Woensdag 20 november 2013
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
er loopt iets mis
Nee
Illegaal rondje met pap gereden
Verder slim
Alles is te zien aan km stand
Dussssss.....
(gniffel)
Hier stiefzoon nr. two, heerlijk druk en gek, hoeft z'n brommerrijbewijs ees niet, wil over 'n half jaar op voor z'n autorijbewijssie, daarna alleen rijden onder begeleiding tot z'n 18e. Smart buggar.
er loopt iets mis
Hier lijkt alles goed te gaan...
Voor wie geinteresseerd is: ik zit in de tweede ronde voor mijn sollicitatie.
1
Machtig he Had!
Maar op se crosser gaat ie allang overal hene.
De illegaal
Voor wie geinteresseerd is: ik zit in de tweede ronde voor mijn sollicitatie.
YO!!!!
DAT was het
wat ik wou vragen....
Mooi jen!
De illegalen...
Kan hier gelukkig nog
Zo moet je het leren
Neem de ruimte die er nog is,zou ik zegge!
De wereld is voor de dapperen!
Toch moet ik 'm af en toe zo temmen.
Gelukkig weet ie niet wat froeguah kon....
De tochietwattreurige
Er moet mij iets ontgaan zijn, Jen, als je wilt, vertel!
mooi Jen
hoeveel rondes nog
Nah
Het zal wel door de uitwerking
van die pillen komen..
Maar NU jank ik dus
Heb de beelden
Op mijn netvlies
Toffe peren
Ze doen het wel!
Big time!
Ikke nie begrijp nie meer nie, ikke op beddie.
Slaap lekker lijsters
Wel eh, ik ging vandaag dus solliciteren he. Voor een job die ik graag zou doen. En ik denk dat de tweede ronde de laatste is.
`wat ons hier betreft
is die baan voor jou jen
Ik heb vrijdag al de tweede ronde Ietje, dus lang zal het niet duren.
Merciekes lieve lady
Optimistisch blijven Jen.
Ik wens je veel succes.
Mijn werk zit er op. Mijn hoofd is leeg. Mijn bed roept.
Nu lees ik zelf verkeerd, de tweede ronde is de laatste omdat je dan wordt aangenomen.
Ik moet optimistisch blijven.
@ Mai: als ik 's avonds koffie drink kan ik best slapen. Soms lig ik wel een tijdje wakker, maar dat hangt niet af van de koffie, meer dat er dan een hoop gedachten door mijn hoofd gaan.
@ Ietje: bij mij heeft het niet drinken geen invloed gehad op de moeheid. In ieder geval zal het niet zo snel gaan hoor. geleidelijk aan zal je je wel beter gaan voelen.
@ Wijfie: goede afspraak met J. Ik hoop vurig dat het jullie beiden lukt!
@ Fruit: heeft die chagrijnigheid niet iets te maken met het verlaten van je oude huis en het betrekken van je nieuwe? Ik herinner me dat het je toch tegenviel, dat huis waar zoveel gebeurd was, achter te laten. Schiet je een beetje op in je nieuwe huis? Bij mij duurde het een tijd voordat ik me echt thuis voelde in mijn nieuwe huis, voordat het echt mijn sfeer had. Ook ongezellig onuitgepakte dozen e.d. maar dat wordt elke dag beter. Sterkte!
@ Kate: mooi plaatje hè. Vrouwe Justitia in het kunstzinnige.
Lytse.
ik begreep je al niet helemaal Jaap... dacht dat het een allusie was op mijn onderschrift maar kon er verder geen kaas van maken.
Sorry als ik even niet op jullie reageer, maar ik zit redelijk in euforie. Omdat de functie vrij hoog gegrepen is voor mij, en ze me toch toelaten tot de 2de ronde. Pff kan er nog niet van over.
Lieve Lytse,
eindelijk zie ik je "live" en wil even reageren op je vragen t.a.v. mijn pols.
Jij weet als geen ander hoe belastend het is steeds weer naar fys.ther. te moeten.
De 1e mnd. kon ik letterlijk opmijn sloffen 2x p/wk naar mijn "eigen" ther., maar omdat ik heel erge pijn en een dikke hand bleef houden, heeft de HA mij doorverwezen naar de revalidatie afd. v/h ZH.
Mijn pols is aan de duim en pinkkant gebroken, de breuk aan de duimkant is ingezakt. Maar ik heb meer last v.d. andere kant, ook opmdat daar te weinig ruimte is nu.
Dit alles had ook effect op arm en schouder, vooral 's nachts, lag ik echt te kreunen en kon niet slapen.
Tot mijn grote opluchting zei de revalidatie arts : wij kunnen u helpen en wij gaan u helpen.
Dus 2 x p/wk in de auto naar ZH. Moest ook weer (overbodige) ergother., anders telt het niet als revalidatie.
Arm en schouder zijn gelukkig nu o.k., maar de hand en pols blijf ik last van houden en pijn.
Mijn vingers staan krom en scheef en ik kan niet goed een vuist maken, maar het zal de paar jaar die ik nog leef wel uitduren. Dit is niet cynisch bedoeld, maar het leven vliegt steeds sneller voorbij en gezien mijn leeftijd denk ik dus zo. Samen met de therapeute heb ik dus besloten dat er geen verdere verbetering mogelijk is en zijn we met de behandeling gestopt. Nu alleen nog een afsluitend gesprek met de revalidatie arts.
Met typen doe ik een polsbrace om en ik sla vaak de toets mis, heel irritant, ik verbeter het niet steeds, ook niet hier.
Dit is dus het verhaal.
Ik denk dat jij ook wel heel graag van je pijn en therapy af zou willen en bewonder je dat je toch steeds dingen onderneemt en je goede humeur bewaart.
En wie weet, ontdekt de medische wetenschap binnenkort iets waardoor ook jij van je pijn verlost wordt. Er kan steeds meer, uiteindelijk.
Zo degenen die geïnteresseerd waren, kunnen het lezen en dus ben ik in 1 x klaar met de uitleg.
Iedereen nog heel, heel, hartelijk bedankt voor het meeleven, dat heeft mij veel goed gedaan in deze toch wel ontzettend langdurige nasleep.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.