opstellen
en had ik, door mezelf bloot te geven, kunnen horen dat ik niet de enige was.

Het is nog niet te laat.
Ik heb weer een kans gekregen.
Ik kreeg die kans omdat ik me kwetsbaar durfde op te stellen.
Ik vertel mijn verhaal en luister naar de mensen om me heen.
Ik wil leven, ik wil niet levend dood zijn.

Daarom kies ik ervoor om niet te drinken,

vandaag drink ik niet.

An,
Knap wat je in 2000 hebt gekund.
Bij jou was het dus ook toen je jenever erbij ging nemen, dat het helemaal mis ging.
Ik heb toen een paar dagen met de nodige pillen voor me gezeten.
Ik kon het mijn kinderen, man, ouders niet aandoen dus restte mij maar een ding en dat was leven.
Dat leven moest dan wel beter en dat betekende stoppen met drinken.
De aa zag ik niet als optie en bij de Bouman wilde ik niet meer.
Mijn vriendin heeft flink meegezocht naar alternatieven. Juist op het moment dat we beiden besloten dat het toch de Bouman zou worden, vond ik de site van alcoholdebaas. Zes maanden na mij besluit te blijven leven en te gaan stoppen. Inmiddels had ik al wel mijn gebruik teruggebracht tot 'maar' 2 flessen wijn.
Een menselijk lichaam kan veel doorstaan.

Zo triest, je schrijft precies zoals ik dat toen voelde. Ik word er nu emotioneel onder. Ik kon het mijn man, kinderen en ouders en ... ook niet aandoen. Er waren zoveel mensen afhankelijk van mijn zorg.
En oh wat hield ik van al die mensen. Maar een ding was voor mij zeker, ik zou snel dood zijn als ik niet zou stoppen. Die jenever was doodeng. Het lijkt water en dronk het in waterglazen.

Ik ben duidelijk met verwerking bezig en afscheid nemen. Ik moet dit weer terug halen om te weten waar ik vandaan kom. Het is TE erg om mezelf weer in de vernieling te helpen.
Nog steeds zijn veel mensen afhankelijk van mijn zorg. Ik zou ze het vandaag ook niet aan kunnen doen. Ze zouden denken dat ik niet van ze hield. En dat mogen ze nooit denken.

Vorig jaar zomer heb ik voor het laatst sterke drank gedronken. Ik durf het nu pas toe te laten in mijn hersens. Ik kocht het, (kreeg een hele nare mededeling) en dronk het zo op. Alsof het niks was.
Ziek ben ik geworden. De volgende weer. Ik kreeg mijn verstand weer terug en dacht..... dit is de grens en ben weer heel hard aan mezelf gaan werken.

marieke: ik denk dat dit beter via pb kan? misschien kan ik je helpen of luisteren, schrijf me. Heb wel wat ervaring.

Mijn goede vriend F. heeft zich twee jaar geleden door drank van het leven beroofd. Dat is niet te bevatten voor de nabestaanden. In die tijd vond ik het zelf ook niet meer de moeite waard. Toen ik zo boos was dat hij zich van het leven beroofd had, wist ik dat ik dat het zelfde tenminste mijn huidige man en mijn zus niet aan kon doen. Het heeft toen nog wel bijna een jaar geduurd voordat ik stopte met drinken.

Ik heb dat niet voor een ander gedaan, of misschien toch wel een beetje voor mijn lief. Kinderen heb ik niet, dus daar kon ik het niet voor doen.
Ik heb het gedaan voor die kans, die heel kleine kans dat ik het misschien wel waard zou zijn. Dat het gevoel van rust en eigenwaarde weer terug zou komen. Zo ver is het nog niet. Ik zit nu op het punt dat ik het niet-drinken gewoon op een praktische manier prettig vind. Namelijk geen kater en je dagelijkse zaken beter aankunnen. Dat is al prettig genoeg.

Sterke drank heb ik trouwens nooit gedronken, want van wisky of jenever begon ik meteen te braken, maar dat maakt toch niets uit? Alcohol is alcohol. Of je nou bier of wijn of boerenjongens drinkt, het gaat toch om de eenheden?

Vie: wijn of boerenjongens, tja. Sterke drank is levensgevaarlijk. Het drinkt anders en naar eenheden kijk je dan al helemaal niet. Een slok is een slok. Ben maar blij dat je daar nooit aan ben begonnen.
Puur vergif.

Ja, maar is het nou echt anders of je drie glazen jenever drinkt of een fles wijn? Dacht altijd dat het om het promillage ging, of toch niet?
Marieke wat een ellendige situatie voor je, ik luister gewoon, maar ik kan er zo weinig over zeggen. Als hij kalm op zijn kamer zit, is het dan erg? Misschien is hij wel blij dat hij weer thuis is. Is er geen mogelijkheid om met elkaar te praten, gewoon heel rustig? Zeg bijvoorbeeld niets en ga patat bakken, en als dat klaar is roep je: HALLO, zin in een bordje friet? En dan praat je gewoon over andere dingen. Bijvoorbeeld dat je zegt, ik heb je best gemist en ik ben blij dat je weer thuis bent. Dan ontspant de boel zich wel en kan je misschien kalmpjes vragen wat hem echt dwars zit.

Ik koos voor jenever, omdat die juist zo op water lijkt.
Ik had altijd twee identieke flesjes bij, het een gevuld met water, het andere met jenever.
Zo kon ik onderweg of als ik ergens was, mijn dosis alcohol naar binnen gieten.
Ik vond het niet eens lekker, maar ik moest die alcohol hebben.

Katers had ik niet, daarvoor dronk er teveel water bij.
Het is maar goed dat ik voor de schone schijn wel 3 keer per dag. Niet veel, maar toch.

Soms moest ik overgeven, maar dan dronk ik erna gewoon verder. Moest drinken.
Keelpijn had ik veel.

Marieke,
Ik kan je niet helpen.

Ik wou dat ik het wel kon.

Oei Marieke, goed dat je hier over je zoon komt vertellen.
An antwoordde je al en ik volg de perikelen met je zoon al een tijdje, al meelezend en ik maakte me al een paar keer zorgen met wat je over hem meldde.
Ik herken er nl. veel in, met betrekking tot mijn eigen zoon.
Ik vermoed dat je zoon het even allemaal niet kado krijgt, dat hij het ook allemaal niet kan helpen en dat jullie wellicht hulp moeten zoeken. Psychiatrische aandoening ?
Ik stuur je nu een pb.
Sterkte voor nu.
Thil.

Vie,
Zeker dat het om het promillage ging. In jenever zit veel meer alcohol. Ik had er steeds meer van nodig. Meer wijn kreeg ik niet meer door mijn strot, dus: jenever.

Thil,
Gaat het met je?

Corinne: vindt jij het nu moeilijk dit te schrijven, over die jenever? Als je eenmaal aan de sterke drank zit dan is wijn of bier gelijk limonade. Dat is gewoon eng. Ik kwam ook maar niet van dat spul af. Ik dronk het omdat mijn vader het dronk en als hij kwam moest hij een borrel. Ik vulde de fles vaker met water, totdat ik een nieuwe kon kopen. Zo hield ik mezelf voor de gek. Ik vond het ook smerig. Maar het ging me allang niet meer om de smaak. De alcohol, die moest ik.

Corinne, je bedoelt omdat jenever uiterlijk zo op water lijkt? Dus net zo als wodka? Dat dronk ik trouwens wel, maar dan met tomatensap met worshestersaus. Dan leek het net alsof ik alleen tomatensap dronk en naar mijn gevoel riekte ik dan ook niet zo uit mijn strotje. Dat ik de volgende morgen min of meer bewusteloos op mijn bed bleef liggen, daar had ik dan ook wel weer een smoes voor.

Vie: smoezen kon ik ook niet meer verzinnen. Ik heb de crisisdienst aan mijn bed gehad....

Maar goed. Ik merk dat ik een hele ontwikkeling meemaak en hier dingen schrijf die ik zelfs bij de AA niet vertelde. Ik praat niet makkelijk over mezelf.
Maar nu ik hier zit te schrijven, komen de woorden.
Ik heb het nu losgelaten.
De angst voor mezelf, de drank.
De schuld en spijt naar mijn kinderen en mezelf.
Ik laat het nu los.

An dat vind ik een bericht dat me erg aangrijpt. De crisisdienst heb ik ook eens gebeld, toen alles helemaal om me heen draaide en niets meer leek te kloppen. Dat is erg, als je zo hulpeloos op hulp ligt te wachten, zo helemaal in paniek en bang en alleen.
Het gekke is dat man nu thuiskomt met Max.
Nieuw kleinkind moet morgen nieuw bloed, waarom doen ze dan ook in Zuidamerika steeds bij een compleet gezonde vrouw een keizersnee? Dat is toch absurd! Geen wonder dat zo'n kindje het dan te kwaad krijgt!
Maar ik ga me nu even bemoeien met man en warme chocomel.

Hoi Corinne en Allemaal hier,
Corinne, jij houdt ook echt iedereen bij hé ? Albertina, en zo nog een handjevol doet dat ook merk ik. Knap hoor!
Het gaat goed met mij. Ik heb vorige week een struikelpartijtje beleefd. Mijn nieuwe valkuil, zo heb ik bevonden, heet 'gezellige dingen doen met mijn erg zieke vriendin'.
Zij is solidair als ik niet drink maar ik heb soms schuldgevoel omdat ze niet lang meer leeft en nou eenmaal zó van wijn kan genieten.
Ze kan er ook zó goed mee omgaan.
Genoeg is genoeg en dan gaat ze over op koffie maar dan ga ik op zoek naar een riante emmer.
Of zoals vorig weekend in Parijs naar een leuk avondwinkeltje.Met haar volledig en enthousiaste instemming.
De schade is al met al beperkt ( 1 gewone fles met zijn tweeën maar niet helemaal op.)
Ná een waanzinnig concert in het Bercy stadion.
Nog nooit zoiets moois meegemaakt en het zal nog wel even duren voordat ik iets dergelijks weer zal beleven.
Met mijn zieke zoon gaat het , tja...aardig.
We gaan as. woensdag weer voor controle naar de longarts .
(voor iedereen; zoon 27, schizofrenie en sinds ruim 1 jaar longkanker met een slechte prognose
Dit even nogal off topic, voor nu.)
Fijn weekend voor iedereen.
Thil.

Hoi Marieke,

Ik ken de voorgeschiedenis met je zoon niet, maar als ik je berichtje zo lees, voelt het alsof hij met een groot probleem worstelt waarvan hij niet goed weet hoe hij dit bespreekbaar moet maken. Waarom loopt hij anders weg voor je? Probeer het over een andere boeg te gooien en om de hete brei heen te draaien. Maak het gezellig/comfortabel voor hem, misschien kruipt hij dan uit zijn schulp en kun je hem helpen,
succes en sterkte!

Ik stond me net onder de douche af te vragen of hier ook mensen op het forum zijn, die het gelukt is om hun drankgebruik te minderen en uiteindelijk toch "sociale drinkers" (wat een woord...) konden worden.
Mij lukt dit (nu in ieder geval) niet!

An, Vie,
Hier durf ik het schrijven over de jenever, maar verder vind ik het wel moeilijk om het zeggen of te schrijven. Zo diep gezakt en ja, het ging me alleen nog maar om de alcohol. Wijn met een hoog percentage was allang niet meer genoeg. Ik moest veel in een keer hebben. Vooral na een paar niks gedronken te hebben. Ik schaamde me, walgde van mezelf, maar kon niet zonder.
Wat doet het pijn om daaraan terug te denken. Dat zal voor jullie denk ik niet anders voelen.

Thil,
Ik probeer het nog steeds bij te houden.
Ik vind het reuze aardig van je vriendin, dat ze solidair is en niet drinkt als jij er bent. Je kunt kennelijk goed praten met haar over je probleem met alcohol. Zou je het kunnen verdragen als zij een glas wijn drinkt en jij fris of water? Of heeft zij daar dan moeite mee? Ik bedoel maar, jij hoeft toch niet te drinken als je eigenlijk niet wilt.
Gelukkig is het beperkt gebleven.
Kijk, mijn man kan ook met drank omgaan. Als wij, al dan niet met kinderen, uit eten gaan, dan neemt hij een glas bier of wijn, soms wel twee. Ik heb hem zelf gezegd niets van me aan te trekken. Ik moet daar gewoon mee om kunnen gaan. Als ik dat niet kon, zou ik het ook zeggen en dat weet ik dat hij dan gewoon fris zal drinken.
Wel is het zo dat ik ontdekt heb na mijn verjaardag dat een open fles wijn me de ogen uitsteekt. Als we nog eens een feestje hebben en er blijft wat over in de fles, dan kiep ik het echt weg.

Rosan: ik kan niet voor de andere spreken, maar volgens mij ga je niet naar een ADB forum als je gewoon kan drinken.