Kaia, je reactie op mijn bericht kwam even hard bij me binnen. Ik bedoelde niet dat mijn man toen ik schreef al aan het bier zat, maar dat hij wel aan het kerstbier gaat. Net heeft hij er 1tje op en nu staat hij een heerlijke maaltijd voor me te koken.
Ik heb ook nagedacht waarom je reactie me pijn deed. Waarschijnlijk omdat ik zelf ook moeite heb gehad en nog soms heb met het feit dat hij drinkt. Maar ik hou veel te veel van hem en hij is een veel te waardevol en lief mens om bij hem weg te gaan. Daar zou ik niet gelukkig van worden.
Ik kan van hem niet verwachten dat hij geheelonthouder wordt omdat ik dat nu ineens wil zijn. We hebben er altijd samen vrolijk op los gedronken en nu zou ik bepalen dat hij dat helemaal niet meer mag?
Bovendien, het went. Hij aan een biertje en ik aan een spaatje. Het geeft me volop de gelegenheid om te oefenen met het omgaan van drank om me heen.
Alleen ik bepaal of ik drink. En niemand anders.
Meevaller is dat hij minder is gaan drinken en er mede door mij bewuster mee omgaat. Door de week drinkt hij niet meer. In vakanties wel. En ja het is nu vakantie.
Maar ik ga ervoor! Het is niet altijd gemakkelijk maar ik krijg zoveel van hem waar ik heel dankbaar voor ben. En dan heb ik het niet over materiele zaken. Hij heeft me door beroerde periodes heengesleept en is zoveel meer dan degene die nu voor drank om me heen zorgt.
Nou je hebt me wel even aan het denken gezet

groetjes,
Kate

Kate, ik vind het heel erg als ik jou met mijn woorden heb gekwetst, dat was absoluut niet mijn bedoeling! Dat jij hem zijn ding laat doen terwijl jij jouw ding doet, getuigt alleen maar van een goede relatie. Mij is het tot op heden nog niets eens gelukt dat onder normale omstandigheden op te bouwen, laat staan dat ik er nu aan moet denken met iemand te zijn die drinkt. Wat ik erover zei, geldt dan ook voor mij en niet voor jou! Ik hoop dat je op een goede manier erover denkt, want jouw bijdragen hebben juist vaak zo'n positieve werking op mij...

kateje... wat een herkenning... is was altijd de problematische drinker in huis.. mijn vrouw had het daar moeilijk mee... in eerste instantie wist ze van niks en dacht gewoon dat ik ziek was... later kwam ze er achter wat mij werkelijk mankeerde... voor mij een klap, alswel tegelijkertijd een bevrijding......maar her- en vooral erkenning is naar nu weer blijkt mijn redding... eerlijkheid heeft misschien soms wat tijd nodig maar trekt altijd aan het langste eind.....

Ik zit nu in een situatie... haha.. daar kan de vetste soap niet tegenop.... ik ben weg bij mijn vrouw en heb een nieuwe vrouw leren kennen... die is voor mij helemaal toppie.... mijn eigen vrouw, die me aanvankelijk de deur wees, geeft nu te kennen dat ze niet zonder me kan... en eerlijk gezegd heb ik ook nooit echt zonder haar gekund.... en nu heb ik het even niet over pure liefde, ik heb het nu over 22 jaar samenzijn... proef het subtiele verschil, en je weet waarom ik zo vasthoud aan die nieuwe liefde... is dat nou gewoon puberaal??? ben ik stom bezig???? ik voel alleen maar pure natuurlijke gevoelens opborrelen... en als dat dan ook nog wederzijds is, wat moet je dan????? gewoon negeren, dan maar???? tja... hoe gek kun je een mens krijgen????

Zo, ben ik ook weer, halve dag gelopen en halve dag vertukt, schiet lekker op zo.
Nah ja, het is vakantie... dus dan mag het. Morgen ben ik weer aktief, beloofd.

Drukke dag gehad Koh? Stom zeg dat het zo moeilijk is om ergens een beetje passende hulp te krijgen.
Even geduld en rustig ademen, dan is het morgen en heb je dag 1 van het droogstaan ook al achter de rug. Je zei ergens: stoppen is een hel... ik zeg: stop dan met stoppen, begin met gewoon die eerste laten staan. En verander je onderschrift, want zo ga je er zelf natuurlijk ook niet echt in geloven. Het enige blijvende in je leven ben je zelf, en zeker niet die alcohol. Kop op hè!
En even iets lekkers eten, goed idee... ga ik ook doen. Smakelijk!

Watertje, lieve vent... als je een meisje was zou ik je om je hals vliegen en je enorm knuffelen..... ok, je verdient die knuffel wel, maar niet zo en plein publiek.... of zo...

O, sorry, drukte op antwoorden, was nog helemaal niet de bedoeling.... wilde nog zeggen dat ik helemaal gek word van al het gebel... en steeds weer gewezen wordt op mijn huisarts... die dus vanaf morgen weer pas bereikbaar is... en ondertussen heb ik dus wel weer gedronken... om de boel maar wat te verlichten... en ik WEET dat dit het niet is.. ik WEET dat niet drinken beter is... ik zoek niet voor niets hulp... ik kan niet meer tegen mijn eigen weten in.....

Koh,
wil je dan alsjeblieft wel doen wat Soothe eerder schreef?
Zie hieronder:

Sterkte!

'k Heb het even gecheckt, Koh, maar ik ben nog steeds geen meisje...

Maar ik snap je wel een beetje. Bij mij wilde het ook pas allemaal lukken toen ik wat rust in m'n kop kreeg. Dat lukt je nu niet in je uppie, nou ok, dan maar professionals erbij halen, maar ja die hebben nu natuurlijk ook kerstzondag en een kar vol excuses in huis gehaald.
Morgen dan maar, gewoon naar de huisarts en "don't take no for an answer".
Zelfs het medicinale gebruik van alcohol kan ik op dit moment snappen.
Maar alcohol is nooit het antwoord, dat weet je gelukkig zelf ook goed genoeg.
Ja, en hoe pak je jouw verdere situatie aan... waar ligt de oplossing...

Heb je de draad van gisteren nog teruggelezen?

sorry mensen... ik heb ik weet niet wat allemaal afgebeld... en ondertussen een halve fles port genuttigd.... ik ben wanhopig wat betreft de afkickverschijnselen... en ik ben nog meer wanhopig door het feit dat accute hulp niet bereikbaar blijkt te zijn... ik zat helemaal in het cirquit van de hulpverlening, maar daar eenmaal uit is het een crime om daar weer in te komen......

Wat een paniek allemaal... en wat blijkt ? Een alkie die gedronken heeft.... tjongetjonge wat een wereldnieuws... laten we allemaal 112 bellen...

Mij is altijd verteld ... YOU ARE READY WHEN YOU ARE READY...

Kohtje,

Als je nou morgenochtend wakker wordt neem dan gelijk AKTIE....
En voor de rest van de avond zou ik zeggen...chill lekker uit , ga tv kijken en ga naar bed...
Ik hoor het wel ... God bless you...

Love and peace

Koh, je bent al lang verslaafd, de laatste weken gaat het niet goed en nu ga je een beetje lopen mopperen en zielig doen dat niet heel hulpverlenend meteen in de benen springt omdat jij zo nodig NU hulp moet. Met de suggesties die je de afgelopen weken hebt gekregen heb je weinig tot niets gedaan.

En ja, natuurlijk wil iemand van de AA hulpdienst wel naar je luisteren. Of een nadere hulpdienst. Maar het is toch ook logisch dat er wordt gezegd dat je terug moet bellen als je nuchter bent.
Je wilt niet weten hoeveel mensen in mijn stad, dronken, opbellen naar de AA, soms toezeggen dat ze gaan komen en dan toch niet komen.

Drink voor mijn part nog wat, neem een slaappil als je die in huis hebt en onderneem morgen aktie.
En er zijn altijd mensen die je kunt bellen om even te praten als de paniek te erg wordt.

Ik merk het wel. Sterkte.

Koh en een ieder die meeleest. Dat er van mijn kant weinig verhalen over trek (in alcohol) komen. komt omdat ik zo in elkaar steek.
Het zou, met mijn in drank opgelost verleden, natuurlijk wel vreemd zijn, ware er geen trek, bij tijd
en wijle.
Dus ik beschouw het maar als iets wat er bij "hoort". Probeer me er maar zo min mogelijk in vast te bijten.

Het zijn dus niet alleen negatieve emoties Kohtje, maar ook positieve die het trek mechanisme activeren.
Mijn relatie, begint nu zulke vaste vormen aan te nemen, dat ook ik denk, wat gebeurt er nu?
Kan dit????
Blijkbaar wel! Hier is een wel zo intense liefde gaande, wat wij beide niet voor mogelijk hadden gehouden!
Een complete onderdompeling, een warm bad.

Als mijn geliefde dan gisterenavond laat, nog onverwacht het besluit neemt, om koers Amsterdam te zetten, wat niet om de hoek ligt. Bekruipt iemand, die lang alleen is een fijn gevoel!
Dan speelt de gedachte, dat een goed glas wijn zorg draagt, voor de nodige couleur locale.
Volstrekte onzin, wetende, dat ik vier dagen later nog zit te hijsen en alles, maar dan ook alles naar de kl*te help! Mijn gezonheid incluis!!
En ziek kan ik worden Koh. Ook stad en land afgebeld en geen enkele hulp!!
Ook een gevoel van er in blijven.
In het begin van ons prille samenzijn, heeft ze mij in een deplorabele toestand aangetroffen.
en dat was nog een "zwakke" afspiegelig, van hoe ik er aan toe kan zijn!!
Dus geen sombere stemming, geen ambivalente gevoelens en toch iets van een glaasje geeft toegevoegde waarde.
Wat voor waarde? Het is natuurlijk kul!
Dus ook aangename zaken kunnen trek geven.
Rest mij te zeggen dat ik het gebeuren zonder drank, intenser heb doorleefd.
Minder aan de zijlijn. Meer betrokken bij het alles.
Ja dan worden negatieve stemmigen ook heftiger ervaren.

Wie lacht niet, die de mens beziet!!

Groet en sterkte Soothe!

haha... ziza... je bedoelt het vast niet zo... maar ik voel het wel een beetje zolll áls ik morgen wakker wordt.....

Dank je Soothe voor je verhaal.

Kohtje , je weet exact wat ik bedoel... nogmaals ik hoor het wel...

Oke... ik ga een dvdtje kijken...

Tot later / tot morgen....

Love and peace

Kohtje , je weet exact wat ik bedoel...

Laters allemaal..

Love and peace

soothe.. alweer lieve man... zonder homogedoe.... ik vind je gewoon een lieve vent, kan toch???? je weet me te raken.. en ik denk dat ik heel veel aan jouw woorden heb...het enige is dat jouw relatie wat eenvoudiger ligt dan de mijne.... maar ook dat lost zich wel op, tzt......

Lieve Koh,

ik vind je geweldig, dat weet je. Je hebt echter ook gedronken. Probeer ff te gaan chillen en ga vroeg slapen. Morgen is er weer een dag.

Zo, ik ben inmiddels gearriveerd in mn logeerhuis. De houtkachel brand al lekker, hondjes in mand en op het kleed. lekker. Het slapen heeft me goed gedaan, ik voel me een stuk relaxter. Fijn is dat.
Ik ga ook ff lekker tv kijken, wat internetten en misschien wel vroeg naar bed. Wie weet.

Water, het is pas de tweede dag van je vakantie. je mag toch wel even uitslapen?

ja, bammie, ik heb het in de gaten.. ik ga nu uitloggen.,...sorry voor mijn aanwezigheid... ik zoek verder hulp op plaatsen waar ik waarschijnlijk ook geen hulp kan verwachten... die AA is leuk, maar nu niet afdoende... ik moet gewoon die crisis-opname.. met de dag en nacht begeleiding, cq. bewaking..... zo ver ben ik heen en ik realiseer me dat nu ook.....ik ben gewoon heel erg afhankelijk nu.....

Kaia, geen boosheid hier hoor, wel goed om eens na te denken waarom iets me raakt

Ja erg he BB, wat een workaholic ben ik toch... eigenlijk is het gewoon weekend en ik maak me nu al druk dat ik over twee weken niet op tijd op m'n werk kom, ik wordt soms gewoon moe van mezelf weet je dat?

Godsamme Koh, hou es op met dat zielige gejank! Nou ben ik er flauw van hoor. Ik vind je nu net zo'n jengeleden baby.
Je hebt gister een beetje gedronken en vandaag weer. Het is nu toch niet alsof je lever op knappen staat. je hebt het moeilijk maar HALLOOOOOO je bent de enige niet.

Sober= Son of a bitch, everything is real. Koh het leven zonder drank is niet altijd zo gemakkelijk. We krijgen allemaal dingen op ons pad. Morgen verder kijken en stappen zetten. En zoals ik al eerder tegen je zei; ik ben geen dokter maar ik vraag me af of jij geholpen bent met een opname. Na die opname zijn je problemen niet voorbij en moet je ook zelf weer dealen met het leven van alledag.

Get a grip. Maar doe je ding zoals het jou goeddunkt en weet dat je niet alleen bent.

Kohtje,
ten eerste een dikke knuffel.
Probeer een beetje rustig te worden,want volgens mij ben je aardig aan het panieken.
Ten tweede,keuzes kun je nu niet maken met alcohol op, die moet je nuchter maken.

Ok, pipje, voor jou log ik nog even in... ik ben op zoek naar een beschermde plek om van die alcoroes af te komen... en ik zit er nu al weer enkele dagen in, in die roes, en het er uit geraken gaat gepaard met doodsangsten... niet mis dus... en daar0m blijf ik maar steeds een beetje drinken, om die doodsangst voor me uit te schuiven... dat is waarom ik zo wanhopig op zoek ben naar hulp.. ik kan of durf niet alleen af te kicken... ik wil steun en ook motivatie... en dat heb ik eerder gevonden in een (crisis) groep... ik zal er bij het minste soort mensen terecht komen... dat weet ik, en dat accepteer ik ook van mezelf... want die minste soort mensen is wel het soort waar ik zelf toe behoor... en ben ik dan de minste soort???? dacht het niet...