Donderdag 29 oktober
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Descartes, eigenlijk doe je nu dus wat je vader deed... Dood willen zonder te sterven en onderwijl de mensen om je heen het leven moeilijk maken.
Precies dat waardoor je je hele leven hebt geleden, doe je nu zelf.
Ik ben het met San Miquel eens. Op een dag moet je je jeugdtrauma loslaten. Dat is veel moeilijker dan je in je zelfmedelijden blijven wentelen, want wie ben je eigenlijk als je geen slachtoffer meer bent?
Mij heeft het geholpen om een brief aan mijn vader te schrijven zonder iets terug te verwachten (!), maar ik heb alles gezegd wat ik wilde, zonder filter.
Of je blijft langzaam, heel langzaam wegglijden en trekt je geliefde met je mee de afgrond in. Dat kan ook
58 minuten geleden zei Descartes33:Thanks voor de uitgebreide reflectie @jim. Ik ben godsgruwelijk pissig op pa (en ma trouwens) omdat ze me lastigvielen met die shit toen ik heel jong was. Natuurlijk zou het me nu allemaal niks meer moeten kunnen schelen, maar ik voel het nog. Als ik terugredeneer heb ik het toen al opgegeven. Die vent sprak me gewoon nooit moed in. Laat dat ff resoneren en dan snap je mij.
Ik snap wat je bedoelt, maar je zit nu op dezelfde weg als hij. Is dat wat je wilt, ben jij de copy paste van je vader of wordt dit nu je puberteit en neem je verantwoordelijkheid voor je eigen levensgeluk? Op een gegeven moment na 24 uur zuipen en Oasis moet het klaar zijn. Kappen met die zooi en weer gaan leven.
Idem hierzo hij is 5 jaar geleden overleden.
Inmiddels hou ik me meer bezig met hoe ik zelf niet zo'n vader kan zijn. Zonder al te veel succes ben ik bang.
Soms moet je leren accepteren ' dat je het verleden niet kan veranderen ' maar leren er anders mee om te gaan ..
Ik zit nou al een hele poos te malen over wat @Descartes33 schrijft...
En zie dat het meer mensen bezighoudt dus.
Sorry hoor Descartes, maar ik vind jou eigenlijk een gigantische klootzak.
Wat doe je je vrouw/vriendin allemaal wel niet aan met deze manier van leven?
En heb je inderdaad zo'n hekel aan het leven als dat je beweert?
Er zijn veel snellere manieren om er een eind aan te maken man.
En dan bespaar je jouw vriendin en de mensen om jou heen een hele hoop extra ellende.
Is het leven bij nader inzien tóch niet zo verschrikkelijk kut als jij nu beweert?
Word dan een vent, stop met achterom kijken en de schuld van jouw manier van leven bij een ander te leggen.
Ga vooruit kijken en ga het gevecht aan om weer mens te worden, om jouw leven weer levenswaardig te maken.
Sorry dat ik het zo vreselijk hard zeg, het moet er gewoon even uit.
Deze manier van verkapte zeer langzame zelfmoord mag je een partner niet aandoen...
4 minuten geleden zei SanMiquel:Dat je je al bezig houdt met die vraag maakt denk ik dat je het juist wel beter doet.
Tis een begin maar ik zie nu de omvang van de schade
@Descartes33 je bent gewoon een te leuke man om op deze manier je leven verder te vergooien . Heb je een een aantal keren online bij de AA meetings ontmoet . Ik luister graag naar je zie hoe graag je wilt stoppen en toch blijft het mis gaan .. en begint het opnieuw .. je zal meer nodig hebben dan je nu hebt dit kan je niet meer alleen .
@Descartes33 je woede (verdriet) wat je vader je heeft aangedaan toen je nog klein was moet er toch een keer uit, en dat lijkt onder invloed makkelijker te zijn. Is een goeie therapie niet een idee. Zou het echt doen. Dit leidt nergens toe.
Boosheid woede onder invloed is niet echt ' pas na langer nuchtere periode waarin je de patronen van verdoven doorbreekt ben je in staat hier over te praten cq eerst na te denken praten gaat niet zomaar .. Gaat niet 123 maar de sleutel van de deur daarna is meer open hiervoor . Betekend wel veel wilskracht om die momenten van willen drinken te controleren stoppen ..
6 minuten geleden zei bumperjim:Tis een begin maar ik zie nu de omvang van de schade
Ik hoorde hier iemand zeggen dat Jan Geurtz dat samsarisch corvee noemt Til er niet te zwaar aan Jim, je doet je best en meer hoef je van jezelf niet te verwachten. Jij bent uiteindelijk niet verantwoordelijk voor het geluk van je kinderen. Wees zelf gelukkig, dan geef je ze een mooi voorbeeld. Je kinderen zullen je vast van alles verwijten, maar dat zouden ze ook doen als je perfect was, het is je lot.
Christus. Ik heb de neiging om mezelf te verdedigen, maar goed, ik laat het ff inzinken.
oké toch ff tegen Yvonne: er zit een heel groot verschil tussen volwassenen en kinderen. Ik doe mijn vriendin inderdaad heel wat aan maar die kan ook gewoon weggaan. Mensen hebben keuzes.
@iedereen dankjewel. Ik probeer niet zozeer excuses te vinden maar het pad eruit te zoeken. Het is pas recent dat ik ben gaan inzien dat het vroeger gewoon een kutzooi was en dat dit nu invloed heeft. Het helpt niet dat mijn ouders nog leven, elke keer geven ze weer een aanleiding.
wees blij dat ze nog leven
en niet eerst dood hoeven eer jij volwassen wordt
ik heb het keerpunt gelukkig vóór hun dood mee kunnen maken
dat kostte wel therapie en hard werken van mezelf
maar we hebben kunnen oogsten, bewust en samen
kort wel, misschien te kort, maar die tijd was zo kostbaar
dat te kort ook weer niet bestaat.
ga aan het werk man, nuchter!!
3 minuten geleden zei Descartes33:Mensen hebben keuzes.
Jij bent inmiddels ook geen kind meer, hè, jij hebt ook keuzes. Het is niet de schuld van je vader dat jij je wentelt in je ongelukkig zijn en teveel zuipt. Stop ermee, verwerk je verleden en wees gelukkig! Je hoeft, by the way, niet in een hemel te geloven om gelukkig te zijn.
@Descartes33 Ik bedoelde óók te zeggen dat je positie tov je ouders, jouw houding, elke keer kan veranderen. Toen mijn vader nog leefde en ik kinderen kreeg (waarvan ik dacht dat ik die nooit zou krijgen en wat ik ook niet erg vond, want zo mooi was het leven toch niet en vrij zinloos ook) zag ik een totaal andere man. Een lieverik. Mijn jongste en hij waren dol op elkaar.
Toen kon ik beginnen te zien hoe bang hij was. Vroeger ook. Dat er iéts mis zou gaan door de Grote Boze Buitenwereld. Zijn poging daar invloed op uit te oefenen. Ons te behoeden.
Weet je: ik bedoel. Het maakt mijn verleden niet anders (het was overigens geen rotvader hoor), wel kan ik steeds kiezen hoe met de situatie om te gaan.
Ook in zijn laatste periode. Ik kon gewoon lief zijn. Er zijn. Punt. Hoefde niet uit te vechten. Positie te bepalen.
De leeftijd deed dat met mij. Mijn werken aan mezelf. Het krijgen van kinderen. Tijd. Afstand. Oefenen. Etc.
Als ik niet zou denken dat je probeert eruit te komen en er niet van overtuigd zou zijn dat het kán, zou ik dit niet schrijven.
Soms zit het er ook gewoon niet in. Mijn vader leeft ook nog wel, maar het wordt gewoon niks. Het zij zo. Toch kun je ook dan afrekenen met het verleden, er afstand van nemen en verder gaan en verantwoording nemen voor je verdere leven
Tja.... Gouwe ouwe, blijft geweldig
Door zelf in therapie te gaan heb ik me kunnen losmaken van de wrok naar mijn moeder. Heb met haar nog een paar mooie laatste jaren meegemaakt. Dat waardeerde zij heel erg, in haar laatste jaren was zij milder en doordat haar tweede man was overleden was er voor ons kinderen weer ruimte. Mijn zus is er in blijven hangen. Die bleef boos, wilde haar niet zien en heeft een alcoholprobleem en straatvrees. Het is maar waar je voor kiest.
22 uur geleden zei Bor:
Lief dat je't vraagt Bor. Ik was gisteren in de super voor de tweewekelijkse boodschappen. Mozes Kriebel wat een slagveld, geen aardappel meer te krijgen.
Verder kost het ons weer een hoop geld vanwege annuleringen vakantiehuizen, gelukkig hebben we niet zoveel nodig en hebben we spaargeld.
Ik denk dat ik deze keer maar wat soepeler met de maatregelen ga zijn, we mogen amper ons huis uit, maar als ik hier ga fietsen of in het bos loop, kom ik niemand tegen en tóch mag het niet. De regels voor stad en platteland zijn hetzelfde en er zijn vast overijverige gendarmes, maar ik ga gewoon lekker mijn eigen ding doen, een boete kan er ook nog wel vanaf
En een paar van m'n naasten zijn doodziek, maar dat heeft met corona niks te maken. Het is wel naar dat ik eigenlijk niet naar ze toe kan om ze af en toe eens lekker te omhelzen, maar lang leve beeldbellen!
@Moeps wat een contrast tussen wat je schrijft en die kutzooi van Kaandorp. Ik probeer hier het hart van mijn leven te delen. En dat is ook precies de functie van een forum. Oprotten.
10 minuten geleden zei Descartes33:@Moeps wat een contrast tussen wat je schrijft en die kutzooi van Kaandorp. Ik probeer hier het hart van mijn leven te delen. En dat is ook precies de functie van een forum. Oprotten.
we reageren hier vaak met wat onszelf zou helpen, als dat niet bij jou past, waren de bedoelingen van de ander daar niet minder goed om.
grow up Des.
@Descartes33 je moet nu jezelf oprapen, wij kunnen het niet voor je doen. Alles wordt hier geprobeerd, empathie, trap voor je kont en alles wat ertussen zit. Haal eruit wat werkt maar ga niet afschieten wat niet werkt, het is goed bedoeld.
Stop met denken over je ouders. Denk aan je eigen leven en aan je vriendin.
23 uur geleden zei Bor:
Ja hoor
Hoewel het is weer lockdown vanaf vandaag en dat verstoort mijn gemoed en gewoontes en dan lokt de drank weer. Stond gisteren met een fles rood in de handen, had de capsule er al af, kurkentrekker in de hand en toen toch weer naar de kelder teruggebracht. Zie zo zit ik te kutten op dit moment. Niet op tijd thee gezet Moet mezelf weer even op de rails zetten.
Jammer Descartes. Mij heeft dit nummer een aantal jaren geleden wel de ogen geopend. Kwam op dat moment precies op het goede moment langs. Uiteraard heb ik mijn omslag op dat moment niet alleen aan Brigitte te danken, maar opeens zag ik mezelf anders. Zag ik hoe zielig ik mezelf vond en hoe ik anderen daarvan de schuld gaf. Dat gun ik jou en vooral je naasten ook.
Nu moet jij alleen nog willen. Je kunt ook in je ellende blijven hangen. Keuzes, keuzes....
2 uur geleden zei Descartes33:... er zit een heel groot verschil tussen volwassenen en kinderen.....
Precies, en jij bent volwassen.
Stop er dan ook mee je te gedragen als een klein verontwaardigd kind.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.