Hey Safi, ik herken dat geheel in jezelf verdwijnen.
Alle contact met de omgeving verliezen.

Als kind moest ik altijd op mijn beurt wachten.
Als ik een teken kreeg om te spreken was ik alles vergeten wat ik zeggen wilde.
Om mijn gestotter werd dan hartelijk gelachen.
Pijnlijk, ja.
Ik nam alle informatie op in mijn hersenen en probeerde die te onthouden.
Ik kon niet filteren wat er op me af kwam.
Ik raakte daardoor de kluts kwijt.
Ik zweefde bijna het venster uit.
Ik heb altijd gedacht, ik verlies het contact met mijn omgeving.
Maar uiteindelijk verloor ik steeds weer het contact met mezelf.

Vooral in het begin in de groep bij AA kwam er zooooveel informatie op me af, dat ik door het bos de bomen niet meer zag.
Weer zat ik daar alles in me op te nemen.
Tot mijn hoofd bijna barste.

Ik wist niet dat je dat proces kan door breken door te vertellen wat er in je hoofd omgaat.

Ik zat zoals dat kleine manneke van vroeger nog steeds op een teken te wachten dat ik mocht spreken.
Tot ik aan de beurt was had ik mijn eigen verhaal zo vaak verandert dat ik niet meer wist waarover ik sprak, ik was de draad kwijt.
En waar ik zo vreselijk bang voor was gebeurde dan ook, ik blokkeerde totaal.
Dan verdween alle grond onder mijn voeten en voelde ik de pijn van het kind weer waar altijd zo hard om werd gelachen.
Nadien had ik sloten drank nodig om te vergeten.

Geleidelijk aan ben ik mijn mening gaan uiten en toetsen.
Navragen en om bevestiging vragen of het goed is wat ik denk.
Ik kwam in gesprek met mensen.
En het was gedaan met zweven.
Ik kan nu zonder angst om te blokkeren in de groep zitten.
Ik mag fouten maken of zeggen dat ik het niet weet.

En op deze manier heb ik dit proces doorbroken en geen drank meer nodig.

Ja Soothe alles droog...!

Houtje bedankt.

ik ben blij dat jij je herkent in mijn informatie.

Doe stille voort.

Benthe hoe is het met je.
Hoe is het vandaag gegaan?

Blacky een gezellig uurtje gewenst samen met je knappe vent.

Lieve Rudy..ik ben zo blij voor je dat je uiteindelijk uit die cirkel van je jeugd trauma bent gebroken.
En nu een heel mooie schrijver en verteller bent geworden.

Ik heb gelukkig wel altijd kunnen praten en ook mijn diepste gevoelens en angsten durven laten zien.
Ik heb eerder als teveel verantwoordelijkheden me een onmacht gevoel gaan geven dat ik me dan de neiging heb me te laten zakken in mijn autistische gedrag.
Dan weet ik wel wat goed voor me is, gewoon de dingen doen die ik moet doen, beetje bij beetje
Maar als ik door dat onmacht gevoel last krijg van uitstel gedrag dan is het begin er.
Dan stapelt alles zich op en dan moet ik heel hard vechten om te kunnen relativeren.
Ik kan dan of hulp inroepen of niet perfect willen zijn of het gewoon doen zo goed als ik maar kan.

Ik moet zeggen dat licht therapie me wel goed heeft geholpen om in de wintermaanden niet weg te zakken

Ja, daar ben ik weer, en alles bijgelezen. Gezellige kamer hier trouwens, net als ik nog een laptop-tijger.
Rudy ik weet niet of ik je de stuipen op het lijf jaagde gisteren met de eerlijkheid. Ik vraag altijd heel veel omdat ik het echt wil weten en omdat ik soms mijn twijfels heb. Niet om er gemeen over te doen of te oordelen. En trouwens, al oordeelt iemand, daar ga je toch niet van omver? Dan kan je hooguit denken: hee, zou iemand misschien ook kunnen bijdragen aan het bijstellen van mijn overtuiging? Zo denk ik er tenminste over.
Anders zou ik wel op een eiland kunnen gaan zitten, als ik elke mening als bedreigend zou ervaren.
Dus dank je wel voor je eerlijkheid waar ik ook weer een paar dingen uit opgepikt heb.

Blacky ik heb toch even voor je gekeken maar in Belgie heb je ook werk-leer projecten

Hier kan je een opleiding zoeken>>>>>>>Individuele Beroepsopleiding van de VDAB

en hierinder staat hoe je geld gaat ontvangen tijdens je oleiding

Individuele Beroepsopleiding in de Onderneming (IBO)

Leren op de werkvloerVind je voor een bepaalde job geen geknipte kandidaat? Doe dan een beroep op de Individuele Beroepsopleiding van de VDAB. Je leidt een werkzoekende op binnen je bedrijf en betaalt geen loon, geen RSZ, enkel een vergoeding.
Voor wie?

Elke werkzoekende komt in principe in aanmerking voor een IBO. De formule geldt voor alle werkgevers uit de private of openbare sector en ook voor vzw's.
Procedure

Een IBO aanvragen kan via dit formulier.

Indien je bedrijf gevestigd is in het Brussels Hoofdstelijk Gewest dan kan je voor de aanvraag van een IBO contact opnemen met Gino Asselman (tel 02 505 15 26 - gasselman@actiris.be) of Herwig De leeuw (tel 02 505 15 25 - hdeleeuw@actiris.be)

Heb je een kandidaat voor de IBO, neem dan contact op met je VDAB-consulent.

* Samen met de VDAB-consulent bepaal je het opleidingsprogramma. De IBO kan 1 tot 6 maanden duren.
* De overeenkomst wordt contractueel vastgelegd.
* VDAB volgt het verloop van de opleiding op.
* Na een succesvolle opleiding neem je de cursist in dienst met een contract voor onbepaalde duur.

Voordelen als werkgever

Tijdens de opleiding betaal je geen loon of RSZ, enkel een productiviteitsvergoeding. Je betaalt wel de verplaatsingskosten van de cursist en verzekert hem of haar tegen arbeidsongevallen.

Je kan een simulatie maken van de kostprijs van een voltijdse IBO in je onderneming.
Voordelen als werkzoekende

Gedurende de IBO krijg je training en opleiding op een bepaalde werkplek. Na deze opleiding is het bedrijf waar je de IBO volgde verplicht om je een contract voor onbepaalde duur te geven.

Wil je een IBO doen en ontvang je geen werkloosheidsuitkering? Dan kan je voor de duurtijd van je IBO bij de RVA een opleidingsuitkering aanvragen. Voorwaarde hiervoor is dat je:

* jonger bent dan 45 jaar en geen diploma hoger onderwijs hebt, of
* ouder bent dan 45 jaar.

Tijdens de IBO ontvang je een premie bovenop je uitkering (werkloosheidsvergoeding, leefloon, compensatievergoeding of opleidingsuitkering). Deze premie is het verschil tussen het normale loon en je uitkering. Resultaat is een inkomen dat vergelijkbaar is met een nettoloon. Wil je weten hoeveel dit voor jou is? Bereken je premie (geldt voor een voltijdse IBO)

De periode waarin je je IBO volgt wordt gelijkgesteld met de werkloosheidsperiode. Dat wil zeggen dat je geen recht hebt op vakantiegeld, eindejaarspremie, gewaarborgd loon bij ziekte,... tijdens je IBO.

Je hebt tijdens je IBO recht op een compensatievergoeding wanneer je behoort tot een van de volgende doelgroepen:

* Schoolverlater in wachttijd met diploma van het hoger of universitair onderwijs.
* Niet-schoolverlater zonder uitkering, jonger dan 45 jaar, met een diploma van het hoger of universitair onderwijs en minstens 6 maanden ingeschreven als werkzoekende.
* Deeltijds leerplichtige zonder overbruggingsuitkeringen.

Meer info?

Lees de brochure: Individuele Beroepsopleiding in de Onderneming (175 Kb. - 2 blz)

Ik hoop dat je er wat aan hebt...het zou toch jammer zijn als je geen kok werd...met jouw passie

Ut waren de batterijen.

Benthe,
Er zijn hier op het forum veel mensen die wel jeugdtrauma's hebben, zoals ik. Ik vond je bericht gisteren erg ongenuanceerd en bot.
Je schreef:
"Ik geloof zelf niet in: "ik ben zo geworden omdat ik zo'n vreselijke jeugd heb gehad."
Toen ik twaalf was, heeft mijn oom geprobeerd me te verkrachten. Ik heb hem zo'n ontzettende schop voor zijn ballen gegeven dat hij het nooit meer geprobeerd heeft. Dus eigenlijk heb ik nergens iets traumatisch of naars meegemaakt, en toch ben ik aan de drank verslaafd geraakt. Wat is nou eigenlijk je jeugd. Je leeft toch Nu en daar wil je toch wat mee?
"
Wat is nou eigenlijk je jeugd, dat klinkt in mijn oren als: wat zeur je toch? Wat stel je je aan?
En dat is nou net de reactie die ik ook in mijn jeugd en latere leven meekreeg.

Je zegt later wel dat je het natuurlijk erg vindt als mensen een nare jeugd hebben gehad, maar toch vond ik het erg provocerend.
Alsof je felle reacties uit wilde lokken.

Ik heb geaarzeld om deze reactie te plaatsen, maar doe het om je te vragen rekening te houden met de pijnlijke ervaringen van mensen hier.

Mensen blijven niet moedwillig in hun vroegere ellende hangen. Integendeel, meestal stoppen we het weg en helaas haalt het verleden je dan in. Dan storten mensen in, lopen ze vast en komen ze erachter dat ze er toch wat mee moeten.
Verwerken kan erg pijnlijk zijn.

groet,
Kate

Nee Kate daar heb je helemaal gelijk in dat je dat schrijft. En daar hou ik van, zo'n eerlijkheid.
Ik moet er even over nadenken of ik het schreef om te provoceren.
Wel wilde ik graag eerlijke meningen, dus ja, dan heb ik het iets scherper opgeschreven. Vind je dat slecht?
Ik wilde niemand pijn doen, maar wel graag weten hoe anderen dat ervaren: de jeugd contra het tegenwoordige leven. Ik loop ook niet tralala door mijn jeugdherinneringen en mijn "volwassen" leven is nou ook niet dat je zegt, joepieee! Waarom denk je anders dat ik aan de drank ben gegaan.
Maar mijn stelling is, je kan je jeugd niet de schuld geven van wat je nu zelf doet.
Misschien had ik dat duidelijker moeten stellen. Zonder voorbeelden uit mijn eigen jeugd. Dan had ik moeten vragen: vinden jullie dat jullie (drank)verslaving iets te maken heeft met jullie jeugd?

albertina als bejaarden helpster kan ik een deel van mijn dromen waarmaken want ik mag dan ook voor de oude van dagen koken .
marjo ik schiet in een lach bij jou bericht zie jou al zitten straks met je hond en samen wolven geluiden maken
rudy wat een herkenning weer , ben blij dat je dit schrijft ivm zich te uiten binnen een groep , ook ik heb dat nog terwijl ik wachtende ben op mijn beurt spoken er duizend zaken door mijn hoofd , en als het dan aan mij is dan zeg ik ' blacky alcoholiste , nuchtere week gehad , en dat is het .
nu ja als ik jou dan lees dan weet ik dat er voor mij ook een tijd komt dat ik mij meer uiten kan .
cacao heb je ook op het knopje onder de muis gedrukt ??
safierke hartelijk dank voor dat ivm de vdab
kate je bericht is zalf op mijn hart ,zeker je zin dat het verleden je soms kan in halen want dat is wat er met mij momenteel gaande is , geen tijd genomen om te verwerken , ook het principe van ik zeur niet over dat verleden want wat haalt het uit , heel veel haalt het uit maar mogelijk is het niet voor iedereen begrijpbaar als men zelf een fijne jeugd gehad heeft .
benthe alles ok voor de rest met jou ??
soothie hombre estoy sentada en cenizas que me queman en culito
voor de nederlanders soothie menneke ik zit op hete kolen .
tot laters

Nee Benthe ik ga niet gemakkelijk meer omver vermits ik dicht bij me zelf blijf.

Ik probeer niet te overtuigen maar te getuigen van mijn opvoeding en waarom dit zoveel met mijn machteloos gevoel van later ,mijn eigen leven te kunnen leiden, heeft te maken gehad.

Inmiddels heb ik dit proces verwerkt, anders ik er niet zo helder over had kunnen schrijven.

Niemand is verplicht om te kijken naar zijn verleden.
Ieder verwerkt zijn sores op zijn manier.
Enkel als je er last van hebt en onrustig van wordt kijk dan naar die onrust.

Mijn terugblik naar hoe het is geweest heeft veel kwaliteiten aan mijn leven toegevoegd en dat is wat ik een ander toewens.

Benthe,

Ik denk toch echt, dat je het verleden, moet verwerken, om het een plaatsje te kunnen geven. En pas als je dat hebt gedaan, kun je gaan leven in het heden. En de problemen, van nu aanpakken.

groet Ferry.

Ja Benthe mijn opvoeding is mede oorzaak van mijn verslaving.

Maar ik geef mijn opvoeding en mijn opvoeders daar niet de schuld van.

Ik heb geprobeerd te achterhalen waarom ik niet funktioneerde.
Ik kwam toen bij mijn opvoedig te recht.
En dit alles heeft met verantwoordelijkheid te maken.

Ik heb mijn ouders vergeven, maar moest eerst wel weten wat ik ze moest vergeven.

Blacky,
Dat is heel fijn, ik had dat niet zo bij elkaar gecombineerd, nou super dat je die mogelijkheid krijgt,
ik ben oprecht blij voor je
Tina

Mijn jeugd zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld in het ontstaan van mijn drankverslaving Benthe.
En ik geloof ook dat je jezelf pas echt kunt bevrijden als je dat hebt verwerkt.
Maar wat maakt het eigenlijk uit wat de schuld c.q. oorzaak is van je verslaving?
Het is gegaan zoals het is gegaan. Muizen kunnen ook verslaafd raken aan alcohol, daar worden helaas proeven mee gedaan.
Dat is wel interessant om over na te denken.
Maar wat helpt me verder? Dat vind ik veel belangrijker. En daar hoort het onder ogen zien van een nare jeugd ook bij.
Wat die verslaafde muizen betreft, juist omdat wij bewustzijn hebben en kunnen nadenken kunnen we uit die verslaving komen. Wij kunnen onszelf helpen. Wij hoeven geen slaaf van een stof te zijn.

En dat je je jeugd niet de schuld kunt geven wat je nu doet:
Er zijn een heleboel psychische ziektes waarbij je helaas jezelf "even" niet onder controle hebt.
Het is niet zo dat we altijd zelf kunnen bepalen wat we doen.
Ik ben tot mijn eigen verbazing overvallen door lichamelijke reacties. Ik wil hier niet te diep op ingaan.
Maar ik bedoel maar: in hoeverre heeft een mens zichzelf onder controle?
Gelukkig is het meestal wel tijdelijk en kun je met hulp er meestal wel uitkomen of beter mee leren leven.

Maar mijn stelling is, je kan je jeugd niet de schuld geven van wat je nu zelf doet.(BENTHE)


Ik geef mijn jeugd niet in de eerste plaats de schuld, maar mijn jeugd heeft me wel gevormd.
Het heeft mijn blik op de wereld gekleurd.
In mijn jeugd zijn mijn wortels beschadigd,datgene wat daarna groeide, bloeide minder uitbundig.
Ik ervaarde in mijn jeugd, dat ik beter alles alleen kon doen, want als je ouders niet te vertrouwen zijn, zal de rest van de wereld niet veel beter zijn.
Ik leerde in mijn jeugd, dat problemen opgelost worden met alcohol.
Tijdens mijn jeugd kreeg ik geen liefde, warmte, bescherming. Ik kon een schop onder mijn hol krijgen.
Geen: 'ga zo door, je kunt het wel,we zijn trots op je' .

Ik ben het resultaat van mijn jeugd. Mijn alcoholisme is daar een gevolg van.
Of ik nou wel mijn jeugd de schuld geef, of niet, het is een feit.

Rudy en Ferry, dat is inderdaad zo. En ieder doet dat op haar of zijn manier. En dat vind ik nou juist zo interessant, hoe anderen op het forum dat hebben gedaan. Ik bedoel, ik zit hier niet voor mijn navelbreuk ofzo. We hebben wel eens onmin gehad maar ik voel verbondenheid met iedereen hier, dus ook de brutaliteit om te vragen: hoe hebben jullie dat ervaren?
En soms ook om te vertellen hoe ik dat zelf heb ervaren. Dat helpt mij ook.

Ik denk dat mijn jeugd is gestopt op het moment dat ik mijn oom die trap onder zijn ballen gaf. Vanaf dat moment ben ik heel scherp om me heen gaan kijken en ben ik nooit meer onbevangen geweest. Wel vrolijk, opgewekt, soms zelfs gelukkig, maar altijd met een waakzaam oog.

Op dit forum heb ik dit waakzame oog soms kunnen laten gaan. Ook hond Max heeft me ontwapend, en mijn vriend ook wel eens.
Ik vind het allemaal nog steeds niet makkelijk, hoe emotioneel met het leven om te gaan.

Dus als ik weer een bitcherig overkom: dit is mijn manier, zo probeer ik contact te maken. Meestal wordt het wel leuk ontvangen, maar soms moet ik blijkbaar ook wat excuses maken, en dat is ook niet verkeerd.

He Benthe,

Welkom terug hoor!
Je gaat toch niet met je kamergenoot liggen mailen he?
:D
Albi

En alcoholverslaving kan ook nog erfelijk zijn vastgelegd.

Ik moet nu stoppen, lees morgen weer verder.

Benthe sterkte maar weer, hopelijk slaat de nieuwe behandeling aan.

Blacky, jij ook sterkte met alles.

groetjes,
Kate

Tapas,
Gefeliciteerd met je 7 maanden ADB. Ik zat vanmorgen op de fiets met het idee dat ik iets vergeten was... het is ook jouw datum!!

Ik ga er ook vandoor, moe,emo,beetje down.
Even op de bank liggen zappen, dochter naast me.
Op tijd naar bed...en niet drinken!

Tot morgen lieffies

Goedenavond allemaal,

Daarnet heb ik Soothe gesproken, en hij vroeg mij jullie enige uitleg te geven over zijn afwezigheid hier. Dat wil ik daarom bij deze doen.

Soothe is op het moment bij een vriend van hem, een maatje dat nog samen met hem op school heeft gezeten, waar hij samen mee heeft gestapt, en die ernstig ziek is op dit moment. Toen ik Soothe pas kende vertelde hij mij over deze vriend, die net als hij flink kon doorhalen, maar anderhalf jaar geleden gestopt was met drinken. The hard way, in zijn eentje, zonder enige hulp. Hij staat als ik me niet vergis iets langer droog dan ik.
Twee maanden geleden werd bij hem alvleesklierkanker geconstateerd, een maand geleden was het al gemetastaseerd naar zijn lever, en inmiddels is hij terminaal. Soothe's vriend is een man die hard is voor zichzelf, en vaak ook voor zijn vrienden. Hij wilde niet in het ziekenhuis opgenomen blijven, hij wilde niet naar een hospice, het liefst van al wilde hij alleen in zijn huis blijven tot het niet meer kon. Dat moment is vandaag aangebroken.
Al enige tijd is Soothe de enige persoon die hij, naast zijn huisarts en de thuisverpleging, wil spreken of zien. Sinds zaterdag nam hij geen telefoon meer op en deed zijn deur niet open. Soothe heeft zijn sleutel, en is uiteindelijk gaan kijken. Vanmiddag is hij samen met een huisarts bij hem geweest, en gaf zijn vriend aan het niet meer vol te kunnen houden. Morgen gaat hij naar een verpleeghuis voor de laatste, palliatieve zorg. Soothe blijft vannacht bij hem, om over hem te waken.

Vandaar dus dat zijn hoofd niet staat naar het schrijven van berichten op het forum. De meesten van jullie zullen begrijpen dat dit ook voor Soothe een erg emotionele situatie is, en een enorme trigger. Tegelijk is hij enorm blij dat hij nuchter is, en de laatste weken de mantelzorg voor zijn vriend heeft kunnen doen. Dat hij vanavond en vannacht in staat is bij hem te zijn en over hem te waken.
Hij weet ook dat zijn vriend enorm blij is dat ook hij tenslotte de knop gevonden lijkt te hebben, en dat hij niet drinkt, vandaag 59 dagen.

Nu weten jullie dus wat Soothe's 'vrijwilligerswerk' van de laatste weken was, en waarom hij vandaag zo kort van stof is.

Ik moet jullie bekennen dat ik verschrikkelijk trots op hem ben, maar ook verschrikkelijk bezorgd. Iedereen hier die twee maanden of langer niet drinkt weet dat je rond die tijd meestal emotioneel labiel bent, dat elke emotie loeihard binnen komt en je beslist geen extra belasting daarbij nodig hebt. Maar je hebt niet altijd voor het kiezen wat er op je pad komt, en Soothe is er de man niet naar een vriend in de steek te laten.
Ik ben niet gelovig, maar brand een kaars voor Soothe en zijn vriend, zodat ik in gedachten bij hen ben. En ook ik drink vanavond niet!