Maar An, dan zou ik me verzetten. Dat is geen acceptatie dat dat gevoel er is en dat het gevoel er blijft. De acceptatie dat ik me voortaan zo zal voelen; zwak naar de alcohol maar ook accepterend dat dit het geval is.

Ik denk niet dat het echt de hoeveelheid is, zoals bijv. 6 glazen per dag,ja daar kom je uiteindelijk wel weer op terug dat duurt vaak niet zo lang,
De ellende is echter dat je weet dat je dat wel kan verdragen en uiteindelijk steeds meer nodig hebt dus de 6 die je jezelf toestaan worden er steeds meer, ach nog eentje kan wel........
En ja dan is de verselijke vicieuze cirkel er weer, die moet worden doorbroken.
En oei wat is dat moeilijk, ik houd me keurig aan mijn voor en nadelen lijst, en hak de week in 7 stukken, toch per dag, plan maken doen en dan komt er weer een dag en een volgende dat je er niet aan denkt, dat het een beetje uit het systeem raakt, en altijd weer die eerste laten staan dan komt de tweede ook niet.
Klinkt afgezaagd simpel maar dat is toch de enige optie voor mij.
Ik heb nu hulp gezocht bij de Brijder om nog beter met mijn verslaving te kunnen leven, ik wil ermee kunnen leven en er niet steeds maar tegen strijden zo is het voor mij.
De AA werkt niet ik kan het niet helpen ik heb er jarenlang baat bij gehad, nu niet meer, ik ga er ook niet over uitwijden waarom niet want er zijn genoeg mensen, velen, die er wel baat bij hebben het 12 stappen programma.
Ik weet hoe fijn het kan zijn geen last meer van de drank te hebben, maar het blijft wel een verslaving die levenslang op de loer ligt en daar moet ik mee leren leven.
Makklijk? Nee! Mogelijk? Ja!

YESSSSSS Tina, zeker mogelijk!!!

Zo nu ga ik eens lekker slapen. Morgen spring ik weer op de fiets, hemel ik ken mezelf haast niet meer terug.

Welterusten An. Goed van jou zeg, dat fietsen!

Tina, het is inderdaad de verslaving. Die cirkel herken ik ook. Het is om de zoveelste tijd in de ellende terecht komen en dan weer eruit en voorat je weet zit je er weer midden in. Het is balen

Ja Sandra zo is het!
Maar het sterkt mij dat ik weet dat het mogelijk is zonder de drank.
Helaas gaat het voor sommigen met vallen en opstaan, het klinkt wat belerend maar zolang er de wil is om te stoppen met drinken is er kans op genezing, daar blijf ik in geloven.
Mede dankzij het schrijven hier, heb geleerd dat ik niet de enige ben en dat geeft steun.
Daarom Sandra nog een extra welkom terug.

Mensen ik ga lekker mijn mandje opzoeken, een beetje tv kijken in bed en dan hoop ik lekker
te slapen.
Het zelfde voor jullie straks.

Zo, dat vond ik even nodig na het lezen van de draad van gisteren.

Ik denk dat ik ongesteld ga worden. Vanochtend had ik een schoonmaakaanval op mijn werk en heb het toilet grondig schoongemaakt. Aan het eind van de ochtend ging ik ook nog het aanrecht te lijf. Ik kan me maar niet concentreren vandaag. Vanmiddag dan zo zitten wachten op een telefoontje van de apotheek. Dat wordt iets voor morgen. Heb nog wel mijn moeder aan de lijn gehad, die heeft wat peptalk gehouden. Werkte wel. Na het eten sloeg de schoonmaakwoede weer toe. En daarna was ik zo floeps ingestort. Ik heb me weten ophijsen en kennelijk ben ik vaardiger aan het worden (mag wel). 't Opkrabbelen ging sneller dan anders. Wellicht door het papiertje met oppeppers wat ik gisteren gemaakt heb op advies van de psychiater. Ben nog niet helemaal terug, maar hoop hier door het lezen de nodige afleiding te hebben totdat ik naar bed ga.

weet je wat mij zou helpen?
een foto van mezelf maken als ik 's ochtends brak en chagrijnig ben, met van die drankoogjes..
en die als etiket op een wijnfles plakken 'chateau ondergang'

en het helpt echt om te denken: morgen ben je blij!

Wat zal ik zeggen...
Het kan! Ook ik dacht dat het onmogelijk was. Er blijven moeilijke momenten. Zeker.
Toch heeft het met acceptatie te maken. Accepteren dat je die eerste niet kan drinken.
In het begin niet teveel willen. ik begin pas nu weer rustig aan de wereld te verkennen. In een kroeg kom ik nog steeds niet. Wel bij evenementen waar veel gedronken wordt. Maar ben op tijd weer weg.

Ondertussen ga ik eerst de hond uitlaten. Daarna zal ik proberen uit te leggen hoe het voor mij heeft gewerkt. Tot nu toe...

An, je gaat goed meid! Een hulpmotortje heb jij voorlopig nog niet nodig op de fiets

Tsja, over refusal en antabus...gewoon slikken als je het anders niet aan kunt maar nogmaals (lees er de commentaren maar op na) doe het wel onder begeleiding/doktersadvies. Heb je geestelijk nog wat uit te werken, ga dan daar ook mee aan de slag (therapie b.v.). Het willen drinken is een gevolg van meer dan alleen craving...je hoeft er hier de posts maar op na te lezen.
Dr. Har

Erg mooi wat je schrijft over schoonheid Caro, het is precies zoals je zegt.

Want zelf nou zelf, ik ben wel niet mooi van buiten maar van binnen mag ik er toch best zijn...hum?

Thanks for your votes, number three it will be! Nou maar hopen dat ik dat ballonreisje win

Oei Corinne, dat herken ik wel hoor die schoonmaakwoede, ja komt door de hormoontjes:angry:.
Voordeel is wel dat je even lekker wat achterstallige klusjes doet.
En weet je wat ik nou door (sorry heren) geleerd heb door het schrijven over onze pms perikelen?
Dat is voor mij elke keer de moeilijkste periode om de gremlins te meppen, ga ik toch bespreken in de Brijder.
Fijn dat je weer wat bent opgekrabbelt, weet je als je je zo lees de laatste dagen, klinkt er toch wat meer optimisme door in je berichtjes en dat is fijn om te merken.
Zo en en nu ben ik echt weg.

Oh ja nog even dan, gaat er nu nog iets gebeuren de 5e ik kan er op het speciale draadje niet echt meer iets uit opmaken.
Nou ja ik hoor het wel, zou het wel leuk vinden namelijk, kan ik Har in het echt zien, ik weet nu wat ik kan verwachten, hihihi.

Ben d'r uit, hou je vast....
Hoe je het ook doet, maakt niet uit.
Als je maar niet drinkt!

Klinkt heel flauw, weet ik. Maar was voor mij wel telkens de zin om vol te houden. En dat was het zeker, volhouden.
Toen ik 5 dagen niet had gedronken, weet ik nog, toen ik de hond uitliet, ik in huilen uitbarstte. Waar was ik aan begonnen, wat een strijd, en dit was nog maar het begin. Dat bleek later inderdaad. Schreeuwde het hier ook uit van de pijn die ik van binnen voelde. Tot dan was ik na ieder uur en weer een dag, trots op mezelf. Toen pas kwam het besef, ik ben nog lang niet ADB. Ik dacht (hihi) dat ik er al bijna was. En ik kreeg zo'n harde klap, dat mijn leven, als ik de zelf verkozen manier wilde handhaven, nooit meer hetzelfde zou zijn!
Boos, woede, emoties zo heftig, ik kon er niets mee. Toch ging ik er iedere keer doorheen, als je maar niet drinkt. Neem ik nu de eerste, dan is het klaar. dan ben ik klaar. Heb ik een keus gemaakt.
Het was, en is een soort van afscheid nemen, ik durf voor mezelf zelfs te zeggen, te rouwen. Het besef dat je beste maatje, je elke keer een pootje licht.. Al jaren en jaren achtereen. Tuurlijk geef je dan die zogenaamde vriend het liefst de schuld. Verder durfde ik ook niet te kijken. Maar het was ik die de deur elke keer met een joviale grijns openzwaaide, kom maar binnen! Gezéllig!!! Smak, smak.. Wat een nepmens zeg. Ik meende er geen zak van (heb jarenlang bij het toneel gezeten..). Elke keer opnieuw, meer dan 20 jaar lang. Ook na een tijd van droogte, konden ze opeens weer voor me op de stoep staan, en héé, gastvrij mens als ik ben, zwaaide die deur, soms iets voorzichtiger, maar toch altijd, weer open. Welkom!

Okay, wat moest er dan veranderen. Dat was ik, tenminste wie ik dacht die ik was....
Jaaah!! Pfff.. Heb altijd goed kunnen zweten, maar vanaf die dag, wisten de peentjes even niet waar ze het moesten zoeken. En ik, ik doe maar wat. Probeer mezelf te bereiken. Hoe?
Door eerst die eerste te laten staan. Daarnaast mijzelf tijd te gunnen. In de zin van, eens kijken wat er zoal aan de oppervlakte tevoorschijn komt. Nou, ik hoef hier niet te melden, dat dat niet altijd even leuk is.. Maar goed, wat je ook doet... De schijnheiligen had ik al uit de boven verdieping gepleurd.. hihi!
De eerste laten staan. Accepteren dat je hem wel mág nemen, maar dat dan al het werk tot nu voor niets is gedaan. Voor mijzelf, maar ook (alweer, voor de zoveelste keer...) voor iedereen die in mijn leven, gelukkig, nog dicht bij mij staat. Get, wat dwaal ik weer af... Waar was ik gebleven...

Iedereen een dikke knuffel.
Ik pluk vandaag alleen waar ik zin in heb of me toe geroepen voel.

Trees,
Nu blijven slikken. Je weet dat Refusal geen zwaktebod is, maar het tegengestelde.

Aura,
Blij dat je weer op je pootjes staat.

Carolien,
Ook stroomstoringen horen steeds meer bij het leven sinds al die privatiseringen. Een mens wordt er alleen zo gaar van.

Rosan,
Nu vasthouden.

Visje,
Heel verstandig: eerst heel stevig in de schoenen staan.

Het was dat mijn huisarts kwam met het voorstel na tien maanden te stoppen met Refusal. Oh en wat vond ik dat eng.

Orleando,
Je had al aangegeven dat je een opname overwoog. Nu is het wennen om weer op eigen benen te staan. Jammer voor die zogenaamde vrienden en familieleden, ze laten een krachtig, prachtig mens vallen. In ieder geval ken je nu je echte vrienden. Het is in het leven als in dat spreekwoord: in nood leer je je echter vrienden kennen.

Carolien,
Bepaalde symptomen bij ALS lijken inderdaad op dronkenschap. De moeder van mijn man (toen nog vriend) is aan de gevolgen van die ziekte bezweken. Zij dronk nooit, niet eens met de jaarwisseling.

Vie,
Ik zeg geen vaarwel, maar tot ziens. 'k Zal je missen.

Druppeltje,
Verzekeringen dekken idd meestal geen natuurgeweld. Zoek eens op rampenfonds. Er zijn er zoveel in NL, misschien is er een bij waar je beroep op kunt doen. Sterkte.

Pippi,
Hopelijk kunnen ze dat onderwerp aan. Alcoholmisbruik is toch een tikkeltje zwaarder dan dolfijnen.
Ik lees vast wel verderop hoe het ging met het typexamen van zoonlief.

Sandra,
Welkom terug. Ga ervoor!

Casiris,
Het went wel weer, het niet drinken. Een nieuwe tijdvulling zoeken. Doe iets wat je leuk vindt om te doen. Het hoeft niet nuttig te zijn. Alles is beter dan je tijd in drinken om te zetten.

An,
Mijn Tactusdossier is de afgelopen 4-5 weken ook grondig doorgelezen, m.n. de onderdelen anders doen, anders denken en de 'gesprekken' hierover. Dat is heel nuttig geweest.

Katermies,
Doorzetten, ga wat anders doen en denken. Ik heb me de eerste vijf dagen gewoon huisarrest gegeven. De eerste dag had ik nog wel een cursusochtend, de tweede dag de visite bij de huisarts en verder helemaal binnen gebleven. Alles met alcohol was de deur uit of onbereikbaar voor mij.

Gem,
Sterkte.

Ik heb geen remmen meer, die heb ik ingeslikt, dus ik laat die eerste staan. En dat bevalt prima en er zijn moeilijke momenten. Het laatste zo erg dat ik maar terug aan de Refusal gegaan ben. Iedereen die mij als meedrinker kende, is ook op de hoogte dat ik niet meer drinkt en waarom. En op mijn werk weten ze dat ik niet drink, maar niet waarom. Dat hoeft ook niet. Toen ik daar begon, dronk ik al een half jaar niet meer. Ga ik lekker zo houden.

Sandra,
Weten die vriendinnen van je probleem? Dan zullen ze het vast niet erg vinden als je bij hun volgende bezoeken geen drank in huis hebt.

Floortje,
Dag 17 = 17 dagen winst voor jou. Doorgaan, dat kun jij best.

Albertine,
Die hormoontjes waren bij mij ook aanzwengelaars en gezien de onberekenbaarheid door de overgang ...
Mijn alcoholisme en overgang zijn een beetje gelijk opgegaan. Ik ben er bijna doorheen (door de overgang dan).


Ik heb niet iedereen gehad, maar jullie zijn allemaal in mijn hoofd. Ik neem liever jullie mee naar bed dan mijn gedachten.

Het lezen en schrijven heeft me afgeleid en wat opgekrikt. Ik ga nu naar bed.

Slaap lekker allemaal.

Ik ga ook slapen! Bij uitzondering neem ik zo een slaappil. Doe ik normaal nooit door de week.
Morgenavond het gesprek met mijn dochter aangaan en dan wel zien wat ervan komt. daarna ga ik weg
Nog 1 dag werken en dan gelukkig weer 3 dagen niet, al is komende vrijdag mijn dag van 's-ochtends vroeg tot 's-avonds vol.
Dank jullie wel dat ik mijn gevoel even hier mocht deponeren, zonder veel toelichting! Het helpt toch en daar ben ik blij mee!

De twijfelaars onder ons wens ik veel inzicht en doorzettingsvermogen. deze toestand vanavond had ik niet droog kunnen doorstaan zonder de ervaring dat drank niets oplost en de ervaring dat ik sterker ben dan ik denk! Dat geldt ook voor jullie, al denk je soms van niet!

Wat heb ik gehuild, gejankt en geschreeuwd. Me in mezelf opgesloten, als een plank in bed liggen malen en piekeren... overdag als een zombie ddor het leven, en als er iemand kwam (ja, de kinderen), me oppeppen, zodra ze weer weg waren.. Kadoeng!!
Ik wist het diep in mijn hart al die tijd. Waarom ik ooit was gaan drinken... Wist ook dat ik geen enkele kans maakte er nu van verschoont te blijven. De zwarte, drukkende, tonnen wegende, alles omvattende depressie kwam weer aan de deur. Gggrrr... Ook dat nog. Ja duhuu. Twee opties; weer opnieuw gaan drinken, dus ontkennen, of accepteren. Heb niet getwijfeld deze keer, ik wilde immers al niet meer drinken ondertussen. Nou ja meestal, soms was het niet mogen. Net als in het begin, ik vaak de zin gebruikte; lieslaarzen aan en baggeren maar. Over dat blubberpad dat langzaam veranderde in een zandpad. Bleek later nog veel blubberdelen te bevatten, maar ook altijd weer zand om even uit te puffen! Anyway..

Inzien dat je een probleem hebt. Alcoholist bent dus.
Acceptatie. Het is zo.
Er wat aan willen doen. Aktie ondernemen.
Ik ben een alcoholist, maar ik wil niet meer drinken.
Ik drink vandag niet. Ik zie hoe het gaat, probeer iets anders te gaan doen.
Omdraaien. Hardlopen, wandelen, fietsen... Lichamelijk bezig zijn.

Ach dit kan ik niet. Zo'n lijstje.

Loslaten, de angsten loslaten. Wat kan er mij gebeuren als ik niet meer drink.
Wat is er überhaupt nog als ik niet drink. Saai, burgerlijk, niet gezellig, blauwe knoop, niet spontaan, geen enthousiasme... Loslaten! Andersom denken.
Hulp zoeken. Het forum. De huisarts. Een psychiater of psycholoog. Bespreekbaar maken van je probleem, én wat je eraan gaat/wilt doen! Medicatie ter ondersteuning, refusal, om het je onmogelijk te maken om te drinken, zodat de rust er is om door te kunnen gaan.... etc.

Jezelf en jeprobleem niet meer verstppen, maar het erkennen en bespreken, aktie ondernemen. en onder aktie versta ik ook na 5 maanden je ramen gaan lappen, nadat je daar eerst 5 maanden lang over moest zeuren.... Want dat is de tijd die je jezelf moet gunnen om te herstellen.

Stoppen met drinken en herstellen. PUNT.
Niet verder denken. Dat is wat ik doe. En omdat ik dat doe, durf ik weer keuzes te maken. Durf ik naar mijn huisarts te gaan om mij te helpen. En omdat ik dat doe, durf ik vandaag stiekum eens over mijn schouder te gluren, om te ontdekken. Ik ga vooruit, het gaat goed!

Durf te denken om er niet aan te denken. probeer het je eigen te maken. Heb vertrouwen en de moed om te geloven dat je een bijzonder, uniek en sterk mens bent!
Je bent elastisch, je bent flexibel, je kan veranderen. alleen omdat jij dat wilt. Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden. Die dienen zich vazelf wel aan en zijn er plotseling als uitdaging, om opgelost te worden en te ondergaan. Het hoort erbij. Het gaat niet vanzelf. maar dat wil niet zeggen dat het niet kan!!!!

En na vallen weer opstaan. maar wie vertrouwen heeft zal een enkel schaafwondje écht wel overleven. de angst loslaten...

Sprak de grootste angsthaas wijs; wees niet bang!

Hee!
Ben ik weer!
Vanmiddag lekker getutteld. Met z'n vieren (dochter kon niet naar verplichtingen door gekneusde vinger) naar watersportdorp hier in de buurt geweest. Winkel in en uit, ijsje gegeten, bij het water gestaan, om de kerk heen gelopen. Voor het eerst sinds tijden, de rust kunnen opbrengen om ervan te genieten. Het voelde als vakantie!!

Har,ik vond de eerste foto het mooist. Nr. twee had ook wel iets, maar een somberige inslag... Wel mooi.

Was het zo erg?

Dan ga ik ook maar eens naar bed!
Straks geraak ik nog in een identiteitscrisis...hahaha!

Tot morgen!
En slaap lekker allemaal

Pippi, hoe is het met jou gegaan vandaag?

Iedereen die naar bed gaat..fijne dromen en een goede nacht rust.

Alle nieuwkomers en recidivisten een hartelijk welkom.

Hier gaat alles goed, ik ben in 1 week al 5 kilo afgevallen door voor mijn doen, heel veel (3 liter)water te drinken, havervlokken met koude melk een banaan voor mijn ontbijt te eten en de rest van de dag alleen fruit en een handje vol noten. Dan een avondmaaltijd die voornamelijk uit salade en vis bestaat en nadien alleen nog een appel als ik honger heb en water. Mijn broeken voelen weer beter en knellen niet meer zo, ik voel me beter en wil eigenlijk nog wel 5 kilo verder zodat ik op 60 kilo terecht kom.

Mijn man en ik hebben sinds 24 mei niets meer gedronken en stonden vandaag in de supermarkt voor de drank rij en konden allebei met overtuiging zeggen ,dat we het helemaal even gehad hebben met drinken en de kater die het brengt. Ik ben sowieso al heel erg trots op mezelf omdat ik het nu al bijna 1 jaar super ADB volhoud en bijna altijd na 2-4 consumpties wil stoppen. En hier eigenlijk meestal alleen nog maar eens in de 2-3 weken behoefte aan heb.
Mijn man ging langzamerhand gewoon weer terug naar af, door veel te snel en teveel te drinken en heeft daar zo'n depressieve kater aan over gehouden, dat hij weer volledig beseft dat drank hem NIET gelukkig maakt en eerder een downer in zijn leven is dan een verrijking.

De eerste laten staan is het enige antwoord op je drank probleem/verslaving.

Op de lange duur merk je gewoon dat je leven rijker, leuker en juist minder saai is dan waneer je geregeld veel drinkt.

Ik wens iedereen die het nodig heeft veel sterkte!

hehe, weer bij gelezen, de hele dag denk ik dan, vandaag geen forum, maar het is zo verslavend... dus ga ik elke keer te laat bij lezen, net als iedereen naar bed vertrekt.
Ik ben moehoe, maandag ook al, kan me slecht concentreren en wil het liefst met mijn kop onder de dekens, waarom? geen idee, er gebeurt gewoon weer teveel tegelijk en dat kost zoveel energie. Ik merk steeds meer dat ik dingen echt in mijn eigen tempo moet doen, is eigenlijk toch een soort nieuwe ontdekking of bewustwording vooral.

Weet je wat het is, vorig jaar om deze tijd stond mijn leven stil, er zat geen beweging in, alles was zo vlak en ik dronk vooral om die beweging erin te krijgen maar dat hielp dus niet, ja het bewoog vooral naar beneden en steeds minder omhoog. 11 maanden geleden heb ik het weer opgepakt, als ik wilde dat er iets zou veranderen moest ik toch echt stoppen met drinken... in het begin rouw je daarover, en baal je van je leven, het is al prut en dan mag je ook nog niet eens drinken dus wordt het er niet gezelliger op.

Toch ben ik blij dat ik het doorgezet heb op een paar uitglijders na dan, Ik heb ontdekt dat drank bij mij iedere vorm van ontwikkeling in de weg staat. Het afgelopen jaar ben ik weer in beweging gekomen door de alcohol te laten staan, ik durf meer voor mezelf te staan en mijn grenzen aan te geven, soms gaat dat ook helemaal mis maar dan herstel ik daar sneller van dan dat ik deed als ik gedronken had. Wat Visje eerder vandaag ook schreef, ik kan het allemaal veel beter aan zonder drank dan toen ik nog dacht dat ik de drank nodig had om dingen aan te kunnen, en zonder drank lijkt het wel of er ook minder problemen op je pad komen, of dat ze duidelijker zijn en makkelijker op te lossen. Alcohol lost niks op behalve je hersens en je lever.

Al lijkt het soms allemaal makkelijk te gaan bij mij, ik denk nog iedere dag aan drinken en drank en aan de roes, de laatste tijd misschien nog wel meer dan in het begin, maar de beloning van het niet drinken is toch groter en weerhoud me ervan om toch te gaan drinken. Er komen steeds vaker leuke uitdagingen op mijn pad die ik toch blijk aan te kunnen al is het met vallen en opstaan.

ALs ik me rot voel en mensen vragen aan me hoe het met me gaat dan zeg ik tegenwoordig, ik heb een rotdag vandaag maar het gaat goed met me, en zo voelt het ook.

Tapas dat gevoel van elke dag aan drank en de roes te denken gaat vanzelf over.
Ik doe dat allang niet meer.
Dat ik toch nog wel eens drink is omdat ik na 2-3 weken pas ga denken, goh zal ik....??
En nu ik daar op een ADB manier mee om kan gaan en dat dus ook al een jaar blijk vol te houden word ik steeds trotser op mezelf.
Als ik nu in gezelschap van familie of goede vrienden drink ben ik altijd de laatste die haar glas of flesje leeg heeft.
En dat is echt pas sinds ik hier zo veel geleerd heb en gegeroeit ben.

Pip het is en blijft een puber en dan kan je toch niet echt verwachten dat je zoon zich als een volwassenen opstelt en verantwoordelijk is.
Morgen verteld hij het je vast in geuren en kleuren

Ik durf dat gewoon niet Safi, ben te bang dat als ik eenmaal een glas op heb dat ik daarvan ga balen en mijn zwart-wit instelling is zo dat het alles of niets is, dus dan stap ik makkelijk over naar veel drinken, want ik heb dan toch al 'gezondigd'. Ieder op zijn eigen manier en ik vind dat je goed bezig bent. Voor nu houd ik het liever droog en dat is nu vanaf begin januari echt droog (1 glas champagne gehad) Ik vind het momenteel moeilijker omdat het weer zo uitnodigend is om lekker te gaan picknicken (vroeger met zo'n kartonnen aldipak witte wijn mee, later met flessen rose) maar IK DOE HET NIET!

Ik hoop dat je man ook weer op het goeie pad komt, die vervelende depressie die met drinken mee komt wil ik niet meer meemaken, hij hopelijk ook niet meer!

Tapas..ik bedoelde ook echt absoluut niet dat jij mijn pad moet volgen.
Je doet het veel te goed!
Ik loop op mijn pad omdat ik de kracht niet heb om het zo goed vol te houden als jij en vele anderen hier.

En ja mijn man is echt dood en dood ziek van de alcohol depressie.
En ja ik hoop ook dat het deze keer ECHT menes is voor hem want het is niet aan te zien.
Ik heb al tijden niet meer spontaan gehuild en weet dat het aan mijn ADB zijn ligt en ben daar super blij mee.
DE enige weg is voor uit.

En ik kan je verzekeren dat een pak Aldi witte wijn echt super vies is vergeleken bij een glas water of een lekkere ijsthee, een appel of ander fruit ...