'Blacky, Ik vergeet jou. Jij hebt het zeker nu niet gemakkelijk.

Wat dan An?

Ja, Sammy we hebben elkaar nodig. Bedankt lieve mensen, ga eens kijken of mijn ovenmaaltijdje al bruin is

Smak, smak, smak.... 2 dikke pannekoeken dus ..... , maar direct goed aangepakt. Er past nu niks meer bij, haha.

Sammy: dank je, doe m'n best. Hopelijk krijg je je rust terug sammy.

Lieve Anjo,,

gecondoleerd met het overlijden van X.

Wens je de komende tijd heel veel sterkte!!!!

Carolien, die vlieg vind ik zo akelig. heb de muggenklapper al klaar liggen. Pats ,pat ,pats.

Lekker An, niet goed voor de lijn kan wel goed voor het gemoed zijn...oei, ja chips, dat is natuurlijk onderdeel van een ander probleem Nou ja, dat probleem heb ik gelukkig niet, kan eten wat ik wil...ahum...in hoeveelheid dan. Eet best gezond en veel, maar blijf te mager.
Nu bestaat mijn hoofdmaal alleen maar uit viscuisine zonder iets erbij. Enfin, mag blij zijn dat ik iets kan eten en dit vind ik erg lekker. Hihi...ben aan het eten achter het toetsenbord en met 1 vinger aan het typen

Ja, duh Carolien...is dat ondier hier op mijn bord gevallen, in de viscuisine! Je wordt bedankt!

Mensen, Ik ga nu al onder mijn dekbedje liggen met een paar pammetjes. Kom ik niet meer in de verleiding, en ben ik morgen weer fit. Het verlies van X heeft meer met me gedaan dan ik had verwacht Ben zelf ook mijn tweede zoon verloren en natuurlijk op mijn leeftijd alle ouders.
Dit soort gebeurtenissen werpen me weer even terug. Ik voel het verdriet weer in alle hevigheid. Anjo, nogmaals heel veel sterkte.

Verstandig Sammy, het gaat nu met mij ook wel weer maar ik blijf alert! Verdriet mag er zijn, koester het maar

Ik ga eens effe bellen. Bedankt jullie en tot later

Voor wie graag mee wil doen: morgen horen jullie meer om geld en kaarten in te zamelen en evt. via Tactus de kaarten aan Anjo te laten bezorgen en de bloemen ook.
Simpel en helder. Als Tactus mee wil werken. Houd jullie op de hoogte.

Voel me ook niet lekker, miste de kids maar neem nu maar pam en onder het dekbed. Weer te veel gegeten vandaag, veel te lekker maar veel te veel.

Welterusten, ik ben ook aangeslagen,

Anjo, ik lees nu het draadje pas ....................... ook van mij gecondoleerd

Trees: hoe is met je?

precies Har, verdriet hoeven we niet te verstoppen maar mogen we gewoon voelen... net als boosheid trouwens.
Iedereen die het moeilijk heeft, zoek een kartonnen doos en versnipper die, of ga hardlopen maar doe iets met je gevoel en stop het niet in een laatje weg...want dan gaat het wroeten en etteren en woekeren.

Het bericht van Anjo heeft me ook geraakt, maar vooral omdat een collega van mij afgelopen vrijdag zijn moeder is kwijtgeraakt, door euthanasie, dus de hele week weet je dat op vrijdag iemand er tussenuit gaat knijpen. Dat is zo onwerkelijk, de rouwkaarten lagen al klaar voor ze dood was. De crematie was al geregeld.

In die documentaire die ik eerder vandaag aankondigde zegt de straatpsychiater Jules Thielens, dat depressie het teken is dat je aan het werk moet. Het verplicht je tot het onderzoeken van jezelf, wat wil je nou echt met je leven... en ook tot het doen, in beweging komen. Hij is daar zeer direct in. Depressie is angst dus iedereen is verplicht om zijn angsten aan te pakken. Ik vond het nogal zwart wit maar ook waar. Hij werkt met dak en thuislozen en geeft aan dat daar zware psychische stoornissen voorkomen maar vrijwel niemand een depressie heeft, want daar hebben ze geen tijd voor. Hij geeft daarbij wel het verschil aan tussen depressie en dipjes.

Corinne, je weet toch dat depressie een ziekte is? wel eens aan gedacht om je te laten keuren? voor die uren waarvoor je ww had? je zegt het zelf al, ik KAN momenteel niet meer werken dan de uren die ik werk dus reel gezien zou je voor die overige uren dan afgekeurd moeten worden. Het is geen drama om je man om hulp te vragen, ik denk zelfs dat hij alleen maar blij is dat je het doet. Het is ook een eer als iemand je om hulp vraagt. Zie het niet als falen maar als een overwinning dat je hulp vraagt, eigenwijze-ik-moet-het-zelf-doen-dame!
Je hoeft niet alles alleen op te lossen!

Hoi An, het gaat hier, naar omstandigheden, goed!
Ik ben blij in ons team te zitten!
En nu maar eens zien vol te houden!
Liefs, veel liefs, dus!

En, mag ik nu ook meedelen, Charlie gaat ook hartstikke goed!
Liefs voor ons ACT!

Trees: niet te geloven, we gaan nog steeds goed, al hoewel niet gemakkelijk, maar dat hoeft natuurlijk ook niet, als we maar doorgaan. Dat telt. Vandaag gaat het ons weer lukken okido?!

Ik ga zo naar bed, hondsmoe.

Dus welterusten allemaal.

Lieve Anjo, lees nu net pas je bericht van vanmorgen.
Ik wil je bij deze condoleren en heel veel sterkte en vooral ook kalmte toewensen voor de komende tijd. Voor zolang je het nodig hebt, onbeperkt.

Liefs, Kohtje.

Nog een laatste overweging. Voor de onrust die in mij huist i.v.m. de zucht naar drank zou ik een legio redenen kunnen opnoemen. Een les van de AA viel me weer te binnen (en daarom wordt het hoog tijd dat ik ook weer naar een meeting ga).

De zucht naar drank blijft zeker een jaar bestaan. Het lichaam heeft immers een jaar nodig om al het gif uit alle cellen te verwijderen. Dus nog steeds de lichamelijke verslaving die hierin een grote rol speelt.
We moeten ons realiseren dat de zucht zeker in het begin dagelijks kan optreden. Elke dag zal dit minder vaak gebeuren, maar is er niet minder zwaar door. Als een hoge golf komt de zucht opzetten, waarna het na enige tijd (heel verschillend, minuten tot uren of zelfs dagen) zijn hoogtepunt gaat bereiken.
We moeten dan beseffen dat dit hoogtepunt zeer snel zal afvlakken waarna we weer de rust in ons lijf vinden en de zucht over is.
Terwijl deze golf over ons heen komt moeten we alle lessen die we geleerd hebben toepassen.
Helpende gedachten, actief worden, gezond eten, mensen bellen om hulp, vrienden opzoeken die je de tijd doorhelpen, op het forum schrijven. Alles mogen en moeten we doen als we maar niet drinken.

Dit schiet me weer te binnen aangezien ik ook zo aan het worstelen ben en ervaar nu de golf aan het afnemen is en ik kan verwachten dat ik daarna weer enige tijd rust zal hebben.

De psychologische factoren spelen hierin natuurlijk een grote rol. Plaatsen en momenten waarin we gewend zijn te drinken zullen de zucht eerder opwekken.

Logisch is het dus om die plaatsen op dit soort momenten te negeren. Een andere keus hebben we niet of we maken het ons onmogelijk.
We moeten accepteren dat we machteloos staan ten opzichte van de drank.

Na een periode van ongeveer een jaar zullen we alert moeten blijven. We zullen een droogstaande alcoholist zijn. Bij de meeste mensen die ooit zover zijn gekomen dat ze niet meer met mate konden drinken zal het zo zijn dat na het eerste glas heel het systeem als een gek aan het werk gaat om maar op het aangeleerde level te komen.

Dus wat we hier nu doormaken is doodnormaal.

Punt is dat we ons niet gek moeten laten maken door valse ideeen.
Een kan wel voor een keer, of ik zak eens lekker door voor een keer en morgen stop ik weer.
Het gif blijft zo in ons systeem en blijft het een dagelijks worstelen met het maken van keuzes, wel of niet drinken.

Gemakkelijker is uiteindelijk om te zeggen. Met drank kan ik niks, het is niks voor mij, ik laat het los.

Zo, even een peptolk, voor mezelf, maar voor iedereen die nu zit te twijfelen, zal ik wel of zal ik niet.

NIET DUS, lekker slapen, welterusten.

Ben ik weer effe. Wil jullie laten weten dat ik voor nu uit de gevarenzone ben. Was nogal emotioneel bij M. weggegaan maar heb juist ruim een uur met haar aan de telefoon gehangen en dat heeft wat meer helderheid en opluchting bij mij gebracht. Kan weer verder want heb ouwe pijn weer een plek gegeven, heeft niets met de huidige situatie te maken.

Mooi wat je aanhaalt over depressies Tapas, kan ik me wel in vinden. Aktie is en blijft een toverwoord in wat voor situatie dan ook. Heb ik vandaag wel gemerkt. Even dreigde ik in een oude val te trappen maar heb dat niet toegestaan door aktie te ondernemen.
Pffff.... met drank in mijn lijf had ik me alleen maar een slachtoffer van de situatie gevoeld en was daar in gaan zwelgen...och arme Har.
Nu flitst de behoefte aan een roes nog door me heen, duurt misschien ook nog wel even maar ik drink niet, want ik pas ervoor me morgen schuldig te gaan voelen. Wat een idioot spel is het toch eigenlijk wat je met je geest speelt. Een ding is zeker, het is nooit opbouwend want als ik er nu aan toe zou geven ben ik morgen de lafaard. Moet ik daar weer aan gaan werken en zo houdt het nooit op!

Pfff...blij dat ik dat nuchter kan voorkomen.

Heb n bouwbedrijfje dus rust .....................ben bang dat dat er niet in zit

Hele dikke knuffel Anjo en n virtuele schouder

Sandman: Tja... dan maar doorgaan totdat het helemaal niet meer gaat.


Har: goed te lezen dat je uit de gevaren zone bent, ikke dus ook YESSSSSSSSSSS

quote:

---

Originally posted by: houtje
Mensen, allemaal, alle betrokkenen,



Ik ga morgen met Tactus overleggen of zij het adres van Anjo hebben en of we op één of andere manier via hun iets kunnen doen bv. een bloemetje, bloemstukje o.i.d. kunnen sturen aan Anjo. En dat zij ook evt. kaarten e.d. kunnen verzamelen en versturen.





goed idee, ik doe mee

Goed om nog effe te lezen An...bedankt. Welterusten voor zo.