24 minuten geleden zei Cleo66:

The bridge  Zweeds/Deens

 

Homeland

1 uur geleden zei Cleo66:

The bridge  Zweeds/Deens

 

The Fall ( Scully zoals je haar niet eerder zag)

Modus

Luther

Sojoren (2e seizoen niet zo)

Trapped (2e Seizoen niet zo)

Engelse en Scandinavische series door elkaar heen.

29 minuten geleden zei Bor:

Ik dacht even kijken @Descartes33...maar niet?
Wacht ik nog wel even verder.
Ook goed.

dacht ik ook, jammer

Slaap lekker allen. 

Goed idee van de huisarts denk ik.

Moe in bed. Moeder nog in ziekenhuis. Gaat goed.

Ben hyper door die huizentoestand. Zo'n zin in!! En nog werken... Amai, wat een hoeveelheid soms.

@Reacher

Vandaag dezelfde jas als vorig jaar gekocht, maar dan 2 maten kleiner. Yes!!

En ik ben weer opnieuw uit bed, kan niet slapen.

Ik zag een collega met een hele leuke jas, het bleek een America First te zijn. Nou ben ik niet merkgevoelig en het zei me ook niks. Even gegoogeld: Bijenkorf, grote maten en leuke kleuren allemaal, uitverkocht. Oké, jammer dan. Vervolgens zag ik dus vandaag dat wel héél veel moeders van het schoolplein deze jas dragen , hahaha! Zo zonde, allemaal dezelfde smaak als ik dus. Deze jas had nou prima bij MIJ gepast, grinnik. 

Verder kreeg ik vanmiddag een uitnodiging van een Facebook groep om deel te nemen aan een groep ex....medewerkers.  Vanwege herkenbaarheid vul ik het niet helemaal in. Jeetje, ik word zomaar bijna 40 jaar terug geworpen in de tijd. Een leuke tijd weliswaar,  maar jeeeeee, zóveel herinneringen die nu gedeeld worden! Ook ik ben nu driftig op zoek naar foto's uit die tijd enzovoort. Vervolgens lig ik nu dus wakker. Logisch. Zoveel herinneringen.....

Sterkte lieve Bor! 

1 uur geleden zei takeiteasy:

 

Slaap lekker @takeiteasy.

Hier is het klaar. Ik ben er weer in geslaagd om mezelf ziek te zuipen. Pas dan kan ik stoppen. Wat nu dus het geval is.

Dat kan zo niet langer. Ik vraag me soms af of ik niet suïcidaal ben. Na de vorige terugval kon ik bijna een week niet eten. Dat probeer ik nu te voorkomen, door niet zoveel te braken. Sorry hoor.

Ik zit er steeds aan te denken om me te laten opnemen. Ik heb lang gebeld met mijn broer en die denkt dat een goed idee is. Ik neem hem heel serieus. Maar ik weet gewoon niet of het helpt. Er moet zoveel veranderen om beter te worden. 
En dat lukt niet. Ik haat mezelf en ik heb de moed niet meer. En ik drink niet meer omdat het leuk is, ik drink zodat ik ziek word en een beetje dichter bij het einde te komen, vrij letterlijk trouwens.

Die wanhoop is zo heftig. Ik begon met drinken toen ik 15 was. Sindsdien is het mijn manier om met alles om te gaan. En het wordt mijn dood, het wordt echt mijn dood. Vroeger had ik katers, nu niet meer, geen hoofdpijn meer. Mijn hele geest is doorleefd met alcohol.

De oplossing is simpel, neem de eerste niet. En dat lukt me twee weken, steeds. Ik ga nu die twee weken weer in. En nadenken over hoe ik dit gedrag moet stoppen.

Ja dat had ik gister al niet moeten doen. Of eigenlijk nooit meer. Hoe gaat het met jou @Renaldo61?

38 minuten geleden zei Renaldo61:

@Descartes33Ik slaap weer niet goed. Ik heb nochtans een vast slaappatroon nodig. Alchohol gebruiken lost echter niets op. Ik hoop dat ik het weekend goed doorkom, dat is al steeds moeilijk geweest voor mij. Volgende Donderdag terug proberen gaan te werken. In Belgie bestaat zoiets als een spoedopname. 3 Dagen duurt dat, dat is gewoonlijk in afwachting naar een opname elders. Maar dan ben je zeker 3 dagen van de drank af. 

Vervelend van dat slapen, ik lig ook wakker. Spoedopname lijkt me niet nodig, ik kan nu toch niet meer drinken. En dat lukt ook wel twee weken. Ik heb alleen de kracht niet om door te zetten en de rem is kapot.

Ik heb net nog even teruggelezen, wat helderder nu. Dankjullie voor de steun.

Ik weet het even niet meer. Een langere opname is misschien goed, maar ik heb daar een slechte ervaring mee. In 2018 was ik in het Schotse Castle Craig. De avond dat ik weer thuis kwam zat ik weer aan de drank. Depressief. Je moet het toch zelf doen.

AA helpt me, maar ik kan die eerste stap niet zetten. En ik kan niet in God gaan geloven, niet opeens althans. 
Ik las wel een mooi citaat van Alice Cooper: als God me kan verlossen van drank dan ga ik er wel in geloven. Dat is nota bene de King of Goth Rock.

Ik moet mijn zwakte gaan erkennen. En ik merk dat ik getriggerd word door goede berichten op dit forum. Waarom heb ik de kracht niet zoals bijvoorbeeld @bumperjim? Ik zie steeds die vuist voor me. Zelfs dit soort dingen zeggen voelt niet goed, alsof ik aandacht vraag zonder zelf iets te doen. En toch is het goed om te delen, heel langzaam kom ik iets dichter bij de conclusie.

Die vuist staat bij mij voor het feit dat ik heel erg in de shit zat, de bodem bereikt had en er weer uit moest. Dat betrof in eerste instantie niet de alcohol (ik ga ff niet het hele verhaal hier doen) maar ruim een jaar later realiseerde ik me eindelijk dat de alcohol een belangrijke factor was geweest in alle problemen en dat ik er vanaf moest. 

De kracht komt als je eigenlijk geen keize meer hebt, als je moet. En dat is voor mij nu 3 jaar geleden. Gewoonte creëert ook stabiliteit.

Heb jij nog keuze @Descartes33? Vandaar ook mijn vragen hoe diep wil je zinken en hoe lang wil je doorgaan? Moet je jezelf niet NU bij je lurven en kladden grijpen en kappen met die alcohol?

Vraag je liefje eens of ze nog steeds voor altijd bij je zal blijven. Misschien maakt ze van de gelegenheid gebruik om je een ultmatum te stellen "Nou je t zegt.... ik geef je nog 2 weken ennals je zo blijft doordrinken ben ik weg". Hoe zou dat voelen? Ga je dat moment afwachten of doe je er nu wat aan?

Die kracht zit gewoon in je hoor, tis allemaal een kwestie van bewustwording en urgentie.

Mja dat ultimatum heeft ze al gesteld. Maar niet uitgevoerd omdat we het de afgelopen weken zo fijn hadden. 
Ik heb al zo vaak het gevoel gehad de bodem te hebben bereikt. Ik zoek er ook naar, daarom drink ik mezelf steeds zo ziek. Het is niet meer gezellig slempen als vroeger, het is direct naar die vernietiging toe. En liegen tegen mezelf.

Dus ik heb nog een keuze maar eigenlijk niet meer. Sowieso is de kwaliteit van leven nul sinds 2017. 
Goed het is weer dag 1. Ik zal die vuist van jou in gedachten houden.

Schakel haar maar in. Zeg haar maar dat ze nooit meer alcohol voor je gaat halen bv.

Als je mij had gezien tijdens eerdere "minderpogingen" dan had je ook gedacht wat een slappe hap, het lukt die gozer nooit. Jawel het lukt wel wanneer de tijd rijp is en je het stoppen echt op nummer 1 zet. 

7 minuten geleden zei Descartes33:

Sowieso is de kwaliteit van leven nul sinds 2017. 

Ik herken wel dingen hoor. Wie is verantwoordelijk voor jouw kwaliteit van leven. Tegen wie is deze aanklacht gericht. 

Toen ik zwaar dronk vanwege werkstress zat ik vaak "Ze zouden me nu eens moeten zien. Dan zouden ze eindelijk begrijpen waar dit werk gvd toe leidt!" en dat soort gedachten. Maar ze zagen me niet. Ik zat veilig thuis. Hoogstens had ik de ochtend erna een flinke kegel. Het is zieligheid. Het is een soort aanklacht die door de alcohol doorklinkt, maar is allemaal niet produktief. Je zoekt de bodem maar waarom zoek je die dan? Zodat "eindelijk iemand iets doet aan de situatie?" Je moet het gvd zelf doen. Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen ellende en je eigen geluk.

Veel mensen hebben die zieligheidsreflex. Heb ik zelf ook. Je mag je ook zielig voelen. Als je maar weer dat het nergens toe leidt. Het zijn maar gevoelens. Uiteindelijk draait de wereld gewoon door, met jou of zonder jou. En dan kan je maar beter jezelf bij de lurven pakken in plaats van door blijven slempen "op zoek naar de vernietiging".

Mijn jongste dochter heeft ook een zieligheidsreflex. Die wou dood al toen ze een jaar of 6 was. Daar waren wij door geschokt en we gingen er heel serieus op in. En het werd steeds erger. Elke dag weer ging het daarover. En toen hing het me de keel uit. En ik zei het is gvd een SCHANDE zoals jij praat!! Toen tante H en opa overleden was je zo verdrietig en hoe praat je nu?? Je moest je schamen!!! En toen was het ineens afgelopen. Tja.

Dankje @bumperjim. Ik hink ook op twee gedachten. Wel of niet hier posten. Ik post het meeste na een terugval zoals nu. Ik kan die telefoon niet wegleggen. Maar als ik mezelf teruglees zie ik zoveel zieligheid. Wat hebben jullie hier nou aan?

Ik heb in elk geval veel aan jouw reactie. Ik ben verdomme 33 het is tijd om op te groeien. 
Ik voel me op dit moment trouwens wel zielig. Maar ik kom er alleen uit als ik geen drank meer haal. Dus dat is het plan. 

Ja voel je maar zielig dat is OK (gevoelens daar kan je sowieso niks aan doen, dat is net als het weer) maar voel je niet verplicht om daarom te gaan drinken!!!!!

Ja dat gaat lukken. Thanks.

Ik leer trouwens veel door ook mijn eigen draadje op Wie is wie door te lezen, vooral over het patroon. En over mijn halve maatregelen. Wat ik dinsdag schreef “ik ben niet helemaal kapot ik heb iets geleerd”, dat is nu wel anders. Wie houd ik voor de gek? Mezelf. Het zit echt heel diep.

Zieligheidsreflex had ik heeeeeeel erg. Merk dat die nu na bijna vier jaar heel erg is geslonken. 

Komt denk ik ook omdat ik nu ook boos, verdrietig, lui, onzorgvuldig, niet helemaal verantwoordelijk, dom etc mag zijn. Dat was ik daarvoor allemaal nooit.... maar wel zielig. Dat mocht ik wel. Blijkbaar.

Mag jij alles zijn van jezelf @Descartes33? Bijvoorbeeld dat je soms even helemaal geen zin hebt om goede dingen te doen op je werk? 

Take care.

Zojuist zei Lika:

Zieligheidsreflex had ik heeeeeeel erg. Merk dat die nu na bijna vier jaar heel erg is geslonken. 

Komt denk ik ook omdat ik nu ook boos, verdrietig, lui, onzorgvuldig, niet helemaal verantwoordelijk, dom etc mag zijn. Dat was ik daarvoor allemaal nooit.... maar wel zielig. Dat mocht ik wel. Blijkbaar.

Mag jij alles zijn van jezelf @Descartes33? Bijvoorbeeld dat je soms even helemaal geen zin hebt om goede dingen te doen op je werk? 

Take care.

Dankje. Ja er zit wel wat achter ja. Perfectionisme. En in combinatie met schuldgevoelens is dat een dodelijke combinatie. 
Het is op werk ook gewoon lastig. Ik moet echt rennen. Misschien is dat ook niet goed voor me. 
Wat jij schrijft klinkt wel heel goed. Sterk van je.

@Descartes33ik deed dat rennen ook. Ik was net zo perfectionistisch. Nog allemaal als ik niet uitkijk. Perfectionisme heeft vele kanten. Bij mij (en dat lijk ik te hekennen in jou) rennen op het werk, alles doen en dooegaan, thuis en voor mezelf: niets.

Niet beginnen aan iets uit angst dat het toch niet lukt heeft daar ook mee te maken. Ik zie dat bij mijn man. Ben erzelf ook heel bekend mee.

Dat maakt dat stapje voor stapje, iets leren te doen, ingewikkeld is. Je kunt het. Of niet.

Duh...

Is niet zo hoor. Ook wij kunnen langzaamaan leren. Dat is niet sterk van mij. Het is eerder leren toestaan. Jezelf kennen, vrede sluiten met, accepteren en nog beter leren kennen. En dan jezelf leren te helpen. 

Ik geloof dat jij dat ook kunt. Wat @Ettyschreef, met jezelf zijn is zo NIET eenzaam. Jij kunt het leren. Lopen en praten leerde je niet in één klap. Wat een kind allemaal leert!!!! Dat hebben we ergens nog wel zitten denk ik. 

-tijd is je vriend

- neem een besluit en voer het uit

--als je het anders had gekund had je het wel anders gedaan

- nieuwsgierigheidsknop aan

Dankjewel @Lika Ik kom steeds een beetje verder. Ik ben ook arrogant, alles gaat me doorgaans wel goed af. Dit is een soort probleem want ik ben niet gewend om mijn best voor mezelf te doen. Niet drinken is maar stap 1. En ik ga dan te hard. Ergens was de aanleiding voor deze terugval al van het weekend. Ik zag het niet meer zitten. En toen kon ik het nog uitstellen maar het kalf was al verdronken.

@Descartes33 iemand zei ooit: als je dood kunt gaan
kun je ook leven

die is bij mij wel binnengekomen
ik heb toen ik nog dronk een periode van 3,5 jaar
depressie en doodswensen gehad, me slachtoffer gevoeld
onmachtig te stoppen
wist niks over alcoholisme en ben pas hier wijzer geworden
door de verhalen hier, goede en slechte
ik was/bleek er minder eenzaam in te staan dan ik dacht/wist.
56 was ik toen
33 is een prachtige leeftijd om te gaan leven!

20 uur geleden zei rapilos:

Zeker @Yana
Ik dacht dat ik alles al "wist ",
Maar je wordt dagelijks zo "bestookt "met weetjes en feiten, dat het het hele proces een stuk gemakkelijker maakt
Bijvoorbeeld ; geduld, geduld, het heeft tijd nodig
veel tijd
En dan bedoel ik ; cravings kunnen nog maanden tot een jaar nog voorkomen
ook daarna is het niet uitgesloten, dat het je nog wel eens zal overvallen
alleen wordt het natuurlijk steeds minder en minder, totdat er dagen gaan komen dat je er niet eens meer aan denkt

Afvallen, kan ook heel lang duren, want je lichaam moet eerst weer normaal in het gareel komen.
En het afvallen duurt vaak ook langer omdat je bijvoorbeeld slecht slaapt, dat heeft daar ook invloed op

Goed slapen kan ook maanden duren, maar de kwaliteit zal uiteindelijk veel beter worden

Het is voor iedereen anders, maar denk niet ; Pfff, wat ben ik nog steeds nog moe na bijvoorbeeld een maand
dat is heel normaal, want je bent nog steeds aan het herstellen

Ook de wisselde stemmingen en gevoelens (ene dag hyper actief, volgende dag down en lusteloos)
Hoort er allemaal bij

En dan heb ik het niet over alleen de mensen die elke dag grote hoeveelheden drinken, maar ook bij kleinere hoeveelheden , wel of geen binge drinken
Elke dag 1 glaasje, of bij wijze van spreken 1 of twee flessen per week, en het dan in een keer op klokken

Alcohol ziet je lichaam als gif

Ik vind de training nog steeds erg boeiend en helpend
Dank voor het vragen @Yana

Jouw bericht was een beetje verloren geraakt. Fijn dat de training je goed doet Rapilos, iemand zegt hier regelmatig: "het werkt als je eraan werkt" en dat blijkt voor jou ook te kloppen.