Ga je drinken of begrijp ik je verkeerd? Jammer zeg, wordt je lichaam nog beroerder van.
Kun je hier niet effe blijven plakken? Ik ben ook een Brabo..misschien mag ik met je "meevloeken" als je daar behoefte aan hebt.

He Druppeltje,

Wat is er aan de hand? Je bent ziek? Je denkt dat je naar het ziekenhuis moet?
Je denkt dat je beter kunt gaan drinken?

Ik heb geen idee wat er aan de hand is maar het klinkt niet goed. Misschien sla ik de plank volledig mis
maar is er geen vriendin of zo die je kunt bellen? Of de ambulance als je denkt dat het ernstig is?
Ga je nu drinken dan neemt niemand je serieus die je belt voor hulp.
Kom op, meid, zorg even voor jezelf zodat je geholpen wordt!!!

Druppeltje ik vind je bericht heel alarmerend. Wil je asjeblieft even hier blijven voordat je iets doet waar je spijt van krijgt? Een soort mank lijf dat niet wil wat ik wil heb ik nu zelf ook, maar drinken helpt daar niet bij.

Anjo ik zit het morgen ook maar gewoon uit. Ik zie vast wel weer iets geks, of ik raak in gesprek met iemand die iets bijzonders heeft te vertellen. Mijn makke, en soms ook mijn eigen voordeel, is, dat ik altijd wel weer iets grappigs zie. Ik kan de dingen gewoon niet zo serieus nemen, en vooral mezelf niet. Ik denk dat ik daarom af en toe hier een beetje door de molen ben gegaan. En heus, ik neem jullie zoals jullie op me overkomen, dus de ene spot een beetje en de ander schrijft een ernstig verhaal. Ik accepteer mezelf nu ook maar zoals ik ben, en dat doe ik bij jullie ook zoveel als in mijn denkvermogen ligt. Meer zit er niet in.

Floortje ik vond je echte vraag van vanmorgen ook niet verkeerd. Als je je erg geconformeerd hebt aan anderen, of als je bijvoorbeeld een jeugd hebt gehad waarbij je niet mocht zijn wat je echt was, is het verdraaid moeilijk om te weten wat je nu eigenlijk zelf bent of hoe je dat moet doen. Ik weet dat zelf ook nog lang niet. Heel vaak gedraag ik me nog als iemand die vrolijk is en altijd een kwinkslag heeft, terwijl alles van binnen huilt, of alles grijs en stroperig aanvoelt. Maar delen kan ik dat nog niet goed, die onzekerheid. Ik hoop voor jou dat je je in ieder geval minder snel afgewezen voelt, en dat je ook anderen wat beter kan accepteren, met al hun ins and outs.
Je zei dat je alweer veel te veel van jezelf hebt laten zien. Maar meid, dat doen we hier toch allemaal? Er gaan hier soms dingen heen en weer die we nog niet eens aan onze meest naaste willen bekennen.
Er is hier ondanks de ruzietjes af en toe niemand die echt een ander wil aanvallen of dwarszitten, of zo heb ik het tot dusver toch wel ervaren.

Beste Druppie, als je je taal niet kuist, krijg je een ban voor het leven. Heb je soms al gedronken?
Schakel hulptroepen in, dit lijkt mij niet goed!
Groetje van Soothe.

TEN STRENGSTE VERBODEN HIER IN HUIS:

- HET SNIJDEN VAN SPAGHETTI

Pippi,

Hier kan ik weinig tegenin brengen lastig hoor!
Probeer met je mee te denken, nu ik dit lees weet ik het ook niet zo goed,
alleen wel dat jij je beste beentje voorzet!
Dat vind ik wel prijzenswaardig, maar goed dat je wel voor jezelf kiest en naar huis gaat.

Typefout

Het lijstje van gisteren valt nog aan te vullen met:

- eten met twéé gereedschappen (zeker met alleen een lepel is verboden)
- niet containeren ("hooien" heette dat vroeger) bij het eten
- blijven zitten tot iedereen klaar is
- pas beginnen als iedereen heeft
- in principe aan tafel eten tenzij uitzondering
- limonade, koek, chips e.d. worden eerst gevráágd
- gasten altijd eerst geven limo en koekje of chips
- wij eten niet uit zakken en dozen (behalve ik, mijn dropjes gna gna)

maar het is een leuke discussie en ik sta open voor meer inbreng hierover.

TEN STRENGSTE VERBODEN HIER IN HUIS:

- HET SNIJDEN VAN SPAGHETTI

Vie, dank je, ik voel me perfect door je begrepen.

Ik begrijp mezelf alleen niet altijd en wil dat ook niet uitvergroot "GEKWOOT" hebben. We hebben allemaal onze sores en zullen dat ook altijd behouden.

Ik hou maar op, eigen ego begint weer op te spelen. Ik geloof dat daar de grootste vijand nog in schuilt!!

Ik luister graag en nu KEIHARD naar de Missa Criolla en zit voluit méé te galmen. Heerlijk even alleen in huis.

Jemig houtje!!!


Kom je nog wel aan het "gewone" leven toe??

Ik heb die versie in dat Spaanse Bergdorpje en ook de video (door NL TV) van de opnames door Philips-technici met o.a. José Carreras, schitterend. al die dorpsmensen blijken geweldige zangers te zijn het is gewoon kippe(n)vel, het blijkt een soort Volendam te zijn, dat iedereen kan zingen, geweldig !!!!

Ondertussen warm ik wat spaghetti op en eet ik sla met ei erbij, zonder ruzie over het ei, omdat ik alleen ben. Gna gna.

Heeeeeeeeeeeeeeerlijk genieten Houtje!!


Neem het er van, het is je gegund!!

Het gewone leven is royaal aanwezig, die paar regels geven juist structuur waardoor je méér ruimte krijgt voor het gewone leven. Dat is het voordeel van grenzen stellen, je ruimte wordt duidelijker. En wat je meer waardeert, wordt groter.

En ach, in de praktijk ben ik echt zo streng niet. Mijn kinderen (totaal gebrainwashed natuurlijk ) komen wel eens in andere gezinnen en vertellen dan vol afgrijzen over de puinhoop daar. Maar ja, een beetje onmatigheid zal er wel bij zitten bij mijn regels. Maar Who Cares?
Ik niet. Ik werk me te barste om er fatsoenlijke, redelijk nette jongelieden van te maken.

O ja, nog een: - vreemden moeten ze met u en mevrouw/meneer aanspreken,

dat dachten jullie zeker al?

Zo krijgen wij hier de canon van het kinderopvoedingsgebeuren.

Houtje ik eet zo graag spaghetti omdat het zo eindeloos te rollen is op lepel en vork, zonder te slurpen. maar ik snap niet hoe je vla of ijs kan eten met twee instrumenten, dat doe je toch met een lepel? En ook sandwiches eten we hier met de handen. Wel is eten aan tafel hier 's avonds vaste prik, en zeker als de kleinkinderen er zijn. Ontbijten in het weekend doen we op de bank, met alles op de salontafel en ondertussen alle kranten lezend. Door de week is er meestal geen tijd om samen te ontbijten.
Oudste kleindochter (3 jaar) zei van de week nogal boos toen ze van mij aan tafel moest eten: Max eet ook niet aan tafel. Ik zei, maar Max is een hond, en jij toch niet? En dat kind gaat van: Max is een hond, die eet van de grond. Ja, voor ik het weet zit ik dan weer te geinen met die meid. Een goede oma plus lichtend voorbeeld zal ik waarschijnljk nooit worden. Maar ze moet wel netjes dankjewel en asjeblieft zeggen, krijsen wordt niet gewaardeerd en ze mag best wat liever zijn voor haar kleine broertje.

Pippi,
Wij hebben gewoon gekeken hoe ze reageerden op dingen. Soms was het nodig grenzen te stellen, meestal ging het vanzelf. We gaven ze door ons eigen gedrag het voorbeeld a.h.w. Af en toe bijsturen, soms echt de leiding nemen. Goed gedrag stimuleren, slecht gedrag negeren of bestraffen. Soms merkten en merken we aan hun gedrag dat ze weten waar de grenzen liggen, vooral wanneer ze deze aftast(t)en.
Slechte eters, ach, dat groeit er vanzelf af. Mijn zoon eet ondertussen bijna alles. Dochterlief heeft nog wat tijd nodig. Die moet dus echt elke dag een bakje vers groentevoer, bestaand uit komkommer, wortel en paprika en natuurlijk van de groenten bij het eten een proefje. Zelf ben ik heel lang een 'slechte' eter geweest. Mijn moeder noemde dat altijd een luxeprobleem. Er zijn genoeg kinderen die niet eens genoeg eten krijgen om de honger te stillen. Als je je daarover druk maakt, smaakt je eigen eten niet meer en dat is het niet waard.
Moeilijk uit te leggen, hoor.

Soothe,
Dolly was er een beetje uit door het niets doen, niet alleen bij mij, maar ook bij mijn pianomaatje. Maar we gaan er nu echt serieus mee verder. Staat nu weer op het dagelijks programma.

Floortje,
I.v.m. dat perfect willen zijn. Ik dacht dat ik het al flink onder controle had. De psychiater prikte dat ballonnetje meteen door. Zoals ik mijn vragenlijst had ingevuld, doen alleen (verkrampte) perfectionisten. Ik leg steeds weer de lat veel te hoog voor mezelf en ook in mijn verwachtingen van anderen. Ik ben te veeleisend.

Druppeltje,
Als je aan de boemel bent geweest, wordt je lichaam daar bepaald niet beter van en jij er niet vrolijker op. Zie jezelf niet als personeel als je ziek bent en opgenomen moet worden in het ziekenhuis. Ga desnoods naar een andere ziekenhuis, dat dat waar je werkt.

Oh, huisregels hebben we wel en de belangrijkste is: GEEN HERRIE MAKEN, dus muziek zachtjes of oordopjes in.

Aura,
Ken InTact niet, maar als ze samenwerken met Tactus, zou je bij hen eens kunnen informeren : info@alcoholdebaas.nl .

Ik ga er tussenuit. Tot straks.

Ik bedoelde slechts het "avond"eten met twee gereedschappen dames en heren.
Hahahahahaha vla met mes en vork daar moet ik erg om lachen.
Tosties uit een servetje dat dan weer wel !!!!

Goh, waardeer jij krijsen niet? Vreemd.........

Hier riep Hansje laatst dat ik een z****w**f was over een onderwerp waarin ik zó dermate gelijk had dat hij niets anders kon zeggen en hij heeft dat moeten bekomen met kamerarrest zonder computer voor de rest van de dag. t Is niet anders. Ik accepteer dat niet. Schuttingtaal al helemaal niet. Ik weet het, het komt van school, maar daar moet het dan maar blijven. Zelf vloek ik ook niet.

Pippi mijn VOLLEDIGE GEWICHT heb je.

Wat een vreselijk stel, ik zou al drie keer ontploft zijn (dat kan ik dan weer wel heel goed hoor).
We eten ook nog met placemats en een kaarsje voor de gezellig, soms wel, soms niet. Dan is een bezoekend kind meestal meeten "om" en eet keurig mee.

TV aan? No way.
computer uit !!!!!

Ik sta niet voor de kat zijn staart te koken. Kom nou.

Floortje, gekwoot worden lijkt me geen ramp. Jij voelde je gekwetst en je bent zelf ook niet zachtjes op Har overgekomen. Daar ga ik verder niet over, dat vecht je maar zelf uit. Jij, zelf dus, zie je wel dat je toch een beetje zelf bent? Je was boos en gekwetst en of een ander het daar nou mee eens is of niet, dat heb je kunnen uiten. Zelf heb ik dit forum vaak gezien als een leerschool om in de grote boze buitenwereld op een sterkere manier tegemoet te kunnen treden.
Kun je ons misschien wat meer vertellen over jouw moeilijkheid om jezelf te zijn, en hoe dat komt? Misschien is er wel iemand die iets kan vertellen wat helpend voor jou is. Of misschien helpt het jou om je eigen gedachten uiteen te zetten.

En nu moet ik me even met die mosselen gaan bemoeien.

Pippi,
je zegt het zelf al, met zoveel irritaitie wordt het lastig, of je kan
de mogelijkheid nemen er met vriend over te praten, is hij op de hoogte van de zaken
waar jij je aan stoort?
Of zaken die jij graag anders zou zien?
Als hij het weet en er veranderd niet veel, ja dan lijkt het mij ook niet makkelijk.
Maar als hij niets weet kan hij er ook niets aan veranderen, als hij dat wil tenminste.
ja dat lijkt mij het beste openheid van zaken, al is het niet makkelijk.
Maar zo doorgaan lijkt me ook geen optie.

Aura,
ik ken InTact niet. Heb het net wel opgezocht. Het is helaas niet bij mij in de buurt.
Wat let je info op te vragen en een bijeenkomst bij te wonen?

Vreemd toch, hoe iedereen zo zijn gesprekspartner vindt.

Vie, hoe ik zo gekomen ben, ik ben mijn hele leven altijd maar verhuisd. op mijn 6e op mijn 12e en daarna nog een paar keer.

Ik geloof dat het niet in mijn aard ligt om sociaal sterk te zijn, maar dit heeft het zeker ondermijnd.

Wat het geharrewar met Har betreft: ik denk meer dat dat een machtstrijd was. Zeker van mijn kant uit, voor hem mag (EN KWOOT) ik niet zeggen.

Die kant laat ik aan hem over.

Vriend weer thuis, maak eten en log weer even uit!!!!!!!!!!!!!!!!!

Over regels in huis....
- alles moet gegeten worden! al is het maar een klein beetje. Ik heb wel met mijn dochter op haar 6e jaar een contractje getekend dat ze 3 dingen (zelf uit te kiezen) niet hoefde te eten. Dan zorgde ik voor een alternatief. Stond eten niet op het lijstje, dan was het pech.....Contract geldt nu nog.
- U tegen vreemden zeggen, met 2 woorden praten
- eigen kleren strijken (ze gooit ze altijd op een hoop. Keuze tussen niet op een hoop of zelf strijken was eenvoudig: strijken dus!)
- wie de laatste toiletrol pakt zorgt voor aanvulling
- zie lijst houtje
- altijd mobiel mee, zodat je bereikbaar bent (lukt niet altijd helaas..)
- en zo kan ik nog wel even doorgaan...

Rolgordijna,
lastig! Krommende tenen! Als vriend er niets over zegt kan jij ook weinig zeggen! Misschien eens bij hem aankaarten (bij vriend dus) dat bv een bedankje na het eten wel prettig is? Je dan wel beperken tot de grootste ergernissen. Het snijden van spaghetti (hoe verwerpelijk ook!) zou ik maar laten. Als je het niet geleerd hebt dan wordt het moeilijk. Mijn zwager heeft ook vreselijk eetmanieren en dientengevolge zijn kinderen ook. Met arm onder je hoofd met alleen een lepel je bord leegeten. Weer opscheppen als iedereen nog bezig is, je er niets van aantrekken dat je een bepaalde schaal leegschept en er is niets voor anderen over, bijna niets lusten...En je dan zou ook gedragen in een restaurant of bij schoonouders!

Aura,
InTact heeft een aardige website en een adres voor informatie staat er ook op. Probeer gewoon contact te leggen !!! Baad het niet, dan schaadt het ook niet.

Gem,
Ze mogen bij mij uit de spaghettisaus en andere gerechten drie stukjes vissen die ze écht niet lusten en keurig op de rand van het bord leggen, bv. aubergine, selderij, whatever.

Als je hier over gaat nadenken, komen steeds meer geschreven en ongeschreven regels boven drijven. Vind je niet?

Maar volgens mij lijken wij qua opvoeding allemaal redelijk op elkaar en is de basis hetzelfde, de uitvoering soms anders, moeders zijn géén huissloven en je hebt respect voor elkaar en elkaars spullen en samen moet je het thuis rooien.

Mijn Ex (brrrrrr) ging eens aan tafel zitten (keurig gedekt hoor) pakte de grootste gehaktbal er tussenuit en begon meteen te eten. Vreeeeeeeeselijk. Toen ik zei waarom doe je dat? Was het commentaar ik breng hier het meeste geld in dus die bal heb ik betaald. Mijn kids waren in shock, toen al. . Maar eerlijk is eerlijk, bij zijn ouders was het ook graaien om het meeste vlees, vreselijk vond ik dat. Als ik de gast ben wacht ik tot ik opgeschept krijg of mag opscheppen.

Ach ja, daar heb ik nu geen last meer van. Gróót voordeel van alleenstaand ouderschap (allez, er is er toch één) : er is geen commentaar van andere volwassenen op mijn regels.