Stien voel je vooral niet schuldig aan de situatie waarin je moeder zich bevind.

Het valt niet onder jou verantwoordelijkheid dat het haar een beetje tegen valt in Spanje.
Misschien schijnt morgen de zon wel weer.

sterkte Sien

Rudy.

Ik ben weer weg.
Nog even tv kijken een paar prctmolletjes slikken en dan onder de wol.

Fijne avond met zijn allen.

Rudy

Ben je ziek Rudy, dat je paracetamolletjes moet slikken? Beterschap dan, en welterusten.

Hoi Sneeuwwitje,

Hoe ging het bij de belastingdienst? Ik leef met je mee, heb het in het verleden ook meegemaakt maar mijn ex kon gelukkig blijen werken en dat scheelt een hoop.
Jammer, dat je moeder zich niet in kon houden tenzij ze niet door heeft wat er aan de hand is maar dat lijkt me stug.Misschien voelde ze zich machteloos. Misschien is ze gewoon moeilijk want moeilijke mensen lopen er ook rond.
Is de belastingdienst de grootste schuldeiser? Ze zijn niet meer zo hard als wat ze vroeger waren maar een pretje is het natuurlijk niet.
Ik wens je veel sterkte, probeer je vast te houden dat ook dit voorbij gaat.

Dikke knuffel,
Anjo

Hallo lieve allemaal,

Ik laat me hier (nog) niet zo vaak zien/horen, maar lees wel es "stiekem" mee... Maar dat hadden jullie vast al gezien
Zonder het te weten hebben jullie mij vanavond ontzettend geholpen. Ik had het echt heel erg moeilijk, mijn man is niet thuis. Ik probeer echt door de week droog te blijven maar als ik alleen ben is dat vrijwel ondoenlijk. Ik heb een beetje rond zitten lezen bij jullie en ben nu uit de gevarenzone. Dit ken ik van mezelf, ik ben over het gevaarlijke punt heen voor vandaag. Heb me inmiddels een Crodino ingeschonken (yek, wat is dat spul toch eigenlijk bitter) En als beloning staat er een "peperduur" (naja, goedkoper dan een fles wijn die ik zonder gewetenswroeging wegplemp) klaar.
Ga nu mijn nieuwe dekbedhoes op het bed leggen en dan iets lekkers eten. Misschien kom ik nog ff terug.
Wou jullie gewoon even heel, heel hartelijk bedanken.

Dikke knuff voor jullie allemaal, en sukses om het doel te bereiken wat je je gesteld hebt....

Liefs,

Droeffie (die nu zelfs een beetje blij is )


Naja, wilde die hartjes enzo ergens anders in tekst hebben maar dat lukt me nog niet.....

Hoi Droefie, goed van je dat je niets gedronken hebt. En fijn dat we je zonder het te weten daarbij hebben geholpen, doen we hier allemaal graag hoor.

Je kunt de volgende keer ook gezellig mee komen schrijven. Je zult merken dat als je even meldt het moeilijk te hebben, iedereen meteen bereid is voor de nodige afleiding te zorgen. Zo ben ik in ook vaak genoeg over mijn trek heen gekomen.

Succes voor alle komende dagen!

Hoi Anna,

Leuk dat je even reageert! Mijn nieuwe dekbedhoes zit erop! Valt niet mee hoor, in je uppie zo'n lits-jumeaux ding Maar hij is wel heeel lief en romantisch....
Zit intussen aan m'n tweede Crodino (is dit reklame, wordt ik nu weg-gemoderate?!?).
Dan de beestjes verder verzoren en dan zelf iets eten, heb ik dan toch wel verdiend, dacht ik zo....

@droefie:

Goed gedaan, maar wat voor een "peperduur" staat er nou eigenlijk klaar?

Ja zeg, ben ik daar lekker duidelijk bezig. Wacht, ik zal het ff pakken.....
Het is zéééér verantwoord, Zeeuwse zwarte bessendrank van, jawel, milieuvriendelijk geteelde bessen! Als ik daar zelf nog niet vriendelijk van word, weet ik het ook niet meer

@ Droefie,
verander dan rap je naam;)

Weltrusten allemaal.
Niet zoveel te melden vandaag. Nog een beetje sneeuw in het hoge Noorden, het ziet er niet naar uit dat het blijft liggen.

Slaap wel.

@Mieke,

Klinkt verleidelijk maar één zwaluw maakt nog geen zomer, en één goede dag maakt van Droefie nog geen Joepie:D

Maar iedere dag is er één, zullen we maar zeggen....

@bambam:

Slaap lekker, heerlijk diep onder de dekens....

@ droefie,
iets ertussen in misschien?
Floepie?

BB slaap lekker

Boefie

Hoi BB,

Hier is de sneeuw praktisch weg, het regent behoorlijk.

alleen meegelezen vanavond heb geen zin in kletsen dag 7 zit erop welterusten allemaal,liefsmaria

Floepie, Boefie, 't zou zo maar kunnen...
Toch nog maar ff wat langer afwachten, wie weet wat voor monster hier nog te voorschijn komt:$

Hoi Marion,

Erg dat je moeder zo reageert, nu jullie het zo moeilijk hebben. Ik denk, dat ik me niet zou kunnen beheersen en d'r flink zou uitk*fferen. Maar vind het heel knap van je, dat je niet naar de winkel bent gegaan. En kom meid, hou het vol. Want de drank maakt het alleen maar moeilijker.

liefs Ferry.

Hoi Sneeuwwitje,

Bedankt voor je openheid in je berichtjes...

Wat jij beschrijft over je ouders komt mij bekend voor alleen in weer een andere vorm.
Jaren en jarenlang heb ik zelf geschreeuwd om aandacht en respekt van mijn ouders..altijd stond ik weer klaar om hun feilloos te wijzen op HUN fouten en tekortkomingen...ik vergeleek mijn situatie met die van andere mensen (vrienden) en vergeleek daarmee mijn gevoel van binnen met de buitenkant van anderen wat mij nog bozer en verdrietiger maakte...het gras bij de buren is altijd groener en ik wilde dat maat wat graag geloven om de gedachten over mijn ouders te rechtvaardigen..zie je wel! bij hen is wel gezellig en krijgt hij/zij wel aandacht...blabla...toen ik echter in herstel kwam en hierover begon te praten vroeg mijn sponser of ik wel eens had stilgestaan bij het feit dat mijn ouders misschien wel eens ook pijn zouden kunnen hebben..KLOENK...toen haperde er iets in mijn hoofd...hij ging verder en vertelde me dat mijn ouders ook een verleden hebben , dingen hebben meegemaakt en gevormd zijn door hun omgeving...of ik wel eens had stilgestaan bij het feit dat ze misschien ook geestelijk ziek waren en veel pijn hadden en het niet in zich hadden om liefde te tonen waar ik zo naar hunkerde..en zij waarschijnlijk zelf ook...en bij deze zaken had ik nog nooit stilgestaan !! Bij ons thuis werd nooit ergens over gepraat en al zeker niet over gevoelens en emotie...mijn vader was self-made-zakenman en altijd weg..hij had een kort lontje en was koud..mijn moeder was lief maar op een of andere manier niet te bereiken...

Vandaag weet ik dat ik mijn ouders niet kan veranderen...maar in plaats van te eisen dat ze me moeten toelaten in hun wereld (wat ik altijd krampachtig heb geprobeerd) probeer ik ze toe te laten in mijn wereld door mij open en eerlijk op te stellen...en vooral kwetsbaar (en dat is lastig) op te stellen... de afgelopen jaren heb ik hen vreselijk veel pijn gedaan door mijn alcohol-en drugsgebruik...daarvoor heb ik ze veel pijn gedaan door mijn arrogante manier van praten..door mijn broer constant naar beneden te halen...door heel veel te liegen...door ze te negeren en te manipuleren en hun de schuld te geven van mijn situatie....ik heb ook een rol gespeeld in de relatie met mijn ouders...en een hele negatieve rol....
Vandaag weet ik dat ik alleen zelf kan veranderen...en dat ik moet proberen iets te geven in plaats van te verlangen dat zij mij aandacht en liefde geven...heel lang heb ik een gloeiende hekel gehad aan mijn ouders..ik kreeg als suggestie om voor ze te gaan bidden en om eerlijk te zijn (zonder kwetsend te zijn)...en dat werkt...en om door de angst heen te breken van intimiteit en mijn eigen rol in elke situatie goed te bekijken...mijn ouders zijn nog steeds hetzelfde alleen vandaag koester ik geen wrok meer tegen ze maar ben ik blij als ze met mijn kids spelen...de gesprekken zijn nog steeds bijna hetzelfde ..geen diepgang alleen over koetjes en kalfjes...en het is goed nu...ik doe mijn best en meer kan ik niet doen... en wie weet wat er nog kan veranderen...ik ben niet meer obsessed met hun gedrag en dat is ook een geschenk van het 12 stappen-programma....de pijn van het verleden is aan het oplossen..door vandaag aan mijzelf te werken...en niet te wachten tot morgen...

In AA is er een slogan "LET GO and LET GOD".....

Veel succes Sneeuwwitje (ook met de belastingdienst (en die is ook niet te veranderen))..

Goed dat je nuchter bent gebleven... alleen jij kunt aktie ondernemen..ga niet wachten dat andere mensen veranderen..dat gebeurt waarschijnlijk nooit....of jij moet een van de uitzonderingen zijn... en ik dacht altijd dat ik de uitzondering was op de regel...helaas is mijn ervaring het tegenovergestelde hahaha...

Knap hoor Maria! Dit heb je toch maar mooi voor elkaar!

En Rudy,

Mocht je ziek zijn, beterschap.

Hoi, ik ben er weer. Niet dat ik nou tromgeroffel verwacht hoor, gewoon, ik ben er weer. Ben vanmiddag, toen ik zei dat ik weer aan het werk ging even op de bank gaan liggen, even m'n ogen dicht en werd pas tegen vijf uur weer wakker. Ik voel me niet echt ziek maar ben zo moe als een hond. En niet vooruit te branden. Wel vanavond weer naar de zelfhulpgroep geweest en dat heeft me weer even goed gedaan. Ondanks de sneeuw die hier nog lag (nu overigens niet meer zo) was de opkomst redelijk of zelfs wel goed. Er waren twee nieuwe mensen en vers bloed geeft ook altijd weer even een impuls om dingen die al meerdere keren gezegd zijn toch met enthousiasme nog een keer te vertellen. Zodat ook de mensen die al langere tijd droog staan (zoals ikzelf) bewust blijven van hun kwetsbaarheid wat betreft verslaving. En er was een jarige (gisteren 70 geworden) dus gebak.

Ik vind het fijn om de draad van vanavond even bij te lezen. Ook ik zie in de verhalen omtrent moeders veel herkenning. Ook ik heb altijd het gevoel gehad verantwoordelijk te zijn voor de gemoedstoestand van m'n moeder maar dat heb ik nu los kunnen laten. En ondanks dat m'n moeder nog steeds pogingen doet om mij verantwoordelijk te laten voelen voor haar eenzaamheid, haar opofferingsgezindheid naar de kinderen toe, haar onmisbaarheid in de familie enzovoort, voel ik dat niet meer zo. Ik waardeer haar als moeder en haar goedbedoelende instelling maar heb me in de loop van de jaren, eerst door te vluchten in drank omdat ik niet zag wat er gebeurde en hoe het werkte, maar nu zelfstandig, van haar los kunnen weken. Ze heeft mij niet nodig en ik haar niet, maar we kunnen er wel voor elkaar zijn en zijn dat ook. Nu ze wat aan huis gebonden is door ziekte kom ik wat vaker bij haar langs en doe boodschappen voor haar op z'n tijd, maar wissel dat af met een broer van me die hier ook in de buurt woont. Het is nu geven en nemen maar niet meer omdat ik me verplicht voel maar omdat ik dat wil doen om een oudere vrouw te helpen en wat gezelschap te houden. Het is en blijft tenslotte toch m'n moeder maar niet meer mijn opvoedster en ik ben dan wel haar kind maar ik ben geen kind meer. Zij is daar nog niet helemaal van doordrongen en ik denk ook niet dat ze dat ooit nog wordt maar ik wel en het werkt want ik kan weer van haar houden want ik ben niet meer gebonden.

Goedenavond allemaal,

Was even een paar dagen afwezig, maar dat kwam ook omdat moeheid
en drukte deze week de grootste rol speelden. Dus lag ook weer regel-
matig te ronken naast mijn kleintjes.
Voel me na de training in Utrecht nog steeds goed en sterker!

Sneeuwwitje fijn dat je ook nog even van je laat horen, ik zal even kijken
of ik de 18e ook kan gaan, lijkt me wel leuk! Dan laat ik het je wel even
weten. oke?

Mieke, fijn dat je nu behandeld kunt worden, hoop dat het een goed uit-
werking heeft!!

Kohtje en Ziza, kan me helemaal vinden in de verhalen van jullie. Ik ben de
laatste jaren wel zo gegroeid/verandert, dat ik ook vrij kan zijn van de ouderlijke
invloed. Natuurlijk blijven het je ouders en door veel praten en uitleggen, hebben
ze ook geaccepteerd wie ik ben en wat ik wil. Maar de grootste verandering
heb ik dus zelf gemaakt, door te begrijpen en door ook meer naar mezelf te luisteren!