Nee, je hebt gelijk, nog geen dagpact.

Ja, start maar op!

Zo, één uur en drie kwartier gefrummeld, geen respons,

kenn beurnn....

terug naar RL dan maar,

groetekes

Nou das dan wel leuk Lidia, gister was daar dan die vraag aan jou en nu kan je hem zelf beginnen (ja of haar ) :-)

Ha Nancy, ja lekker rustig hier. Zijn er al gibbelend over kleding en maten hier waarschijnlijk een stel weggelopen. Misschoen nog gebak achterlatend van Bo

Frodo had dezelfde maat misschien zijn ze hem nu in het nieuw aan het steken en wordt tie met1 opgepimpt

Goedemiddag,

Mooie bespiegelingen,

ik zal eens denken of ik er

nog iets aan toe te voegen heb.

Diesel,

welke vraag? O, die van Jane mss, waarom ik altijd zo laat inlogde?

Ja, ja, was vandaag 2 uur vroeger op, het gaat steeds beter met het slapen en dus wordt ook de vermoeidheid minder.

Heel motiverend om resultaat te zien.

Nou, daar ga ik hoor. Primeur van Lidia!!!!

Dagpact

Lidia

Moet toegeven dat ik wel eens moeilijkere dingen heb gedaan in het leven.

Wie komt erbij staan? It's lonely at the top:D.

Wat een verassing he Lidia

Ach ja dat bedoelde ik ook met die vraag ja, wist nie meer van wie die was

Nancy

Er is ook bijna niemand, dus dan krijg je ook minder respons, hè?

Ik ga even naar zolder, raam dicht doen en rugzak e.d. zoeken.

Blijf wel ingelogd, anders staat het helemaal zo zielig.

Gelukkig is Tactive ook v.d. partij.

Lidia wanneer ga je nu precies?

Nancy,

natuurlijk was dat een verschrijving. Aangezien we hebben afgesproken en terecht, dat je niet de dagdraad mag openen als je hier zit te nachtbraken, zal dat zeker nooit voor mij zijn weggelegd.

Ben je nu blij met al je reacties?

Hoi Albertina,

zag dat jij er ook bent, leuk, elke ziel telt.

Ik word melig, dus ga even weer een klusje doen, waar ik geen zin in heb.

Over partners die je klein houden en respectloos behandelen.

Daar heb ik ook ooit in gezeten, en ik droom er af en toe nog over.

Wat ik van die relatie heb geleerd: sommige dingen stoppen pas als je er zelf een eind aan maakt.

Diesel,

pas de 15e, maar het is niet zomaar een reisje naar de zon, kan nu wel grappig doen over onder de sterren slapen, maar dat is echt zo en 's nachts kan het best koud zijn in de woestijn.

Bovendien kan mijn rug ook niet tegen keihard liggen, dus ben van alles aan het verzinnen.

Heb ooit de hele Sahara en Sahel doorgetrokken met zo'n expeditiereis per omgebouwde vrachtwagen, dus daar heb ik nog wel spullen en ervaring van.

Maar het meest ben ik bezig met die spullen voor dat tehuis bijeenleggen en ik wil eens gaan kijken of het in de tas past die ik daar ook ga achterlaten.

Mijn zuster heeft bijna 30 jaar in Tunesië gewoond en daar ging ik nogal eens logeren. Dan had ik een klein tasje voor mezelf en een rode koffer met spullen "pour les pauvres" . Veel mensen gaven mij daar kleding voor, maar vooral mannenkleding was zeer welkom.

Was ik een keer met mijn vriend gegaan, nou afgeleid, kletsen, je kent me denk ik wel zo'n beetje, staan we bij het transferbusje op mensen te wachten, vraagt mijn vriend waar mijn bagage is.

Had ik alleen de koffer pour les pauvres mee genomen v.d. band.

Kon gelukkig nog terug om mijn tas te halen.

Daar kwam nog bij dat mijn zuster altijd een hele boodschappenlijst had, tot kopen van kleertjes voor haar peuter en pampers aan toe.

Dus voor mij eigen spullen bleef niet veel ruimte over.

Goed, heb ik jullie even door a dull moment gfeholpen?

Het wordt al donker, dus snel naar de zolder!

Kate,

en daar zit 't hem vaak in,

de moed om een ommezwaai te maken

en het oude te laten voor wat het is.

Daar komt zoveel bij kijken, wat gaat het mij brengen?

Waar ga ik wonen? Hoe zal het contact met mijn kinderen

zich handhaven?

Wellicht een nieuwe baan, allemaal zaken die basaal

zijn en (ik spreek uit ervaring) het is doodeng

omdat allemaal los te druven laten.

Bij mij is er lange tijd overheen gegaan eer

ik echt de stap durfde te nemen.

En het heeft ook lang geduurd eer ik het

besef kreeg dat ik de baas over mezelf ben,

dus vij.

Hoi Tina,

Jij dus ook al, opvallend veel hier.

Ik heb gewacht tot mijn gevoel echt niet meer wilde.

En toen kon ik ineens alles zelf, alsof het vanzelf ging.

En zat alles wonderbaarlijk mee, al had ik op dat moment bijna niks, letterlijk. Mensen schoten me van alle kanten te hulp en ik had gelukkig net zelf een vakantiebaantje na mijn studie.

Wonderlijk hoe dingen soms lopen dan.

En de vrijheid om weer baas over jezelf te zijn, geweldig!

Dat is de grootste rijkdom.

Goeienamiddag mensen.

Gisteren ben ik, ondanks mijn trek, gelukkig in slaap gevallen, zodat ik vanochtend nuchter was. Ik werd wakker gebeld omdat mijn vader in het ziekenhuis is opgenomen. Het zullen zijn laatste dagen zijn, dus wij - de kinderen - hebben nu een beurtrol om te waken. Hier thuis zittende heb ik ontzettend zin in drank, maar dat gaan we niet doen. 'k Zal maar veel lezen hier.

Veel sterkte Jen.

Drinken lijkt me nu idd niet verstandig. Kun je wat afleiding zoeken, naast het forum.

Kate,

bij mij is het niet bepaald

van een leien dakje gegaan.

En natuurlijk gingen er jaren

aan vooraf.

(drinken was in die tijd niet

problematisch)

De drank kwam in het spel toen

ik echt alleen was, de stap had gezet

om weg te gaan.

Het was net of toen pas alles ten

volle tot me doordrong.

Nou, de rest in bekend,

na jaren droog een terugval.

En ik kom er steeds meer achter

dat die terugval alles te maken

had met mijn verleden.

Nu ga ik het laddertje weer op,

stap voor stap, niet alles tegeijk,

niets is mij nog waard om te drinken.

Ik zei van de week nog tegen een

maatje, "mijn nuchterhied gaat boven alles".

En als ik daar iets voor moet laten of

tijdelijk uitstellen dan is dat maar zo.

Maar ik ben wel vrij en die vrijheid

is me heilig.

Oh Jen,

wat erg voor je, heel veel sterkte en kracht gewenst deze tijd!

En nee, drank helpt nu niet, integendeel.

Mocht het echt een afscheid worden voor altijd, dan zijn er zeker andere

dingen waar je nu je aandacht bij nodig hebt. Dingen die je nog

wilt zeggen, wilt delen, wilt ervaren.

Kom maar hier voor steun, goed idee.

En nogmaals, veel sterkte, he?

Liefs, Nance

Dank jullie voor de steunbetuigingen.

Ik ga nu even mijn gedachten verzetten met een dom gezelschapsspel. Klinkt misschien raar, maar een mens moet wat.

Ach Jen,

hoe triest.