Soothe, ja het is ook een soort vlucht.

Ik had van kinds af aan paniek aanvallen.
De hele echte met alles erop en eraan.

Het werd erger en erger.

Na een intensieve behandeling kwam ik erachter wat eraan te grondslag lag.

Voor mij dan.

Het is het niet onderkennen van mijn echte gevoelens.
Als ik nu paniek voel opkomen, dan moet ik a.h.w. 'voelen'.
Dat is heel moeilijk.
Nadenken wat me ECHT dwars zit.
Als ik dan heel diep nadenk en ik voel het kan ik heel emotioneel worden en zo verdwijnt de paniek vervolgens.

De paniek is een soort vlucht een soort afleiding van het ECHTE.

Dat gevoel ken ik Soothe. Goh vind ik echt super erg voor je . Ik zou niet weten waar ik het had moest ik het zo vaak nog hebben.

Isa welterusten, ik ga ook, ben bekaf.

Fleur:
en :lops;

Trouwens, waar is Teveel eigenlijk? Harr, waarom schrijf je hier amper meer?

In een druk winkelcentrum, ga ik ook vaak voor de bijl, dus er is de neiging dat te mijden.
Toch ben ik doorgaans redelijk opgeruimd.
Bij de pakken neer zitten is niet mijn stijl. En ook is dat niet bevoorderlijk.

Go for it Isa
Soms zijn er tranen en soms even niet en misschien
is dit wel een even niet.....
Ik ga voor je duimen dat het goed komt!!
Succes ermee.

fleurtje, ik ben het soms ook een beeje zat.
de psychologe is nu me zwangerschapsverlof.
In September zal ik er nog eens uitgebreid over praten.

Beetje een zotte jeugd gehad.
Nu een portie trauma's.

An duidelijk, zal het nog eens doordenken.
Groet.

Ik leef met jullie mee,
ook hier zijn de paniekaanvallen dagelijkse kost.
Dodelijk vermoeiend en elke keer weer uitzitten.
Er tegen vechten helpt mij niet,
dat heb ik gedaan met drinken.

Nu durf ik zo heel af en toe te kijken waar de angst
vandaan komt en het maar te laten gebeuren.

Ben blij dat ik niet de enige ben.


@letter

Kan je dat tijdens of net voor een aanval An? Dat is echt knap..mij lukt dat niet echt.
Als ik een dreig een aanval te hebben probeer ik alleen maar mijn aandacht op iets anders te schuiven en te denken dat het niet zo erg is. Dat ik weg kan van de plek waar ik me op dat moment bevindt. Dat ik niet dood ga vallen dat het maar een paniekaanval is. Alleen in de lift kan ik het nog heel moeilijk krijgen. Daar kan je niet weg namelijk..Ik kan echt niet verder denken dan dat want dat verlies ik het naar mijn gevoel.
Het zijn de lichamelijke reacties die mijn angst verder triggeren. Ik kan mijn angst niet de baas als ik eerst mijn lichaam niet onder controle heb. En ik heb mijn lichaam niet onder controle als ik teveel aandacht schenk aan het angstgevoel.
Maar misschien bedoelen we iets anders.
Het is waarschijnlijk allemaal redelijk eigen zoiets

Dank je lieve Mups

Dagelijks Tien?
Amai ik mag echt niet klagen dan

Goedenavond luitjes,
Ik val zomaar binnen, heb ook nog niets gelezen.
Ik ben net thuis.
Ben 3 dagen naar texel geweest.
Ga straks of morgen even bijlezen.
van Primula

Fleur,

toch houd ik er vertrouwen in dat het minder wordt.
Elke keer als ik weer zo'n moment heb overwonnen
denk ik dat heb ik weer gehad.
Dat helpt mij nu een klein beetje relativeren
als ik weer in panike raak.
Ik weet dat het over gaat.

Priem.

Primula, ik reageer nog hoor.
leuk dat je weer onder ons bent.
"De zotte en de dwazen".

Fleur dat is juist het probleem.

Ik ging me ook helemaal concentreren op het lichaam.
Wat voel ik en o jee, ik heb het toch aan mijn hart etc.

Als ik het voel komen dan WEET ik dat ik emoties verdring.
verstandelijk. Want mijn lijf voelt anders.

Het kan niet altijd, want je hebt een rustige plaats nodige om je te kunnen concentreren.
Complete afleiding is ook goed, zodat je niet 'aan je lijf kan denken'.

Het klinkt misschien raar maar het werkt.

De laatste keer dat ik het had, nog niet lang geleden.
Maar ik was op een plaats met HEEL veel mensen en ik kon niet voor of uiteruit.
Dat was eng.

Deze website heeft me ook erg geholpen
http://www.agorafobie.be/agora...over%20je%20denken.htm

Zus Albertine: ik denk wel aan mijn lijn hoor, er komen alleen een paar lijnen bij

Tot morgen, ik ga nu echt.

Vind ik toch superknap van je Tien dat je er op die manier mee omgaat. Het moet toch veel vragen van jezelf.
Ik ben vooral hééél teneergeslagen na een aanval. Ik voel het als een aanval op mezelf en kan er heel moeilijk mee om. Maar misschien is dat net omdat ik ze niet regelmatig heb dat ik er zo heftig op reageer nadien.

Albertine, je gaat goed.

Fleur,

het klinkt je misschien raar in de oren,
ik leer dat het helpt de angst dus de paniek
in de ogen te kijken.
Er niet voor weg te lopen door de situatie
te vermijden.
Ik sat ook nog in de kinderschoenen hoor,
toch heb ik het idee dat het werkt.

Het is een leerproces, soms heb je daar hulp
bij nodig, soms kan je het alleen.

Ik heb hulp gezocht en gekregen,
dat heb ik geleerd tijdens mijn opname.

Hulp vragen als ik het nodig heb,
niet altijd makkelijk hoor,
ik ben ook wel eens eigenwijs.

Maar, ik wil beter worden dus moet ik aan het werk.
Zo simpel is het voor mij.

Nou ja, simpel,
je begrijp het denk ik wel.

Ik kruip ook maar eens onder de wol.



Hoop dat je je iets beter voelt lieve Mups :lops;

Soothe,

ik doe mij stinkende best.'

Maar dank je, fijn om te horen,
een compliment is nooit weg.

Onder de wol? Neem noch een deken extra.
gewoon lekker in je blootje.

Tien
Jij moet serieuze ballen hebben meid. Echt petje af!