Kransgenoten, mach's gut, ben weg.

@Quera,
Al voelt het nog steeds pijnlijk het op te schrijven en komt er heel wat los bij me. Het helpt me wel.

@Haddock,
Rustig nachtje wens ik je.

Corinne dat is erg dapper van je dat je het zo goed doet en vandaag is het 5 maanden geleden dat je het weer probeerde om de drank te laten staan....maar maandag is het pas echt 5 maanden dat het je gelukt is. Bedankt dat je je verhaal met ons wou delen en niet te lang blijven hangen in de rotgevoelens die het herinneren met zich mee bracht. Wees trots op jezelf, je hebt je nu al 5 maanden aan je belofte gehouden Ondanks alle solliciteer ellende en je bent ons hier enorm tot steun.

Tapas
hier in het Noorden heb je een werklozen Project dat heet Werk Projecten en is een onderdeel van de Sociale dienst waar mensen die niet goed kunnen meedraaien in de maatschappij werk ervaring op kunnen doen. Een onderdeel van die Werk projecten is het maken van computers en je kunt daar als je een uitkering hebt gratis een computer weg halen mits je ook moet solliciteren.is dit niet het geval dan kan je als particulier ook hier terecht voor een goeie tweedehandse computer die voorheen ergens door de gemeente gebruikt is. Al in is zo'n goeie tweede handse 120 euro.
Zoiets moet bij jouw in de buurt ook zijn.
Je krijgt ook nog garantie.

Corinne wat lief van je dat je na je eerste werkweek toch nog de energie vindt om aan ons allen een woordje te schrijven.

Over auto-of motorrijden: ik heb jarenlang niet durven rijden, te bang voor mijn eigen bibberigheid en onzekerheid. Ook als het me eens lukte om een paar dagen nuchter te blijven.
Mijn autorijbewijs heeft indertijd mijn vader voor me betaald toen ik 18 werd. Ik wilde eigenlijk saxofoonlessen, maar woonde toen nog bij mijn oom en tante, die dat helemaal niet zagen zitten. Kreeg toen van mijn vader een soort strippenkaart voor rijlessen, met de mededeling: je oom en tante hebben liever dat je buiten herrie met een auto maakt dan binnen met een saxofoon.
De eerste keer dat ik een stuur in mijn handen had, dacht ik: ja, dat is het. Dit is niet alleen maar een middel om ergens naar toe te kunnen reizen, dit is werkelijk een stuur in handen.
Vandaar vandaag mijn wow-gevoel: het is niet alleen zomaar die motor, het is ook weer een stuur in handen.

Waarom zou je het niet doen, Corinne, je rijbewijs halen?
En die saxofoonlessen, daar zit ik nog steeds aan te denken, dus wie weet.

@Safi,
Dank je. Dinsdag middernacht is het pas 5 maanden vol.
Ik heb jullie even hard nodig, nog steeds en voorlopig zal dat zo blijven.

@Benthe,
Wat ik kan bedenken om een rijbewijs te halen is dat het misschien nog wel eens zijn nu kan hebben als mijn vader helemaal niet meer wil rijden. Hij doet het nu al zo min mogelijk en mijn ouders denken erover om hun buitenverblijf te gaan verkopen. Ze beginnen stilletjes aan een beetje op te zien tegen het op en neer reizen, maar ze hebben daar veel vrienden. Ze hebben er een dubbelhartig gevoel bij. Voor hun kleinkinderen hoeft het niet zonodig meer, mijn dochter vindt het nog wel leuk voor een dag of vijf als ze een vriendin mee heeft. Ze kunnen daar ook goed en veilig skaten, met de nodige heuveltjes.
Verder kan het ook van pas komen bij sollicitaties en om eens een enkele keer een auto te huren.
Maar rijvaardigheid moet je wel onderhouden. Een eigen auto zou ik echt niet willen hebben.

Corinne, RJB, Cal en alle andere die gereageerd hebben op mijn oproepje vanmorgen (of je nu kinderen hebt of niet) heel erg bedankt voor de moeite. Ik leg jullie ervaringen naast die van mij en doe er mijn voordeel mee.
Ik denk dat de relatie met mijn dochter extra heftig is doordat zij ook nog eens met andere problemen rondloopt, waardoor ze naar een psycholoog gaat. Mijn drankgebruik heeft alles verergerd en versterkt.
Dat maakt dat we moeilijk tot niet met elkaar kunnen praten, omdat er nog zoveel andere dingen meespelen.
Jullie reacties, opgedaan met kinderen die niet nog een andere problematiek hebben, maakt dat ik het wat realistischer kan zien.
Feit is dat ik het beste heb gedaan in deze situatie wat ik kon, namelijk stoppen met drinken. En dit is een goede motivatie om door te gaan, naast het feit dat ik het allereerst voor mezelf doe.
Nu hou ik er (voorlopig) over op. Bedankt voor jullie eerlijkheid!

Gem we doen allemaal ons beste best, voor onszelf en ook voor anderen. Heel naar dat jij en jouw dochter niet goed kunnen communiceren momenteel, maar jij hebt wel een grote stap gezet.
Van mij

Gem, zou je niet met de behandelaar van je dochter kunnen overleggen of er misschien een gesprek mogelijk is met z'n drieën? alleen als je dochter dat zou willen he. Soms zit je in een bepaald patroon gevangen en is dat zonder hulp van buitenaf niet te veranderen. Ik had dit ook met vooral mijn moeder en na 8 jaar geen contact zijn we uiteindelijk in gesprek gegaan (systeemtherapie). Dat was heftig met veel oud zeer van beide kanten maar richt zich niet op oorzaak en gevolg in het verleden en schuldvraag enzo maar op het hier en nu.. hoe kunnen we nu WEL met elkaar communiceren. Mijn moeder en ik hebben er veel profijt van gehad, nu alweer 7 jaar contact met elkaar en steeds meer wederzijds begrip.. echte maatjes zullen we nooit worden maar we houden elkaar nu wel in elkaars waarde..

Gem..in de toekomst zal ze je ervoor bedanken...ik weet het zeker..alcohol geeft zoveel onrust en nu geef je haar evenwicht en balans ook al heeft ze het zelf nog niet door. Tijd heelt vele wonden.

@Benthe,
Met mijn dochter kan ik wel goed over praten. Met mijn man en zoon inmiddels ook, al blijft mijn zoon nogal zwijgzaam.

Corinne, jouw verhaal ook heftig maar wat fijn dat je familie je steunt, dat heb je goed aangepakt.. het gevoel wat je erbij voelt is het gevoel van toen, want daarnaast moet je toch ook wel enorme opluchting voelen dat het nu zo gaat en dat het contact ook zoveel beter is met je dochter en zoon en man.

zeg, het klinkt saai voor een vrijdagavond maar ik ga te bedde, koppijn.. maar gelukkig is mijn spastische darm aardig koest nu! Benthe ik eet eigenlijk voornamelijk kip en soms rund, varkensvlees eet ik niet... en die darm heb ik ook al langer maar houd zich meestal koest... maar soms is er weer zo'n dagje dat ie even tegenstribbelt en dat is niet fijn! dan schieten de scheuten erin bij elke beweging die je doet..

okee, trusten allemaal en nog een fijne droge avond en morgen weer een dag waarop we die keuze weer kunnen en mogen maken!

Truste Tapestry, ik zat er ook net an te denken om eens in bed te duiken. Morgen een drukke dag met eters die allemaal naar het vuurwerk van de Havendagen willen komen kijken. Ik woon op zo'n leuke locatie vanwaar uit je dat gemakkelijk kan zien. Nog geen idee wat ik ze ga voorzetten.

Ik heb morgen een feest en moet dan de alcohol die me aangeboden wordt zien te vermijden. Ik schrijf het hier maar even, misschien dat het helpt.

Trusten mensen ik ga ook off-line:lips:

@Tapas,
Ja, het voelt zeker goed dat die steun er is en het vertrouwen dat nog steeds groeiende is.
Het lucht me zeker op, al ga ik er van huilen. En die tranen van pijn en geluk laat ik gewoon komen tegenwoordig en dat werkt goed voor mijn gevoel.
Nu je darmen weer rustig zijn, zul je ws. goed kunnen slapen.
Welterusten.

@Benthe,
Slaap lekker.
Gewoon lekker frisse alco-vrije coctails. Die kregen ter verwelkoming in een van de lodges waar we vorig jaar verbleven in Zuid-Afrika. Niet echt zoet en heel verfrissend na een lange rit in een auto.

@Quera,
Gewoon binnen vallen en vragen om fris of water.

@Safi,
Ook droom ze

soms heb ik rare gedachten als ik lees over familie enz dan denk ik wie zou ik nog kwetsen indien ik terug zou gaan drinken mijn ouders kan ik niet kwetsen en voor de rest heb ik weinig als jullie mij begrijpen en dit is niet zelfmedelijdend bedoelt , maar ik weet dat ik een iemand ernstig zou kwetsen en dat is mijn eigen ik en mogelijk de mensen welke ik aanzie deels als mijn familie jullie en andere mensen die gaan voor het zelfde als waar ik voor ga love you all:present:
quera niet denken aan het feestje als je morgen wakker wordt denk je bij je eigen alleen vandaag drink ik niet succes en sterkte
slaapzacht iedereen

Quera,
Als je het te lastig vindt om uit te leggen zeg dan dat je medicijnen gebruikt waarbij je niet mag drinken. Heb deze tip al van meerdere mensen gekregen en het helpt. Ik heb het nog niet hoeven gebruiken maar hou het altijd in mijn achterhoofd voor als ik het moeilijk zou krijgen.
Niemand weet van mijn probleem behalve mijn gezin en mijn zus en dat wil ik (voorlopig?) zo houden.
Jij gaat lekker morgen naar dat feest toe hoor en jij hebt de kracht om het vol te houden!

Blacky,
Je doet het voor jezelf en dat is goed, want aan jou is het heel goed besteed.
Je bent een fantastisch mens.
Slapel.

Zoiets moet ik maar doen. Maar ik weet nu al dat ze gaan zeggen, doe niet zo kinderachtig één wijntje kan toch wel. Of ze zetten het gewoon voor mijn snufferd, dat is me ook al eens overkomen.
Ooit vier flesjes bier voor mijn neus gezet en ik heb ze toen allemaal laten staan, maar ik voel me opgelaten en het kost me zelfvertrouwen. Denk dat ik het niet goed kan uitleggen, maar morgen ben ik dan 2 weken ADB en het is een soort vuurproef.
Ik kan het niet afzeggen, dus ik moet het geheel tot een goed einde brengen.

En ik ga ook naar bed. Morgen vroeg op. Ga met mijn man in de rij staan om kaartjes voor een concert te bemachtigen. Stoelen mee en zitten maar. Hoop dat ik scoren kan! Dus om 05.45 uur gaat de wekker. Zie jullie later morgen dus!
Trusten!

O daar ben ik helemaal niet goed in, dan vragen ze wat heb je dan en wat gebruik je voor medicijnen? Ik ben zo slecht in smoesjes. Al zal het voor velen een goede tip zijn Gem, maar ik bak daar waarschijnlijk niets van.
Maar dat volhouden misschien wel, bedankt voor je raad en welterusten.

@Quera,
Dat wens ik je heel veel sterkte toe en zal aan je denken. Hoe laat moet je daar wezen?

@Gem,
Welterusten, wat vroeg.

Ik moet er om een uur of vijf zijn Corinne. Dan is het nog geen probleem, want dan drink ik niets, maar als de tijd vordert gaan ze aandringen. Lief dat je aan me wilt denken, bedankt.

Ik lees mezelf nog eens terug en het is ongewild niet waar wat ik schrijf! Ze dringen om vijf uur ook al aan, maar dan ben ik er niet gevoelig voor. Ik ben er gevoelig voor als ik zelf denk dat het eigenlijk wel mag, ééntje of twee na tien uur 's avonds.
Best wel een nadenkertje zo.

Quera,
Zeg gewoon dat je niet hoeft, dat is toch de waarheid.
Doe ik ook als ze aandringen, wat meestal bij mijn ouders thuis is.