Poetsen is zeker niet mijn ding. Maar wat ik wil, komt nog niet echt aan de oppervlakte.
Dus ik heb een keus gemaakt. Klein beginnen is ook vooruit. En ik ga er vanuit dat ik tijdens het poetsen ga ontdekken wat dat andere dan moet zijn. Als ik het niet doe, zoals ik al die jaren niet deed, niet meer zuipen, gaan rennen, wellicht poetsen... dan verval ik onherroepelijk in mijn oude gedrag. En dat is uiteindelijk...zuipen!
En die keus heb ik gemaakt, dát wil ik niet meer. Dus moet ik gaan herontdekken waar mijn talenten liggen. ik wil niet meer stilstaan. Niet blijven hangen in dat oeverloze gezwets in mijn hoofd. ik wil aktie, op een door mij verkozen manier, omdat ík denk dat het een goed begin is, en níet om de rest van de wereld te pleasen...

Zoiets dus, langzaamaan, step by step. het komt, maar ik moet wel door.
moeilijk? Ja! Maar niet onmogelijk!
In mezelf weer gaan geloven en niet bijvoorbaat al mezelf wegpoetsen

Ik weet het dus niet! Maar éindelijk, na alle jaren verstand op nul, sta ik mijzelf iets toe wat er een ietsiepietsie op begint te lijken!

En dat gun ik jou en jullie ook!
Waarom zouden we iets niet kunnen
Als je wilt, kun je alles!
Alleen al dat gevoel! En dat vast houden, er iets mee doen, zodat het weer leidt tot andere open deuren, die allang open stonden!

Marjo,
Je antwoord was dus al onderweg.
Heel goed : kiezen voor jezelf.

Ik ga naar mijn bed.

Slaap lekker allemaal!

Corinne, eindelijk begint het te dagen, dat ik voor mezelf moet kiezen. waar ik uiteindelijk ook uit zal komen. met of zonder klaas!

Ik koos altijd voor de ander, zelfs zonder dat ie daarom had gevraagd. Het is voor alle partijen nu beter om andersom te doen. Het groeit, en zal straks zijn vruchten afwerpen. ik ben hier alleen gekomen, zal het alleen moeten volbrengen om uiteindelijk ook weer alleen weg te gaan. Dát gegeven boezemde mij altijd vreselijke angst in. Dus deed ik, wat ik dacht dat er van mij werd verlangd. En ik werd een steen, zonder eigen drang tot creeëren. En je kan zeggen dat ik er nog lang niet ben. Maar dat is een negatief geladen iets. ik sta ook niet meer aan het begin, ik ben al tot hier. En nu wil ik verder! Dát is positief. Precies zoals ik het altijd graag had willen hebben. Ik zie wel waar mij schipje straks weer strand... Mijzelf weer een klein beetje leren kennende... op een verrékt mooi, niet eerder ontdekt eiland, met heel veel mooie mensen om mij heen.

Marjo,
Dat klinkt goed en mooi.
Nu sluit ik echt af.

Ik zou dit ergens ophangen om het af en toe terug te lezen.

Oeps!

Een grote lege vlakte, en ik hier als roepende in de woestijn...
Ja, sorry mensen. ik kan het alleen maar verwoorden zoals ik het zie.

En misschien is dat niet hoe jullie het zien.
Maar ik kan jullie niet zíen!!!!

Ik trek me stilletjes terug......................................................................................................................................

Tapas, ik sta morgen niet langs de lijn.....maar in de manegebak!
Om te supporteren hoef je niet lijfelijk aanwezig te zijn, denk ik....
dus...zet em op! Je kunt het, dat weet ik zeker!
ik zal aan je denken!

Pippi, dromen zijn niet altijd bedrog.......
Denk in mogelijkheden....en niet in moeilijkheden!
En daarvoor hoef je je eigen plekje niet op te geven!
Al eens gedacht aan een internetwinkel?????
(zoiets als je bijv op e-bay kunt hebben)
Tis maar een ideetje hoor!

Marjo....echt alle respect voor jou!
Tjonge als ik lees hoe jij het doet......pff zou me de moed in de schoenen zakken:D
Je bent gestopt met drinken, hebt je moeilijke momenten....maar gaat zonder morren dwars door de bagger!
Waar jij nu aan nieuwe loopschoenen toe bent.....doe ik de lieslaarzen nog maar aan!
Petje af........!

Maar voor nu ga ik mijn bed opzoeken, een uurtje slaap minder merk ik echt wel......
morgenvroeg staat de meute hier weer paraat om naar de manege te gaan.
Dus voor allen.....weltrusten, en sweet dreams!