Oei tramadol Snoepie, ja dat is rotspul, dat weet ik nog van mijn manneke, die kreeg er nog eens flinke uitslag van. Maar als je je rug warm houdt, heb je dan ook minder last van de pijn of heeft dat er niets mee te maken.

Ja je rug daar hangt een hoop vanaf, als je daar pijn aan hebt, lukken heel veel dingen niet meer. Sterkte meid.

Toine wanneer ging jij nu beginnen met die nieuwe medicatie, of moet je daarvoor nog naar de arts?

tussen mijn onderste rugge wervels zit geen ruimte meer die liggen op elkaar ...en heb slijtage

toen ik van de jongste zwanger was heb ik ernstige bekken stabiliteit gehad..en is ook niet meer over gegaan

zonder pijnstillers kan ik niet functioneren...maar om nou de rest van me leven gif te slikken....is ook niet goed

hoi boll

gisteren begonnen in opbouw

1 voor het slapen 15 mg

mirtazapine

hoef jullie ervaringen hiermee

NIET te weten, anders ga ik

twijfelen en blabllbalbal

eerst even paar weken

aanzien he

alles goed boll?

'k ben weer een beetje op

weg en dat koester ik

ga verder rommelen

Hoi Anjo, goed je weer eens te zien hier. Sorry dat ik je meteen quote.. Maar je zegt hier iets waar ik veel alcoholisten over hoor kissebissen.
Ik weet dat ik van één rumboon niet van de wereld raak, niet zoals met anderhalve liter wodka. Maar ik ben een verslaafde. Mijn lichaam is verslaafd, mijn geest heeft de neiging als een verslaafde te denken, dat is gewoon zo. Anders had ik ook wel na één of twee glaasjes kunnen zeggen dat ik genoeg had en er mee stoppen. Maar dat heb ik zo vaak gezegd en geprobeerd, het lukte nooit... ik ben verslaafd. Het middel is sterker dan ik.

Als ik één rumboon eet met de gedachte dat dat geen kwaad kan, denk ik dus precies hetzelfde als wanneer ik zeg dat ik wel één glaasje kan drinken. Want hoe gevaarlijk is nou dat ene glaasje. Toch treedt er bij mij dan iets in werking.. het hoeft nog niet metéén weer tot drinken te leiden, maar ik proef alcohol en krijg daar allerlei bijgedachten bij.. lekker! Maar wat is er dan precies zo lekker? Voor mij toch dat vleugje dat alcohol me door de keel en neus doet voelen, gevolgd door heel minieme hunkerherinneringetjes. En misschien het verlangen om dat nog eens even te ervaren, nog een heeeeeel klein beetje.. en dan speelt bij mij al gauw die uitspraak: één is teveel en tien (of honderd, of duizend) is niet genoeg..

"Ach, dat kan toch niet veel kwaad" is voor mij een zin geworden die het alarm op volle kracht doet afgaan. Als het niet veel kwaad kan, waarom kost het me dan zo'n moeite om er NEE tegen te zeggen? Als ik NEE zeg, waarom voel ik me dan verongelijkt, tekortgedaan? Waarom moet ik me dan toch steeds weer rechtvaardigen tegen beter weten in met de SMOES dat het zo miniem is dat het geen kwaad kan?

Door me dit als enige voor mij geldende "waarheid" toe te laten, kan ik zeggen dat ik alcohol de baas ben, simpelweg doordat ik die sluipmoordenaar geen milimeter ruimte geef om toch weer stiekem toe te slaan..

Nogmaals, Anjo, fijn je weer te zien.

Ach, dat kan toch niet veel kwaad" is voor mij een zin geworden die het alarm op volle kracht doet afgaan. Als het niet veel kwaad kan, waarom kost het me dan zo'n moeite om er NEE tegen te zeggen? Als ik NEE zeg, waarom voel ik me dan verongelijkt, tekortgedaan? Waarom moet ik me dan toch steeds weer rechtvaardigen tegen beter weten in met de SMOES dat het zo miniem is dat het geen kwaad kan?

mooi geschreven Kohtje

2x is overdreven

Laat ik zeggen leven is een onrechtvaardig iets, inplaats van Het leven.

Ik ben het resultaat van een evolutionair proces.

Dat is inderdaad niet onrechtvaardig.

De juiste omstandigheden waren er, dus het moest gebeuren.

Daar ben je dan, en je leeft.

Je hoeft niet ver te kijken om te zien. Dat er heel veel leed en droevenis is.

Als God zou bestaan, dan zou ik zeggen, wat heb je tranendal in elkaar gevogeld.

Dus in die zijn vind ik leven behoorlijk onrechtvaardig.

De éen heeft alles op z'n bord en de ander sluist er redelijk eenvoudig doorheen.

Zoiets bedoel ik.

Het forum leent zich er niet voor om alles uiteen te zetten, maar zoiets bedoel ik ongeveer.

En met de dood an sich heb ik geen probleem.

Ook dat schijnt erbij te horen.

Dat wij de enige diersoort zijn, die zich daar op voorhand bewust van is stemt niet vrolijk.

Aftakelend naar je einde gaan trekt me niet echt.

soothe

denk dat het leven geen van beide is.

niet rechtvaardig en niet onrechtvaardig

accepteren dat je leeft en dat je niet alles kan begrijpen

je kunt zeer veel sturen in het leven

sommige dingen zijn zoals ze zijn en heb je te

accepteren

ben je het zat, heb je een keuze.

wat betreft het geloof, oh oh houd op he

en dan komen we weer op ''loslaten'' he Toine

het grote leerproces,

ik weet (nog) niet waarom dingen gebeuren, als ik vertrouwen blijf houden en niet drink,

voel ik me niet zo uit het veld geslagen... en kan ik hopen op betere tijden, maar NU is al dat is, dus beter er NU wat van maken?!

zoiets?

Toine, Ik sta een reuze afwas weg te drukken.

Redelijk down to earth dus.

Mijn Heer, voorwaar een dag uit duizenden:

Ziek en beschonken, bespot en bedrogen.

- Gij weet: Uw goedheid doet mij duizelen,

Maar zou het af en toe wat minder mogen?

JPR

mee eens.

loslaten

NIET DRINKEN

en er nu wat van maken

en niet negatief met het

verleden of toekomst bezig

zijn.

niet teveel denken

plezier hebben

bla die bla bla

och och

heb maar 1 wens

peace of mind

bla

toedeladoki

wat zijn we toch een

ouwehoeren he

of vooral ik hi

alles goed gaby?

nog iets leuks in de planning?

Tijd om voor een vaatwasser te gaan sparen?

Ik heb net 7 broeken maat 32 weg gegooid

Waar ik het idee vandaan haalde die ooit nog

te gaan dragen is mij een raadsel.

Er zaten zelfs gaten in in het kruis.

Wel sexy natuurlijk

Een vaatwasser voor één persoontje is ook wat overdone.

Moet niet alles laten staan , maar sneller ingrijpen.

Uitstelgedrag heet dat.

Effe verder.

glimlach..

ja..

ze zeggen ook vaak iedereen

krijgt op zijn bordje wat een ieder

kan dragen of zoiets stoms

zo totaal niet mee eens.

geluk is de meest geniaal

verzonnen gemoedstoestand

dat denk ik ook vaak van

het geloof.

bladie bla

plezier zoeken in dagelijkse

nonsens en simpele zaken?

denk het..

zit weer te ouwehoeren

ga wat doen

verder alles goed soothe?

geen vaatwasser?

laatste der mohikanen

hi

succes he:)

Dan de helft van het servies goed wegstoppen.

Of inderdaad discipline.

Nog wat poetstaken en ik ben weer klaar.

Ik ging eigenlijk stofzuigen, maar heb

ook een lamp opgehangen. Chaos in mijn

hoofd of zo.

Maar is ook nuttig, een lamp.

Ze zijn nog te redden hoor.

De vuilnis wordt hier altijd op woensdag opgehaald.

Gaby, je vroeg gisteren naar bewustwording van verpest in het verleden enzo.

Ik heb daar ook last van gehad en soms heb ik nog flink de balen van m’n drankjaren.

Wat mij hielp/helpt om toch door te gaan met niet-drinken, is het nu-denken, ok ik heb veel verpest

maar nu (niet-drinkend) ben ik het tenminste niet aan het verpesten, ik doe er wat aan.

Verder heb ik geen keus dan me bij die verloren jaren neer te leggen, ik ga ze niet goed praten,

het viel wel mee en zoveel heb ik niet verpest. Dat heb ik namelijk wel,

ik heb heel veel kansen op succes, geluk, zelfvertrouwen enz. weggezopen.

Voor mij accepteer ik dat als een feit, maar nuchter kan ik de herkansing in

en dat pak ik met beide handen aan. Ik ga ook niet gebukt onder schuldgevoel,

ik heb vooral mijn eigen leven te kort gedaan. Ik heb wel wat schuldgevoel naar manlief,

ons leven had beter kunnen zijn, maar hij neemt me niks kwalijk, vind zichzelf ook wel

wat debet aan mijn drankgebruik.

Hoewel ik niet gebukt ga onder schuldgevoel, dat ik er depri van ben ofzo,

sluimert er wel wat schuldgevoel omdat ik niet heb gedaan met m’n leven wat ik wel had gekund,

ik heb de neiging om dit soms in te willen halen, ga ik heel hard werken om 2 jaar werk

in 1 jaar te stoppen. Daar moet ik wel wat mee oppassen want om m’n drankverslaving

om te zetten in een werkverslaving is niet de bedoeling.

Maar het gekke is dat door dat hard te gaan werken, het sluimerende schuldgevoel werd

omgezet in motivatie, ik wil nog iets doen met m’n leven omdat ik denk dat

nu (nuchter en bewuster van wie ik ben) te kunnen. Dat wat ik wil doen en doe

zijn niet meer ambities van rijk, succesvol of beroemd worden ofzo, maar wel dingen

van waar ik nu weet of geloof dat ik het waarschijnlijk kan en zinvol vind.

ik zou hier ook eens moeten gaan schoonmaken/opruimen, veel respect voor diegenen die er al mee bezig zijn, voorjaarsschoonmaak? ik kan me er (nog) niet toe zetten, ik hoop echt dat het me volgende week lukt, dan heb ik vakantie en veel vrij, en aangezien ik besloten heb, om deze vakantie niet te gaan drinken, moet het me toch gaan lukken, deze week gewoon moe, hoop emoties, en daar wil ik mee leren omgaan, alleen (nog) geen idee hoe???

zo mag ik weer werken, lekker, afleiding

fijne dag allemaal!

Vanavond heb ik een meeting, een Just for Today meeting. Ik verzorg voor die meeting wekelijks de vertaling uit het NA-boekje "Just for Today", waarin voor elke dag een stukje ter overdenking staat. Vanavond gaan we in die meeting dus met elkaar delen wat onze ervaringen zijn met wat we zojuist gelezen hebben. Ik heb nu net die vertaling klaar en vond hem eigenlijk wel zo mooi en toepasselijk, dat ik hem hier ook maar even neerzet..

23 februari. De boodschap en de boodschappers

"Anonimiteit is de spirituele grondslag van al onze tradities; dit herinnert ons er steeds aan principes boven persoonlijkheden te plaatsen."

(Traditie Twaalf)

De twaalfde Traditie herinnert ons aan het belang van het plaatsen van "principes boven persoonlijkheden." In herstel-bijeenkomsten (meetings) kan dit worden omschreven met: "reageer het niet af op de boodschapper." We verwarren vaak de boodschap met de boodschapper, en negeren wat iemand met ons deelt op een meeting omdat we een persoonlijk conflict met die persoon hebben.

Als we moeite hebben met wat sommige mensen op meetings met ons delen, zouden we de hulp van onze sponsor kunnen zoeken. Onze sponsor kan ons helpen ons te concentreren op wat er gezegd wordt, in plaats van op de persoon die het zegt. Onze sponsor kan ons ook helpen de verontwaardiging te overwinnen die ons ervan weerhoudt om de waarde van iemands persoonlijke herstelervaring op z'n waarde te schatten. Het is verbazingwekkend hoeveel meer we uit meetings kunnen halen wanneer we onszelf toestaan te doen zoals onze Twaalfde Traditie voorstelt, door ons liever te richten op de principes van herstel dan op persoonlijkheden.

Alleen voor vandaag: ik zal het principe van anonimiteit vandaag (in de NA-meeting) in praktijk brengen. Ik zal me richten op de boodschap van herstel, niet op de persoon die de boodschap brengt.

Aangezien dit forum ook een ontmoetingsplaats is van mensen die op de één of andere manier herstel zoeken en er hier ook regelmatig conflictsituaties ontstaan, lijkt dit stukje me hier niet misplaatst. Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik de één beter wil of kan begrijpen dan de ander en dat dat inderdaad vaak te maken heeft met voorkeur of afkeer..(soms snap ik iemand ook écht niet, maar dan vraag ik wel om uitleg..) maar ik leer nog dagelijks, en ik doe mijn best om die Twaalfde Traditie toch zo goed en zo kwaad als het gaat in praktijk te brengen.. de ene keer gaat dat beter dan de andere keer, maar ik vind het goed om hier af en toe weer eens mee geconfronteerd te worden.. Ik zou mezelf tekort doen als ik een goede boodschap niet oppik omdat de boodschapper me niet ligt..

dank je Dhen voor je reactie

ik merk dat er steeds meer naar boven komt, en idd ik bedenk me wel dat ik nu ik niet drink veel beter ga, mijn laatste echte blunder was toch weer met drank op, nuchter kijk ik anders tegen de dingen aan, maar zie ik dus ook meer en meer mijn eigen inbreng, waar ik vaak dacht het ligt vnl aan hen (de ander) bedenk ik me nu, dat dat lang niet altijd het geval is :$

ik sprak laatst iemand die ik kon vanuit mijn pubertijd, en die herinnerde mij zich als een ''erg op zichzelf iemand, die het liefst alleen was'' , ik herinner mijzelf als teener als een wanhopig meisje dat er juist heel graag bij wilde horen, maar zich niet zeker genoeg daarvoor voelde.....

12 euro 20, stuur ik het op.

Yep Gaby, hier nog zo'n muurbloempje (ook niet uit vrije keus, wel uit bang zijn)

maar zelfs dat zelfvertrouwen om niet meer bang te zijn

is ergens weer terug te vinden,

diep weg misschien maar het zit er wel

wat ik wel merk is dat ik alles in mijn werk leg nu, dat vindt ik ook leuk hoor, hoop eerlijk gezegd op complimentjes, die kreeg ik nooit van N (of zelden) , dus nu zoek ik het in mijn werk, daarom ga ik nu die 2 ochtenden erbij werken, gewoon omdat ik mezelf (nog) niet kan vermaken alleen thuis, probeer toch genoegdoening te vinden, en dan maar in mijn werk,

ik werk, dus ik besta?

ik hoop echt dat als de lente straks komt, dat ik meer energie heb, en alles wat makkelijker voor me gaat worden, en dat ik misschien ook wat minder moet gaan analyseren, meer werk, minder tijd daarvoor? bla,bla,bla

Dhen, veel mensen waren ''bang'' voor mij vroeger, omdat ik nogal agressief was, maar daarachter zat (weet ik nu) een hoop angst, stel dat mensen te dicht bij kwamen en dat zouden zien

en toen kwam de drank....

en nu, nu nog laat ik mensen niet dichtbij, doodeng.....